Wyświęcenie mniszek przez mnichów

Oto fragment w bhikkhunikkhandhaka, który pozwala na wyświęcenie bhikkhuni przez mnichów:¹

Atha kho mahapajapati gotami yena bhagava tenupasankami. Upasṅkamitva bhagavantanabhivadetva ekamantaṁamhasi. Ekamantathita kho mahapajapati gotami bhagavantah etadavoca: 'kathâham-bhante imasu sakiyanisu paṭipajjami'ti. Atha kho bhagava mahapajapatih gotamih dhammiya kathaya sandassesi samadapesi samuttejesi sampahamsesi. Atha kho mahapajapati gotami bhagavata dhammiya kathaya sandassita samadapita samuttejita sampahamsita bhagavantah abhivadetva padakkhisam katva pakkami. Atha kho bhagava etasmih nidane etasmih pakarane dhammih kathah katva bhikkhh amantesi: 'anujanami bhikkhave bhikkhūhi bhikkhūniyo upasampādetunti.²

Wtedy Mahāpajapati Gotami zbliżył się do Błogosławionego. Zbliżywszy się i pokłoniwszy Błogosławionemu, stanęła z boku. Stojąc z boku, powiedziała do Zrealizowanego: „Jak, bhante, mam praktykować w odniesieniu do tych sakjańskich kobiet?” Wtedy Błogosławiony natchnął, pobudził, podniósł na duchu i napominał Mahāpajāpati Gotami mową o Dharmai skłoniwszy się, odeszła trzymając prawy bok do niego. Wtedy Błogosławiony dał Dharma mowa skierowana do mnichów w związku z tym powodem, w odniesieniu do tej sprawy, mówiąc: „Pozwalam mnichom, mnichom na akceptację mnichów”.

To całkiem proste. Po obszernej sekcji interweniującej są dalsze szczegóły dotyczące święceń bhikkhuni. Tutaj znajdujemy:

Tena kho pana samayena bhikkhu bhikkhuninam antarayike dhamme pucchanti. Upasampadāpekkhāyo vitthāyanti, maṅku honti, na sakkonti vissajjetuṃ. Bhagavato etamattham arocesuṁ. „Anujānāmi, bhikkhave, ekato-upasampannāya bhikkhunisaṅghe visuddhāya bhikkhusanghe upasampādetun”ti.³

Teraz przy tej okazji mnisi pytają mnichów o przeszkadzające dhammy. Kobiety ubiegające się o święcenia były zakłopotane i zawstydzone i nie były w stanie odpowiedzieć. Błogosławiony oświadczył w tej sprawie: „Pozwalam, mnisi, przez [kobietę], która została przyjęta z jednej strony w bhikkhuni sangha i jest oczyszczony [w odniesieniu do obstrukcyjnych dhamm], aby mógł zostać zaakceptowany w mnichach sangha".

Poniżej znajdują się szczegóły dotyczące wyświęcania bhikkhuni, różnych procedur i stwierdzeń. Od tego momentu zakłada się, że wyświęcenie bhikkhuni odbywa się zwykle po obu stronach. Jest wzmianka o bhikkhuni „zaakceptowanym [tylko] z jednej strony”, na przykład:

Ekato-upasampannābhikkhunisanghe, visuddhā…⁴
Jedno przyjęte z jednej strony w bhikkhuni sanghai czysta…

W szczegółowej definicji „bhikkhuni” w bhikkhuni winaja nie ma wzmianki o jednym akceptowanym „z jednej strony”:

Bhikkhuniti bhikkhikati bhikkhuni; bhikkhacariyah ajjhupagatati bhikkhuni; bhinnapanadharati bhikkhuni; samańnaja bhikkhuni; paninnaya bhikkhuni; ehi bhikkhuniti bhikkhuni; tihi saranagamanehi upasampannati bhikkhuni; bhadra bhikkhuni; sara bhikkhuni; sekha bhikkhuni; asekha bhikkhuni; samaggena ubhatosaṅghena natticatutthena kammena akuppena ṭhanārahena upasampannati bhikkhuni. Tatra yayam bhikkhuni samaggena ubhatosaṅghena ñatticatutthena kammena akuppena ṭhanārahena upasampanna, ayah imasmih atthe adhippetā bhikkhuniti.⁵)

