Werset 32-2: Praca z chorobą

• Jak radzić sobie z umysłem, gdy jesteśmy chorzy
• Myślenie, że to, czego doświadczamy, jest wynikiem naszego karmy

41 Modlitwy o kultywowanie bodhiczitta: Werset 32-2 (pobieranie)

„Oby wszystkie istoty były wolne od chorób”.
To jest modlitwa bodhisattwa widząc kogoś chorego.

Pomyślałem, że zatrzymam się na kilka dni i porozmawiam trochę o tym, jak odnosić się do choroby.

Wczoraj mówiłem, że choroba jest dana, bo mamy ciało. Najpierw zacznę mówić o tym, jak po prostu radzić sobie z umysłem, kiedy jesteśmy teraz chorzy. Później przejdziemy do rozmowy o całej sprawie posiadania ciało i co to znaczy. Zacznijmy od prostych rzeczy. Stosunkowo proste.

Po pierwsze, myślenie, kiedy jesteśmy chorzy, kiedy nasz ciało nie czuje się dobrze, kiedy nie robi tego, czego chcemy, kiedy się starzeje i tak dalej, powinniśmy pomyśleć: „To wynik mojego karmy”. Kiedy doświadczamy cierpienia i dyskomfortu, jest to wynikiem działania destrukcyjnego karmy które stworzyliśmy, dlatego bardzo dobrym sposobem radzenia sobie z tym jest po prostu powiedzenie, że jest to wynikiem mojego karmy. Nie ma sensu się denerwować, złościć, desperować lub przygnębiać. Przyczyny zostały stworzone przeze mnie egocentryzm. Teraz ich doświadczam. Od kiedy mój egocentryzm co sprawiło, że stworzyłem przyczynę, od teraz nie zamierzam za tym podążać i pozwolę temu odejść, ponieważ nie chcę więcej tworzyć tej sprawy. Czyniąc to – co się dzieje, myśląc w ten sposób – w rzeczywistości odpuszczamy egocentryzm. Jeśli nie myślimy w ten sposób, pojawia się i mówi: „To niesprawiedliwe, dlaczego muszę chorować? Ci ludzie, którzy kichali, dali mi to, co mam, ludzie nie myli odpowiednio jedzenia, a potem ci wszyscy ludzie, którzy nie dbają o mnie. Nie poświęcają mi wystarczająco dużo uwagi. Poświęcają mi zbyt wiele uwagi”.

Czy zauważyłeś, że niektórzy ludzie, kiedy są chorzy, nienawidzą przebywania z innymi ludźmi, po prostu chcą być sami. Inni ludzie, kiedy są chorzy, chcą, żeby ludzie przychodzili i przynosili im zupę i herbatę. Oczywiście, niezależnie od tego, jakim jesteś człowiekiem, oczekujesz, że wszyscy inni o tym wiedzą i będą się z tym zgadzać. Jeśli jesteś typem samotnika, to kiedy ludzie wychodzą z dobroci i współczucia, by przynieść herbatę lub zupę i sprawdzić, co u ciebie, wściekasz się na nich, co jest wynikiem egocentryzm. Lub jeśli jesteś osobą, która lubi, gdy ktoś się tobą opiekuje, kiedy jesteś chory, a ludzie myślą, że jesteś osobą, która nie chce być i nie przychodzą, wtedy się na nich złościsz. „Zaniedbują mnie, są tak samolubni, że nie myślą o mnie”. To kolejny nasz czynnik egocentryzm iw obu przypadkach tworzymy więcej negatywów karmy. To interesujące. prawda? Kto lubi zostawać sam, gdy jest chory? Kto lubi się opiekować? Następnie jest kilka osób, które są jednym i drugim. To ciekawe, prawda? Jak oczekujemy, że wszyscy będą wiedzieć, czego chcemy, i dlatego mówimy, że chcemy być pozostawieni w spokoju. Potem ludzie zostawiają nas w spokoju i po kilku dniach jesteśmy tak głodni!

Możesz to zobaczyć, myśląc „to jest wynik mojego karmy”, wtedy to zatrzymuje egocentryzm który tak łatwo przejmuje kontrolę, kiedy jesteśmy chorzy, i kieruje przedstawieniem, i tworzy więcej negatywnych emocji karmy. Pomaga nam również ujarzmić egocentryzm po wyzdrowieniu tak, że pod wpływem egocentryzm nie robimy innych negatywnych działań, które powodują więcej chorób.

Teraz karmy które stworzyliśmy pod wpływem egocentryzm i samouchwytny, niekoniecznie został stworzony w tym życiu. Mógł powstać w poprzednich żywotach. Nie stosuję się do tego rodzaju New Age: „Przyprawiasz się o mdłości, ponieważ jesteś taki negatywny”. Myślę, że jest to sposób obwiniania kogoś, obwiniania ofiary. Raczej uważamy, że tzw karmy mógł powstać w poprzednich żywotach, jesteśmy w tym samym kontinuum co ta osoba, ale nie jesteśmy dokładnie tą samą osobą, więc możemy się uczyć. Doświadczamy rezultatów, ponieważ jestem tym samym kontinuum. Ale nie obwiniamy się w ten egoistyczny sposób. Po prostu bierzemy odpowiedzialność, a następnie zmieniamy nasze zachowanie w przyszłości.

[W odpowiedzi do publiczności] Co robisz kiedy egocentryzm jest choroba? wtedy ty medytować o wszystkich medytacjach dla rozwoju bodhiczitta. Następnie wykonujesz wszystkie siedmiopunktowe instrukcje dotyczące przyczyny i skutku, wyrównując i wymiana siebie i innych. Robisz to bardzo, bardzo uważnie. Kiedy mówię, że nie podążamy egocentryzm w przyszłości, w wyniku uczenia się na naszej chorobie, nie chodzi tylko o zgniatanie naszego egocentryzm. Chodzi o to, aby to wyeliminować, rozwijając mądrość na jeden z tych dwóch sposobów.