Rozdział 1: Wersety 7-36

Wersety 7-12

• Ustalanie motywacji
• Definicja bodhiczitta
• Czemu bodhiczitta jest taki cenny

Przewodnik po BodhisattwaDroga życia: Wersety 7-12 (pobieranie)

Wersety 13-26

• Bodhiczitta ma moc, by nas chronić
• Wyniki z bodhiczitta

Przewodnik po BodhisattwaDroga życia: Wersety 13-26 (pobieranie)

Wersety 27-36

• Tworzenie niezmierzonej zasługi
• Moc ignoranckiego umysłu
• Opisywanie bodhisattwa czyny

Pytania i odpowiedzi

• O dorocznych rekolekcjach w opactwie Sravasti
• Wspomniałeś, że osoba jest arogancka, ponieważ jest niepewna. Jak sobie z nim radzimy, gdy staje się trudny?
• Inne religie również uczą współczucia. Czy to jest bodhiczitta? Czy Matka Teresa jest? bodhisattwa?

Przewodnik po BodhisattwaDroga życia: wersety 27-36 i pytania i odpowiedzi (pobieranie)

Dziś wieczorem jest ostatni wieczór nauczania o tym tekście w tym roku, ale będzie on kontynuowany, miejmy nadzieję, w przyszłych latach, jeśli wszyscy będziemy żyć, ale pamiętajcie, że nie ma co do tego pewności. Po prostu musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy.

Pielęgnowanie dobrej motywacji przed wysłuchaniem nauk

Pielęgnujmy naszą motywację. Pamiętajmy o dobroci Buddów i Bodhisattwów, o tym, jak chcą, abyśmy byli szczęśliwi nawet bardziej niż my sami chcemy być szczęśliwi. Ich miłość i współczucie dla nas jest nawet większe niż miłość i współczucie, które mamy dla siebie.

Zastanówmy się, że wszystkie te święte istoty tak ciężko pracują przez eony, oczyszczając swoje umysły, tworząc zasługi, słuchając nauk, medytując nad naukami. Robili to wszystko przez eony tylko po to, aby mieć jak najlepsze możliwości prowadzenia nas na ścieżce. Naprawdę angażują się w pracę na naszą korzyść.

Buddowie i bodhisattwowie nigdy nas nie opuszczą. Ich współczucie dla nas nigdy nie ustanie. Ale to od nas zależy, czy otworzymy się na inspirację, na nauki buddów i bodhisattwów. Sposób, w jaki to robimy, polega na generowaniu bodhiczitta dążenie ponieważ z bodhiczittamyślimy jak Buddowie i Bodhisattwowie, a to czyni nas bardzo im bliskimi.

Stwórzmy więc ten cudowny umysł dążący do pełnego oświecenia dla dobra wszystkich czujących istot.

Następnie powoli otwórz oczy i wyjdź ze swojego medytacja.

Definicja bodhiczitty

Będziemy kontynuować rozmowę bodhiczitta tego wieczoru. Bodhiczitta to termin sanskrycki. W tej książce, bodhiczitta jest tłumaczone jako duch przebudzenia. W innych tłumaczeniach nazywa się to intencją altruistyczną. Ale to oznacza to samo. Podam ci definicję bodhiczitta, więc pamiętaj o tym. Nie zapomnij!

Bodhiczitta jest podstawowym umysłem z dwoma aspiracjami. Pierwszy dążenie jest praca dla dobra wszystkich czujących istot, a po drugie dążenie jest stać się w pełni oświeconym Budda aby zrobić to jak najskuteczniej.

Bodhiczitta ma te dwie aspiracje, więc musimy kultywować obie aspiracje, aby osiągnąć bodhiczitta. Tak bodhiczitta jest kochającym, współczującym sercem, które naprawdę szanuje czujące istoty i dążenie dla oświecenia. The dążenie ponieważ oświecenie polega na upewnieniu się, że oświecenie istnieje. Już pierwszego wieczoru mówiłem o tym, jak można wyzwolić umysł.

Bodhicitta jest źródłem wszelkiego dobra i szczęścia na świecie

Ten umysł bodhiczitta jest tak cenna, ponieważ jest źródłem wszelkiego dobra i szczęścia na świecie. Możesz zapytać, jak to jest? Cóż, każdy cnotliwy umysł, jaki mamy, przychodzi, ponieważ ktoś nauczył nas, jak kultywować cnotliwy umysł, czyż nie? Inni nas uczyli. Poinstruowali nas, jak przekształcić nasz umysł w pozytywny stan.

Więc każdy cnotliwy umysł pochodził od kogoś, kto nas uczył. Kto jest najlepszym nauczycielem tworzenia cnotliwego umysłu? To jest Budda, prawda? Ponieważ BuddaUmysł ma doskonałą cnotę i dokładnie wie, co praktykować, a co porzucić.

Nawet z bodhisattwami, cała ich wiedza, cała ich wielkość, całe ich współczucie, wszystko to przychodzi, ponieważ buddowie prowadzili ich ścieżką. I nawet arhaty, wyzwolone istoty, są w stanie osiągnąć wyzwolenie, ponieważ buddowie ich nauczali.

Jak ktoś stał się Budda? Jednym z głównych czynników jest posiadanie tego bodhiczitta motywacja, to dążenie dla pełnego oświecenia, bo bez bodhiczitta motywacja, oświecenie nie jest w ogóle możliwe. Ale wraz z nim staje się to jedną z głównych przyczyn osiągnięcia pełnego oświecenia.

A kiedy ktoś jest w pełni oświecony, staje się prawdziwym źródłem dobra i cnoty oraz korzyści dla całego świata i dla wszystkich istot w jakiejkolwiek sytuacji, w której się urodził. Dlatego mówimy, że bodhiczitta jest źródłem wszelkiego dobra na świecie.

Czy jest jakaś myśl szlachetniejsza i cenniejsza niż bodhicitta?

Jeśli się nad tym zastanowisz, czy jest jakaś myśl, która może istnieć w umyśle, która jest szlachetniejsza i cenniejsza niż myśl miłosnego współczucia? I nie tylko kochać współczucie, ale naprawdę pragnąć stać się w pełni oświeconym, aby mieć możliwości z naszej strony, aby przynosić największe korzyści wszystkim. Czy możesz pomyśleć o jakiejkolwiek motywacji, jakiejkolwiek życzliwości, która jest większa niż ta?

Kiedy się nad tym zastanowisz, bardzo trudno jest znaleźć jakąkolwiek myśl, jakąkolwiek motywację, która ma w sobie więcej dobra niż bodhiczitta. Więc po prostu pomyśl o bodhiczittaTylko po to, by usłyszeć nauki na ten temat – ten umysł, który jest źródłem wszelkiego szczęścia i pomyślności dla wszystkich istot – po prostu szansa na posiadanie tych nauk jest tak cenna!

Czasami myślę, że pewnego dnia, kiedy zdobędziemy moc samadhi i jasnowidzenia, będziemy mogli na własne oczy zobaczyć karmy które stworzyliśmy w przeszłości, które przyniosły dobre rezultaty, których doświadczamy w tym życiu. Tylko po to, by móc słuchać nauk bodhiczitta, stworzyliśmy tyle dobrego karmy w poprzednich żywotach! I dlatego w pierwszy wieczór nauk powiedziałem, że czułem się tak zaszczycony i uprzywilejowany, że mogę uczyć tego tekstu z własnego, ograniczonego zrozumienia, ponieważ dotyczy on tej bardzo cennej postawy.

Więc zajmijmy się!

Verse 7

Władcy Mędrców, którzy kontemplowali przez wiele eonów, widzieli tylko to jako błogosławieństwo, dzięki któremu łatwo można zwiększyć radość i ocalić niezmierzone rzesze istot.

