Kontemplując nietrwałość

• Zrozumienie zmian
• W jaki sposób przywiązanie wpływa na postrzeganie nas samych
• Gruba i subtelna nietrwałość
• Zrozumienie znaczenia przyczyn i karmy

Cztery pieczęcie buddyzmu 01 (pobieranie)

Motywacja

Pielęgnujmy naszą motywację i naprawdę cieszmy się tą szansą, którą mamy przez następną godzinę, aby nauczyć się Buddanauki. Są to nauki, które ukazują nam prawdę, pokazują metody oswajania i ujarzmienia naszego umysłu, pomagają nam i pokazują nam drogę do rozwoju i pomnażania naszych dobrych cech. Cieszmy się z tej okazji i miejmy silną intencję, aby z niej skorzystać. Ale korzystając z tego, nie róbmy tego tylko dla własnej korzyści. Naprawdę czując się jako część całej splecionej sieci czującego życia, zróbmy to z motywacją odwdzięczenia się za dobroć innych. Przekształcając nasze umysły, robimy postępy na ścieżce i mamy coraz większą zdolność do przynoszenia prawdziwej korzyści innym żywym istotom, tak aby również one mogły osiągnąć pełne oświecenie. Uczyńmy to naszą długoterminową motywacją do dzielenia się Dharmą w ten weekend, a zwłaszcza dziś rano.

W ten weekend będziemy odkrywać Sutra Serca, która jest jedną z najważniejszych sutr mahajany. Mahajana jest jedną z tradycji buddyjskich. To jedna z najważniejszych sutr. Istnieje kilka wersji Sutra PradżniaparamityThe Doskonałość Sutry Mądrości. Najdłuższy ma 100,000 25,000 wierszy lub zwrotek; istnieją inne wersje z 8,000 100,000 zwrotkami, XNUMX XNUMX zwrotkami, a także wersje krótsze. Ten jest sercem lub esencją ich wszystkich. To skrócona forma. My Amerykanie lubimy rzeczy szybkie, krótkie i skrócone. Ale chodzi o to, że znaczenie jest właściwie wyjaśnione w XNUMX XNUMX zwrotkach. Więc w tym skrócie mamy dużo do rozpakowania, aby naprawdę to zrozumieć. W rzeczywistości jest to podróż wielu wcieleń, aby zrozumieć prawdziwe znaczenie tej sutry i być w stanie zastosować ją w praktyce. Zaczynamy od tego dzisiaj i na pewno będziemy w tym postępowali.

Cztery pieczęcie buddyzmu

Zanim przejdziemy do samej sutry, pomyślałem, że wyjaśnię cztery pieczęcie. W ten sposób Jego Świątobliwość Dalajlama często rozpoczyna nauczanie jako sposób na zapoznanie ludzi z czterema zasadami lub czterema pieczęciami, które potwierdzają pewną naukę jako Buddanauczanie. Cztery pieczęcie, wymienię je, a potem wrócę i wyjaśnię. Bardzo mocno dotykają tego tematu Sutra Serca, więc służą jako wprowadzenie, a także wprowadzą nas w materiał.

• Pierwszym z nich jest to, że wszystkie złożone lub wszystkie złożone zjawiska-opanowany zjawiska są rzeczy, które są produkowane, które są uwarunkowane – wszystkie te rodzaje zjawiska są nietrwałe lub przemijające.¹
• Po drugie: „Wszyscy zanieczyszczeni zjawiska są w naturze dukkha.” dukkha to sanskryckie/palijskie słowo, które często tłumaczy się jako „cierpienie”, ale nie jest to dobre tłumaczenie. Lepsze tłumaczenie jest „niezadowalające”. Ale kiedy używasz go jako rzeczownika, otrzymujesz „niezadowolenie”, które jest dość długie: prawda o niezadowoleniu. Po prostu wolę mówić dukkha i mam nadzieję, że ludzie pamiętają, o czym mówimy. (Twoje pierwsze słowo sanskryckie, właściwie, BuddaDharma, sangha są sanskryciem, więc masz już trochę sanskrytu.)
• Po trzecie, że wszystko zjawiska brak jaźni, brak jakiejś istotnej esencji.²
• Po czwarte: „Nirvana jest prawdziwym pokojem”.

Przyjrzymy się tym czterem pieczęciom, ponieważ naprawdę określają one filozoficzne stanowisko Dharma Buddy. Ale są w nich również różne punkty widzenia. Innymi słowy, nie każdy, kto jest buddystą, ma dokładnie takie samo podejście do natury rzeczywistości i tak dalej. W czasach starożytnych toczyło się wiele dyskusji na ten temat i nadal trwa debata na ten temat. W rzeczywistości debata jest częścią twórczej energii w Dharma Buddy ponieważ nauczono nas myśleć i badać – a nie tylko uczyć się czegoś i mówić „Tak, to prawda”, akceptować to i spychać nasze pytania.

Pierwsza pieczęć: Wszystkie uwarunkowane zjawiska są nietrwałe

Spójrzmy na pierwszą z czterech uszczelek: wszystkie kompozytowe zjawiska są nietrwałe. Jak powiedziałem, złożony zjawiska to te, które są produkowane, te, które są złożone lub złożone, te, które są uwarunkowane. Jeśli coś jest produkowane, to jest to wyraźnie spowodowane przyczynami, czyż nie? Rzeczy nie powstają znikąd. Niektórzy ludzie mogą powiedzieć, że rzeczy powstają bez przyczyn. Ale staje się to trochę problematyczne, ponieważ jeśli chodzi tylko o nasze codzienne życie, mamy świadomość przyczyny i skutku, która działa cały czas w naszym codziennym życiu. Zawsze robimy pewne rzeczy, aby uzyskać określony efekt. Gotujesz obiad, żeby móc jeść; idziesz do pracy, żeby kupić jedzenie; uśmiechasz się do ludzi, żeby mieć przyjaciół. Robimy rzeczy, wykonujemy określone działania, wiedząc, że przynoszą konkretne rezultaty. To jest w naszym codziennym życiu.

Czy na poziomie filozoficznym miałoby sens twierdzenie, że rzeczy powstają znikąd? Nie byłoby, prawda? To jest sprzeczne z naszym codziennym doświadczeniem. Widzimy, że zasiewasz ziarno i ono rośnie – i tak, są rezultaty, które pochodzą z przyczyn. Jeśli rzeczy mają przyczyny, to jakie są ich przyczyny? Masz pewne tradycje filozoficzne, które mówią, że istnieje absolutnie stała przyczyna. Innymi słowy, istnieje coś takiego jak stwórca absolutny, stwórca, który nie został stworzony w odniesieniu do samego siebie i który w ogóle się nie zmienia, ale który ma zdolność tworzenia. Teraz, jeśli zbadamy: czy rzeczy mogą powstać z absolutnego, statycznego stwórcy, który się nie zmienia? Wróćmy do naszych codziennych doświadczeń. Kiedy tworzysz przyczynę, czy zmieniasz się w procesie jej tworzenia? Kiedy ziarno jest w ziemi i kiełkuje, czy ziarno się zmienia? Widzimy więc, że przyczyny ciągle się zmieniają. Muszą się zmienić, aby uzyskać rezultat. Coś, co się nie zmienia, nie może na nic wpływać i tworzyć.

