Zakon Bhikszuni w Theravada na Sri Lance

Pytanie: Czy możesz przybliżyć nam jego historię?

Czcigodny Omalpe Sobhita Thero (VOST): Zakon Bhikszuni powstał na Sri Lance w III wieku naszej ery wraz z przybyciem Bhikszuni Sanghamitta z Indii, który przywiózł ze sobą sadzonkę świętego drzewa Bo, pod którą Budda osiągnął oświecenie. Pierwszą wyświęconą kobietą ze Sri Lanki była Bhikszuni Arula. Przez około 1200 lat później zakon Bhikszuni na Sri Lance kwitł. W szczytowym momencie Hatthalhaka Mehanivara w Anuradhaphura miała ponad 1000 bhikszuni. W 1017 r. Cholasowie z południowych Indii najechali Sri Lankę, zadając śmiertelny cios buddyzmowi. Wielu mnichów i bhikszuni zostało zabitych lub zmuszonych do ucieczki. W rezultacie zniknął zakon Bhikszuni na Sri Lance. W przeciwieństwie do zakonu mnichów, który został później przywrócony na zaproszenie mnichów z Birmy, w innych krajach Theravady nie było Bhikszuni. W ten sposób argumentuje się, że nie można było zachować właściwych święceń i że zakon Bhikszuni ogłosił wymarcie.

W ostatnich latach narasta debata na temat przywrócenia porządku bhikszuni w krajach Theravady. Jednak pomimo pewnych postępów odrodzenie zakonu Bhikszuni przebiega powoli i jest trudne. W porównaniu z pomyślnym rozwojem zakonu Bhikszuni w tradycjach mahajany, takich jak na Tajwanie, gdzie dobrze wykształcone i aktywne mniszki wykuły dla siebie niszę w tym, co tradycyjnie było domeną patriarchalną, zakon Bhikszuni na Sri Lance ma trudności ze znalezieniem swojej stopy. .

Pytanie: Jaka jest obecna sytuacja zakonu Bhikszuni w Theravada na Sri Lance?

VOST: Zacznę od rozróżnienia między Bhikszuni i dasasilmata. Aby być bhikszuni, trzeba być w pełni wyświęconym przez grupę mnichów i mniszek i postępować zgodnie z winaja. Na Sri Lance mamy tak zwane „dasasilmata”, kobiety, które obserwują dziesięć zasady. Ale ściśle mówiąc, nie są to bhikszuni. Nie ma formalnej organizacji dasasilmatai brak jednolitości w sposobie ubierania się. Na przykład niektórzy noszą białe kostiumy, a inni żółte. Wiele z nich dasasilmata praktykowane pod luźnym przewodnictwem, ponieważ istnieje niewiele ośrodków edukacyjnych dla bhikszuni.

W latach 90., pod wpływem ruchów feministycznych na Zachodzie, niektóre grupy kobiet i dasasilmata zażądał ustanowienia porządku Bhikszuni. Doprowadziło to do wielu debat wśród naczelnych mnichów różnych Nikaja (sekty). Odrzucając żądanie kobiet, argumentowały, że tak naprawdę nie ma w tym przepisu winaja o przywrócenie Bhikszuni sangha który zniknął ze Sri Lanki około 11 n.e.

Z drugiej strony istniały grupy bardziej postępowych mnichów, którzy wspierali kobiety. Argumentowali, że odkąd bhikszuni ze Sri Lanki wyemigrowali do Azji Wschodniej w VII n.e., linia ta była kontynuowana. Stąd porządek bhikszuni może zostać przywrócony z pomocą bhikszuni z krajów takich jak Chiny i Korea.

Najważniejszym wydarzeniem przywrócenia zakonu bhikszuni w tradycji therawady w ostatnich latach było wyświęcenie bhikszuni w Saranath w Indiach w 1998 roku. Wyświęcenie zostało przeprowadzone przez grupę mnichów i koreańskich bhikszunich. Po prawie 1000 latach zakon Bhikszuni odrodził się w Indiach. Na tym historycznym wydarzeniu 11 dasasilmata ze Sri Lanki zostali wyświęceni. Ci bhikszuni wrócili na Sri Lankę i w następnym roku wyświęcili kolejne 23 dasasilmata, ożywiając tradycję bhikszuni na wybranej przez buddyzm ziemi.

Jednak sprzeciw konserwatystów w latach sangha pozostał silny. Chociaż obecnie na Sri Lance jest około 500 wyższych wyświęconych mnichów, kontrowersje trwają, ponieważ hierarchia mnichów wciąż nie przyjmuje ani nie przyjmuje tego nakazu. Raczej postrzegają zakon Bhikszuni jako oddzielną sektę. W rzeczywistości wśród dasasilmata i organizacje kobiece, nie ma jednej zgody co do zakonu Bhikszuni. Nawet wśród buddyjskich świeckich są też podzieleni widoki w tej sprawie.

Pytanie: Jaki jest status prawny mnichów w porównaniu z mnichami?

VOST: Mnisi na Sri Lance są prawnie zobowiązani do zarejestrowania się w Ministerstwie Spraw Religijnych. Otrzymują dowody tożsamości i otrzymują duże wsparcie od rządu w edukacji i innych dziedzinach.

Rządowi Sri Lanki doradza najwyższa władza z czterech nikayas o sprawach buddyjskich. Ponieważ ci główni mnisi nie wyrazili zgody na wyświęcenie bhikszunich, zakon bhikszuni pozostaje w zawieszeniu.