Panowie Mędrców odnosi się do Buddów. Buddowie kontemplowali od wielu eonów – nie od niedawna, ale od dłuższego czasu – i widzieli bodhiczitta sam umysł jako błogosławieństwo, dzięki któremu łatwo można zwiększyć radość i ocalić niezmierzone rzesze istot.

Więc bodhiczitta ma zdolność zwiększania radości żywych istot. Ponieważ jest to bodhiczitta który motywuje każdego do nauczania, prowadzenia i pomagania innym, ten umysł ma zdolność ratowania tak wielu istot od cierpienia.

Najlepszym sposobem ratowania istot od cierpienia jest nauczenie ich Dharmy. Możemy dać ludziom jedzenie na chwilę, aby zaspokoić ich głód, ale po kilku godzinach znów będą głodni. Jak ktoś złapie gumę, to możemy zatrzymać się, zjechać i naprawić gumę, ale później dostaną kolejną. Ktoś może być chory i możemy się nim zająć, ale później znowu zachoruje.

Dobrze więc, że troszczymy się o ludzi, pomagamy zaspokajać ich doraźne potrzeby, ale to nie rozwiązuje problemu bycia w cyklicznej egzystencji. Ten fundamentalny problem, jaki mamy, bycia w cyklicznej egzystencji, może być rozwiązany tylko przez każdą czującą istotę praktykującą Dharmę i uwalniającą swój własny umysł. Ale aby praktykować Dharmę i uwolnić swój własny umysł, każda czująca istota musi otrzymać nauki na Budda Dharma. I to jest motywacja bodhiczitta to motywuje buddów i bodhisattwów do przekazywania nam tych nauk.

Verse 8

Ci, którzy pragną przezwyciężyć obfite nieszczęścia ziemskiej egzystencji, ci, którzy chcą rozwiać przeciwności czujących istot, oraz ci, którzy pragną doświadczyć niezliczonych radości, nigdy nie powinni porzucać Ducha Przebudzenia.

„Ziemska egzystencja” oznacza istnienie cykliczne, rodzące się w tym cyklu stale powracających problemów.

Jeśli chcesz przezwyciężyć obfite nieszczęścia cyklicznej egzystencji, nie porzucaj bodhiczitta ponieważ bodhiczitta pozwoli ci to zrobić.

Jeśli chcesz rozwiać wszystkie przeciwności, całe cierpienie czujących istot, nie porzucaj bodhiczitta ponieważ bodhiczitta pozwoli ci to zrobić.

Jeśli pragniesz doświadczyć niezmierzonej radości i szczęścia, nie porzucaj bodhiczitta ponieważ bodhiczitta pozwoli ci mieć tę radość i szczęście.

Tak więc Shantideva naprawdę zwraca uwagę na korzyści płynące z bodhiczitta tutaj.

Verse 9

Kiedy powstał Duch Przebudzenia, w jednej chwili nieszczęśnik, który jest uwięziony w więzieniu cyklu egzystencji, zostaje nazwany Dzieckiem Sugatów i staje się godny czci w światach bogów i
ludzie

„Duch Przebudzenia” odnosi się do bodhiczitta.

Miara urzeczywistnienia bodhicitty

Miara uświadomienia sobie bodhiczitta kiedy widzimy jakąkolwiek czującą istotę, naszym instynktownym impulsem jest: „Chcę zostać Budda aby przynieść korzyść tej czującej istocie”. To dość wysokie wezwanie, prawda? Ilekroć widzisz kogokolwiek, ilekroć widzisz mrówkę pełzającą po twojej łazience, kiedykolwiek widzisz karalucha w śmietniku, kiedy widzisz ptaka, kiedy widzisz koleżankę, której nie lubisz, kiedy widzisz kogoś, kto ranił twoje uczucia , twoja natychmiastowa, automatyczna myśl brzmi: „Chcę osiągnąć oświecenie, aby przynieść korzyść tej istocie”.

Prawie coś, prawda? Czy w ogóle myślimy o ludziach, których kochamy, nie mówiąc już o robakach, owadach, rybach i ludziach, których nie lubimy? Czy mamy w ogóle taką myśl dla ludzi, na których nam zależy? Nawet ludzie, na których nam zależy, jaka jest nasza pierwsza myśl? „Co mogą zrobić, żeby mnie uszczęśliwić?”

Co myślisz? Czy to twoja myśl o ludziach, na których ci zależy? Czy to leży u podstaw twojej troski i uczucia do członków rodziny i przyjaciół: „Co oni mogą zrobić, żeby mnie uszczęśliwić?”

Kiedy na to spojrzysz, jesteśmy dość egocentryczni, prawda? Wszystko kręci się wokół mnie, ja, moje i moje. Co może zrobić ktoś, żeby mnie uszczęśliwić? Co mogą zrobić, aby dać mi więcej dobytku? Co mogą zrobić, aby mnie pochwalić i sprawić, że poczuję się kochana i doceniana? Tego szukamy u innych ludzi.

Wszystko to musi zostać zmienione i przekształcone. Zamiast wkładać naszą mentalną energię w „Co mogą dla mnie zrobić inni ludzie”, będziemy wkładać naszą mentalną energię w „Co mogę dla nich zrobić?” A w szczególności: „Jak mogę szybko osiągnąć oświecenie, aby móc jak najskuteczniej im pomóc?”

Jeśli nie stworzymy bodhicitty, co zrobimy?

Musimy dokonać wielu zmian, aby to urzeczywistnić bodhiczitta, ale co jeszcze będziemy robić w naszym życiu poza tym?

Czasami, kiedy uczę, ludzie patrzą na mnie i mówią: „Dharma jest taka twarda! Nie możesz tego ułatwić? Chcę czegoś łatwiejszego. To po prostu za trudne! mam tak dużo przywiązanie. Mam tyle złość. Naprawdę chcę skrzywdzić moich wrogów. Czy nie możesz uczynić mnie oświeconym i jednocześnie umożliwić mi krzywdzenie moich wrogów? [śmiech] To takie zabawne, jak czasami myślimy.

Myślimy więc: „Nie mogę tego zrobić! Jestem tylko trochę stary. Jestem po prostu zbyt samolubny, żeby zostać bodhisattwa”. Brakuje nam pewności siebie.

Albo czasami myślimy, że ścieżka jest zbyt trudna. „Trudno jest praktykować Dharmę. The Budda dał jego ciało do tygrysa! Nie chcę tego robić. Nie mogę nawet dać komarowi kilku kropel krwi! nie chcę dawać mojego ciało do tygrysa. Właściwie nie mogę nawet powiedzieć nic miłego komuś, kto mnie skrzywdził. Więc ścieżka jest po prostu zbyt trudna! Nie mogę tego zrobić. W ten sposób się zniechęcamy.

Albo zniechęcamy się, ponieważ uważamy, że wynik jest zbyt wysoki: „Oświecenie? Troszczysz się o wszystkie czujące istoty? Jest zbyt wiele czujących istot. Nie mogę myśleć o nich wszystkich. Po prostu zaśmieca mój umysł. Jak mogę myśleć o wszystkich czujących istotach? Chcę tylko uwolnić się od cyklicznej egzystencji. Myślisz o wszystkich innych? Zbyt trudne! Troszczysz się o wszystkie czujące istoty? Zbyt mocno, nie mogę tego zrobić!”

Więc siedzimy i wymyślamy te wszystkie historie, dlaczego nie możemy ćwiczyć bodhiczitta. Ale moje pytanie brzmi: jeśli nie ćwiczymy bodhiczitta, to co zrobimy?

Co zrobimy, jeśli nie będziemy ćwiczyć? bodhiczitta? Będziemy ćwiczyć przywiązanie. Robi przywiązanie przyniesc szczęście? Czy przywiązanie sprawić, że będziesz dobrze tworzyć karmy? Nie.

