Szlachetna ośmiokrotna ścieżka

• Czwarta Szlachetna Prawda, droga do ustania w kategoriach szlachetnych ośmiopasmówka
• Jak szlachetny ośmiopasmówka jest zorganizowany w ramach trzy wyższe szkolenia
• Praktyki związane z każdą z ośmiu kończyn

Tresowanie Umysł 03: Szlachetny ośmiopasmówka (pobieranie)

Radujmy się z naszego wielkiego szczęścia, że ​​mamy to cenne ludzkie życie ze wszystkimi jego wolnościami i majątkami, że mamy dobrze funkcjonujące ciała i umysły, że wszystkie nasze potrzeby fizyczne są zaspokojone, że możemy sprostać Buddanauk obecnych w naszym świecie, przekazywanych nam przez wykwalifikowanych nauczycieli mahajany oraz dzięki posiadaniu wspierającego kręgu przyjaciół. Radujmy się z tego i otwierajmy serca na Buddanauki, podjęcie zobowiązania, an dążenie, zintegrować je z naszym życiem najlepiej jak potrafimy, aby osiągnąć długoterminowy cel, jakim jest uwolnienie się na dobre od niezadowalających Warunki cyklicznej egzystencji. I zaangażujmy się w uwalnianie się z cyklu starzenia się, chorób, śmierci i ponownych narodzin, a ostatecznym celem jest nasze oświecenie, którego jedynym celem będzie przyniesienie korzyści wszystkim żywym istotom i doprowadzenie ich do tego samego trwałego pokoju.

Zamierzamy kontynuować współpracę Tresowanie umysł, książkę, którą Czcigodny Thubten Chodron napisał kilka lat temu. To piękna, bardzo przystępna książka o tym, jak żyjemy i jak nadajemy sens naszemu życiu, jak przekształcamy nasze umysły w spokój i mądrość. Zaczyna się od bardzo praktycznej podstawy, jaką jest radzenie sobie ze starzejącymi się rodzicami, dzikimi dziećmi, trudnymi kolegami i środowiskiem, które zmienia się z chwili na chwilę. 

Dziś poświęcimy trochę czasu na rozmowę o szlachcie ośmiopasmówka. W zeszłym miesiącu Czcigodny Tarpa pięknie podzielił się czwartą szlachetną prawdą, a dzisiaj skupimy się na tym, kiedy Budda osiągnąłem oświecenie i poprzez prawdę duhkha zobaczyłem, jaka jest nasza sytuacja tutaj na tym świecie: jej przyczyny, podstawowa ignorancja powodująca, że ​​postrzegamy naszą rzeczywistość jako konkretną, niezależną, stałą i niezmienną, oraz nasze ciągłe manewrowanie, planowanie i planowanie znalezienia szczęścia w czymś, co nie istnieje. Omówimy także to doświadczenie znalezienia sposobu na wyzwolenie się z tego kręgu niezadowalającego Warunki i wzniesienie bardzo pięknej struktury, która daje nam możliwość osiągnięcia dokładnie tego, czego szukamy – czyli pokoju, który się nie kończy – z korzyścią nie tylko dla naszego własnego dobra, ale także po to, aby doprowadzić wszystkie żyjące istoty wraz z nami do tego celu cel oświecenia. 

Trzy wyższe szkolenia

To czwarta szlachetna prawda, z którą będziemy dzisiaj spędzać czas, a w naszej tradycji nazywa się ją, jak pięknie to ujął Czcigodny Jigme w swoim analitycznym wydaniu. medytacjaThe trzy wyższe szkolenia dyscypliny etycznej, koncentracji lub stabilizacji medytacyjnej oraz mądrości. Wiele tradycji – a Czcigodny Chodron szczegółowo omawia to w tej książce – nazywa to Szlachetnym Ośmiopasmówka; Mahajana nazywają to Ośmioraka Szlachetna Ścieżka. A te osiem czynników jest zorganizowanych w trzy wyższe szkolenia. Dlatego dzisiaj rozdzielimy je jeden po drugim i zobaczymy, jak ze sobą współpracują, odnoszą się do siebie i na sobie bazują; być może będziemy mogli uzyskać większą jasność w odniesieniu do tych trzech bardzo szczegółowych pytań, które Czcigodny Jigme zadał medytacja ponieważ jest tu dużo o ośmiokrotna szlachetna ścieżka, co stanowi odpowiedź konkretnie na te pytania. 

Dyscyplina etyczna

Posłużę się analogią, ponieważ obecnie w naszych umysłach pojawia się dom Gotami i zamierzam przyjąć trzy wyższe szkolenia i porównaj je do budowania ładnego budynku, który będzie trwał. Pierwsze trzy z Ośmiorakiej Szlachetnej Ścieżki podlegają wyższemu szkoleniu dyscypliny etycznej. Moja analogia jest taka, że ​​dyscyplina etyczna jest jak fundament, szkielet, dach i elewacja dobrze zbudowanego domu. Na tym tak naprawdę będzie opierać się cała reszta. I tak samo jest z podstawą każdej praktyki duchowej, ponieważ od samego początku poprawia ona jakość naszego życia. Istnieje Therawada klasztorny— mieszkaniec Zachodu — imieniem Bhikkhu Bodhi, który napisał tę książkę Szlachetny Ośmiopasmówkai korzystałem z jego książki w powiązaniu z książką Czcigodnego. W swojej książce stwierdza:

Przestrzeganie etyki prowadzi do harmonii w naszym życiu na cztery szczególne sposoby. 

Prowadzi to do harmonii społecznej, ponieważ każda rodzina, społeczność lub społeczeństwo, które żyje zgodnie z zasadami etyki, mogłoby – jeśli nie wyeliminować – stłumić wszelkie konflikty, wszystkie wojny, wszelkie nieporozumienia i wszelką nieporozumienia. Zatem ze społecznego punktu widzenia dyscyplina etyczna jest podstawowym sposobem na znalezienie harmonii. Z psychologicznego punktu widzenia zapewnia nam to spokój umysłu, rodzaj spokoju, dzięki któremu możemy rzeczywiście spać w nocy, wiedząc, że ćwiczymy właściwe działania, właściwą mowę i właściwe źródła utrzymania. Karmicznie, robienie tego stwarza przyczyny i Warunki abyśmy mieli przyszłe odrodzenia, w których będziemy mogli nadal kultywować wszystkie cnotliwe cechy w naszym umyśle i ujarzmiać wszystkie negatywne cechy. A jeśli chodzi o kontemplację, praktykując dyscyplinę etyczną, uzyskujemy umysł, który jest znacznie bardziej skupiony, znacznie jaśniejszy i wchodzi w te bardzo subtelne etapy świadomości, których potrzebujemy, aby faktycznie przekształcić nasze umysły i rozwinąć mądrość.

