Wersety 15-3: Rezygnacja ze wszystkiego dla innych

• Gotowość do oddania wszystkiego, aby przynieść pożytek czującym istotom
• Zmierz się z naszym przywiązanie i zmierz się z naszym egocentryzm
• Praca z naszym dziecinnym umysłem

41 Modlitwy o kultywowanie bodhiczitta: Werset 15-3 (pobieranie)

Wciąż jesteśmy na piętnastym:

„Obym zanurzył się w cykliczne życie dla dobra wszystkich istot”.
To jest modlitwa bodhisattwa podczas schodzenia po schodach.

"Czy mogę wpaść w cykliczną egzystencję dla dobra wszystkich czujących istot”. Kiedy naprawdę medytować o wadach samsary chcemy jak najszybciej od niej odejść. Bez marnowania czasu, mañana a la mañana nastawienie. Kiedy naprawdę widzimy okropności samsary, chcemy jak najszybciej wydostać się z niej i całe nasze życie jest temu całkowicie poświęcone. Więc tutaj jest bodhisattwa mówiąc: „Obym pogrążył się w samsarze dla czujących istot”.

Wskazuje to na sposób, w jaki bodhisattwa trenuje umysł w miłości i współczuciu i bodhiczitta czy są gotowi dać wszystko, aby przynieść pożytek czującym istotom. Nie jesteśmy teraz w stanie tego zrobić. Nie możemy zrezygnować ze wszystkiego. Bodhisattwowie nawet porzucają swoje ciała. Cenimy to ciało, ta rzecz, która robi siusiu i kupę, woskowinę do uszu i smarki. Uważamy, że to wspaniała rzecz. Nie chcemy z tego zrezygnować. Ale bodhisattwowie czynią jałmużnę ze swoich ciał. Historia Budda kiedy jest księciem i dał swoje ciało do tygrysa. Nie jesteśmy w stanie tego zrobić, ale powinniśmy zacząć przynajmniej od małych rzeczy, z których możemy zrezygnować.

Widzimy, że nawet nie jesteśmy w stanie tego zrobić. To tak: „Chcę swój pokój tak, jak chcę, i chcę mieć tutaj łóżko, i chcę to tutaj i chcę użyć tych prześcieradeł i chcę to na śniadanie, a nie chcę tego na śniadanie i Muszę mieć tego dość, a tego nie chcę i to wszystko musi być po mojej myśli, ponieważ w przeciwnym razie upadnę i nie będę mógł praktykować Dharmy”.

Zapomnijcie o rezygnacji ze śniadania, bodhisattwowie porzucają własne ciała. Manifestują miliony i miliony form, aby zrobić wszystko, czego jako czująca istota nie chcieli robić. I robią to szczęśliwie dla naszej korzyści, a my po prostu siadamy i przyjmujemy to wszystko, co bodhisattwowie robią dla nas.

Staramy się podążać za bodhisattwa drogi, więc naprawdę powinniśmy podjąć jakiś wysiłek, aby zmierzyć się z naszym przywiązanie i zmierzyć się z naszym egocentryzm. Nie mówię, że idź znajdź lokalnego tygrysa i daj swoje ciało. Właściwie nie wolno nam tego robić, dopóki nie wejdziemy na ścieżkę widzenia. Ale powinniśmy spróbować, przynajmniej z niektórymi rzeczami, i trochę się szturchać. Wypchnijmy się trochę poza naszą strefę komfortu. I wiem, że to trudne i wiem, że nie chcemy tego robić i wiem, że bardzo często wracamy do: „ALE TEGO POTRZEBUJĘ!” Ale powinniśmy w ramach naszej praktyki po prostu trochę się szturchać. Nie mówię dużo, po prostu się szturchnij.

To tak, jak masz dziecko, które nie chce iść do przedszkola. A dzieciak zawodzi: „Nie chcę iść do przedszkola…”. Po prostu szturchasz swoje dziecko, bierzesz je za rękę, a potem idą do przedszkola i dowiadują się, że będą się dobrze bawić i nie upadną bez mamy i taty unoszących się nad nimi przez 25 godzin. dzień. Może się okazać, że jeśli po prostu delikatnie skierujemy się w kierunku, w którym praktykują bodhisattwowie, może się okazać, że możemy być szczęśliwi. Ale tak długo, jak pozostaniemy w tej sprawie: „Ja absolutnie musi mieć, albo mam zamiar…”. jakby ziemia się skończyła, wtedy nigdy nie wyjdziemy poza nasze egocentryzm.

Uważam, że ta linijka jest bardzo pomocna do zapamiętania: „Obym mógł pogrążyć się w cyklicznej egzystencji dla dobra wszystkich istot”. Nawet jeśli naprawdę nie możemy tego teraz zrobić, przynajmniej aspirujmy do tego i powtarzajmy sobie w kółko tę linijkę. I wygeneruj to naprawdę niesamowite, szlachetne dążenie aby móc skoczyć w cierpienie dla dobra czujących istot. A potem, jeśli to powtórzymy i wygenerujemy to dążenie wystarczy, że gdy nadejdzie dzień, w którym termostat zostanie obniżony o pół stopnia, zdamy sobie sprawę, że możemy to wytrzymać.

To wszystko jest częścią naszej praktyki tutaj. Ale naprawdę spraw, aby te były szlachetne dążenie, włóż to szlachetne dążenie tam i skup na tym umysł. Zamiast „Obym przeorganizował moją samsarę, abym otrzymał wszystko, czego chcę i praktykował Dharmę”, zamiast mieć to jako naszą dążenie, „Obym miał tyle współczucia, a tak mało” egocentryzm że po prostu zanurzam się w cykliczną egzystencję”, tak jak używają przykładu w Indiach w monsun, kiedy jest gorąco, jak bawół zanurza się w kałuży wody, jak małe dziecko w upalny letni dzień wskakuje do kałuży wody , z takim entuzjazmem dla dobra czujących istot.

Trzymaj to jako nasze dążenie dokąd idziemy. A jeśli to zrobisz, może się okazać, że faktycznie możesz podjąć pewne kroki w tym kierunku i nie będzie to takie trudne.