Przyjmowanie schronienia u guru

• Praktyki ngöndro tworzą zasługi i oczyszczają negatywności
• Postrzeganie nauczyciela jako ostatecznego guru albo Budda
• Przyjmując schronienie w nauczycielu jest przyjmując schronienie w naukach, których nauczają

Etapy Ścieżki 52: Schronienie i guru schronienie (pobieranie)

Wczoraj skończyliśmy schronienie. Nie wszedłem w opis Budda, Dharma i sangha dogłębnie, ponieważ myślałem, że wiele z nich zawiera różne listy cech i tego typu rzeczy – i nie chciałem przez nie przechodzić. Ale bardzo inspirujące jest studiowanie tego. To, o czym myślałem, to wejście w praktykę nyndro schronienia.

Istnieją różne praktyki nyndro. Jeden jest przyjmując schronienie. To bardzo wspaniała praktyka, ponieważ nyndro i praktyki wstępne, które są wstępem do odosobnienia tantrycznego, są praktykami tworzenia zasługi i oczyszczania negatywności – a więc schronienie jest jednym z nich. Spośród czterech tradycji tybetańskich mają różne sposoby robienia tego. Szczególny sposób, w jaki to robimy, to oddzielna praktyka, nie wykonywana w połączeniu z pokłonami lub czymś innym, ale jako oddzielna praktyka. Recytujemy: „Ja schronić się guru, I schronić się Budda, I schronić się w Dharmie, ja schronić się sangha„100,000 10 razy plus 10 procent, 10 procent z 111,111 procent i tak dalej. (XNUMX) Nie chodzi o liczenie; chodzi o rzeczywiste uczucie przyjmując schronienie guru, Budda, Dharma i sangha.

To całkiem urocza praktyka. Jutro mogę zacząć mówić o wizualizacji, którą wykonujesz, a także o tym, jak z niej korzystasz. Myślisz o negatywnościach stworzonych w odniesieniu do guru, Budda, Dharma i sanghai oczyścić je konkretnie. Następnie także ich szczególne cechy – wyobrażasz sobie, że te cechy wnikają w ciebie.

Niektórzy ludzie mają pytania dotyczące tego, dlaczego guru jest brane pod uwagę podczas wykonywania nyndro schronienia. „Wszyscy mówią o Trzy klejnoty i tutaj tradycja tybetańska ma guru, a jaka jest tutaj historia?” Kiedy mówisz o guru jako schronienie nie mówisz o swojej osobowości nauczyciel duchowy. Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że guru jako obiekt schronienia jest tym, co nazywa się „ostatecznym” guru”, czyli w zasadzie Budda. Sprowadza się to do wszechwiedzącego umysłu wszystkich Buddów, którzy manifestują się we wszystkich tych różnych formach. To właśnie oznacza ostateczność guru, i to jest guru że my schronić się widok

To nie jest osobowość nauczyciela. Ale raczej widzimy nauczyciela w praktyce tantrycznej – nie mówię o praktyce sutr, ale w tantra praktyka – jako faktycznie będąca budda, a właściwie w praktyce paramitā widzimy nauczyciela jako manifestację Budda. Nie polega na przywiązywaniu się do osobowości nauczyciela i nauczyciela jako człowieka. To bardzo postrzeganie nauczyciela jako manifestacji, która ma nas prowadzić. Powodem tego jest to, że pomaga to naszemu umysłowi poważniej traktować rady.

Minusem jest to, że bardzo przywiązujemy się do nauczyciela jako osobowości i myślimy, że ta osoba jest naszym schronieniem. Ta osoba jest nietrwała i pewnego dnia to opuści ciało. Wtedy, jeśli jesteśmy w ten sposób bardzo przywiązani, to tak, jakbyśmy stracili schronienie i nie wiemy, dokąd się zwrócić. Dlatego bardzo ważne jest, aby zobaczyć, że guru przyjmujemy to schronienie, to nic innego jak ucieleśnienie Budda, Dharma i sangha—które nie znikną, gdy fizyczne ciało naszego nauczyciela już tu nie ma. Mówię to, ponieważ widziałem wielu ludzi, kiedy ich nauczyciel umiera, pytają: „Co mam teraz zrobić?” Natomiast jeśli naprawdę głęboko się nad tym zastanowiłeś, to nie nauczyciel jako osoba, to Dharma, której się nauczyłeś, i to cechy nauczyciela działają jako wzór tego, kim chcesz się stać. Kiedy twojego nauczyciela nie ma fizycznie, Dharma, której cię nauczał, z pewnością tam jest. Dharma w ich umysłach jest po to, abyś mógł się uczyć i dostęp i praktykuj i realizuj w swoim własnym umyśle. Tak właśnie jesteśmy przyjmując schronienie guru—to bardzo ważne. To nie jest czwarta obiekt schronienia. Jest postrzegany jako ucieleśnienie Budda, Dharma i sangha.

Więc jeśli ktoś ma obraz — próbuję pomyśleć o wizualizacji schronienia — ponieważ wygląda tak: jest jeden duży tron, a na nim pięć mniejszych. Ale kiedy przedstawiają go na obrazie, wygląda trochę jak pole zasługi, ale też inaczej, ponieważ centralną postacią jest Śakjamuni Budda zamiast Lama Congkhapa; a także dlatego, że jest to jeden wielki tron ​​z pięcioma tronami na nim zamiast drzewa wyrastającego z mlecznego oceanu z wielkim lotosem na szczycie.