Zatem od samego początku dyscyplina etyczna jest sytuacją korzystną dla obu stron, nie tylko dla nas samych, ale dla wszystkich wokół nas. W ramach pierwszego z trzech czynników Ośmioraka Szlachetna Ścieżkaprzestrzeganie dyscypliny etycznej jest właściwym działaniem. I Czcigodny Chodron przekazał te nauki o tym, jak porzucić dziesięć niecnotliwych działań i jak kultywować dziesięć konstruktywnych, ale poddanie ich dyscyplinie etycznej, moim zdaniem, nadało im znacznie większą moc, znacznie większe znaczenie i znacznie większe znaczenie, ponieważ to to miejsce, w którym mogę je na co dzień zintegrować ze swoim życiem. Zatem właściwe działanie obejmuje porzucenie trzech destrukcyjnych działań: zabijania, kradzieży i niewłaściwego zachowania seksualnego. 

Porzuć celowe zabijanie

Porzucenie celowego zabijania w jakiejkolwiek formie, nie tylko innych ludzi, to my, jako rodzina ludzi, musimy wkroczyć do akcji i przenieść tę cnotę nie zabijania na zupełnie inny poziom, ponieważ dotyczy to zwierząt i owadów . Mamy w tym kraju wielomilionowy przemysł, który zapewnia nam narzędzia, mechanizmy i usługi umożliwiające po prostu unicestwienie i wyeliminowanie większości królestw zwierząt i owadów. A jeśli mamy zamiar praktykować tę konkretną czynność życiową, musimy wziąć pod uwagę, że każda żywa istota, niezależnie od wielkości i tego, co nam robi, zasługuje bardziej niż cokolwiek innego na to, aby być szczęśliwą i nie cierpieć. Świat zwierząt i owadów nie ma majątku, statusu, sławy, ciasta czekoladowego ani pięknych domów. Ich życie jest krótkie, czasem trwa tylko kilka dni, a czasem dziesięciolecia. To jedyna rzecz, jaką posiadają. Abyśmy mogli kultywować właściwe działania, musimy wprowadzić je do naszego życia jako coś, co należy szanować, o co należy dbać i co honorować. 

Zatem cnotliwym odpowiednikiem zabijania jest kochający, życzliwy i pełen troski szacunek dla wszystkich żywych istot; chodzi o to, aby faktycznie je chronić – nie tylko po to, aby nie wchodzić im w drogę, ale tak bardzo, jak to możliwe, aby je chronić. 

Porzuć kradzież

Drugie z właściwych działań to porzucenie kradzieży, czyli zabierania rzeczy, które nie zostały dane dobrowolnie. A to nie jest tak oczywiste, więc nasza kultura w pewnym sensie daje nam na to niewypowiedziane pozwolenie – czasami w naszych miejscach pracy, a zwłaszcza teraz, w obliczu pogorszenia koniunktury gospodarczej. Nasze ubezpieczenie zdrowotne jest pobierane z naszej wypłaty i naszego numeru 401, a czasami znajdujemy sposób, aby usprawiedliwić zabieranie rzeczy z miejsc, w których pracujemy, ponieważ nie zarabiamy wystarczająco dużo lub nie dostajemy urlopu, lub emeryturę, jakiej pragniemy. Istnieje niewypowiedziane tolerowanie zabierania rzeczy, które nie zostały dane, szczególnie z miejsca pracy. Myślimy: „Rząd pobiera zdecydowanie za dużo podatków, więc jeśli ktoś chce mi zapłacić 300 dolarów za sprzątanie domu lub pracę na podwórku albo 1000 dolarów za przebudowę domu, a chce mi zapłacić gotówką, to ja nie muszę o tym mówić rządowi”. 

To miejsce, w którym mamy okazję ćwiczyć dbanie o cudzy majątek i kultywować umysł zadowolenia z tego, co mamy. To odpowiednik kradzieży — zadowalanie się tym, co mamy i szanowanie nie tylko tego, co posiadamy, ale i majątku innych.

Porzuć niewłaściwe postępowanie

Kolejnym z trzech właściwych działań jest porzucenie niewłaściwego postępowania na tle seksualnym i ogólnie odnosi się to do cudzołóstwa: utrzymywania stosunków seksualnych z innymi osobami będącymi w intymnych związkach lub małżeństwie z inną osobą lub wychodzenia poza nasze intymne relacje i utrzymywania stosunków seksualnych z innymi. Ale na większym, głębszym poziomie oznacza to powstrzymywanie się od wszelkich niewłaściwych zachowań seksualnych, które mogą wyrządzić krzywdę fizyczną i psychiczną sobie lub innym. 

A cnotliwym odpowiednikiem tego jest wierność, wierność i trwanie w zobowiązaniu, które podjęliśmy, jeśli jesteśmy w ciągłej relacji z innymi. Właściwe działanie uświadamia nam, jak wpływamy na innych ludzi. „Chcę tego, czego chcę, kiedy tego chcę” należy całkowicie przemyśleć, gdy po raz pierwszy pomyślimy o tym, jak nasze działania wpływają na inne istoty. I wprowadzenie tego do naszego ciało a nasza mowa – zanim przystąpimy do działania – polega na zastanowieniu się: „Jak to wpłynie na innych ludzi?”

Właściwa mowa

Drugą pozycją w ramach czynników dyscypliny etycznej jest właściwa mowa, która dotyczy porzucenia kłamstwa, oszczerstw, ostrej mowy lub próżnej gadaniny. Czasami wpływ naszej mowy na innych nie jest tak widoczny, jak nasze działania ciało, ale ta jest wyjątkowo śliska i jej część zawiera (i tym podzielił się Bhikkhu Bodhi i ja się z tym zgadzam) słowo pisane. Siła słowa pisanego, jeśli chodzi o kłamstwa, oszczerstwa, ostrą mowę i próżne gadki, jest równie kluczowa, a dzięki naszej komunikacji i technologii, którą posiadamy, zapisane niecnotliwe słowa można usłyszeć i zobaczyć przez cały czas świat. Są przyczyną konfliktów i nieporozumień; tworzą wrogów i niszczą życie. Ich cnotliwe odpowiedniki tworzą harmonię; tworzą pokój i leczą podziały. Zatem mowa jest bardzo potężnym narzędziem w kultywowaniu dyscypliny etycznej.