„Bhikkhuni” oznacza: „jest zjadaczem jałmużny” – a zatem jest bhikkhuni; „weszła w życie z jałmużną-pokarmem” – w ten sposób jest bhikkhuni; „nosi połatane szaty” – jest więc bhikkhuni; „przez określenie” – jest więc bhikkhuni; „przez jej uznanie” – dlatego jest bhikkhuni; „[mówiąc:] chodź bhikkhuni!” – tak więc jest bhikkhuni; „jest akceptowana przez pójście do trzech schronień” – w ten sposób jest bhikkhuni; „ona jest pomyślna” – dlatego jest bhikkhuni; „ona jest esencją” – dlatego jest bhikkhuni; „ona jest praktykantką” – a zatem jest bhikkhuni; „ona jest adeptką” – jest więc bhikkhuni; „jest akceptowana przez obie Sanghi w harmonii z formalnym aktem z wnioskiem i trzema oświadczeniami, które są niewzruszone i zdolne do stania” – jest więc bhikkhuni. Tutaj, cokolwiek bhikkhuni jest akceptowane w harmonii przez obie Sanghi przez formalny akt z wnioskiem i trzema oświadczeniami, które są niewzruszone i nadają się do stania, to jest to, co rozumie się przez „bhikkhuni” w tym kontekście.

W krótszej definicji w mnichach nie jest też akceptowana „z jednej strony”. winaja:

Bhikkhuniyo nama ubhatosanghe upasampannā.⁶
„Bhikkhuni” oznacza osobę w pełni zaakceptowaną w obu Sanghach.

Niemniej jednak, w następnym wierszu, omawiając przestępstwa, które są wynikiem nawoływania bhikkhuni bez pozwolenia sangha, jest wzmianka o bhikkhuni akceptowanych „z jednej strony”:

Ekato-upasampannaṃovadati, āpatti dukkaṭassa
Jeden nawołuje do przyjęcia z jednej strony, obrazy złego postępowania.

Tak więc bhikkhuni akceptowane z jednej strony jest czasami uznawane, ale z pewnością nie było to mainstreamowe. We wszystkich kontekstach, w których się pojawia, wyraźnie sugeruje, że jest ona akceptowana w mnichach sangha (ekato-upasampannābhikkhunisanghe, visuddhā…). Nie wierzę, że istnieje jakikolwiek kontekst, po dopuszczeniu do święceń po obu stronach, który uznawałby święcenia wyświęcone tylko przez mnichów. Wydaje się, że normalnym procesem było wyświęcanie mnicha sangha, a następnie w mnichach sangha. Czasami ten proces może zostać przerwany, na przykład, jeśli istniały niebezpieczeństwa uniemożliwiające jej podróż do bhikkhu sangha do święceń.⁷ W tym czasie byłaby akceptowana po „jednej stronie”.

Niemniej jednak pozostaje bezspornym faktem, że istnieje przyzwolenie na wyświęcenie tylko przez mnichów i nigdy nie jest ono cofane. To kontrastuje z sytuacją w procedurze święceń mnichów. Pierwszy zasiłek to wyjście i wyświęcenie przez trzy schronienia:

Anujānami, bhikkhave, imehi tihi saranagamanehi pabbajjaṁupasampadaṁ.⁸
Przyzwalam, mnisi, na wyjście i akceptację przez te trzy wyjścia po schronienie

Później jest to uchylone:

Ya sā, bhikkhave, mayā tihi saranagamanehi upasampada anuññāta, taṁajjatagge panikkhipami. Anujānami, bhikkhave, natticatutthena kammena upasampādetuh.⁹
Mnisi, ta akceptacja trzech schronień, na którą pozwoliłem, od dzisiaj odwołuję się. Zezwalam, mnisi, na przyjęcie aktem formalnym z wnioskiem i trzema ogłoszeniami.

To jest całkiem proste. Ale sytuacja z bhikkhuni jest mniej ostateczna. Przyzwolenie na akceptację tylko przez mnichów jest jasno określone i nigdy nie jest cofnięte, ale tekst przebiega tak, jakby już nie obowiązywał. Zrozumiałbym to najprawdopodobniej jako lekką niedbałość redakcyjną w traktowaniu procedury bhikkhuni. Nie można argumentować, że takie wyświęcenie tylko przez mnichów byłoby „najlepszą praktyką” według Pali winaja. Ale nie można też twierdzić, że było to niedozwolone.

1. Dziękuję Bhikkhu Santidhammo za jego rady i pomoc. ↩

2. 2.257. Wszystkie odniesienia dotyczą tomu i numeru strony wydania PTS Pali Therawada winaja. ↩

3. 2.271 ↩

4. 2.277 ↩

5. 4.214 (paradżikah 1 ↩

6. 4.52 ↩

7. Zobacz 2.277 ↩

8. 1.21 ↩

9. 1.56 ↩