10 cnót: nieharmonijna mowa

• Nieharmonijna mowa może być prawdziwa lub nieprawdziwa, ale ma na celu wywołanie tarcia
• Zazdrość często odgrywa dużą rolę
• Rozmawianie z innymi o problemie jest w porządku, ale uważaj na motywację

Więc jesteśmy w środku rozmowy o dziesięciu niecnotach. I omówiliśmy trzy z ciałoi rozmawialiśmy o kłamstwie. A potem następna powoduje dysharmonię w naszej mowie.

To jest mówienie tej osobie, co ta osoba powiedziała, aby wywołać tarcia między nimi. Więc to, co mówisz, może być prawdą lub fałszem. Jeśli to nieprawda, to też kłamie. Ale nawet jeśli to prawda, jeśli mówisz to z zamiarem rozdzielenia tych ludzi, staje się to bardzo destrukcyjne.

Dzieje się tak często w miejscach pracy. I może być tak, że jesteśmy zazdrośni o kogoś innego i dlatego chcemy awansu, lub chcemy pochwały, albo uważamy, że powinniśmy zdobyć uznanie, a nie oni, więc opowiadamy złe historie o osobie, której jesteśmy zazdrośni w nadziei, że ludzie nie polubią tej osoby i będą o niej źle myśleć, a może nawet ją zwolnią. A potem dostaniemy stanowisko albo awans.

Często zdarza się to w związkach. Wchodzisz w związek małżeński, a potem jesteś zazdrosny o jednego z krewnych, ponieważ mają oni większy wpływ na twojego współmałżonka niż ty, lub niż myślisz, że masz, więc próbujesz oddzielić współmałżonka od reszty rodziny . Albo reszta rodziny próbuje oddzielić współmałżonka od ciebie. Takie rzeczy się zdarzają.

To wtedy, gdy ludzie tworzą frakcje i próbują przeciągnąć innych na swoją stronę. Może się to zdarzyć nawet w ośrodku Dharmy. Zazdrosny o kogoś innego, chce większej władzy, większej kontroli, chce wyglądać jak lepszy uczeń Dharmy, chce lepszej reputacji, więc poniżacie kogoś innego lub mówicie mu o jego błędach, czy cokolwiek.

I dlatego właśnie w naszym zasady, jeden z poważnych zasady oskarża kogoś o porażkę – a paradżyka—oskarżając ich o złamanie korzenia zasady (co jest dość poważne), ale robisz to tylko dlatego, że chcesz zepsuć osobę i stworzyć dysharmonię i tak dalej. Więc to całkiem poważna rzecz, wiesz, rodzaj bezpodstawnych oskarżeń z zamiarem podzielenia ludzi.

Może się to nawet zdarzyć, jeśli wdamy się w kłótnię lub coś z kimś innym i pójdziemy powiedzieć o tym naszym przyjaciołom i chcemy, aby nasi przyjaciele stanęli po naszej stronie przeciwko drugiej osobie. Bo po to są przyjaciele, wiesz? Jeśli nie jesteś po mojej stronie, dlaczego jesteś moim przyjacielem? [Śmiech] Więc idziemy do naszego przyjaciela i mówimy: „Blah blah blah, ta osoba jest po mojej stronie, prawda? Prawidłowy. Dobrze." Teraz oboje odwracamy się i celujemy w tę osobę. I może wyglądać na to, że po prostu dzielimy się swoimi problemami, lub wyładowujemy się, ale w rzeczywistości w naszym umyśle: „Chcę, żeby ktoś był po mojej stronie przeciwko tej osobie”.

Dobrze jest iść do innych ludzi, kiedy musimy porozmawiać o naszym problemie, ale zawsze powinniśmy mówić: „Przychodzę porozmawiać z tobą, ponieważ mam problem z złość. Nie mówię, że nic z tego o drugiej osobie jest rzeczywistością tego, kim jest. Ale chcę z tobą porozmawiać, bo potrzebuję pomocy w pracy nad moim złość”. Dobra? I tak to przedstawić.

W przeciwnym razie robimy to, co robiliśmy w szóstej klasie. Zapamietaj to? Zbierz wszystkich po naszej stronie, a potem idź na plac zabaw i zrzuć kogoś innego. A potem wszyscy inni razem zakazują i nas wyrzucają.

Więc skończmy z szóstą klasą. W samą porę. Więc zamiast używać naszej mowy do tworzenia dysharmonii, do naprawy relacji i do pogłębiania relacji, które mają ze sobą inne strony, oraz do tworzenia harmonii między ludźmi.