Porzuć kłamstwo

Właściwą mowę zaczynamy od kłamstwa, które nie jest tylko słowem, ale może też być wzruszeniem ramion, skinieniem głowy – czymkolwiek, co wskazuje na zamiar oszukania. I wiemy, że żyjąc w rodzinie, wspólnocie czy społeczeństwie, możemy dobrze żyć razem tylko wtedy, gdy panuje atmosfera zaufania, w której możemy powiedzieć, najlepiej jak potrafimy, to, co uważamy za prawdę. Wiemy, że wraz z nieufnością i podejrzliwością – gdy stanie się ona powszechna – kłamstwo ze swej natury mnoży się. Jeśli powiesz nieprawdę, musisz przykryć ją inną nieprawdą, która następnie przerodzi się w kolejną nieprawdę, a potem pojawi się zaufanie, a potem zaufanie i ludzie będą chcieli ci zwierzać. To naprawdę budzi wiele nieufności i podejrzeń na świecie.

Przeciwieństwem tego jest bycie tak prawdomównym, jak to tylko możliwe, dobre dotrzymywanie tajemnic, jeśli nie wyrządzają krzywdy – bycie tak prawdomównym, jak to tylko możliwe.

Porzuć mowę, która powoduje podziały

Drugim elementem właściwej mowy jest porzucenie mowy dzielącej, która powoduje, że ludzie, którzy walczą, kłócą się lub powodują, że ludzie nie potrafią się pogodzić. Bhikkhu Bodhi porusza kwestię motywacji oszczerstw. Zajęło mi trochę czasu, aby pomyśleć, że tym, co motywuje nas do oszczerstw, jest zwykle zazdrość o sukcesy lub cnoty innych. Jeśli jesteśmy zauroczeni kimś, kto jest w związku, który się rozpada, czasami motywuje nas to do jeszcze większego podziału w tym związku, ponieważ naprawdę chcemy jednej z tych dwóch osób.

W rodzinie ludzkiej panuje dziwna radość, gdy widzi się, że przyjaciele mają trudności, do czego tak naprawdę trudno się przyznać. Ale muszę przyznać, że w pewnych momentach mojego życia zazdrość objawiała się pragnieniem, aby w życiu moich przyjaciół nie powiodło się. Mówimy więc o utrwaleniu poczucia porażki w tym związku. 

Jej cnotliwym odpowiednikiem jest łączenie ludzi za pomocą harmonijnej mowy, która ma swój początek w umyśle jako życzliwość i empatia. Zdobywa zaufanie i sympatię innych, którzy wtedy czują, że mogą ci powierzyć swoje najgłębsze, najserdeczniejsze życzenia i aspiracje. A karmicznym skutkiem harmonijnej mowy jest to, że w przyszłości będziesz mieć godnych zaufania przyjaciół. Będą się o ciebie troszczyć i bardzo cię szanować.

Porzuć ostrą mowę

Następną pod właściwą mową jest mowa ostra, która krzywdzi, ośmiesza, poniża i znieważa ludzi. Dlatego chcemy z tego zrezygnować. Można to zrobić warknięciem lub, jak mówi Czcigodny Chodron, bardzo słodkim, niewinnym uśmiechem na twarzy. To chwalenie ludzi, a przynajmniej tak się wydaje na pozór, podczas gdy w rzeczywistości ich poniżamy, dodając do tego odrobinę sarkazmu lub wstydu. 

Odpowiednikiem tego jest bycie tolerancyjnym wobec winy i krytyki, która pojawia się na twojej drodze, bycie tolerancyjnym wobec niedociągnięć innych ludzi i bycie otwartym na punkt widzenia innych ludzi. 

Porzuć jałowe rozmowy

I wreszcie, jeśli chodzi o właściwą mowę, następuje porzucenie mowy o rzeczach, które są nieistotne, które nie mają wartości, które są bez znaczenia. Myślę, że szczególnie w świecie zachodnim jest to sytuacja, z którą mamy trudności. Mamy przemysł, mamy gazety, mamy programy telewizyjne, które zarabiają miliardy dolarów rocznie i które wypełniają nasze umysły wszystkimi rzeczami, szczególnie złymi, które przydarzają się gwiazdom filmowym, bohaterom sportu i osobistościom politycznym . Te bezsensowne rzeczy wypełniają nasze kioski i kanały telewizyjne tym, co dzieje się w życiu tych wszystkich ludzi. 

Czcigodny Chodron bardzo wyraźnie mówi, że w naszym życiu istnieją relacje, które nawiązujemy – z naszymi rodzinami, przyjaciółmi, kolegami z pracy – kiedy rozmawiamy o pogodzie: „Jak się czuje wujek Joe po operacji?” „Jak dzieci radzą sobie w szkole?” Te rozmowy są częścią sposobu, w jaki łączymy się ze sobą. W przypadku relacji, które są intymne lub mniej intymne, nawiązujemy kontakty, rozmawiając o rzeczach, które na pozór nie mają żadnej wartości, ale dzięki temu jesteśmy połączeni z większym społeczeństwem. 

Musimy jednak zachować ostrożność, ponieważ łatwo może to przerodzić się w miłe, soczyste ciekawostki z życia ludzi, które usłyszeliśmy od znajomego znajomego znajomego, a następnie wdamy się w mowę wywołującą podziały i ostre słowa. Z jednej strony łączy nas więc w pewien sposób ze światem, ale trzeba zachować szczególną ostrożność. Cnotliwym odpowiednikiem tego jest mówienie o Dharmie, mówienie o rzeczach, które bezpośrednio przynoszą korzyść innym. A mówienie o dobrych cechach innych ludzi za ich plecami to wspaniały sposób na przeciwdziałanie próżnej mowie.

Właściwe źródło utrzymania

Trzecim punktem dyscypliny etycznej jest właściwe utrzymanie. Uważam, że jest to pomocne. Ponieważ wszyscy musimy utrzymywać się przy życiu, mieć dach nad głową, nakładać jedzenie na stoły, dbać o nasze rodziny i wspierać przyjaciół, musimy wybrać taki sposób życia, który nie szkodzi innym. Oczywiste są rzeźnik, myśliwy, producent broni lub chemikaliów do celów wojennych lub wszelkiego rodzaju substancji, które mogą zaszkodzić żywym istotom, np. Produkcja nielegalnych narkotyków. To są te pozorne. Możemy wybrać tylko takie źródła utrzymania, które w naszym odczuciu możemy wykonywać etycznie.

Nie mamy kontroli nad tym, co robią członkowie naszej rodziny, jakie społeczeństwa ani co robią nasze kraje. Możemy jedynie – najlepiej jak potrafimy – wybrać taki sposób życia, który przyniesie korzyść innym, a nie wyrządzi krzywdę. Są pewne okoliczności i sytuacje, w których mieszka się w małym miasteczku, a największym pracodawcą jest kasyno lub więzienie. Jeśli w ten sposób stawiasz jedzenie na stole, zrób wszystko, co w Twojej mocy. Przychodzisz do pracy ze szczerą motywacją, aby nie szkodzić, i robisz wszystko, co możesz. 