Jeśli istnieje absolutny stwórca, który nie został spowodowany przez siebie, to znaczy, że są trwałe, nie zmieniają się. Czy coś, co jest trwałe i nie zmienia się, może niczego stworzyć — jeśli tworzenie polega na zmianie samego siebie? Widzisz, do czego zmierzam? Poświęć trochę czasu na zastanowienie się nad tym. Jeśli wydaje ci się to zabawne, ponieważ masz pewne przekonanie, że istnieje absolutny twórca, to naprawdę usiądź z tym. Jak twórca może tworzyć, jeśli to się nie zmienia? Czy wiem coś, co może przynieść rezultat bez zmiany samego siebie? Naprawdę użyj swojej inteligencji, aby to zbadać.

Widzimy, że wszystkie przyczyny zmieniają się, aby przynosić rezultaty, a rezultaty są wynikiem przyczyn, które się zmieniają. Skutki, ponieważ same są wytwarzane, same w sobie są nietrwałe – i stają się przyczynami innych rzeczy w przyszłości. Ziarno staje się kiełkiem, które staje się drzewem, które staje się drewnem opałowym, które staje się popiołem, który podlega recyklingowi. Rzeczy ciągle się zmieniają, cały czas się zmieniają.

Gruba i subtelna nietrwałość

Istnieją różne poziomy zmian. Kiedy mówimy, że wszystko jest uwarunkowane zjawiska są nietrwałe i przemijające – istnieją różne poziomy nietrwałości. Istnieje gruby poziom nietrwałości i subtelny poziom nietrwałości. Wulgarny poziom nietrwałości jest czymś, co widzimy na własne oczy – coś się kończy. W obecnej formie po prostu ustaje. Subtelna nietrwałość, ogólnie i powierzchownie wygląda tak samo, ale w rzeczywistości zmienia się z chwili na chwilę.

Cofnijmy się i spójrzmy na ten gruby lub gruboziarnisty poziom nietrwałości. To znaczy, na przykład, gdy upadnie drzewo lub gdy zawali się budynek, gdy ktoś umrze, gdy jedzenie zgnije. Zawsze istnieje ten poziom zmian, który widzimy na własne oczy: słońce zachodzi, księżyc wschodzi – jest ta poważna zmiana. Pomimo istnienia tej poważnej zmiany, ponieważ wszystkie te rzeczy są uwarunkowane i wytworzone przez przyczyny, czasami jesteśmy bardzo zaskoczeni tymi grubymi zmianami, nieprawdaż? Nasz umysł buntuje się przeciwko nim. Kiedy ktoś umiera, jesteśmy bardzo zszokowani, prawda? Jesteśmy tak zaskoczeni: „Jak to się stało, że ta osoba umarła?” Jednak wszyscy wiemy, że wszyscy umrą, prawda? W całej historii wszyscy zginęli, nikt nie pozostał przy życiu w nieskończoność. Wszyscy wielcy przywódcy religijni odeszli. Wiemy o tym, a jednak nawet kiedy to się dzieje, jesteśmy bardzo zaskoczeni.

Gospodarka jest zjawiskiem uwarunkowanym. Jest to spowodowane przyczynami. Czy przyczyny zawsze będą rosły, w górę i w górę? Nie. Wszyscy wiemy, że gospodarka będzie chodzić w cyklach, będzie rosła i spadała, w górę i w dół, w górę i w dół. Ale kiedy spada, wszyscy jesteśmy tak zaskoczeni: „Jak to się stało? Gospodarka zawsze powinna iść w górę!” Wiemy jednak o tym, ponieważ jest to złożone, uwarunkowane zjawisko, które nie zawsze będzie wzrastać. Zatem nawet ten gruby rodzaj nietrwałości – im bardziej jesteśmy do czegoś przywiązani, tym bardziej nasz umysł buntuje się przeciwko nawet grubej nietrwałości. Kiedy nie jesteśmy do czegoś tak przywiązani, powiedzmy, że czyjś dom na Syberii się zawali, to nic dla nas nie znaczy. Nasz dom się wali? To wiele znaczy – tylko z powodu tego, co nazywasz „ja” lub „moje”, czyż nie?

Z tymi wszystkimi uwarunkowanymi zjawiska istnieje rażąca nietrwałość. Jest też subtelna nietrwałość, która oznacza, że ​​wszystko, co się pojawia, nie potrzebuje żadnego innego czynnika, by wpłynąć na to, by przestało. Innymi słowy, samo jego powstanie jest już przyczyną jego ustania, ponieważ rzeczy zmieniają się z chwili na chwilę. Nie pozostają statyczne nawet przez następną chwilę. Jeśli wrócimy do naszych zajęć z nauk ścisłych, to właśnie tego uczymy na zajęciach z nauk ścisłych, kiedy badamy naturę atomu. Czy elektrony są cały czas w tym samym miejscu? Czy jądro zawsze pozostaje takie samo? Nie. Nawet na tym maleńkim poziomie, którego nie możemy zobaczyć naszymi oczami, wszystko się zmienia z chwili na chwilę. Nawet jeśli elektron przesunie się w inne miejsce, to nie jest dokładnie ten sam elektron, prawda? Nie chodzi o to, że elektron jest statyczny i niezmienny, ale po prostu miejsce, w którym się znajduje, zmienia się miejsce wokół atomu. To nie tak. Ponieważ zmiana miejsca sama się zmienia. Staje się nowy. Stary elektron rozpada się w tym samym ułamku sekundy, w którym powstaje nowy. Ten nowy nie jest tak, że powstaje, a potem pozostaje przez jakiś czas na stałe, a potem znika. Jak może pozostać przez jakiś czas na stałe? Właśnie w procesie powstawania jest już procesem zanikania. Ta chwilowa nietrwałość oznacza, że ​​w ciągu najmniejszego ułamka sekundy (do którego nigdy nie możemy dojść — do najmniejszej) rzeczy powstają i rozpadają się.

Teraz istnieje związek między grubą nietrwałością a subtelną nietrwałością. Gdy słońce zachodzi, widzimy rażącą nietrwałość: „Och, słońce zachodzi! Jak to się stało, że już było późno? Jesteśmy zaskoczeni, prawda? „Och, myślałem, że mam dwie godziny na zrobienie czegoś innego, ale słońce już zachodzi”. Jeśli myślimy o tym od chwili, gdy słońce zaczyna wchodzić za horyzont, żeby przemieścić się ze wschodu na zachód, to zmienia się co ułamek sekundy. Jego pozycja się zmienia, zmienia się, świat się zmienia, wszystko. Ułamek sekundy, chwila po chwili, nic nie pozostaje takie samo. To dlatego, że masz tę chwilową nietrwałość, w końcu dochodzisz do momentu, w którym następuje wielki finał – i zachodzi słońce.