Jeśli nie ćwiczymy bodhiczitta, co jeszcze moglibyśmy zrobić? Moglibyśmy ćwiczyć złość! Moglibyśmy zemścić się na tych wszystkich idiotach, którzy nas krytykowali! Wszyscy ci ludzie, którzy rozmawiali za naszymi plecami. Wszyscy ci złośliwi ludzie, którzy przeszkadzają nam w szczęściu. Czy krzywdzenie ich sprawi, że będziemy szczęśliwi? Czy będziemy tworzyć dobre? karmy robiąc to? Czy czeka nas spokojna śmierć, jeśli spędzimy całe życie na krzywdzeniu naszych wrogów? Zapomnij o tym! Po prostu tworzymy przyczynę naszej własnej nieszczęścia.

Co jeszcze możemy zrobić, jeśli nie ćwiczymy bodhiczitta? Możemy ćwiczyć bycie samolubnym i po prostu myśleć o sobie przez cały dzień, całą noc! To, co jest dla mnie dobre, jest najważniejsze we wszystkich niezliczonych wszechświatach. To ja i jak mogę dostać to, czego chcę, co sprawia, że ​​czuję się dobrze. Możemy to praktykować. Praktykujemy to od nieskończonych czasów!

Ignorancja, przywiązanie, złośćegoizm — praktykujemy je od eonów bez początku. Zobacz, dokąd nas to zaprowadziło. Dokąd nas to zaprowadziło? Nadal jesteśmy w samsarze! Wciąż jedziemy na tej karuzeli, wędrując w górę iw dół w samsarze, rodząc się, starzejąc się, chorując i umierając. Rodzić się na nowo, chorować, starzeć się i umierać, i tak dalej. To jest nudne!

Samsara jest naprawdę nudna! Robisz to samo w kółko i jesteś nieszczęśliwy i robisz to od nieskończonego czasu. To jest alternatywa dla praktykowania bodhiczitta. Czy tego właśnie chcemy? Pomyśl o tym.

Jeśli nie ćwiczymy bodhiczitta, co jeszcze zrobimy? Nie ma nic więcej do zrobienia. Nic!

Można by powiedzieć: „Nie, jest! Mogę zarabiać! Zapomnij o bodhiczitta, chcę zarabiać! Wtedy odniosę sukces. Będę sławny. Ludzie będą mnie szanować i myśleć, że jestem ważny”.

Cóż, wiesz, w cyklicznej egzystencji mieliśmy bez początku odrodzenia, zarobiliśmy już dużo pieniędzy w cyklicznej egzystencji. Jeśli zsumujemy wszystkie pieniądze, które zarobiliśmy we wszystkich naszych poprzednich życiach, bylibyśmy bogatsi niż najbogatszy żyjący obecnie człowiek. W poprzednich żywotach zarobiliśmy mnóstwo pieniędzy! Dokąd nas to zaprowadziło? Nadal jesteśmy w samsarze! Zarabianie pieniędzy nie jest zbyt szczęśliwą alternatywą.

Więc pomyśl o tym. Jeśli nie rozwiniemy miłującej dobroci, jeśli nie spróbujemy uświadomić sobie pustki, każda inna alternatywa nie jest zbyt dobra. Kiedy myślimy w ten sposób, wszystkie te małe racjonalizacje, dlaczego nie możemy praktykować Dharmy, znikają, ponieważ zdajemy sobie sprawę, że nie trzymają wody.

To tylko nasz melodramatyczny umysł mówi: „Nie mogę tego zrobić! Proszę Budda, ułatw sobie ścieżkę”. Jak gdyby Budda trudno było zacząć! The Budda nie utrudniała ścieżki. To nasz umysł utrudnia drogę. Dharma nie jest trudna; to nasz umysł sprawia, że ​​jest to trudne.

Więc ten moment… bodhiczitta powstaje, w chwili, gdy pragniemy osiągnąć oświecenie za każdym razem, gdy widzimy jakąkolwiek czującą istotę, wtedy w tej samej chwili nieszczęśnik, który jest uwięziony w więzieniu cyklicznej egzystencji — które odnosi się do nas — zostaje nazwany dzieckiem Sugatów i staje się godny czci w światach bogów i ludzi.

Cóż za niesamowita transformacja! Nieszczęśnik, który po prostu idzie w górę i w dół w cyklicznej egzystencji od nieskończonego czasu, nagle staje się dzieckiem buddów. Nagle staje się kimś godnym czci we wszystkich trzech światach. Niesamowita transformacja! I to jest bodhiczitta to powoduje.

Verse 10

Przyjmując tę ​​nieczystą formę, przekształca ją w bezcenny obraz klejnotu Jina. Dlatego mocno trzymaj się eliksiru rtęciowego, zwanego Duchem Przebudzenia, który musi zostać całkowicie przemieniony.

„Jina” odnosi się do Budda. Jina oznacza zdobywcę. A Budda jest zdobywcą, ponieważ Budda pokonał wszystkie skazy.

Przyjmujemy więc tę „nieczystą formę”, innymi słowy, to ciało wykonane z ciała i krwi i przemienia je w obraz „klejnotu Jiny”. Nasz ciało ulega transformacji, gdy generujemy bodhiczitta, kiedy zdajemy sobie sprawę z pustki napędzanej przez bodhiczitta.

To jest bodhiczitta która umożliwia nam transmutację tego ciała i krwi ciało w ciało światła, w ciało z Budda, A Budda który może emanować tak wiele różnych form przenikających cały wszechświat, manifestując się jako cokolwiek, czego potrzebuje dana czująca istota w określonym czasie. Cóż za cudowna rzecz, którą można zrobić! I to jest bodhiczitta to nam to umożliwi.

Verse 11

Jedyni światowi przywódcy, których umysły są niezgłębione, dobrze zbadali jego wielką wartość. Wy, którzy jesteście skłonni uciec ze stanów ziemskiej egzystencji, trzymajcie się mocno klejnotu Ducha Przebudzenia.

„Jedyni przywódcy świata”, to znaczy Buddowie, „których umysły są niezgłębione”, to znaczy, którzy rozumieją całość istnienia, zbadali wartość bodhiczitta.

„Wy, którzy jesteście skłonni uciec ze stanów przyziemnej egzystencji”, to znaczy dla tych z nas, którzy chcą uwolnić się od cyklicznej egzystencji, „trzymajcie się mocno klejnotu Ducha Przebudzenia”, który jest bodhiczitta.

Verse 12

Tak jak drzewo babki gnije po utracie owoców, tak słabnie każda inna cnota. Ale drzewo Ducha Przebudzenia wiecznie owocuje, nie gnije, a tylko kwitnie.

Jest drzewo zwane babką. Po wydaniu owocu umiera. To musuje. Jego siła jest osłabiona. W ten sam sposób każdy rodzaj zwykłej cnoty, którą tworzymy, jeśli nie jest motywowany przez bodhiczitta, jeśli nie jest poświęcona oświeceniu, przynosi skutek, ale potem się zatrzymuje. Moc tej cnoty ustaje.

Natomiast jeśli wykonamy cnotliwe działanie motywowane przez bodhiczitta, moc tego dobra karmy nigdy nie ustaje. Dlaczego nigdy się nie kończy? Ponieważ bodhiczitta ma na celu dobro wszystkich czujących istot. Wszystkie czujące istoty są nieograniczone. Jakąkolwiek małą cnotę robimy—oferuje jabłko do Budda, pomaganie starszej osobie wstać — wszystko, co robisz z motywacją bodhiczitta, ta cnota nigdy nie ustaje. To działanie, nawet jeśli jest małym działaniem, staje się tak potężne, ponieważ zostało wykonane w celu osiągnięcia oświecenia dla każdej czującej istoty.