Pod tym tekstem Bhikkhu Bodhi podaje również, że znajduje się część tajskiego traktatu o właściwych środkach utrzymania, zatytułowanego „Słuszność w działaniu, słuszność w odniesieniu do osób i słuszność w odniesieniu do przedmiotów”. Pod tym nagłówkiem kryje się informacja, że ​​pracownicy muszą wykonywać swoją pracę pilnie, uczciwie i sumiennie, a nie kręcić się bezczynnie i rozmawiać, odliczać godziny, w których nie przepracowali, ani nie zabierać do kieszeni towarów firmy. Jeśli więc zamierzasz pracować dla firmy jako pracownik, oznacza to, że naprawdę chcesz to robić najlepiej, jak potrafisz i tak uczciwie, jak tylko potrafisz. Słuszność osób to szacunek i wzgląd na pracowników, pracodawców, handlowców i klientów. Pracodawca ma faktycznie zapewnić swoim pracownikom pracę, którą potrafią dobrze wykonywać, adekwatnie wynagradzać ich za ich wysiłki, promować ich, kiedy tylko mogą, i nagradzać, jeśli to możliwe, tak aby pracownicy w zamian mogli być pilnie i sumiennie, robiąc wszystko, co w ich mocy. Współpracownicy powinni raczej współpracować niż konkurować, a sprzedawcy muszą postępować uczciwie w kontaktach z klientami. To dotyczy osób.

A właściwa żywotność w odniesieniu do przedmiotów polega na tym, aby zawsze reprezentować to, kim jesteś oferuje— niezależnie od tego, czy jest to usługa, czy towar — tak szczerze, jak to tylko możliwe i aby nie stosować żadnych zwodniczych reklam ani wprowadzać w błąd co do jakości lub ilości tego, co oferujesz. Są to podtytuły „Właściwe źródła utrzymania”. Jeśli uwzględnimy niektóre z nich, szukając pracy, z pewnością zawęzi to pole i może otworzyć pewne możliwości, których być może nie brałeś pod uwagę. 

Trzy destrukcyjne działania umysłu

Następnie są trzy destrukcyjne działania umysłu, które chcemy porzucić: pożądliwość, złośliwość i błędne poglądy. Na ogół nie podlegają one właściwym działaniom i właściwej mowie, ale Czcigodny Chodron mówi, że bardzo ważne jest kultywowanie dobrej woli, po raz kolejny zadowalając się tym, co się ma, a nie zastanawiając się, jak zdobyć coś, co ma ktoś inny. Zadawanie pytań na temat Dharmy oznacza kultywowanie dobrego poczucia ciekawości zły widok jest posiadanie silnego sceptycyzmu i to dużo złośći postawę: „Pokaż mi; Nie wierzę ci” i „Nie wierzę w odrodzenie. Nie wierzę w Dharma Buddy lub w wyzwoleniu.” To nie jest tego rodzaju wątpić która wynika z chęci poznania odpowiedzi na pytania i szczerego sposobu na bycie otwartym na zrozumienie, jest to raczej rodzaj zły widok który po prostu chce się nie zgodzić i kłócić dla samej kłótni. Nie ma zamiaru zmieniać zdania. Zatem, jak mówi Czcigodny Chodron: „Chcemy kultywować otwarte serce i zadowolenie oraz cieszyć się szczęściem innych”. 

Wyższy trening koncentracji

Analogia, o której myślę w przypadku drugiego zestawu czynników wchodzących w zakres wyższego treningu koncentracji, to instalacja wodno-kanalizacyjna, ogrzewanie, systemy elektryczne, płyta gipsowo-kartonowa, podłoga – rzeczy, których na powierzchni możesz nie widzieć , ale gdyby ich tam nie było, dom nie nadawałby się do użytku, nie nadawałby się do zamieszkania. Koncentracja jest mniej więcej taka. Mówimy o kultywowaniu cech umysłu, o których istnieniu na powierzchni, na zewnątrz, ludzie nie wiedzą, ale bez nich nie możemy mieć środowiska, w którym da się żyć. 

Pierwsza z nich, koncentracja, jest istotną częścią ścieżki, ponieważ bez niej nie będziemy w stanie skupić się na cnotliwym obiekcie przez żaden okres czasu. Jeśli mamy zamiar kultywować mądrość realizująca pustkę, musimy mieć umysł, który jest stonowany, jasny, stabilny i wystarczająco skupiony, aby móc to robić tak długo, jak chcemy.

Właściwy wysiłek

Zatem pierwszym czynnikiem leżącym u podstaw właściwej koncentracji jest właściwy wysiłek, a to jest ważny czynnik na ścieżce. Zawierają to wszystko etyka, mądrość i koncentracja, ale jest to szczególnie poddawane wyższemu treningowi koncentracji i jest to zdrowy rodzaj energii, która powstaje ze zdrowych stanów umysłu. Po raz kolejny Bhikkhu Bodhi wyjaśnia, że Budda wielokrotnie podkreślał tę cechę w swoim nauczaniu przez czterdzieści pięć lat. Użył określeń „pilny wysiłek” i „niesłabnąca wytrwałość”, ponieważ bardzo wyraźnie zdawał sobie sprawę, że droga do wyzwolenia i oświecenia jest długa i że może jedynie wskazać drogę; nie mógł tego dla nas zrobić. Naszym obowiązkiem jest wypracować sobie wyjście z cyklu istnienia. A posiadanie niesłabnącej, niesłabnącej energii na ścieżce jest sposobem na sukces. 

Punktem wyjścia są nasze zwiedzione, zdezorientowane umysły; celem jest wyzwolenie i oświecenie; a przestrzeń między nimi jest długa i uciążliwa. Bez odpowiedniego, radosnego wysiłku to się nie stanie. Zadanie nie jest łatwe, ale Budda a 2600 lat urzeczywistnionych praktyków i nauczycieli potwierdziło jako żywe świadectwo, że jest to możliwe. Ta szczególna cecha – ta, którą Jego Świątobliwość określa jako „Nigdy się nie poddawaj” – to właściwy wysiłek. Są dla nas żywym dowodem na to, że jeśli będziesz praktykować ścieżkę z wielką wytrwałością i wytrzymałością, osiągniesz cel. 