Patrząc na nietrwałość życia i umysłu

Tak samo jest w naszym życiu. Kiedy rodzi się dziecko, wszyscy jesteśmy bardzo szczęśliwi. Ale tak naprawdę od momentu narodzin dziecka, dziecko starzeje się i zbliża do rozpadu i śmierci, ponieważ dziecko zmienia się z chwili na chwilę. To ta chwila na chwilę pozwala dziecku dorosnąć i stać się niemowlakiem, nastolatkiem (czy nie byłoby miło, gdybyśmy mogli pominąć ten etap?), młodym dorosłym i tak dalej i tak dalej. To ta chwilowa zmiana, która ostatecznie prowadzi do śmierci. To żadna niespodzianka. Ale śmierć też nie jest tak, że po śmierci nic nie istnieje. Widzimy, że ciało, który jest wynikiem nasienia, jaja i jedzenia, które zjedliśmy, w momencie śmierci ciało staje się przyczyną tego, co następuje później. Jeśli ciało jest zakopywany, a następnie trafia do recyklingu w naturze, a robaki mają dobry obiad. Jeśli ciało jest spalany, mamy popiół, mamy dwutlenek węgla, który się ulatnia. (Właściwie dowiedziałem się, że kremacja jest bardzo zła dla środowiska. Nie wiedziałem o tym wcześniej, ale jest to bardzo złe dla środowiska). ciało zostaje w ten sposób poddany recyklingowi. Jeśli kremujesz, to masz prochy, a prochy również rozpuszczają się z powrotem w ziemi. Więc to wszystko się zmienia, zmienia, zmienia – nie pozostaje takie samo. Nie ma trwałego zaprzestania materiału ciało. Po prostu w jakiś sposób zmienia formę.

Co się dzieje z umysłem w chwili śmierci? The ciało a świadomość osoby ma różne natury i różne kontinua. The ciało podlega recyklingowi w naturze. Świadomość (lub umysł) nie jest formą. Nie składa się z atomów i cząsteczek, więc nie podlega fizycznemu recyklingowi. Raczej masz jedną chwilę umysłu, która wytwarza następną chwilę umysłu – w ten sam sposób, w jaki robimy, kiedy żyjemy. Kiedy żyjemy, jedna chwila naszego życia produkuje następną chwilę.

Czy twój umysł jest teraz taki sam, jak wtedy, gdy wchodziłeś na początku tej sesji? Nie, to jest inne, prawda? Ta chwilowa zmiana, w której jedna chwila umysłu działa jako substancjalna przyczyna następnej chwili umysłu, proces ten trwa w chwili śmierci, a jedna chwila umysłu działa jako substancjalna przyczyna innej chwili umysłu. Masz więc to kontinuum umysłu, które w przypadku zwykłych istot zostaje przetworzone przez odrodzenie się w innym… ciało. W przypadku świętych istot z wielkim współczuciem mają one możliwość wyboru odrodzenia. W przypadku Buddów ich strumień umysłu również trwa, ale oni po prostu wysyłają wiele emanacji, aby przynieść pożytek czującym istotom w każdym miejscu. The Buddaumysł zmienia się również z chwili na chwilę. Ta zmiana nie oznacza, że ​​ktoś kiedyś jest Budda mogą stracić swój stan Buddy. Tak się nie dzieje, ponieważ twój umysł jest wolny od skaz i tylko skazy mogą spowodować upadek. Gdy skazy zostaną usunięte raz na zawsze, nie ma możliwości odzyskania ich ponownie. Ale wciąż mamy tę chwilę do zmiany i to się dzieje, nawet gdy mówimy o Buddaumysł.

Intelektualna wiedza a empiryczna realizacja nietrwałości

Wszystkie te uwarunkowane zjawiska cały czas się zmieniają. Tutaj już rozmawiając o tym możemy zobaczyć, jak rozumiemy to na poziomie intelektualnym. Ale wtedy coś powstrzymuje nas przed osiągnięciem tego na poziomie emocjonalnym. Mamy to tutaj [wskazując na głowę]. Tutaj [wskazuje na serce]? To tak, jakbyśmy nadal chcieli, aby rzeczy były stabilne i trwałe. TAk? Dziwimy się, gdy sprawy się kończą, dziwimy się, gdy umierają ludzie, dziwimy się, gdy zmienia się giełda. Wszystkie te rzeczy są wielkimi niespodziankami i jest to rażąca nietrwałość — nie mówiąc już o subtelnej nietrwałości. Widzicie więc, że chociaż mamy intelektualne zrozumienie, to sposób, w jaki podchodzimy do życia, nie pasuje do naszego intelektualnego zrozumienia.

Co powoduje tę lukę między tym, co wiemy tutaj [wskazuje na głowę], a tym, co faktycznie wiemy tutaj [wskazuje na serce]? To się nazywa ignorancja. Widzicie, że jest jakaś ignorancja zaciemniająca nasz umysł, tak że nawet na co dzień nie widzimy rzeczy – nawet w sposób, w jaki intelektualnie wiemy, że istnieją. Nawet w tej nietrwałości jesteśmy zdezorientowani przez ignorancję. Im bardziej zapoznajemy się ze zrozumieniem ignorancji, zrozumienie to może być dla nas bardzo pomocne w uspokojeniu naszej wulgarności przywiązanie. Kiedy mamy dużo brutto przywiązanie do rzeczy – i co rozumiem przez przywiązanie jest umysłem, który wyolbrzymia dobre cechy kogoś lub czegoś, albo projektuje dobre cechy, których nie ma. I wtedy przywiązanie, trzymając: „Chcę! Potrzebuję!" Znasz te dwie mantry, o których często mówimy? „Chcę, potrzebuję, muszę mieć, nie mogę bez tego żyć”. (Mamy wiele mantr, które wypowiadamy codziennie.) Jeśli rozumiemy nietrwałość, grubą nietrwałość, a zwłaszcza subtelną nietrwałość, pomaga to zmniejszyć tę nietrwałość. czepianie się przywiązania.