Pytanie: Co oznacza brak prawnego uznania dla bhikszuni?

VOST: Chociaż bhikszuni cieszą się dużą wolnością w swojej praktyce i wsparciem ze strony ludzi, nie są prawnie uznawani. Nie ma rejestracji Bhikszuni. Stąd też nie ma jednoznacznych statystyk dotyczących liczby dasasilmata i Bhikszuni na Sri Lance. Bez prawnego uznania przez rząd Sri Lanki ruch ten nie ma odpowiednich podstaw. Obecna sytuacja nie jest pożądana. Bez sankcji prawnych i jakiegokolwiek upoważnienia do ustanawiania wytycznych, zakon Bhikszuni nie ma jasnego kierunku. Czasami ludzie są zdezorientowani i nie wiedzą, jak się do nich odnieść, czy jak dasasilmata lub Bhikszuni, ponieważ mogą być podobnie ubrani. Jeśli ten niezdrowy trend będzie się utrzymywał, stworzy tylko więcej frakcji w już podzielonej społeczności buddyjskiej. Działa też wiele sił antybuddyjskich. Każdy dalszy podział stworzy dla tych sił możliwości dalszego osłabiania buddyzmu i zagrażania jego przyszłości.

Pytanie: Czy konieczne jest przywrócenie porządku Bhikszuni?

VOST: Połączenia Budda ogłosił cztery filary buddyzmu – bhikkhu, bhikszuni, upasikas i upasakas. Tylko wtedy, gdy wszystkie cztery są dobrze ugruntowane, buddyzm może prosperować i rozkwitać. Dla dobrego samopoczucia buddyzmu i całego społeczeństwa, właściwe przywrócenie porządku bhikszuni jest bardzo istotne.

Kobiety stanowią połowę światowej populacji i stanowią dużą siłę w społeczeństwie. Na Tajwanie byłem pod wrażeniem tego, co robią bhikszuni, a nie tylko propagują Dharma ale w pracy socjalnej. Najważniejszym przykładem jest Czcigodny Cheng Yan, założyciel Fundacja Tzu Chi.

Bhikszuni mogą odgrywać bardzo ważną rolę w obszarach, w których mogą być niewygodne dla mnichów, zwłaszcza w zakresie poradnictwa i opieki zdrowotnej. W przypadku Sri Lanki wiele matek opuszcza swoje domy, aby pracować za granicą, pozostawiając swoje dzieci. Jest wiele przypadków gwałcenia lub molestowania młodych dziewcząt przez swoich ojców lub wujków, ale boją się powiedzieć o tym swoim przyjaciołom, nauczycielom lub lekarzom. Bhikszuni mogą wypełnić lukę w świadczeniu usług doradczych, a nawet w zapewnieniu bezpiecznego schronienia dla tych niespokojnych dziewcząt. Dobrze ugruntowana i uznana Bhikkhsuni sangha może być zorganizowana jako potencjalna siła do zatrzymania sytuacji społecznej.

Pytanie: Biorąc pod uwagę znaczenie dobrze ugruntowanego zakonu Bhikszuni, co można zrobić, aby znieść status quo zakonu Bhikszuni?

VOST: Nie ma jednej prostej, prostej odpowiedzi. Ale musimy zacząć od otwartości i szczerości. Wszyscy musimy zgodzić się, że istnieje potrzeba ustanowienia odpowiedniego systemu dla zakonu Bhikszuni. Jest kilka rzeczy, które należy zrobić jednocześnie.

Po pierwsze, musimy stworzyć platformę dialogu między uczonymi, mnichami, bhikszunimi, działaczami buddyjskimi i wszystkimi zainteresowanymi stronami. Musimy przekonać konserwatystów, że właściwie zorganizowany zakon bhikszuni doda siły buddyjskiej sasenie.

Po drugie, musimy ustalić odpowiednie wytyczne dyscyplinarne dla bhikszuni, powołać jakąś formę rady, która sformułuje zasady i przepisy dla zakonu, szczególnie w celu rozróżnienia między bhikszuni i dasasilmata.

Po trzecie, musimy wzmocnić dasasilmata i istniejący bhikszuni z większą ilością umiejętności i wiedzy. Musimy zapewnić odpowiednie i systematyczne szkolenia, nie tylko w zakresie Dharma ale prace społeczne, takie jak poradnictwo i opieka zdrowotna. Tylko wtedy bhikszuni mogą skutecznie wykonywać swoje religijne i społeczne posługi. Dzięki zaangażowaniu w pracę socjalną zwiększy się świadomość społeczna i akceptacja wśród ludzi.

Wreszcie, kiedy sami ludzie zdadzą sobie sprawę z ogromnego wkładu, jaki bhikszuni mogą wnieść w społeczeństwo, możemy znaleźć poparcie dla żądania nadania statusu prawnego zakonowi bhikszuni.

Pytanie: Czy jesteś optymistą co do rozwoju silnego zakonu Bhikszuni na Sri Lance?

VOST: Powiedziałbym, że ani optymistyczny, ani pesymistyczny, ale realistyczny. Myślę, że nie ma innej drogi. Niezależnie od tego, czy jest to legalne, czy nie, porządek Bhikszuni już istnieje. To, co musimy zrobić, to zadbać o to, aby to nowo narodzone dziecko było dobrze odżywione i otoczone odpowiednią opieką, a pod odpowiednim kierownictwem zrealizowało swój pełny potencjał dla dobra całej ludzkości.