Więc to jest to bodhiczitta która pozwala nam zamienić najmniejsze, najczęstsze czynności życia codziennego w największą cnotę, jaką można sobie wyobrazić, której skutki nigdy nie ustaną.

Z drugiej strony, jeśli robimy cnotliwe działanie, ale nasza myśl brzmi: „Chcę dobrego odrodzenia”, cóż, to cnotliwe działanie przyniesie rezultat w postaci dobrego odrodzenia i to wszystko. Albo jeśli wykonamy cnotliwe działanie z intencją, że pomoże nam osiągnąć wyzwolenie, przyniesie wyzwolenie i to jest to.

Ale jeśli robimy akcję z motywacją bodhiczittanawet jeśli zmywasz naczynia, ale robisz to z motywacją bodhiczittatworzycie cnotę, która nigdy się nie kończy, ponieważ jest oddana najwyższemu oświeceniu i motywowana chęcią pomocy nieograniczonym żywym istotom.

W przeciwieństwie do drzewa babki lancetowatej, która obumiera po wydaniu owocu (jak zwykła cnota), bodhiczitta jest jak drzewo, które bez końca wydaje owoce.

Verse 13

Dzięki jej ochronie, jak dzięki ochronie potężnego człowieka, nawet po popełnieniu straszliwych występków, natychmiast pokonuje się wielkie lęki. Dlaczego ignoranckie istoty nie szukają w nim schronienia?

Powiedzmy, że ktoś popełnia straszną negatywną akcję i bardzo się boi, że policja przyjedzie i zabierze go. Więc co oni robią? Oni schronić się w kogoś, kto jest bardzo potężny, kto będzie chronił ich przed policją.

Stworzyliśmy wszelkiego rodzaju negatywy karmy. Może zrobiliśmy wszystkie dziesięć negatywnych działań. Nie wiem jak wy, ale nawet w tym życiu stworzyłem ich wszystkie dziesięć, nie raz, ale wiele razy!

„Nawet po popełnieniu straszliwych występków natychmiast pokonuje się wielkie lęki”. Zamiast więc obawiać się niższych odrodzeń, zamiast bać się, że po śmierci będziemy mieć cierpiącą egzystencję, lub zamiast bać się, że nawet jeśli urodzimy się ludźmi, urodzimy się zubożali lub będziemy mieć ogromne problemy zdrowotne, przyjmując schronienie bodhiczitta, czyli generując bodhiczitta, wtedy jesteśmy bezpieczni od wszystkich tych wielkich lęków.

Zatem Śantidewa mówi: „Dlaczego ignoranci nie szukają w nim schronienia?” Bodhiczitta ma moc chronienia nas przed skutkami naszego negatywnego karmy. Dlaczego nie generujemy bodhiczitta? Możesz iść do króla. Możesz udać się do urzędnika państwowego. Możesz iść do bogatej osoby. Ale żadna z tych osób nie może przeszkodzić nam w doświadczaniu skutków naszego własnego negatywnego karmy. Ale jeśli ćwiczymy bodhiczitta, nawet w małych działaniach, które oczyszczają negatywy karmy. Oto jak potężny jest bodhiczitta jest.

Verse 14

Podobnie jak pożoga w czasie zniszczenia wszechświata, w jednej chwili pochłania wielkie występki. Mądry Pan Maitreya nauczał Sudhany o jej nieobliczalnych korzyściach.

Mówią, że koniec wszechświata nadejdzie, gdy pochłonie go ogromny ogień. (Mówi to w szczególności o naszym wszechświecie. Istnieje wiele wszechświatów i nie ma początku ani końca wielu różnych wszechświatów, które istnieją). Ten ogromny ogień całkowicie spali wszystko — wszystkie skały, całą planetę, nawet słońce. Wszystko spłonie.

W ten sam sposób, bodhiczitta jest tak potężny, że każdy rodzaj negatywu karmy spala się w jednej chwili mocą cnoty tego bodhiczitta myśl. Jeśli zrobiliśmy w życiu rzeczy, za które bardzo żałujemy i chcemy oczyścić te negatywne działania, ponieważ nie chcemy doświadczać ich skutków, nie chcemy ciężaru tego negatywnego karmy w naszym strumieniu umysłu, a następnie generowanie bodhiczitta, medytując nad bodhiczitta jest jednym z najpotężniejszych sposobów na zrobienie tego.

Jeśli cierpisz z powodu poczucia winy lub nienawiści do samego siebie, ćwicz bodhiczitta to najlepszy sposób na powstrzymanie tych problemów psychologicznych, ponieważ oczyszcza wszystkie te negatywne karmy. Kiedy oczyszczamy negatywy karmy, wtedy nie ma się co czuć winnym. Nie ma się czego wstydzić. Umysł staje się bardzo radosny.

Verse 15

Krótko mówiąc, ten Duch Przebudzenia jest dwojakiego rodzaju: duch dążenia do Przebudzenia i duch wyruszenia w kierunku Przebudzenia.

Istnieją dwa rodzaje bodhiczitta. Jeden nazywa się aspirujący bodhiczitta a drugi nazywa się odważnym lub angażującym bodhiczitta.

Jak odróżnić te dwa rodzaje bodhiczitta?

ambitny bodhiczitta aspiruje do zostania Budda dla dobra czujących istot.

Ujmujący bodhiczitta angażować się w bodhisattwadziałania, które faktycznie doprowadzą nas do pełnego oświecenia. Co to są bodhisattwa działania? To oni są szóstką paramit lub doskonałości lub dalekosiężne postawy: hojność, etyczna dyscyplina, cierpliwość, radosny wysiłek, medytacyjna stabilizacja i mądrość. Czasami wydłuża się je do dziesięciu, w takim przypadku dodajemy moc, śluby lub modlitwa, umiejętne środki i wzniosła mądrość, aby zrobić dziesięć. Ostatnie cztery są zawarte w szóstym, kiedy mówimy o sześciu paramit.

Wciągająca bodhiczitta angażuje się we wszystkie te czyny, które przeniosą nas z miejsca, w którym jesteśmy teraz, do bycia w pełni oświeconym Budda.

Oto analogia różnicy między aspiracją a podróżowaniem bodhiczitta. Powiedzmy, że chcesz pojechać do Bodhgaya, miejsca, gdzie Budda osiągnął oświecenie. Możesz siedzieć tutaj w Singapurze z tym niesamowitym dążenie: „Chcę pojechać do Bodhgaji. Chcę zobaczyć drzewo bodhi i usiąść w miejscu, gdzie Budda usiadł. Chcę być w tej świętej atmosferze”.

To bardzo pozytywne życzenie, prawda? Musisz mieć to życzenie, że dążenie zanim pójdziesz i kupisz bilet, wsiądziesz do samolotu i pojedziesz do Indii. Jeśli tego nie masz dążenie, nigdy nie zrobisz tego, co trzeba, aby dostać się do Bodhgaji.

Ale dążenie sam nie zaprowadzi cię do Bodhgaji. Musisz coś zrobić, prawda? Musisz zadzwonić do biura podróży. Musisz załatwić bilet. A potem lecisz do Delhi. Z Delhi musisz się dostać do Gayi. Z Gaya musisz się dostać do Bodhgaya. A potem musisz dostać się do kolumna.

Wiąże się to z dużym wysiłkiem, aby znaleźć się pod drzewem Bodhi, gdzie Budda osiągnął oświecenie. To jest jak wyprawa bodhiczitta ponieważ faktycznie wiąże się z podejmowaniem wysiłku, aby urzeczywistnić nasze dążenie.