Właściwa uważność

Drugim czynnikiem wpływającym na koncentrację jest właściwa uważność, która jest czynnikiem mentalnym umożliwiającym pamiętanie cnotliwego obiektu, na którym się koncentrujesz. Uważność dziesięciu konstruktywnych działań przenosi cnotę dyscypliny etycznej na głębszy poziom zrozumienia. Pomaga także w medytacja ponieważ przeciwdziała umysłowi zapomnienia, rozluźnienia i podniecenia. To jest aspekt zapamiętywania medytacja; nieustannie kieruje umysł z powrotem do cnotliwego obiektu, niezależnie od tego, czy jest to Budda, miłująca dobroć, dyscyplina etyczna, współczucie, miłość itp. Raz po raz pamięta o obiekcie i wciąż powraca.

Istnieje jeszcze inne wyjaśnienie uważności – w tradycji therawady – w które nie zagłębiałem się, a które jest cudownym artykułem. Ale na tym się dzisiaj skupimy: to wielokrotne zwracanie naszej uwagi na cnotliwy przedmiot, z biegiem czasu, zapewnia stabilność i siłę naszemu medytacja. Brzmi bardzo prosto, ale jest bardzo trudne. Z biegiem czasu przynosi nam to siłę i jest to stabilność – umiejętność nie błądzenia za każdą rozproszoną myślą, która przechodzi obok lub unosi się w powietrzu. Uważność pozwala nam całkowicie skupić się na przedmiocie, pamiętając o nim w kółko. 

Właściwa koncentracja

A wtedy właściwa koncentracja jest skupieniem się na jednym przedmiocie medytacja. Czynnik ten pojawia się powoli dzięki właściwemu wysiłkowi i właściwej uważności. Koncentracja sama w sobie jest czymś, co robią buddyści i niebuddyści. Jest to coś, czego wymaga każdy skupiony umysł, niezależnie od tego, czy jest to garncarz rzucający naczyniem, snajper, czy naukowiec w laboratorium próbujący złożyć skomplikowaną teorię. Wszystko to wymaga bardzo skupionej, niepodzielnej uwagi. Wszystkie świadomości zmysłowe nie rozpraszają cię; nic nie słyszysz, ponieważ jesteś bardzo skupiony na obiekcie. W tradycji buddyjskiej jest to stan, którego pragniemy, ale chcemy także podjąć świadomą próbę wzniesienia umysłu do bardzo subtelnego, czystego poziomu nagiej uwagi. 

A to jest podtrzymywane przez cnotliwe myśli o schronieniu, czyli determinacja bycia wolnym, bodhiczitta— są one jak pożywienie tej szczególnej uwagi, motywacja stojąca za tym podtrzymuje ten poziom koncentracji. Wielu nie-buddystów znajduje to miejsce. Najwyraźniej jest to ten głęboki, jednopunktowy poziom koncentracji, który przy bardzo subtelnym umyśle generuje ekstremalny poziom błogość w pamięci; jest to coś, co według nich jest nieporównywalne nawet w świecie zmysłów. Chcemy do tego dojść, ale nie to jest celem. Celem jest wykorzystanie tego subtelnego poziomu skupionej koncentracji do urzeczywistnienia mądrości, ostatecznego, głębszego sposobu istnienia. Docieramy więc do tego miejsca, ale potem idziemy dalej, ponieważ chcemy urzeczywistnić pustkę, osiągnąć wyzwolenie i oświecenie. 

Oto zaangażowane czynniki i poziom koncentracji, jakiego potrzebujemy, aby przekształcić nasze umysły w bezpośrednie urzeczywistnienie pustki. Umysł musi być wyrafinowany, stabilny, skupiony, subtelny i wolny od jakichkolwiek rozpraszających myśli przez długi, długi okres czasu.

Wyższy trening mądrości

I wreszcie, ostatnie dwa czynniki koncentracji, czyli właściwa intencja lub myśl, a następnie właściwy pogląd, zaliczane są do wyższego treningu mądrości. Kontynuuję analogię, że mądrość to okna i drzwi, te, które otwierają się na światło księżyca, światło słoneczne, świeże powietrze, te, z których roztacza się panoramiczny widok na wszystko. Żyjemy etycznie, aby wyeliminować niecnotliwe działania, rozpraszające, dyskursywne myśli. Koncentracja ujarzmia dotknięte stany umysłu, ale bez mądrości nie ma sposobu na wyzwolenie. Będziemy po prostu kontynuować odrodzenia w cyklicznej egzystencji.

Aby wyeliminować przyczynę całej duhkha, ignorancji, podstawowego niezrozumienia tego, jak rzeczy naprawdę istnieją, musimy zdać sobie sprawę z pustki wrodzonego istnienia nas samych i wszystkich zjawiska rozpoznać, jak rzeczy naprawdę istnieją. Aby tego dokonać, musimy praktykować specjalny wgląd – zwany Vipassaną – czyli rozróżniającą mądrość wyłaniającą się z głębokiej analizy sposobów istnienia. 

Mamy te piękne, głębokie, analityczne medytacje w lamrim wokół pustki i współzależnego powstawania. Przenikliwe badanie, zrozumienie i kontemplacja tego, jak rzeczy istnieją poprzez zrozumienie pustki wrodzonego istnienia jaźni, współzależnego powstawania wszystkiego zjawiska— mądrość, która wyrasta ze zrozumienia tego intelektualnie, na drodze wnioskowania — to jest Vipassana, szczególny wgląd. To jeden z elementów praktyki mądrości.

Druga to Samatha, dzięki której poprzez głęboką koncentrację wchodzimy w subtelne stany umysłu, ale dopóki nie uświadomimy sobie pustki, te dwie rzeczy nie współistnieją. Analiza, głęboka analiza, prowadzi nas do poziomu zrozumienia, ale zaburza poziom koncentracji, ponieważ jeden jest na poziomie bardziej pojęciowym, a drugi jest bardziej bezpośrednim doświadczeniem w umyśle. Tych dwóch rzeczy uczymy się jednocześnie, ale początkowo nie idą w parze. To albo to, albo to. 

A potem dochodzimy do punktu, w którym te dwie rzeczy się łączą: głębokie, przeszywające zrozumienie tego, jak rzeczy są w sposób wnioskowany skupiane, a umysł jest stabilny, skupiony i stonowany. Kiedy łączą się razem, pojawia się bezpośrednie postrzeganie pustki. Takie jest moje zrozumienie tego, co czytam, ponieważ nie mam – nawet żadnego intelektualnego – zrozumienia żadnej z tych dwóch rzeczy. W zasadzie wziąłem to prosto z książki. To mówi: 

Aby tego dokonać, praktykujemy specjalny wgląd, który jest rozróżniającą mądrością, która łączy elastyczność i stabilność osiągniętą poprzez koncentrację wywołaną siłą tej analizy.