Widzimy, że czymkolwiek to jest, czym jesteśmy przywiązanie to jest w procesie zmiany z chwili na chwilę. To nie jest takie samo. Jednak kiedy jesteśmy przywiązani do czegoś lub kogoś, chcemy, żeby pozostało takie samo, czyż nie? Kiedy po raz pierwszy kogoś spotykasz i zakochujesz się, wszyscy to zrobiliśmy, prawda? Więc twój pomysł jest taki, że to pozostanie takie samo, prawda? Twoje uczucia do tej osoby, ich uczucia do ciebie, związek, pozostaną takie same. Czy związek jest zjawiskiem spowodowanym? TAk. Czy rzeczy wytworzone przez przyczyny pozostają takie same? Nie. [Śmiech] Czy nasz umysł jest trochę oderwany od rzeczywistości, kiedy oczekujemy, że rzeczy pozostaną takie same? TAk. Widać, że im bardziej kontemplujemy nietrwałość, to może nam to pomóc w pozbyciu się tego przywiązanie. Kiedy rozumiemy, że rzeczy się zmieniają, nie chwytamy się ich zbytnio. Nie oczekujemy od nich tak wiele. Nie jesteśmy tak zdenerwowani, kiedy się zmieniają. Jeśli spojrzymy, to ciekawa rzecz do zrobienia, spójrz na rzeczy w swoim życiu, z których byłeś najbardziej nieszczęśliwy. Pomyśl przez chwilę o czymś, z czego byłeś bardzo nieszczęśliwy. Czy to nie nastąpiło w wyniku zmiany, której nie chciałeś i nie spodziewałeś się, ponieważ było coś innego, czego oczekiwałeś i chciałeś kontynuować? To mogła być twoja praca. To mogła być twoja reputacja. To mógł być twój status. Mogło to być posiadanie lub związek. Jeśli spojrzymy, tak często nasze największe cierpienia w życiu wynikają z tego, że zmieniło się coś, czego nie chcieliśmy zmienić, czego nie spodziewaliśmy się zmienić. Widzimy więc, że im bardziej jesteśmy ignorantami i nie dostrzegamy nietrwałości, tym bardziej przywiązujemy się do rzeczy i trzymamy się ich – oczekując, że zawsze tam będą. Im bardziej jesteśmy przywiązani, tym bardziej odczuwamy ból, gdy zachodzi naturalny proces zmiany.

Jeśli zrozumiemy, że rzeczy się zmieniają i nie pozostają takie same, wtedy umysł ma więcej przestrzeni. Kiedy się zmieniają, nie jesteśmy tak zaskoczeni i zaskoczeni. To także, w zabawny sposób, pozwala nam cieszyć się tym, co mamy więcej, gdy to mamy – zamiast martwić się, że to stracimy. Widzimy to, kiedy jesteśmy bardzo przywiązani do czegoś i mamy intelektualny pomysł, że: „Och, ta osoba umrze” lub „Moje konto bankowe zbankrutuje” lub cokolwiek innego. Co zatem robimy? Zamiast zwalniać przywiązanie z mądrością rozwijamy niepokój i zmartwienie – ponieważ wiemy, że to się zmieni, ale nie chcemy tego. Co myślisz? Czy ten sposób myślenia kryje się za wieloma zmartwieniami? Masz coś, ale tak naprawdę nie możesz się tym cieszyć, ponieważ z tyłu głowy wiesz, że to się zmieni i odejdzie. Więc dołożysz wszelkich starań, aby był trwały i stabilny, aby się nie zmienił i nie odszedł! Czy to powoduje smutek i ból psychiczny? Chłopcze, och chłopcze, nieprawdaż!

Zważywszy, że jeśli naprawdę rozumiemy nietrwałość, to zamiast próbować stworzyć coś trwałego, co jest nietrwałe, aby zachować naszą przywiązanie do tego stajemy się mądrzejsi i uwalniamy przywiązanie oraz przywiązanie. W ten sposób uwalniamy się od niepokoju i niepokoju związanego z jego utratą. Kiedy jesteśmy wolni od zmartwień i niepokoju, nasz umysł jest o wiele bardziej otwarty na cieszenie się tym, co tam jest, kiedy tam jest. To zabawne doświadczenie, że nie jesteśmy dobrzy w cieszeniu się rzeczami, gdy tam są. Zwykle nie jesteśmy zbyt obecni w naszym życiu. Zwykle jesteśmy w przeszłości i przyszłości. Po prostu cieszenie się tym, gdy tam jest, wiedząc, że to się zmieni – to właściwie jest o wiele przyjemniejsze, prawda? Zarówno kiedy jest, jak i kiedy odchodzi, nie ma przywiązanie, więc nie ma żalu, nie ma obaw.

Słyszałem kiedyś, jak ktoś powiedział: „Kiedy masz fajny kubek, myślisz, że kubek jest już zepsuty”. Jeśli patrzę i to jest moja droga piękna kielich, mogę pomyśleć: „Ale mój kielich jest już stłuczony, ponieważ ma w sobie naturę zmiany”. To się zepsuje. Na pewno ten kubek pęknie, nie zgadzasz się? Na pewno ten puchar pęknie. Niewątpliwie ten kubek pęknie, czy go upuszczę, czy ktoś go przewróci, czy coś spadnie z nieba. Ten kubek nie będzie trwał wiecznie. W pewnym sensie kubek jest już zepsuty, więc nie ma się czego zaczepiać, oczekując, że zawsze będzie tutaj i zawsze będzie taki sam. Jeśli mam tę świadomość i odpuszczam starania się, aby to stało się trwałe, bo wiem, że to niemożliwe, to tak długo, jak kielich tu jest, cieszę się jego posiadaniem. Kiedy upuszczam kubek i pęka, wiedziałem, że to się stanie i jest w porządku – świat się nie skończy.

Właściwe kontemplowanie nietrwałości

To zrozumienie pierwszej z czterech pieczęci jest bardzo skuteczne w naszym umyśle. Ale tak jak powiedziałem, musimy go właściwie wykorzystać. Jeśli nie używamy go właściwie, to intelektualnie wiemy, że coś się zmieni, ale wtedy nasz umysł chwyta się mocniej, próbując sprawić, by pozostało takie samo. Wtedy stajemy się pełni zmartwień i niepokoju. To nie jest droga do medytować na nietrwałość. Czasami, kiedy my medytować o nietrwałości i naprawdę myślimy w stylu: „Dobra, puchar jest już zepsuty”. „To już koniec”. „To nie będzie trwać wiecznie”. „Nawet moje życie, moje życie już się skończyło. To się kiedyś skończy, nie da się tego zatrzymać na zawsze.” Następnie, jeśli naprawdę to zaakceptujemy, nie tylko intelektualną paplaninę „bla, bla”, ale naprawdę zaakceptujemy: „Ok, umrę”. To w bardzo potężny sposób wpłynie na to, jak żyjemy. Będzie to miało wpływ na to, jak podejmujemy decyzje, jakie decyzje podejmujemy i co uważamy za ważne.

To bardzo ważne medytacja, ten o nietrwałości. W rzeczywistości było to Buddapierwsze nauczanie, kiedy obrócił Koło Dharmy. To była jego ostatnia nauka, którą zademonstrował opuszczając swoją ciało a on sam umiera. To bardzo ważna nauka. Musimy to naprawdę kontemplować i to na głębokim poziomie.