Czy widzisz różnicę między tymi dwoma bodhicittą? Aspirujący bodhiczitta mówi: „Jak wspaniale będzie zostać Budda!” Ale wciąż tu siedzimy. Ujmujący bodhiczitta mówi: „Jak wspaniale będzie zostać Budda. Robię to!" Wciągająca bodhiczitta ćwiczy bodhisattwa czyny i to nas motywuje, aby faktycznie podejmować bodhisattwa śluby.

W tradycji tybetańskiej istnieje osiemnaście korzeni bodhisattwa śluby i czterdzieści sześć pomocniczych. W chińskiej tradycji mahajany istnieje dziesięć korzeni bodhiczitta śluby i czterdzieści osiem pomocniczych. Niezależnie od tego, którą wersję wybierzesz, ważne jest, aby ćwiczyć, ponieważ doprowadzi Cię to do generowania bodhiczitta i do pełnego oświecenia.

Verse 16

Tak jak dostrzega się różnicę między osobą, która pragnie podróżować, a podróżnikiem, tak uczeni rozpoznają odpowiednią różnicę między tymi dwoma.

Tak jak widzimy różnicę między osobą, która pragnie podróżować, a kimś, kto faktycznie to robi, tak też istnieje różnica między osobą, która aspiruje do oświecenia, a osobą, która w oparciu o to dążenie, czy praktyki sześciu dalekosiężne postawy które prowadzą do oświecenia. Ponownie podkreślamy różnicę między dążeniem bodhiczitta i wyruszyć bodhiczitta.

Verse 17

Chociaż rezultat ducha dążenia do Przebudzenia jest wielki w cyklu egzystencji, to wciąż nie jest to ciągły stan zasługi ducha podróżowania.

Rezultat ducha dążenia do przebudzenia jest wielki w cyklicznej egzystencji. Samo dążenie do oświecenia jest bardzo dobre. Przyniesie nam odrodzenie w królestwach bogów, w królestwach niebiańskich lub w królestwach ludzi. Ale nadal nie pozwala nam stworzyć ciągłego stanu zasługi lub ciągłego stanu pozytywnego potencjału, który angażujący bodhiczitta pozwala nam tworzyć.

Kiedy mamy wyprawę bodhiczitta, to wszystko co robimy jest z tego motywowane bodhiczitta, więc wszystko, co robimy, nawet jeśli pijemy herbatę, nawet jeśli śpimy, staje się przyczyną oświecenia.

Po prostu o tym pomyśl. Jeśli naprawdę lubisz spać, śpij z bodhiczitta. Jeśli naprawdę lubisz jeść, jedz z bodhiczitta. Wszystko, z czym robimy bodhiczitta przynosi te wszystkie niezmierzone, wspaniałe rezultaty. Ciągły stan pozytywnego potencjału nigdy się nie kończy, gdy go mamy bodhiczitta umysł.

Wiersze 18 i 19

Od czasu, gdy przyjmie się tego Ducha z nieodwracalną postawą w celu wyzwolenia nieograniczonych czujących istot,

Od tego momentu nieprzerwany strumień zasług, równy niebu, nieustannie pojawia się, nawet gdy ktoś śpi lub jest rozproszony.

Kiedy mamy bodhiczitta z nieodwracalnym nastawieniem oznacza to, że nasz bodhiczitta jest tak silny, że nie zgubimy go. Przede wszystkim dla nas zwykłych istot, kiedy staramy się o tym myśleć bodhiczitta, Nasz bodhiczitta jest to, co nazywa się wysiłkiem bodhiczitta lub sztuczne bodhiczitta. Innymi słowy, musimy siedzieć i myśleć o tym i namawiać siebie do otwarcia serca i posiadania miłości i współczucia. Musimy pomyśleć o różnych medytacjach i włożyć trochę wysiłku w generowanie bodhiczitta.

Kiedy nasz bodhiczitta staje się bezwysiłkowa, kiedy myślimy, że chcemy osiągnąć oświecenie dla czującej istoty, widząc tę ​​czującą istotę, w tym momencie wkraczamy na pierwszą z pięciu ścieżek mahajany – ścieżkę mahajany akumulacji. W tym momencie stajemy się aktualni bodhisattwa. Ale w tym momencie wciąż jesteśmy dzieckiem bodhisattwa mimo że nasz bodhiczitta jest spontaniczna, ponieważ nie jest jeszcze całkowicie stabilna. Nie jest jeszcze nieodwracalne. Jeśli spotkamy się z pewnymi niefortunnymi okolicznościami, nadal istnieje niebezpieczeństwo, że stracimy bodhiczitta ponieważ egocentryczna myśl w nas nie została całkowicie wykorzeniona.

Ale w pewnym momencie na bodhisattwa ścieżka, nasza bodhiczitta staje się tak twarda, że ​​jest nieodwracalna. Nie grozi nam już jego utrata. W tym momencie „od tego momentu nieprzerwany strumień zasług lub pozytywnego potencjału, równy niebu, stale powstaje, nawet gdy ktoś śpi lub jest rozproszony”.

Więc cnota, że bodhisattwa tworzy jest równa niebu w każdej chwili, nawet jeśli to bodhisattwa jest rozkojarzony, nawet jeśli je śniadanie, nawet jeśli śpi, ponieważ wszystko, co robią, jest robione dla dobra czujących istot. Nawet jeśli bodhisattwa zamiata podłogę, staje się nieustannym strumieniem pozytywnego potencjału.

Verse 20

Sam Tathagata przekonująco potwierdził to w Subahuprccha ze względu na istoty, które skłaniają się ku Pomniejszemu Pojazdowi.

„Tathagata” odnosi się do Budda, Budda sam powiedział, że ciągły strumień pozytywnego potencjału powstaje, gdy ma się nieodwracalne bodhiczitta. Opisał to w Sutra Subahurccza dla dobra istot, które są skłonne osiągnąć wyzwolenie dla własnej korzyści.

Jak mówiłem wcześniej, niektóre istoty myślą: „Oświecenie jest zbyt wysokie. Po prostu chcę się wyzwolić dla siebie. Wystarczająco trudno jest powstrzymać własne cierpienie. Nie mogę myśleć o wszystkich czujących istotach.” Dla osób skłonnych do własnego wyzwolenia i nieposiadających tego dążenie dla pełnego oświecenia dla dobra innych, Budda nauczył ich w tej sutrze, że ten wspaniały rezultat – nieustanny strumień pozytywnego potencjału – jest tworzony przez myśl bodhiczitta.

Wiersz 21 i 22

Osoba o dobrych intencjach, która myśli: „Wyeliminuję bóle głowy czujących istot”, ma niezmierzone zasługi.

A co z osobą, która pragnie usunąć niezrównany ból każdej istoty i obdarzyć ją niezmierzonymi zaletami?

Jest taka historia Budda w poprzednim życiu, kiedy był zwykłą czującą istotą. Pewnego razu był zły na matkę. Wyskoczył przez drzwi i przeszedł nad głową matki. Stworzył ogromną ilość negatywów karmy robiąc to, co spowodowało, że odrodził się w piekle. Urodził się w szczególnym piekle, gdzie głowy istot są odcinane, ściskane lub coś w tym rodzaju.

Był więc w tym szczególnym piekle razem z innymi istotami, które również doświadczały tego bardzo bolesnego rezultatu. Potem pomyślał: „Dopóki doświadczam całego tego bólu w mojej głowie, niech przyjmę cierpienie tych wszystkich innych istot, które również doświadczają zmiażdżenia i odpiłowania głowy i tym podobnych”.

Dzięki mocy tej cnotliwej myśli, że chce wziąć na siebie cierpienie innych, które widział wokół siebie, jego odrodzenie w piekle zakończyło się natychmiast i odrodził się jako Deva w niebiańskich królestwach.

Oto jak silna jest ta współczująca postawa. Całkowicie oczyszcza resztę tego negatywu karmy a potem miał bardzo szczęśliwe odrodzenie.