Dopóki nie osiągniemy Vipassany – tej potężnej, rozróżniającej mądrości – za każdym razem, gdy postępujemy analitycznie medytacja, nasza koncentracja jest zaburzona. Musimy zrobić to myślenie, to zrozumienie i ten głęboki poziom świadomości; na początku nie mieszkają razem. Ta Vipassana sprawia, że ​​umysł jest bardzo potężny, aż do poziomu zrozumienia.

Kiedy ten potężny stan umysłu koncentruje się na patrzeniu na pustkę wrodzonego istnienia jaźni, wówczas oczyszcza nasze strumienie umysłu z ignorancji, tego błędnego postrzegania, jak również wszystkich dolegliwości, karmyi następujące po nich odciski.

Rozmawialiśmy o tym wniosku dotyczącym zrozumienia pustki – że wciąż znajduje się ona na intelektualnym, głęboko intelektualnym poziomie umysłu. Następnie jest stan samego umysłu, który może pozostać na cnotliwym przedmiocie, skupiony na bardzo subtelnym poziomie, a potem gdzieś po drodze te dwa elementy się łączą. I wtedy – pewnego dnia – pojawia się bezpośrednie postrzeganie pustki.

Widok z prawej

Właściwy pogląd lub zrozumienie to zrozumienie Czterech Szlachetnych Prawd. To mądrość, która przeciwstawia się złudzeniu widoki, takie jak koncepcja wrodzonego istnienia i chwytanie się stałego „ja”. ciało a umysł jest solidny i istnieje niezależnie od swoich własnych stron. Właściwy pogląd to zrozumienie, że to nieprawda, przeciwstawienie się złudnemu poglądowi. 

Słuszna myśl

A wtedy właściwa myśl, czyli intencja, ma trzy wyjaśnienia: istnieją czynniki nieprzywiązania lub zrzeczenie się, życzliwość lub dobra wola i nieszkodliwość. Kiedy myśli są zdrowe lub intencje są właściwe, czyny będą właściwe. Jest to bardzo ważne, gdy chcemy wygenerować odpowiedni widok. W naszej intencji musimy uwzględnić te trzy czynniki. I prawdopodobnie umieściłbym w tym głęboką intencję bodhiczitta. Na głębszym poziomie właściwa myśl odnosi się do umysłu, który subtelnie analizuje pustkę, co z kolei prowadzi nas do bezpośredniego jej postrzegania. W książce Czcigodny Chodron mówi: „Porozmawiam o tym później”, więc w tym rozdziale przedstawiła bardzo ogólny trening mądrości. 

Dbając o nasze ciała, obserwując naszą mowę i trenując umysły, możemy ćwiczyć Ośmioraka Szlachetna Ścieżka. Nazywa się to szlachetnym, ponieważ ci, którzy praktykowali te osiem czynników i osiągnęli wyzwolenie i oświecenie, nazywani są istotami arja: tymi, którzy bezpośrednio dostrzegli pustkę. Szlachcic w „Czterech szlachetnych prawdach” i szlachcic w „Czterech szlachetnych prawdach”Ośmioraka Szlachetna Ścieżka” odnoszą się do umysłu tych istot arjów, które przyjęły każdy z tych ośmiu czynników, żyły nimi, zintegrowały je ze swoim życiem i całkowicie urzeczywistniły w swoich strumieniach umysłu.

Po raz pierwszy widzę to tak pięknie ułożone jako systematyczna, organiczna struktura. Zawsze zastanawiałem się, jak Ośmioraka Szlachetna Ścieżka miał cokolwiek wspólnego z trzy wyższe szkolenia; teraz wiem. I Budda powiedział, że ćwiczy Ośmioraka Szlachetna Ścieżka da początek wizji, da początek wiedzy i doprowadzi do pokoju, bezpośredniej wiedzy, do oświecenia i do nirwany. Więc podpisał się na przerywanej linii i powiedział, że jeśli będziesz postępować zgodnie z Ośmioraka Szlachetna Ścieżka i zintegrujesz to ze swoim życiem, mogę zagwarantować – zapewniam cię jednoznacznie – że osiągniesz wyzwolenie i oświecenie. 

Chciałem podzielić się czymś, co Czcigodny Chodron powiedział wiele razy. Kiedy po raz pierwszy usłyszałem Cztery Szlachetne Prawdy, pomyślałem: „Wiesz, nie jestem pewien co do tej Dharmy, ponieważ mówi ona o całym cierpieniu. To takie pesymistyczne.” Było tam napisane: „Tak, życie jest cierpieniem; śmierć jest cierpieniem.” Ale Czcigodny Chodron pamięta, że ​​– już jako mała dziewczynka – miała pytania. Moja siostrzenica również zadała mi kiedyś takie pytania: „Jaki jest sens życia? Dlaczego tu jesteśmy? O co w tym wszystkim chodzi?” Wychowywanie się w świecie, który mówił: „Cóż, bierzesz ślub, zakładasz rodzinę, kupujesz dom, kupujesz samochód, zyskujesz status, sławę i reputację, to normalne”. Jej historia jest taka, że ​​chociaż przez to przeszła, nie uzyskała odpowiedzi na swoje pytania.

Kiedy po raz pierwszy usłyszała nauki o Czterech Szlachetnych Prawdach – a nie wiem, kiedy zobaczyła tę ulotkę i poszła tam medytacja oczywiście, czy tak było Lama Tak lub Lama Zopa – kiedy rozmawiali o czterech szlachetnych prawdach Czcigodny Chodron odczuł głęboką ulgę, bo w końcu powiedziała, że ​​ktoś powiedział jej prawdę. Ponieważ z jej życiowego doświadczenia wynikało, że szczęście nie polega na posiadaniu samochodu, zawarciu małżeństwa, pracy, zawodzie czy wykształceniu. Brakowało jej czegoś głębszego, a życie było po prostu niezadowalające. 

Mieć tego Tybetańczyka lama podejdź i powiedz: „Zgadza się, kochanie, kochanie. Życie to niezadowolenie, ale jest na to sposób.” Istnieje na tym świecie nauka, która potwierdza, mówi, że jest to prawdą i że istnieje wyjście z tego. Myślę, że całość karmy jej życia z Dharmą pochodziło z tej nauki. Udało mi się skierować swój umysł – szczególnie w ciągu ostatnich pięciu lat – na postrzeganie Czterech Szlachetnych Prawd jako jednej z najbardziej wyzwalających, potwierdzających życie i wzmacniających nauk Kościoła. Budda; i dlatego wkroczył w świat z tą nauką; pierwszą rzeczą, która kiedykolwiek wyszła z jego ust, były Cztery Szlachetne Prawdy – i jakie to wzmacniające i wyzwalające.