Na początku, kiedy myślimy: „Umrę”, „Moja ukochana osoba umrze” lub „Zamierzam spłukać” lub którakolwiek z tych rzeczy – na początku umysł myśli: „ UH uh uh! Nie chcę o tym myśleć!” Potem włączamy telewizor, prawda? Idziemy do lodówki. Szukamy czegoś w Internecie. Idziemy na spacer z psem. Włączamy muzykę. Podłączamy się. Robimy coś innego, aby odwrócić naszą uwagę, ponieważ nasz umysł na początku przeraża zrozumienie nietrwałości. Ale jeśli naprawdę pomyślałeś wcześniej o korzyściach płynących ze zrozumienia nietrwałości i jesteś naprawdę pewien, że to zrozumienie pomoże ci być gładszym, bardziej akceptującym, mniej wzlotów i upadków i zwariowanych w swoim życiu. Jeśli naprawdę myślałeś o korzyściach płynących ze zrozumienia nietrwałości i naprawdę wyobrażałeś sobie, jak by to było żyć ze zrozumieniem nietrwałości, to kiedy zaczniesz to rozumieć, zamiast mówić: „Uh-uh-uh, wszystko się zmienia !” Mówisz: „Och, dobrze. Docieram gdzieś w mojej praktyce.” Tak, myślenie: „Umrę i wszystko się zmieni” jest trochę przerażające. Tak, to przerażające, ale to jest w porządku, ponieważ: „Docieram do jakiegoś miejsca w mojej praktyce. W końcu to zrozumienie naprawdę przyniesie mi korzyści i sprawi, że moje życie stanie się o wiele lepsze”. Czy rozumiesz to, co mówię?

Kontrolowanie zmian

Publiczność: Kiedy mówiłeś, zdałem sobie sprawę, dokąd zmierza mój umysł: „Ok, mogę zaakceptować, że to się zmieni”. Potem fantazjuję, jak to się zmieni. Jeśli to nie zmieni się w ten sposób, jestem tak zrozpaczony, jakbym w ogóle o tym nie myślał.

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Wiemy, że to się zmieni, ale chcemy kontrolować, jak to się zmieni. I wtedy twój umysł znów fantazjuje o przyszłości, jak to się zmieni i jak będziesz reżyserem tego, jak to się zmieni. Nie zmieni się to w żaden inny sposób niż chcemy. To doprowadzi nas do trzeciej z czterech pieczęci. Wciąż jesteśmy na pierwszym. Ale ta idea „ja”, które ma kontrolę – ta pojawia się w trzeciej pieczęci. To bardzo dobra uwaga, z której wyszła: „O tak, to się zmieni i oto jak to się zmieni”. „Tak, moje bogactwo się zmieni i wzrośnie!”

Przywołując nietrwałość, aby rozproszyć cierpienie

Publiczność: Odkryłem, nawet na poziomie intelektualnym, myśląc o nietrwałości, że działa to również na niechęć i cierpienie. Że przychodzą cierpienia i chcę, aby były tak trwałe, jak ja to robię przywiązanie. Więc jeśli zacznę patrzeć na cierpienie i przypominam sobie: „To też się zmieni”. Pomaga mi wyrwać się z tego rodzaju zachowań.

VTC: Kolejny dobry punkt tutaj. Czasami, kiedy doświadczamy chwili, kiedy oczekujemy, że dobro się nie zmieni, oczekujemy, że bolesna rzecz się nie zmieni. Kiedy nasz umysł utknął w tej bolesnej rzeczy, „Doświadczam bólu i to się nie zmieni”. Wchodzimy w ten stan, prawda? Nazywamy to depresją: „Czuję ból i to się nie zmieni”. Albo tracimy kogoś: „Przeżywam smutek i to się nie zmieni”. Czy powoduje ból i smutek? zjawiska? Czy są trwałe czy nietrwałe? Nietrwały. Więc kiedy twój ciało boli, czy zawsze będzie boleć? Kiedy twój umysł jest nieszczęśliwy, czy zawsze będzie nieszczęśliwy? To ty się tam wahałeś [śmiech].

Kiedy moja ciało boli, to zawsze będzie boleć? Jest to bardzo interesująca rzecz do zbadania w swoim medytacja. Kiedy twój ciało boli, obserwuj ból w ciało i zobacz, czy to się zmieni. Obserwuj, czy pozostaje dokładnie taki sam. Czy staje się silniejszy i słabszy? Więc to się zmienia, prawda? Czy zawsze znajduje się dokładnie w tym samym obszarze? A może idzie bardziej do jednego obszaru, a potem do innego? Więc obserwuj bolesne odczucie i zobacz, czy jest trwałe czy nietrwałe. Jeden z moich przyjaciół medytował. Powiedział mi, że ma niesamowity ból w jednym ramieniu i obserwował ból, a potem nagle przeskoczył na drugie ramię. W ten sposób nasz umysł tworzy rzeczy.

Możesz to również zobaczyć z bólem psychicznym. Kiedy czujemy się naprawdę przygnębieni, dużo żalu, depresji, złego nastroju lub czegokolwiek innego, jest to spowodowane zjawiskiem. To się zmieni. Obserwuj ten ból psychiczny. Czy w każdej chwili jest dokładnie tak samo? Czy możesz utrzymać taki sam stan depresji przez pół godziny bez jego zmiany? W rzeczywistości staje się to trudne. Jeśli powiesz: „Będę mieć tę depresję, ten ból psychiczny, ten żal, ten smutek, to będzie tak samo i to się nie zmieni”. Czy możesz to zrobić? Nie. Przekonujemy się, że nawet kiedy czujemy się przygnębieni, zdarzają się chwile, kiedy nasz umysł myśli o innych rzeczach lub widzi inne rzeczy i mamy zupełnie inne doświadczenie. Bardzo interesujące jest naprawdę obserwować to nasze doświadczenie i zobaczyć, że zmienia się nie tylko przyjemne uczucie, ale także bolesne uczucie. Jak powiedział Czcigodny Semkye: „Twój ból się zmienia, nie pozostaje stały”. To nie będzie to samo. Nawet kiedy jesteśmy chorzy lub czujemy się przygnębieni, samo posiadanie tej intelektualnej świadomości może być dla nas bardzo pomocne: „To, jak się czuję, nie pozostanie takie samo. To zjawisko spowodowane”. Wszystko, co robisz, to trochę poprawiasz sprawę, a cała sprawa się zmienia.

Możesz być bardzo przygnębiony i patrzysz na jeden z tych kwiatów, czy w chwili, gdy patrzysz na kwiat, zmieniłeś zdanie? To się zmieniło, prawda? Lub wizualizujesz Budda, albo rozwiniesz moment miłującej dobroci, czy cokolwiek innego. Możemy zrozumieć, że kiedy wchodzimy w ramy: „Cokolwiek czuję, nie zmieni się”, że tak naprawdę nie jesteśmy zsynchronizowani z rzeczywistością, prawda? To kolejna forma naszej ignorancji.

