Przyjazne dla wydruku, PDF i e-mail

Pierwsza szlachetna prawda i dukkha

Etapy ścieżki #88: Cztery Szlachetne Prawdy

Część serii Kącik śniadaniowy Bodhisattwy mówi o Etapach Ścieżki (lub Lamrim), jak opisano w Guru Pudża tekst Panczenlamy I Lobsanga Czokji Gjaltsena.

  • Rodzaje dukkha
  • Jak konieczna jest świadomość wszystkich rodzajów dukkha?
  • Rozwijanie realnego zrzeczenie się

Rozmawialiśmy o prawdzie dukkha. Podatek od nieruchomości to dukkha. Zwolnienie z podatku od nieruchomości nie jest dukkha, ale ubieganie się o to jest dukkha. [śmiech]

Mówiąc o czterech szlachetnych prawdach, kiedy patrzymy na pierwszą z nich, dukkha – co często tłumaczy się jako „cierpienie”, ale nie jest to dobre tłumaczenie, ponieważ „cierpienie” zawsze myślimy o „ała” i bólu itd. to nie jest to, co zawsze dzieje się w naszym życiu. „dukkha” oznacza raczej „niezadowalający”. O niezadowalającej naturze samsary można mówić na różne sposoby. Pierwszy sposób polega na podzieleniu go na trzy kategorie. O tym formacie dużo mówi Jego Świątobliwość.

  1. Pierwsza nazywa się dukkha dukkha lub możemy powiedzieć dukkha cierpienia, dukkha bólu. Jest to ból fizyczny i psychiczny, który wszystkie czujące istoty rozpoznają jako niezadowalający i niepożądany. Złe nastroje, ból psychiczny, smutek, ból fizyczny, to wszystko jest tam zawarte. Wszyscy, nawet kotki, koniki polne, każdy rozpoznaje tego. Chcąc uwolnić się od tego poziomu dukkha, nie musisz do tego być praktykującym Dharmę.

  2. Drugim jest dukkha zmiany. W rzeczywistości odnosi się to do tego, co zwykle nazywamy przyjemnością. Tutaj widzisz, dlaczego tłumaczenie dukkha jako „cierpienie” nie działa, ponieważ wtedy mówisz „cierpienie przyjemności” lub „cierpienie szczęścia”, a to nie ma sensu w języku angielskim. Dlatego „cierpienie” nie jest dobrym słowem. Jest to raczej niezadowalająca przyjemność, oznaczająca doczesną przyjemność, ponieważ każda doczesna przyjemność jaką mamy, gdybyśmy ciągle robili to doświadczenie, które daje nam przyjemność, nie dałoby nam dalej przyjemności. W końcu sprawiłoby nam to ból.

    Na przykład, kiedy jesteś głodny, jak w tej chwili i chcesz, żebym szybko skończył mówić, cierpienie głodu jest duże. W ciągu dziesięciu minut (lub pół godziny, kiedy przestanę) i zaczniesz jeść, w tym momencie dukkha głodu zaczyna spadać, dukkha bycia zbyt pełnym dopiero się zaczyna, to dopiero początkowe etapy. Więc kiedy to się dzieje, nazywamy to przyjemnością. Gdyby jedzenie było prawdziwą przyjemnością, to im więcej robiliśmy, tym lepiej byśmy się czuli. Ale gdybyśmy jedli od teraz do dzisiejszego wieczora, nie musielibyśmy nawet czekać do wieczora, zanim zaczęlibyśmy czuć się dość chorzy.

    Każda przyjemna czynność, o której możemy pomyśleć w cyklicznej egzystencji, jeśli zrobimy to wystarczająco…. Jest to bardziej w sferze pożądania, więc każde przyjemne doświadczenie w sferze pożądania, jeśli zrobimy to wystarczająco, zamienia się w jawny ból i nieszczęście, nawet jeśli na początku wydaje się być przyjemne.

    To jest drugi rodzaj dukkha i jest on ogólnie rozumiany przez praktykujących duchowo większość tradycji. Ludzie, którzy naprawdę bardzo głęboko praktykują jakąkolwiek tradycję, zaczynają dostrzegać, że zmysłowa przyjemność jest niezadowalająca i że konieczne jest powstrzymanie się od zmysłowej przyjemności.

  3. Trzecim rodzajem dukkha jest wszechobecna dukkha lub czasami „złożona wszechobecna dukkha”. Oznacza to po prostu posiadanie ciało i umysł, który jest pod kontrolą nieszczęść i karmy. Samo posiadanie tego oznacza, że ​​w dowolnym momencie naszego istnienia po prostu idziemy po krawędzi urwiska, aż zmienią się okoliczności i wpadniemy w dukkhę cierpienia.

    Innymi słowy, możemy mieć neutralne uczucie z wszechobecną dukkha, nic szczególnie przyjemnego lub bolesnego, ale nasze ciało a umysł nie jest wolny, więc nie jesteśmy wolni iw każdej chwili okoliczności mogą się zmienić i doświadczamy bólu. Ten stan jest niezadowalający, prawda? Takie jest znaczenie słowa dukkha, niezadowalające.