Więc jeśli tylko myśl współczująca dla kilku czujących istot przynosi taki dobry rezultat, to co z myślą, która mówi: „Usunę niezrównany ból każdej pojedynczej istoty i obdarzę ją niezmierzonymi dobrymi cechami?” Jeśli tak dobry wynik pochodzi z małej myśli o współczuciu, wyobraź sobie pozytywny potencjał i dobre wyniki, które płyną z tego bardzo dużego, wszechobecnego poczucia współczucia, które towarzyszy bodhiczitta.

Więc tutaj Shantideva naprawdę mówi nam, abyśmy przyjrzeli się korzyściom bodhiczitta. Bardzo warto się rozwijać bodhiczitta.

Verse 23

Kto ma nawet matkę lub ojca z takim altruizmem? Czy mieliby go bogowie, mędrcy lub Brahmowie?

Ten werset zawsze bardzo mnie porusza, odkąd po raz pierwszy studiowałem ten tekst. Kiedy myślimy o ludziach, którzy byli dla nas mili, często myślimy o naszych rodzicach, prawda? Nasi rodzice nam to dali ciało. Wychowali nas i dali nam wykształcenie. Zajmowali się nami, kiedy byliśmy zbyt młodzi, by o siebie zadbać. Rodzice zawsze kochają swoje dzieci. Jasne, od czasu do czasu mogą się na nas wściekać, ale zawsze nas kochają.

Pracuję z więźniami i niektórymi facetami, o których piszę, którzy popełnili naprawdę potworne zbrodnie. Ale wiesz co? Ich matki zawsze je kochają. Rozmawiałem z jedną matką, której syn zamordował kogoś w bezsensownej zbrodni. Ale ta matka widziała w swoim synu tylko cudowną osobę. Powiedziała: „Tak, popełnił tę zbrodnię. Ale to nie on jest. To naprawdę wspaniała osoba”.

Rodzice mają tyle współczucia dla swoich dzieci. Kiedy zadajemy sobie pytanie, na kim zawsze możemy polegać, pomyślimy o naszych rodzicach. Ale czy nasi rodzice pragną, abyśmy stali się oświeceni dla pożytku wszystkich istot? Czy nasi rodzice mają to szlachetne życzenie i? dążenie dla nas?

Kiedy o tym myślimy, nasi rodzice chcą, abyśmy mieli dobre wykształcenie, zarabiali dużo pieniędzy, mieli rodzinę, jeździli na wakacje w ładne miejsca. Nasi rodzice widzą rzeczy tylko w kategoriach jednego życia. Więc chociaż życzą nam dobrze, wszystko, co mogą życzyć nam, to szczęście tego życia. Ale szczęście tego życia jest jak mgła na lustrze. Tak po prostu znika. Nie ma go!

Więc nawet nasi rodzice nie myślą: „Niech moje dziecko stanie się Budda”, ponieważ nasi rodzice nawet nie myślą o stanie Buddy. Myślą: „Proszę ożenić się z kimś miłym, mieć dzieci, znaleźć dobrą pracę i zarobić dużo pieniędzy”. Tak właśnie myślą. A jednak są to ludzie, którzy są dla nas najmilsi w sensie doczesnym.

Tak więc nawet ci ludzie, którzy są dla nas tak mili w sensie doczesnym, nie mają tego pragnienia naszego najwyższego szczęścia, jakie mają buddowie i bodhisattwowie; Buddowie i bodhisattwowie naprawdę pragną, abyśmy osiągnęli oświecenie. Dlatego mówi: kto jeszcze ma taki altruizm? Z pewnością nie nasi rodzice, ani strażnicy, ani niebuddyjscy mędrcy, ani bogowie Brahmy. Żaden z nich nie ma dla nas takiego współczucia.

Podziel się Dharmą ze swoimi dziećmi

Jeśli więc jesteś rodzicem, jeśli naprawdę kochasz swoje dzieci, najlepszą rzeczą, jakiej możesz dla nich życzyć, jest: „Oby stały się Budda dla dobra wszystkich czujących istot”. Jeśli naprawdę kochasz swoje dzieci i chcesz, aby były szczęśliwe, życz im, aby spotkały Buddanauki i praktyka Budda's nauki i urzeczywistniają bodhiczitta. To jest najwspanialsze dążenie możesz mieć dla swojego dziecka, ponieważ wtedy Twoje dziecko stanie się źródłem korzyści i szczęścia nie tylko dla tego świata, ale dla wszystkich światów. Więc naprawdę zachęcajcie swoje dzieci do Dharmy.

Czasami spotykam rodziców, którzy tak bardzo boją się mówić swoim dzieciom o Dharmie: „Nie chcę popychać moich dzieci. Dlatego nie będę ich nauczał żadnych wartości religijnych”.

To nie jest dobre. Dzieci potrzebują wartości religijnych. Oczywiście, kiedy są starsze, mogą swobodnie wybrać dowolną religię, ale kiedy są młodzi, potrzebują dobrych wartości etycznych.

Małe dzieci zawsze pytają: „Co się dzieje po śmierci?” Zadają wszystkie tego rodzaju pytania, więc musisz nauczyć ich Dharmy. Jeśli po prostu powiesz: „Och, nie wiem” lub zmienisz temat, odmawiasz im możliwości nauczenia się czegoś bardzo ważnego, co mogłoby nadać ich życiu duże znaczenie.

Nie bójcie się więc rozmawiać o Dharmie ze swoimi dziećmi. Nie musisz ich naciskać, ale z pewnością możesz mówić o Dharmie w rozmowach rodzinnych i na pewno możesz zachęcić swoje dzieci do praktykowania Dharmy.

Naprawdę żałuję, że jako nastolatek nie znałem Dharmy, ponieważ bardzo by mi to pomogło podczas moich nastoletnich lat. Nie wiem jak ty, ale byłem naprawdę w rozsypce, kiedy byłem nastolatkiem. Płakałem. Miałem depresję. Byłem zły. Czułem się niekochany. Byłem naprawdę w bałaganie! A ja nie znałem Dharmy. Nie było buddyzmu w środowisku, w którym dorastałem. Gdybym wtedy znał Dharmę, nie miałbym tak bolesnego okresu dojrzewania. Czemu? Ponieważ Dharma uczy nas, jak radzić sobie z tymi wszystkimi szalonymi emocjami, których doświadczamy.

Więc myślę, że będąc buddyjskimi rodzicami, uczcie swoje dzieci! Niech spotkają się z tymi wspaniałymi naukami, które naprawdę mogą im pomóc w codziennym życiu. A potem również jako rodzic, modeluj Dharmę. Musisz sam poćwiczyć.

Verse 24

Jeśli te istoty nigdy wcześniej nie miały tego pragnienia dla własnego dobra, nawet w swoich snach, jak mogłyby je mieć dla dobra innych?

Gdyby wszystkie te istoty, które były dla nas dobre – nasi rodzice, nasi kochankowie, nasi przyjaciele, wszyscy nasi drodzy – gdyby nigdy nie pomyślały o tym, by stać się w pełni oświeconym, to nigdy nie miałyby tej myśli za nas lub kogokolwiek innego, aby osiągnąć pełne oświecenie. Wszyscy ci ludzie życzą nam dobrze, ale ponieważ nie znają Dharmy, ich miłość jest tak ograniczona, a ich dobre życzenia dla nas są bardzo ograniczone.

Verse 25

Jak powstaje ten bezprecedensowy i dystyngowany klejnot, którego pragnienie dobra innych nie rodzi się w innych, nawet dla ich własnego interesu?

Shantideva zachwyca się tutaj… to cudowne bodhiczitta, ten klejnot umysłu, który nawet nie powstaje w umysłach czujących istot dla ich własnej korzyści, dla ich własnego interesu – jak powstaje? Jakie to cudowne i cudowne bodhiczitta może powstać w naszych umysłach!