Więcej o przyczynowości

Jest jeszcze jedna rzecz, którą możemy powiedzieć o przyczynowości. Rozmawialiśmy o tym, że rzeczy, które się zmieniają, muszą mieć przyczyny i dlatego nie ma chaosu ani przypadkowości. Wtedy również same przyczyny muszą się zmienić, aby wywołać skutek. Więc to pozostawia na boku trwałe przyczyny. Inną rzeczą związaną z przyczynami jest to, że coś jest przyczyną czegoś innego, musi mieć potencjał lub zdolność do wytworzenia tej rzeczy. Innymi słowy, nie wszystko może wytworzyć cokolwiek innego i nie wszystko może być wytworzone przez jakąkolwiek przyczynę. Istnieje związek między przyczyną a skutkiem. Kiedy sadzisz nasiona stokrotek, otrzymujesz stokrotki, a nie tulipany. Nasienie stokrotki jest przyczyną, jest nietrwałe, zmienia się. Ale to nie znaczy, że ma zdolność wyhodowania tulipana. Wyniki, które pochodzą z pewnej przyczyny, odpowiadają potencjałowi przyczyny. Istnieje związek przyczynowy.

Jest to również coś ważnego do zrozumienia, ponieważ istnieją przyczyny szczęścia i są przyczyny cierpienia. Ważne jest, abyśmy zrozumieli, co powoduje szczęście, a co powoduje cierpienie, abyśmy mogli stworzyć dla nich przyczyny. Ale jeśli błędnie zidentyfikujemy przyczyny szczęścia i przyczyny cierpienia, możemy zaangażować się w tworzenie przyczyn, które prowadzą nas do rezultatu, którego nie chcemy doświadczać. To tak, jakbyśmy myśleli, że tulipany pochodzą ze stokrotek, a stokrotki z nasion pomidora. Patrząc na nasze życie, czy zrobiłeś rzeczy, o których myślałeś, że tworzą dla ciebie przyczynę szczęścia, ale nie uzyskałeś szczęścia, którego chciałeś? Jakoś nie rozumieliśmy wtedy dokładnie, co było przyczyną szczęścia.

Kiedy mówiliśmy o przyczynowości, nazywamy przyczynę substancjalną — rzeczywistą rzecz, która staje się następną chwilą innych rzeczy. Na przykład nasienie jest istotną przyczyną kiełkowania. Ale są też spółdzielnie Warunki. Ziarno nie wyrośnie na kiełki, dopóki nie nadejdzie wiosna i jest wystarczająco ciepło, dopóki nie będzie wody, dopóki nie będzie nawozu. Są pewne warunki współpracy które są niezbędne, aby z tego nasienia wyrosło stokrotka. Jeśli brakuje ci istotnej przyczyny, nasienia, nie dostaniesz stokrotki. Jeśli masz istotną przyczynę, ale brakuje Ci choćby jednej z nich warunki współpracy, nie dostaniesz stokrotki w tym konkretnym momencie, prawda? Będziesz musiał poczekać, aż innym razem wszystkie warunki współpracy spotkajcie się, zanim zdobędziecie tę stokrotkę.

Tak samo jest w naszym życiu, wiele razy tworzymy przyczyny, o których myślimy, że będą przyczyną szczęścia, ale zamiast tego doświadczamy cierpienia. Może tu dziać się kilka różnych rzeczy. Po pierwsze, może to, co uważamy za przyczynę szczęścia, nie jest – i jest przyczyną cierpienia. Po drugie, może to, co robimy, jest wspólną przyczyną szczęścia, ale nie jest główną przyczyną szczęścia. To tak, jakbyś chciał hodować stokrotki i nie ma tam nasion stokrotek, ale ciągle podlewasz i podlewasz i podlewasz. Wtedy zamiast stokrotki skończysz z błotem. Woda może przynieść ci stokrotkę, ale nie masz nasion. Może być wiosna, możesz ją podlewać, ale żadnych stokrotek.

Wprowadzanie karmy do obrazu

Kiedy mówimy o doświadczeniu szczęścia, jedną z głównych przyczyn, a raczej główną przyczyną są nasze wcześniejsze działania. Akcja to angielskie słowo oznaczające karmy. Nasze poprzednie działania są głównymi przyczynami odczuwania przyjemności, bólu i neutralności – lub uczucia szczęścia, cierpienia i równego uczucia. (Oba są w ten sam sposób na powiedzenie tej samej rzeczy, nie ma znaczenia, czy mówisz przyjemność czy szczęście; ból czy cierpienie. Oznacza to to samo). Możemy być zajęci zbieraniem tego, co zewnętrzne. Warunki aby uzyskać wynik, ale nie stworzyliśmy jeszcze głównego. Dlatego zrozumienie karmy jest naprawdę ważne. Jeśli zrozumiemy karmy wtedy możemy bardzo skupić się na tworzeniu zleceniodawcy Warunki za to, czego chcemy doświadczyć. A potem warunki współpracy albo możemy czasem na nich wpłynąć – ale znowu nie zawsze. Czasami możemy mieć główną przyczynę, karmy, ale nie ma warunku współpracy.

Przyczynowość jest sprawą złożoną — ale zawsze musi istnieć zgodność między przyczyną a skutkiem. W wymiarze etycznym nasze działania mają wymiar etyczny. The Budda opisał to, nie stworzył, tylko opisał. Kiedy zobaczył czujące istoty doświadczające szczęścia, spojrzał na główne przyczyny tego szczęścia i nazwał to cnotliwym karmy. Kiedy zobaczył czujące istoty doświadczające cierpienia, spojrzał na główną przyczynę tego i nazwał to niecnotliwym, destrukcyjnym, negatywnym lub niezdrowym karmy. Można to przetłumaczyć na wiele sposobów. Tak więc istnieje związek między tym, co robimy, a tym, czego doświadczamy, oraz między tym, czego doświadczamy, a tym, co robiliśmy w przeszłości.

Ocena konstrukcji dachu

To funkcjonowanie przyczynowości rozciąga się od jednego życia do następnego życia. Nie wszystkie przyczyny naszych obecnych doświadczeń życiowych zostały stworzone w tym życiu. Wiele z nich powstało w poprzednich wcieleniach. Podobnie, wiele przyczyn, które tworzymy w tym życiu, nie dojrzeje w tym życiu. Dojrzeją w przyszłych żywotach. Oznacza to, że musimy poszerzyć nasze rozumienie przyczynowości i zobaczyć, że skutek niekoniecznie następuje bezpośrednio po przyczynie.

Kiedy idziesz do szkoły, powiedzmy, że chodzisz do szkoły, aby zdobyć stopnie naukowe i zarobić trochę pieniędzy. Czy po zdaniu każdego egzaminu na każdym kursie zarabiasz trochę pieniędzy? Nie. Tworzysz przyczynę, ale nie otrzymujesz natychmiastowego rezultatu, prawda? Ale bierzecie ten kurs, potem następny kurs, potem następny. Czemu? Ponieważ wiesz, że w końcu dostaniesz wystarczającą liczbę kursów, zdobędziesz wystarczającą wiedzę, dostaniesz tę kartkę papieru. A potem, jeśli wyjdziesz i poszukasz pracy, dostaniesz pieniądze. Zadowoli Cię wykonanie jednego kursu na raz lub trzech lub czterech kursów, w zależności od tego, jak ciężki jest Twój ładunek. Zadowoli Cię tworzenie tej głównej przyczyny zdobywania wiedzy, ponieważ później wiesz, że uzyskasz rezultat. Jesteś zadowolony, nawet jeśli wynik nie następuje natychmiast.