Połączenia Ośmioraka Szlachetna Ścieżka to sposób, w jaki osiągamy wyzwolenie i oświecenie. To szczególne podzielenie się tym dzisiaj wydało mi się bardzo inspirujące dla mojej własnej praktyki i wprowadziło cztery szlachetne prawdy do mojego najważniejszego nauczania, aby zintegrować je z moim życiem. 

Pytania i Odpowiedzi

Publiczność: Miałem pytanie dotyczące prawidłowego myślenia. Na głębszym poziomie, czym to się różni od prawidłowego poglądu? Jak to tam spada?

Czcigodny Semkye: Mam to samo pytanie. Czcigodny Chodron mówi, że zostanie to omówione bardziej szczegółowo w części poświęconej mądrości. Nie znam odpowiedzi na pytanie, dlaczego właściwy pogląd nie jest wyższym treningiem mądrości samym w sobie. Miałem też te same pytania, kiedy weszliśmy we właściwą koncentrację, jako wyższy trening, który ma te trzy podtytuły – widać, jak opierają się one na sobie, ale mimo to jest w tym podobieństwo. Po prostu nie jestem w stanie dostrzec różnicy pomiędzy właściwym stężeniem jako Ośmioraka Szlachetna Ścieżka czynnik a wyższy trening, czym się różnią w zakresie subtelności. Dlatego bardzo chciałbym zadać to samo pytanie. 

Publiczność: To tak na koniec, definiując słowo „szlachetny”, którego używamy w odniesieniu do wyzwolenia i oświecenia: moje zrozumienie jest błędne, że szlachetny jest istotą arya, ale nie istotą oświeconą?

Czcigodny Semkye: Tak dziękuję. To umysł bezpośrednio urzeczywistnia pustkę. Oświecenie to zupełnie inna sprawa.

Czcigodny Tarpa: W różnych tradycjach używają tego słowa inaczej. Myślę, że w tradycji palijskiej używają słowa oświecenie lub nirwana, ale my tego nie zrobimy. Robimy spore rozróżnienie. Nirwana, Budda, oświecenie – cała sprawa: widzisz to zupełnie inaczej. To trochę mylące. 

Publiczność: Jeśli chodzi o etykę, toczyłem dość poważną wewnętrzną walkę, kiedy Czcigodny Chodron po raz pierwszy wspomniał o tym, aby nie kraść, nie płacąc podatków, ponieważ kiedy przybyłem do Dharmy, wyszedłem z lewicowej polityki i byłem dość aktywny w podatku wojennym wsparcie. Rząd oczywiście wykorzystuje X procent na prowadzenie wojny. Mniej więcej w tym czasie pobierałem X procent i przekazywałem je organizacjom non-profit lub wykorzystywałem dla własnej rodziny, twierdząc, że jest to lepsze wykorzystanie tego. Więc rozmawiałem z nią o tym i nadal jest to dla mnie trochę niejasne, ale dała mi radę, więc tak zrobiłem, kiedy ją poznałem i przez następne siedem lat, kiedy miałem takie dochody – siebie pracy, gdzie mógłbyś robić tego typu rzeczy. Powiedziała: „Płaćcie wszystkie podatki, bo tak robią inni ludzie, a zatem dużej grupie obywateli, od których w pewnym sensie zabieracie, ponieważ wszyscy płacą swoją część. A potem za każdym razem, gdy wysyłacie podatki, zamieszczacie list, w którym jest napisane: „Moim zamiarem jest, aby nic z tego nie zostało wykorzystane do wyrządzenia komukolwiek krzywdy, do prowadzenia wojny czy cokolwiek innego”. Zrobiłem więc to i tak się stało. poczułem się znacznie lepiej, ale za każdym razem, gdy ten problem się pojawia, wciąż walczę o przekazanie pieniędzy rządowi, który robi dobre rzeczy – drogi, szpitale, edukację i – ale robi też kilka naprawdę przerażających rzeczy. Więc robię, co ona mówi, ponieważ jest moją nauczycielką i wiem, że ma czyste, czyste myśli na ten temat, ale wciąż mam w związku z tym to uczucie „grr”.

Czcigodny Semkye: I tu pojawia się to małe wgłębienie, w którym możemy wybrać tylko własne życie; nie jesteśmy w stanie kontrolować tego, co robią inni ludzie w kraju. Zatem po raz kolejny szkodliwe działania innych ludzi wpływają na nas w taki sposób, że tworzymy niecnotę. Na poziomie, na którym się znajduję, czyli bliżej domu, bardzo chciałbym mieć możliwość kontrolowania tego, co robi mój kraj, ale myślę, że ona właśnie w tym miejscu umieszcza wyjaśnienia. 

Publiczność: Pozostaje więc przebywać na swoim własnym placu i utrzymywać swoje rzeczy w czystości. Więc czułbym się lepiej, bo to, co robiłem wcześniej, co również wiązało się z pewnym stresem i niepokojem, myśleniem, co będzie, jeśli mnie przesłuchają, i da da da da da. Więc nie było tak dobrze. Widziałem jej radę, wiesz, stała się bardziej jasna.

Czcigodny Semkye: Tak. Ja też to widziałem; Znałem w swoim życiu kilku ludzi, którzy również zrobili to samo, ale umysł, który pojawił się w dyskusji z nimi, był umysłem pełnym wrogości i złość i wyrok także. Jeśli chcesz to zrobić, być nieskazitelnie czystym, to mieć umysł pełen szacunku i zrozumienia, że ​​dokonujesz wyboru.

Publiczność: Chciałem zwrócić uwagę, że pobór już się skończył, bo służba wojskowa jest dobrowolna. W momencie poboru do wojska wierzyli, że opodatkowanie jest formą poboru i wielu z nich zdecydowało się zarabiać więcej niż poziom, na którym byliby opodatkowani.

Czcigodny Semkye: Co, jak sądzę – w naszym rządzie – wynosi około sześciuset dolarów rocznie. Och, 14,000 XNUMX dolarów?  

Publiczność: Co oznacza słowo „etyka”? Mam wiele sposobów przestrzegania etyki, ale nie mam jasnej definicji, czym ona właściwie jest.

Publiczność: Może wszystko, co prowadzi do cierpienia. 

Czcigodny Semkye: Nie wiem, co mówi słownik, ale dla mnie jest to praktykowanie rzeczy, które przynoszą szczęście mnie i innym. To bardziej przypomina czynność, a nie sposób myślenia. Nie wiem, jakie jest znaczenie słownikowe. 

Publiczność: Na świecie są ludzie, którzy dążą do szczęścia, ale nie postępują zbyt etycznie. To chyba zależy od definicji szczęścia.