Verse 26

Jak zmierzyć zasługę klejnotu umysłu, który jest zalążkiem radości świata i jest lekarstwem na cierpienie świata?

Mówiłem wcześniej, że bodhiczitta jest ziarnem radości dla wszystkich żywych istot, ponieważ wszystkie cnotliwe czyny mogą w końcu zostać przypisane do kogoś, gdzieś, kto ma bodhiczitta.

Wynika to z bodhiczitta że ktoś stał się Budda, z powodu Budda że nauki zostały dane, dzięki naukom wiemy, jak wykonać choćby jedno małe cnotliwe działanie. Więc to wszystko prowadzi do bodhiczitta, bodhiczitta jest źródłem radości świata i lekarstwem na cierpienia świata.

Tak wiele osób mówi mi: „Oglądam wiadomości o szóstej i to jest takie przygnębiające! Jest morderstwo i gwałt, niesprawiedliwość społeczna i nierówność”. Nawet nasi urzędnicy rządowi i prezesi firm są skorumpowani, przynajmniej w Ameryce, gdzie mieszkam. Ludzie po prostu tracą wiarę w innych ludzi i mają tendencję do odczuwania rozpaczy i beznadziejności.

Ale jeśli myślisz o bodhiczitta i wiesz, że bodhiczitta jest lekarstwem na cierpienie świata, wtedy nie odczuwasz już rozpaczy i beznadziei, bo wiesz, że jest lekarstwo na całą sprawę. A bodhiczitta jest to lekarstwo. I wiesz, że możesz zdać sobie sprawę z tego bodhiczitta ponieważ wiesz, że istnieje metoda krok po kroku, która Budda nakreślony w celu przekształcenia naszego zwykłego umysłu w umysł bodhisattwa.

Kiedy po raz pierwszy spotykam się z Dharmą, bardzo to doceniam. The Budda nie tylko powiedział: „Nie gniewaj się”. Nauczył nas krok po kroku, jak myśleć, abyśmy mogli rozwiać nasze złość, Budda nie tylko powiedział: „Kochaj bliźniego swego jak siebie samego”. Nauczył nas krok po kroku, jak medytować, jak myśleć, abyśmy mogli kochać innych ludzi bez względu na to, jak nas traktują. Więc istnieje prawdziwa metoda w Buddanauki. Jakże mamy szczęście ich poznać!

Nie mam dziś czasu, aby przejść przez wszystkie kroki dotyczące generowania bodhiczitta, ale to pojawi się w następnych rozdziałach, więc musicie wrócić w przyszłym roku, a potem omówimy bardziej szczegółowo, jak właściwie to pielęgnować. W międzyczasie w Singapurze są inni nauczyciele, których możesz się nauczyć bodhiczitta z. Również jeśli wejdziesz na stronę internetową www.thubtenchodron.orgPod lamrim w dziale jest wiele rozmów i informacji na temat bodhiczitta którego możesz słuchać lub czytać.

Verse 27

Jeśli szacunek dla Buddów jest przekraczany jedynie przez altruistyczną intencję, o ile bardziej przez dążenie do pełnego szczęścia wszystkich czujących istot?

Wyobraź sobie, że masz możliwość zaoferowania nieba lub oceanów pełnych nieba ofiary do niezmierzonej liczby Buddów. Stworzyłoby to wiele dobrego karmy, prawda? Tego rodzaju dobre karmy jest wypierany przez aspirujących bodhiczitta. Jeśli dobre karmy tworzenia oceanów z nieba ofiary do nieskończonych Buddów jest przekraczany tylko przez aspirujących bodhiczitta, to o ileż bardziej by to przekroczyło przedsięwzięcie bodhiczitta która jest naprawdę zaangażowana w praktykowanie ścieżki prowadzącej do oświecenia.

Verse 28

Ci, którzy pragną uciec od cierpienia, śpieszą w kierunku cierpienia. Z samego pragnienia szczęścia, ze złudzenia, niszczą własne szczęście, jakby było wrogiem.

Ten werset jest również jednym z wersetów, które tak mocno na mnie wpłynęły.

Kiedy o tym myślisz, nikt nie chce cierpieć. Każdy pragnie szczęścia. Ale jesteśmy tak zdezorientowani w naszej ignorancji, że próbując być szczęśliwymi, tworzymy negatywne karmy co jest przyczyną większego cierpienia. Tak właśnie jesteśmy zdezorientowani. To właśnie mówi ten werset.

„Pragnący ucieczki od cierpienia” odnosi się do zwykłych istot, które nie chcą cierpienia. A jednak śpieszą ku cierpieniu. Jak to jest? Ponieważ nie znają Dharmy, wszystkie rzeczy, które robią, aby powstrzymać cierpienie, tworzą negatywne karmy zamiast.

Na przykład, jeśli jesteśmy bardzo biedni, co robimy, aby powstrzymać nasze cierpienie i ubóstwo? Kradniemy. Czy kradzież stwarza przyczynę cierpienia lub szczęścia? Kradzież tworzy przyczynę cierpienia, prawda?

Kiedy cierpimy, ponieważ ktoś nas obraził, co robimy? Z powrotem obrażamy tę osobę. Czy to stwarza powód do szczęścia lub cierpienia? Jest przyczyną cierpienia.

Widzisz więc jak chociaż chcemy szczęścia, bo nie rozumiemy karmy, co ćwiczyć, a czego unikać, nieustannie tworzymy przyczynę nieszczęścia.

Patrzysz na terrorystów. Wszyscy są tak zaniepokojeni terroryzmem. Terroryści po prostu chcą być szczęśliwi. Są po prostu ludźmi, którzy próbują być szczęśliwi, ale są tak zdezorientowani co do przyczyny szczęścia i przyczyny cierpienia, że ​​myślą, że zaangażowanie się w działalność terrorystyczną przyniesie im szczęście. Czy to daje im szczęście? Nie! Tworzą tyle negatywnych karmy. Czasami nawet zabijają się, wykonując działalność terrorystyczną. Na pewno nie daje im to szczęścia. Ale to jest poziom zamieszania, jakie mają te czujące istoty. Dlatego Shantideva mówi: „spędzimy ku cierpieniu”. Jesteśmy tak zdezorientowani.

„Z samym pragnieniem szczęścia, z powodu ułudy, niszczą własne szczęście, jakby było wrogiem”. Jeśli naprawdę myślimy o tym, kiedy myślimy o tym w kategoriach naszego własnego życia, kiedy dokonujemy przeglądu naszego życia i patrzymy na działania, które zrobiliśmy w naszym życiu i patrzymy na motywacje lub dlaczego robiliśmy te różne działania, tak często widzimy, że w naszej próbie szczęścia, ponieważ byliśmy tak zdezorientowani, robiliśmy takie głupie, głupie rzeczy, które krzywdziły innych ludzi i tworzyły negatywne karmy dla nas.

Kiedy to widzimy, musimy mieć dla siebie współczucie, ponieważ możemy zrozumieć, jak niemądre, jak ignoranckie byliśmy, że dokonaliśmy tych szkodliwych i okrutnych czynów, próbując być szczęśliwymi. Zamiast osądzać siebie, zamiast czuć się winnym, zamiast wstydzić się i osądzać siebie, mamy współczucie dla osoby, którą byliśmy, która była tak ignorantem i wykonywała te działania.

Jeśli w ten sposób możemy mieć współczucie dla siebie, możemy również współczuć wszystkim innym żywym istotom, które głupio tworzą tak wiele negatywnych karmy i robią tak wiele niegrzecznych, nieprzyjemnych, a nawet okrutnych rzeczy pośród ich złudzeń i zamieszania.