W ten sam sposób możemy teraz podejmować konstruktywne lub destrukcyjne działania, ale rezultat nie następuje natychmiast. To jak sadzenie nasion jesienią. Dostajesz wszystkie nasiona stokrotek, ale stokrotki nie rosną jesienią. Musisz poczekać do wiosny. Możemy stworzyć pewne przyczyny w tym życiu, ale te przyczyny przyniosą skutki dopiero w przyszłym życiu.

Ponownie, nawet jeśli masz przyczynę, potrzebujesz warunku współpracy. Jest stary żart, właściwie to żart chrześcijański, który zmieniliśmy na buddyjski, o ludziach modlących się do tego Budda. "Budda, Budda, Budda, czy mogę wygrać na loterii?” Facet modli się i modli się i modli się, a on nadal nie wygrywa na loterii. Wreszcie mówi: „Budda, dlaczego nie wygrałem na loterii?” I Budda mówi: „Kup bilet”. Facet może mieć karmy wygrać na loterii, ale jeśli nie spełnia warunku współpracy w celu zdobycia losu, nie wygra na loterii.

Mądre inwestowanie w naszą praktykę

To samo w naszym życiu, tworzymy główną przyczynę, ale czasami warunki współpracy jeszcze nie ma. Kiedy zamierzamy praktykować cnotę i czynić nasz umysł cnotliwym, chcemy stworzyć jak najwięcej głównych przyczyn, wiedząc, że warunki współpracy przyjdzie później. Tak jak możemy potrzebować przejść wiele kursów, aby uzyskać dyplom, możemy potrzebować całej kompilacji wielu cnotliwych działań, aby uzyskać konkretny dobry wynik, którego pragniemy. Ale jesteśmy cierpliwi i cieszymy się, że tworzymy tylko te przyczyny dla rezultatu.

W ten sam sposób możemy tworzyć destrukcyjne karmy i wykonuj szkodliwe działania W ten sam sposób możemy tworzyć destrukcyjne karmy i wykonuj szkodliwe działania, które mogą nie dojrzeć natychmiast, ponieważ nie ma tam przyczyn zewnętrznych, warunki współpracy nie ma. To daje nam możliwość oczyszczenia karmy. Dlatego to naprawdę ważne oczyszczenie praktyki takie jak  pokłony 35 Buddom, Wadżrasattwa, i tak dalej. Kiedy to zrobisz oczyszczenie wstrzykujesz tam inną przyczynę, która przeciwdziała twojej głównej przyczynie. Albo zapobiega warunki współpracy od przybycia tam, aby ta zasadnicza sprawa dojrzała. Takie jest znaczenie robienia oczyszczenie.

Kto powoduje komu cierpienie?

Publiczność: Dużo myślałem o rodzinie, o przyczynie i skutku. Jestem naprawdę zdezorientowany, jeśli chodzi o to, kto co spowodował. Czasami wygląda na to, że spowodowałam u moich dzieci trochę smutku z powodu mojego natychmiastowego działania, ale musiały mieć jakiś powód, by tam być. To po prostu robi się naprawdę zagmatwane. Nie chcę, żeby było to zagmatwane, ale kiedy próbuję to wszystko uporządkować, staje się to bardziej skomplikowane.

VTC: Mówiłeś, że myślałeś o rodzinie (i dotyczy to również rzeczy poza rodziną). Widzisz, że czasami twoje dzieci są nieszczęśliwe i myślisz, że może coś, co powiedziałeś lub zrobiłeś, było przyczyną tego nieszczęścia. Robi się zagmatwana. Czy spowodowałeś ich nieszczęście, czy też mieli jakiś rodzaj karmicznej przyczyny ich nieszczęścia i kto co powoduje?

Ilekroć doświadczamy cierpienia lub szczęścia, główną przyczyną są nasze własne działania. Kiedy mówimy: „Tak a tak mnie unieszczęśliwiło”, przepraszam, to kłamstwo. Dużo kłamiemy, prawda? „Tak a tak sprawiło, że byłem tak nieszczęśliwy. Wkurzyli mnie. To ich wina. Oni są tego przyczyną!” To nieprawda. Główną przyczyną naszego nieszczęścia są nasze własne szkodliwe działania stworzone w przeszłości. Warunkiem współpracy dla tego dojrzewania może być to, co ktoś inny powiedział lub zrobił. Jeśli chodzi o to, co ktoś inny powiedział lub zrobił: mógł mieć dobre intencje, może miał złe intencje. Nie wiemy i to nie ma znaczenia.

Zawsze myślimy: „Ok, jeśli to nieporozumienie, to nie mam prawa być zły. Ale jeśli naprawdę chcą mnie dopaść, mam prawo być zły”. Dlaczego masz prawo być zły? Główną przyczyną, bez względu na to, czy chcą, abyś cierpiał, czy nie, główną przyczyną są zawsze nasze własne działania – niekoniecznie w tym życiu. Mogły to być poprzednie wcielenia, dawno temu. Ta stokrotka, czy jak to nazywasz, nasienie rdestowca? Została zasadzona dawno temu, ale leżała gotowa na to jedno wydarzenie.

Brać odpowiedzialność

W sytuacji takiej jak wtedy, gdy mówiłeś o rodzinie, naszą odpowiedzialnością są nasze działania. Naszym obowiązkiem nie jest kontrolowanie wyników innych osób. Naszą odpowiedzialnością są nasze działania. To nie znaczy, że możemy powiedzieć: „Och, rozmawiałem z kimś niegrzecznie, ponieważ byłem na niego naprawdę wściekły. Ich uczucia zostały zranione i to wszystko ich wina. Teraz jestem buddystą i widzę, że właściwie byłem tylko warunkiem współpracy. To był ich własny negatyw karmy. Dlatego ich uczucia zostały zranione, kiedy powiedziałem te słowa. Moje wypowiedzenie tych słów nie ma znaczenia. Widzisz, to twój własny negatyw karmy. Tak ci mówiłem." To nieprawda! Jesteśmy odpowiedzialni za nasze działania. Jeśli robimy coś dla szkodliwych rezultatów, to my zasiewamy niszczycielskie nasienie karmiczne w naszym własnym strumieniu umysłu.

Właściwie, kiedy krzywdzimy kogoś innego, kto czerpie z tego najwięcej szkody? Jesteśmy. W tego rodzaju sprawach rodzinnych powiedzmy, że powiedzieliśmy coś ze współczującą motywacją, o której wiedzieliśmy, że druga osoba nie będzie chciała usłyszeć. Ale wiedzieliśmy, że muszą słyszeć, żeby mogli o tym myśleć i rozwijać się. Nawet jeśli odczuwają ból, ponieważ nie działaliśmy ze złą motywacją, nie stworzyliśmy negatywnych karmy. Ale gdybyśmy mieli zamiar zranić ich uczucia lub wiedzielibyśmy, że to, co powiemy, będzie brzmieć: „Mam szansę, aby wrócić. Wygląda na to, że jestem oferuje rady, ale…” Więc nawet jeśli zinterpretujemy to jako „Och, jestem współczujący”, ale w rzeczywistości naszą motywacją jest: „Chcę cię zdobyć”, to nadal jest negatywne karmy.

