Nadawanie naukom osobistym

Dopiero w zeszłym roku odkryłem, jak uczynić te nauki osobistymi. Teraz zamiast tylko powtarzać kilka słów, przyjmując schronienie to zupełnie nowe doświadczenie. Próbuję znaleźć zdarzenie, które wydarzyło się w ciągu ostatnich 24 godzin – co nie jest trudne tutaj – i opowiedzieć, jak mógłbym zareagować zgodnie z Dharmą i moim własnym przyszłym stanem buddy.

Moje dzisiejsze schronienie rozwinęło się z mojej determinacji, by nie reagować złość do tego gliniarza, który mnie wkurzył. Jeśli zareagowałem z złość tym razem to spotkam złość ponownie. Wtedy schroniłem się w tym, że kiedy dojdę do oświecenia, tego rodzaju gniewna reakcja nawet mi nie przyjdzie do głowy. Nastąpiło westchnienie ulgi, ledwie zauważalne w tym momencie. To sprawia, że ​​każdy dzień jest świeży i żywy.

Kilka dni temu ten gość, nazwijmy go Bob, którego wcale nie lubię, podszedł do mojej szafki i zaczął przeglądać MOJE rzeczy (to jeden z wyzwalaczy mojego ego). On widzi Mandala i prosi o obejrzenie go. (Nie lubię go, a teraz jestem zły, bo chce MOJEGO magazynu). Przerwałem, a potem powiedziałem: „Jasne, śmiało”. Później przystąpiłem do przeglądu całej sytuacji, a zwłaszcza mojej motywacji. Czy pozwoliłem mu to zrobić, bo to było właściwe? Więc nie. A może po to, żebym mógł zdobyć jakąś dobrą zasługę? Więc nie. Czy to dlatego, że bałem się negatywnych konsekwencji? Tak, to było to. Naprawdę fajną rzeczą była nie tyle motywacja, ile to, że poświęciłem trochę czasu, aby dowiedzieć się, dlaczego zachowywałem się tak, jak zrobiłem. Ok, więc motywacja była najniższa, ale teraz odkrywam sposób na sprawdzenie swoich poczynań. Cieszę się z tego nowego spostrzeżenia.