    Ten rodzaj dukkha – wszechobecnej dukkha – który jest naprawdę znany tylko temu, kto potrafi analizować cykliczne istnienie i widzieć, że cierpienia, ignorancja i karmy są jego przyczyną. Ponieważ bez zrozumienia ich jako przyczyny, nie zobaczysz po prostu posiadania ciało a umysł pod ich wpływem jako niezadowalający. Dlatego w niektórych wyznaniach ludzie mogą powiedzieć: „W porządku, poszukiwanie przyjemności zmysłowej jest teraz niezadowalające, ale aspirujemy do tego, by urodzić się w niebie”. Nie widzą, że nawet jeśli urodziłeś się w takim niebiańskim królestwie, w którym istnieje zmysłowa przyjemność, jest to ostatecznie niezadowalające, ponieważ może trwać tylko tak długo, a potem zamienia się w ból lub całkowicie ustaje.

Musimy mieć świadomość wszystkich trzech poziomów dukkha i chcieć je wszystkie porzucić, aby mieć rzeczywistą zrzeczenie się (Lub determinacja bycia wolnym).

Pierwszy, tak jak powiedziałem, każdy chce zrezygnować z bólu. Po drugie, wyrzeczenie się ziemskich przyjemności nie dlatego, że ziemskie przyjemności są „złe”, ale dlatego, że jeśli robisz to wystarczająco długo, staje się to bolesne, a więc niezadowalające. Chcieć uwolnić się od sytuacji, w której ciągle tego doświadczasz, ponieważ prowadzi cię to do większego niezadowolenia, to jest trudniejsze, prawda? Ponieważ nasz umysł wciąż myśli: „Tym razem lunch naprawdę sprawi, że będę na zawsze szczęśliwy”. „Wszystkie pozostałe relacje były złe, ale ten zrobi to za mnie”. Dajemy się tam uzależnić.

Wtedy, nawet jeśli to przezwyciężymy, to po prostu widząc nawet błogie stany samadhi w formie i sferze bezforemnej – szczególnie w sferze czwartej formy i wyższych, w sferach bezforemnych, gdzie ma się tylko neutralne uczucie – po prostu widząc to jako niekorzystne i niezadowalające, bo to się w końcu kończy, to jeszcze trudniejsze, bo mogłeś zrezygnować z pociągu do przyjemności zmysłowej, ale nadal być przywiązanym do tego rodzaju błogość tych bardzo głębokich stanów samadhi, w których macie tylko spokój. Chęć zrezygnowania z tego i postrzeganie tego jako ostatecznie niezadowalającego to dla nas kolejny duży problem.

Kiedy widzimy cokolwiek w samsarze, cokolwiek, jako niezadowalające i chcemy się od tego uwolnić, wtedy mamy prawdziwe zrzeczenie się oraz determinacja bycia wolnym.

Musimy poświęcić trochę czasu na kultywowanie tego determinacja bycia wolnym, bo bez determinacja bycia wolnym wtedy nie będziemy mieli żadnej motywacji, aby się uwolnić i praktykować ścieżkę, która prowadzi do tej wolności. Dlatego tak ważne jest, abyśmy postępowali poważnie medytacja na tych trzech różnych rodzajach dukkha. Nawet jeśli nasz zachodni umysł wolałby to pominąć. To naprawdę ważne, ponieważ właśnie to dostarcza dużo paliwa dla naszej praktyki.

Ponadto nie powoduje depresji, ale powoduje, że umysł staje się stabilny. Ponieważ kiedy masz dobrą świadomość tego, to kiedy błyskotliwa przyjemność z samsary pojawia się na twoim radarze, zauważasz ją jako błyskotliwą przyjemność samsary i jako niezadowalającą, więc nie pragniesz jej, nie trzymasz się kurczowo dla niego nie szukasz tego. Wtedy twój umysł, nawet ty jeszcze nie uświadomiłeś sobie pustki, twój umysł wciąż jest w stanie pozostać dość stabilny, nie wznosisz się i opadasz jak emocjonalne jojo przez cały czas.

Generowanie tego rodzaju determinacja bycia wolnym ma zalety tu i teraz, i oczywiście na dłuższą metę ma zasadnicze znaczenie na dłuższą metę.

Czcigodny Thubten Chodron

Czcigodny Chodron kładzie nacisk na praktyczne zastosowanie nauk Buddy w naszym codziennym życiu i jest szczególnie uzdolniony w wyjaśnianiu ich w sposób łatwo zrozumiały i praktykowany przez ludzi Zachodu. Jest dobrze znana ze swoich ciepłych, pełnych humoru i klarownych nauk. Została wyświęcona na mniszkę buddyjską w 1977 roku przez Kyabje Ling Rinpocze w Dharamsali w Indiach, aw 1986 otrzymała święcenia bhikszuni (pełne) na Tajwanie. Przeczytaj jej pełną biografię.