Musimy przyjąć odpowiedzialność za własne czyny. Jeśli działaliśmy z dobrą motywacją i próbą pomocy komuś innemu, a on doświadcza cierpienia – ponieważ źle zrozumiał lub jest bardzo wrażliwy na coś – niewiele możemy zrobić. Po prostu zaakceptuj tę sytuację, która wydarzyła się w ten sposób. Nie miałem szkodliwych intencji, więc nie stworzyłem niczego niezdrowego swoimi działaniami. Moim zamiarem nie było powodowanie cierpienia, ale człowiek cierpi. Jeśli jest sposób, w jaki mogę im pomóc, to im pomogę. Czasami nie jestem osobą, która może im pomóc.

Czy kiedykolwiek byłeś w sytuacjach, w których ktoś cierpi i bardzo kochasz tę osobę i nie chcesz, aby cierpiała, ale wiesz, że nie jesteś osobą, która może jej pomóc? Wtedy po prostu zaakceptuj: „Nie jestem osobą, która może im pomóc. Może mogę pomóc komuś, kto może im pomóc, zebrać ich razem lub coś w tym rodzaju.

Tworzenie przyczyny szczęścia

Publiczność: Czy to możliwe, że ktoś, kto ma bardzo żałosne życie w depresji, może chory psychicznie przez wiele lat i tak dalej, nawet jeśli w swoim obecnym życiu przez całe to życie nie zrobił nic złego lub złego i karmy mogą być całkowicie wynikiem ich wszystkich poprzednich żywotów – a nie mogą w swoim obecnym życiu oczyścić?

VTC: TAk. Pytanie brzmi: ktoś ma dość ciągły stan depresji przez całe życie. Czy to wynik tego życia? karmy lub poprzedniego życia karmy? Kiedy spojrzysz na to życie, nie zrobili w ogóle niczego wyjątkowo negatywnego. Tak, to z pewnością może być wynikiem poprzedniego życia karmy.

To, jak reagujesz na cierpienie w tym życiu, tworzy więcej karmy. Powiedzmy, że reagujemy: „Och, czuję się przygnębiony”. Wtedy jeśli zrobimy biorąc i dając medytację i mówimy: „Niech to wystarczy na nieszczęście i cierpienie wszystkich żywych istot”. Robisz to, przyjmując cierpienie, dając swoje szczęście. Wtedy, nawet jeśli czujesz się źle, wytwarzasz cnotę – cnotliwy umysł. Ten cnotliwy umysł stworzy powód do szczęścia. Możesz, i patrz, zauważyć, że faktycznie zmienia to również twój nastrój w tej chwili. Ale to rodzaj produktu ubocznego, ponieważ naprawdę tworzysz przyczynę szczęścia w przyszłym życiu. A może robisz dużo oczyszczenie. Robisz dużo Wadżrasattwa praktyka lub praktyka 35 Buddów i naprawdę myślisz: „Cokolwiek powoduje depresję, na którą cierpię – nie wiem dokładnie, co robiłem w poprzednich życiach – ale cokolwiek to jest, wyznaję to”. Może w poprzednim życiu sprawiałem innym ludziom ból psychiczny, a teraz dojrzewa w doświadczeniu bólu psychicznego. Więc robisz cztery moce przeciwnika i oczyszczasz. Wyobrażasz sobie całe to światło z Budda wchodząc w ciebie, wypełniając cię i myślisz, że to wszystko negatywne karmy po prostu zostaje uwolniona i oczyszczona. To też często może bardzo pomóc. W wielu sprawach musimy pracować na poziomie karmy i musimy pracować na poziomie warunki współpracy.

Korzystanie z naszej praktyki z korzyścią dla innych, którzy cierpią

Publiczność: Czy możesz to zrobić dla innych? Jak to na nich wpłynie? Powiedzmy, że osoba ma depresję, nie jest buddystą i nic o tym nie wie oczyszczenie, ale ty je wprowadzasz. Jaki to ma wpływ?

VTC: Drugą osobą jest ktoś, kogo znasz, kto nie jest buddystą, cierpi na depresję, a nawet ból fizyczny, cokolwiek.

Każdy z nas tworzy własne karmy. Każdy z nas musi oczyścić swoje własne karmy. Ale nadal możemy brać i dawać medytacja, wyobrażając sobie, że bierzemy ich cierpienie i karmy to powoduje to. To naprawdę przynosi nam wiele korzyści w naszej praktyce, ponieważ rozwijamy silne współczucie. To tworzy, jak sądzę, pewnego rodzaju pole energetyczne, dzięki któremu druga osoba jest dobra karmy może mieć większe szanse na dojrzewanie. Przeprowadzili te wszystkie badania, że ​​kiedy ludzie modlą się za konkretną osobę, bardzo często ta osoba staje się lepsza. Myślę z siłą naszego medytacja lub naszą modlitwę, że jesteśmy głównym beneficjentem, ale może to również wpłynąć na warunki współpracy wokół drugiej osoby, która daje szansę na jej dobro karmy dojrzewanie. Dlatego po śmierci kogoś możemy zrobić ofiary i rób pudże i inne tego typu rzeczy, aby stworzyć ten dodatek karmy które poświęcamy na tę korzyść, ponieważ może działać jak nawóz dla własnego dobra karmy dojrzeć. Ale potem muszą mieć to dobre karmy który ma moc dojrzewania również w tym momencie.

Publiczność: Jeśli ktoś jest chory psychicznie w tym życiu i robi czyny, które ranią ludzi i jest po prostu destrukcyjnym typem osoby, czy jest skazany na zagładę w następnym życiu?

VTC: Jeśli ktoś jest chory psychicznie w tym życiu i popełnia wiele szkodliwych działań, czy będzie po prostu cierpiał w swoim przyszłym życiu?

Jest coś, co sprawia, że ​​kiedy nie masz właściwych zmysłów, karmy nie jest aż tak ciężki. The karmy nie jest tak ciężki, jeśli umysł jest naprawdę chory. Jeśli halucynujesz rzeczy, których tam nie ma, karmy nie jest tak ciężki. W naszym klasztorny śluby, jeśli chodzi o powiedzmy nasz korzeń śluby, jeśli jesteś chory psychicznie w momencie wykonywania działania, nie stanowi to pełnego przerwania przykazanie ponieważ byłeś całkowicie pozbawiony zmysłów, więc karmy jest inny.

---

1. Najnowsze tłumaczenie to „Wszystko uwarunkowane zjawiska są nietrwałe”. ↩

2. Najnowsze tłumaczenie to „Wszystko zjawiska są puste i bezinteresowne”. ↩