Nie płacz
Przez BT
Osób uwięzionych 
Poezja więzienna 
Październik 20, 2009 
Czcigodny Thubten Chodron: BT usłyszała, że niedawno zmarła moja mama i napisała ten wiersz. Powiedział, że przeczytał ostatni werset kilka lat temu, chociaż nie pamięta, gdzie i kto go napisał, i że zainspirował resztę wiersza. Dziękuję b.
Nie stój przy moim grobie i nie płacz
Nie jestem tak głęboko w ziemi.
Jestem w słońcu z góry
Jestem w nowo narodzonym dziecku, matczynej miłości
Jestem ptakiem w majestatycznym locie
Jestem błyskiem śniegu w księżycową noc.
Jestem falą, która rozbija się na suchej plaży.
Jestem twoimi marzeniami, które na pewno się spełnią.
Jestem trawą, kwiatami, rosnącymi drzewami
Chmury, deszcz i łagodne wiatry.
Jestem wszystkim, co było nam drogie.
Jestem godziną, dniem, miesiącem, rokiem.
Jestem wiecznością, jestem tutaj, jestem tam.
Wszystko czym jestem, jestem wszędzie.
Jestem miłością, która wypełnia twoje serce
To na zawsze powstrzyma nas od rozstania.
Nie stój przy moim grobie i nie płacz
Nie ma mnie tam. Nie umarłem.
Osób uwięzionych
Wiele więźniów z całych Stanów Zjednoczonych koresponduje z Czcigodnym Thubtenem Chodronem i mnichami z opactwa Sravasti. Oferują wspaniały wgląd w to, jak stosują Dharmę i starają się przynieść korzyść sobie i innym, nawet w najtrudniejszych sytuacjach.