Czcigodny Semkye: To szczęście jest dość ograniczone. Myślę, że dlatego właściwa mowa i właściwy sposób życia są wytycznymi tego, czym właściwie jest etyka. To znaczy, jeśli muszę chronić swoją mowę dokładnie w taki sposób, w jaki... Budda powiedział i muszę strzec swoich działań w taki sam sposób, w jaki on robi to w przypadku odpowiedniego utrzymania, uważam, że na tym polega etyka. Jest to więc raczej wskazówka. Nawet nie myślę o stanie umysłu, raczej o aktywności.

Publiczność: Tak, masz zaplanowane dla nas zajęcia, ale jest to trochę zbyt przejrzyste i trudno zastosować to do różnych sytuacji, które niekoniecznie muszą się z tym bezpośrednio wiązać. W takiej sytuacji dyscyplina etyczna wymaga jasnego zrozumienia, czym jest dyscyplina etyczna… Oczywiście wytyczne pomagają mi dostosować ją do różnych sytuacji. Myślę, że chociaż wiem, że w takich a takich sytuacjach jest to nieetyczne, mogę to w pewnym sensie przenieść na inne sytuacje. Rozumiem więc, że jest to nieetyczne, więc pod tym względem są dobrzy. Tak sobie myślę…

Czcigodny Semkye: Myślę, że dlatego treningi koncentracji i mądrości są składnikami jednego i drugiego, ponieważ w niektórych sytuacjach, jeśli nie mam pewnego poziomu jasności umysłu, to tak, jakbym nie mógł postępować etycznie, mając jakąś inną cechę drugiej osoby związane są z tym dwa szkolenia, takie jak rozróżniająca mądrość. 

Publiczność: Tak, ale w pewnym momencie musisz podjąć decyzję, w jaki sposób zmienisz zdanie. I powinieneś to zrobić w oparciu o etykę. Zatem w rzeczywistej sytuacji, nawet jeśli jest to niezwykle subtelne, myślę, że w tej sytuacji można to zrobić w oparciu o mądrość. Jeśli masz mądrość. To może być w porządku, ale nie wszyscy mamy mądrość. 

Czcigodny Semkye: Bo nawet w sytuacji właściwej wypowiedzi Czcigodny Chodron mówił, że są sytuacje, w których mówienie prawdy może komuś zaszkodzić. Powiedzmy, że była kobieta, która szukała ochrony, lub partner, który szukał ochrony przed agresywnym współmałżonkiem, i podeszli do drzwi, musiałbyś jakoś móc nie powiedzieć prawdy dla dobra i bezpieczeństwa tej osoby. To prawie tak – jak mówisz – że sytuacja rodzi wybór, którego należy dokonać najlepiej jak potrafisz, starając się wyrządzić jak najmniej szkody. To znaczy, nie jest to sytuacja czarno-biała.

Publiczność: Przydałaby się definicja. To nie szkodliwość bardziej tak brzmi.

Czcigodny Chonyi: Cóż, dlatego trzy praktyki dyscypliny etycznej w mahajanie nie mają na celu wyrządzania krzywdy, przynoszenia pożytku innym i gromadzenia cnót. To całkiem jasne. Tak, to bardziej ogólne, ale kierunek jest całkiem jasny. 

Publiczność: Myślę o etyce i myślę o tym, jak odnosimy się do społeczeństwa, wchodząc w interakcje z innymi, więc wszystkie kwestie związane z etyką wiążą się z tym, co określiłbym jako „większe dobro”. Dla jednostek, a więc nie tylko dla jednej osoby, ale mamy etykę, w której postępujesz etycznie w kontekście społeczeństwa.

Ven. Semkie: Społecznie, psychologicznie, Dharmicznie…

Publiczność: Myślę, że chodzi o to, aby regulować nasze zachowanie, ale w taki sposób, w jaki chcielibyśmy, aby służyło to większemu dobru. Osobiście jest to coś obopólnego dla mnie, dla drugiej osoby, dla rodziny, dla społeczeństwa. Zatem w pewnym momencie bardziej etyczne może być nie robienie tego medytacja. Więc możesz powiedzieć swoje medytacja jest dość ważne, ale jeśli jest ktoś w większej potrzebie, kto mógłby z ciebie skorzystać.

Publiczność: W przeszłości mówiłeś o różnicy między rzeczami, które są ogólnie etyczne. Często mówi o rzeczach, które każdy uważałby za etyczne, niezależnie od pochodzenia duchowego, o rzeczach, które każdy…

Czcigodny Semkye: Naturalnie negatywne działania.

Publiczność: Rozmawialiśmy o przedstawieniu na ten temat twojej szczególnej buddyjskiej perspektywy i mówił to wiele razy. Mówiąc o etyce, każdy ma jakieś zasady, a twoja etyka opiera się na twoim umyśle, który wszyscy mamy. Nawet handlarze narkotyków mają swego rodzaju etykę. Istnieją zachowania i konsekwencje przestrzegania lub nieprzestrzegania zasad etyki. Są to ze sobą absolutnie powiązane. Miło jest mówić o skupieniu, to jego aspekt. To naturalne, że pytamy: „Czym to się różni od tamtego?”

Czcigodny Tarpa: Nie możemy oddzielić tego od części mądrości, która ma związek z mądrością z nią związaną karmy, części karmy które odnoszą się do intencji. W ten sposób całość spaja się w jedną całość. 

Czcigodny Semkye: Pod dyscypliną etyczną kryje się właściwe działanie, właściwa mowa i właściwy sposób życia. Pod koncentracją kryje się właściwy wysiłek, właściwa uważność i właściwa koncentracja. A pod mądrością kryje się właściwa intencja, czyli myśl, i właściwy pogląd. Najpierw powinien być właściwy pogląd, a potem właściwa intencja lub myśl. Zupełnie inna kolejność niż tradycyjnie. Teraz jestem ciekawy; Chcę wiedzieć więcej o subtelniejszych aspektach. 

W każdym razie dziękuję za pytania, uwagi i poprawki. Poświęćmy minutę lub dwie na myślenie o tym, co nas uderzyło, wzbudziło ciekawość, chęć dowiedzenia się więcej lub radość. Przypominając sobie o tym jeszcze raz, podobnie jak w wielu naszych thankach, Buddajest tam, w kącie. Wskazuje na księżyc; on jest przewodnikiem. A my sami jesteśmy odpowiedzialni za nasze własne wyzwolenie i oświecenie. I dodajmy, że z jego powodu wielkie współczucie, przedstawił to w jasny i głęboki sposób, i my to zrobiliśmy dostęp do tego dzisiaj i mogę się z tego cieszyć. I możemy zobaczyć, jak to się dzieje ośmiokrotna szlachetna ścieżka bardzo przynosi korzyść innym.