Sekretny mistrz Zen

Dzisiaj na grupie w więzieniu Bonne Terre rozmawialiśmy o szacunku dla samego siebie, jak jeśli szukasz szacunku dla samego siebie poza sobą, nigdy go nie zdobędziesz. Jeśli jednak po prostu jesteś w zgodzie ze sobą, masz szacunek do siebie. Szacunek do samego siebie znajduje się wewnątrz i nie jest zależny od wydarzeń zewnętrznych. Rozmowa stawała się czasami ciekawa z opowieściami o historiach działania w sposób, który wykracza poza własną troskę. Wtedy jeden mężczyzna opowiedział historię, która połączyła to wszystko…

Powiedział, że jest głównym członkiem gangu w rejonie pętli. Był dość dobrze znany i musiał zachowywać się twardo – w końcu członek gangu nie jest słabym, miłym facetem o łagodnym głosie. Więc powiedział, że stoi na rogu Delmar, gdzie jest sklep Subway, a ten facet, którego nigdy wcześniej nie widział, podjeżdża. Dosłownie podkręca się, ponieważ jest całkowicie sparaliżowany, z wyjątkiem dwóch palców, których używa do wciskania przycisków poruszających wózkiem inwalidzkim, na którym się znajduje. Więc ten facet patrzy na niego i mówi: „Hej, czy zechciałbyś pójść do metra i kupić mi kanapkę… tu są pieniadze." Zastanawia się przez chwilę i mówi sobie, że tak naprawdę nic nie robi, więc dobrze, zrobi to. Bierze pieniądze i idzie do metra po kanapkę. Wyciąga go z powrotem i kładzie na kolanach gościa na wózku inwalidzkim. Facet patrzy na to, a potem patrzy na niego i pyta „Czy nakarmisz mnie kanapką?”

„O mój Boże” myśli członek gangu, „nie widać, jak karmię tego gościa na wózku inwalidzkim”. Ale czuje, że powinien pomóc. Więc patrzy uważnie w górę ulicy, potem w dół, potem w lewo iw prawo, a potem znów patrzy i nie widzi nikogo, kogo zna. Więc zaczyna karmić mężczyznę na wózku inwalidzkim. W tym momencie opowieści nasz przyjaciel z gangu odtwarza tę scenę z oczami biegnącymi od prawej do lewej, przez ramiona i plecy, ze zmartwionym wyrazem twarzy. Płaczę, śmieję się tak mocno. Ale wciąż karmi mężczyznę na wózku inwalidzkim i wkrótce zapomina, gdzie jest i kto może go zobaczyć i jest po prostu zaangażowany w karmienie mężczyzny. Potem powiedział, że czuje się bardzo dobrze z powodu tego, co zrobił, chociaż miał nadzieję, że nikt nie widzi, że jest miły.

Mogę sobie wyobrazić całą scenę. Czapki z głów dla mężczyzny na wózku inwalidzkim za to, że ten młody człowiek wyszedł ze swojego pudła. Był prawdziwym mistrzem Zen!