Kiedy patrzymy na rzeczy w ten sposób, nie można nienawidzić innych. Całkowicie niemożliwe! Nie ma znaczenia, co ktoś robi, nie możesz go nienawidzić, ponieważ zdajesz sobie sprawę, że to, co zrobili, zrobili pod wpływem własnego ignoranckiego umysłu. Jak możesz nienawidzić kogoś, kto nie ma kontroli nad własnym ignoranckim umysłem? Jedyną możliwą odpowiedzią na taką osobę jest współczucie. To jedyna odpowiedź. Więc kiedy myślimy w ten sposób, uwalniamy nasz umysł od nienawiści. Uwalniamy nasz umysł od osądzania i złość.

Verse 29

Zaspokaja wszelkimi radościami tych, którzy łakną szczęścia i usuwa wszelkie smutki tych, którzy cierpią na wiele sposobów.

Ten werset mówi o bodhisattwa, ZA bodhisattwa jest całkowitym przeciwieństwem tego rodzaju zagubionych istot, którymi zwykle jesteśmy. A bodhisattwa zaspokaja wszystkimi radościami tych, którzy łakną szczęścia.

Jak działa bodhisattwa Zrób to? Cóż, jeśli… bodhisattwa ma możliwość dać głodnym jedzenie, dom bezdomnym, stać się przyjacielem kogoś samotnego, bodhisattwa robi to. Ale najlepszy sposób bodhisattwa korzyści jest nauczanie Dharmy czujących istot. Dlatego mówią, że dar Dharmy przewyższa wszystkie inne dary. Jeśli chcemy móc dawać dar Dharmy, musimy praktykować Dharmę i urzeczywistniać ją we własnym umyśle. The bodhiczitta co nam to umożliwia.

A bodhisattwa „usuwa wszystkie smutki tych, którzy cierpią na wiele sposobów”. Możemy więc ufać bodhisattwom. Jeśli wierzymy w nich i postępujemy zgodnie z ich naukami, nasze cierpienie na pewno dobiegnie końca. Jeśli tylko usiądziemy i pomodlimy się do nich, nasze cierpienie się nie skończy. Jeśli po prostu usiądziemy i pójdziemy: „Kuan Yin, jesteś Boginią Miłosierdzia. Jestem przygnębiony. Kuan Yin, proszę, pozbądź się mojej nędzy. W międzyczasie idę oglądać telewizję, ale proszę o oczyszczenie mojego negatywu karmy. Proszę, zmień wszystkie negatywne okoliczności w moim życiu. A jeśli przyniesiesz mi szczęście, zaoferuję ci kilka jabłek. [śmiech]

Nie tak powinniśmy być! Nigdzie nie zajdziemy przez samą modlitwę. Modlitwa jest dobra, ale musimy działać! Nie możemy po prostu prosić Kuan Yin i Mandziuśriego i wszystkich innych buddów i bodhisattwów o uratowanie nas od cierpienia, ale w międzyczasie oglądamy telewizję. To znaczy, daj spokój, musimy im jakoś pomóc! Czasami mam obraz tych bodhisattwów ciągnących nas kopiących i krzyczących do oświecenia. To tak, jakbyśmy mówili: „Ale chwileczkę! Chcę pozostać w samsarze. nie chcę rezygnować z mojego przywiązanie! "

Buddowie i bodhisattwowie ciągną nas, a my jesteśmy jak te małe niemowlęta kopiące, krzyczące i mówiące: „Nie! Nie! nie chcę być Budda! Chcę pozostać w samsarze i być nieszczęśliwym!” [śmiech] Ale bodhisattwowie nas nie opuszczają. Po prostu ciągną nas w kierunku oświecenia. Mój Boże! Naprawdę sprawiamy im wiele bólów głowy, prawda? Może więc powinniśmy mieć trochę współczucia dla Kuan Yin, zamiast zawsze prosić Kuan Yin o współczucie dla nas? Może dla odmiany powinniśmy spróbować być miłym dla Kuan Yin i ułatwić Kuan Yin pracę, słuchając nauk i zaczynając je praktykować?

Verse 30

On rozwiewa złudzenia. Gdzie jeszcze jest taki święty? Gdzie jeszcze jest taki przyjaciel? Gdzie jeszcze jest taka zasługa?

A bodhisattwa może rozwiać złudzenie, ucząc nas pustki, ucząc nas zależnego powstawania. To najlepszy prezent bodhisattwa może nam dać. Gdzie jeszcze jest taki święty? Kto jeszcze może być dla nas lepszym przyjacielem niż bodhisattwa? bodhisattwa daje nam narzędzia, abyśmy powstrzymali nasze własne cierpienie psychiczne. Kiedy wyzbywamy się ignorancji, przywiązanie i złość, wtedy nie można już cierpieć. Nawet jeśli wszyscy nas nienawidzą i wszyscy do nas mówią: „Idź do piekła! Idź do diabła! Idź do diabła!" Jeśli nie mamy ignorancji, przywiązanie i złość, nie pójdziemy do piekła.

Z drugiej strony, nawet jeśli wszyscy nas kochają i mówią: „Idź do nieba! Iść do nieba! Iść do nieba!" jeśli nie stworzymy żadnego dobra karmy, to jest niemożliwe! Ponieważ szczęście i cierpienie pochodzą z naszego własnego umysłu.

Verse 31

Nawet ten, kto spłaca dobry uczynek, jest nieco chwalony, więc cóż powiedzieć o a Bodhisattwa czyj dobry uczynek jest nieproszony?

Kiedy ludzie są mili, są chwaleni, czyż nie? Jeśli nawet osoba, która robi małą życzliwość, otrzymuje wiele pochwał i uznania, to co z bodhisattwa kto pomaga bez pytania?

Chwalimy ich nie dlatego, że potrzebują pochwały. Kiedy jesteś Budda lub bodhisattwa, nie potrzebujesz, żeby ktoś cię chwalił, bo nie masz problemu z ego. My, zwykłe istoty, lubimy pochwałę, ponieważ mamy problemy z ego.

Święte istoty nie mają problemów z ego. Kiedy ich chwalimy, nie jest to dla nich korzystne. Jest to dla nas korzystne, ponieważ chwaląc je, otwieramy nasz umysł na zrozumienie ich cech.

Kiedy otworzymy nasz umysł na zrozumienie ich cech, znacznie bardziej prawdopodobne jest, że stworzymy przyczyny do osiągnięcia i pielęgnowania tych samych cech w nas samych. Dlatego chwalimy.

Wiersz 32 i 33

Świat honoruje jako cnotliwego tego, kto daje prezent kilku osobom, nawet jeśli jest to tylko chwilowa i pogardliwa darowizna zwykłego jedzenia i wsparcie przez pół dnia.

Co zatem z tym, który na zawsze obdarza niezliczoną ilością czujących istot spełnienie wszystkich tęsknot, które jest niewyczerpane aż do końca istot tak nieograniczonych jak przestrzeń?

W naszym świecie, jeśli ludzie dają innym małe chwilowe prezenty, myślimy, że są wspaniali, nawet gdy są aroganccy, protekcjonalni i pogardliwi. Chwalimy tych ludzi. Nawet jeśli mieli złą motywację, nawet jeśli pomogli tylko kilku osobom, to jednak to, co zrobili, jest dobre i są chwalone.

Jeśli tak jest, to co z kimś, kto pomaga niezliczonym czującym istotom – nie tylko kilku czującym istotom, ale niezliczonym czującym istotom – i kto pomaga im nie tylko mieć jedno małe szczęście, takie jak zjedzenie obiadu jednego dnia, ale także największe szczęście czym jest wolność od wszelkiego cierpienia na zawsze?

Pomaganie niezliczonym żywym istotom w osiągnięciu największego szczęścia, które jest niewyczerpane do końca istot tak nieograniczonych jak przestrzeń – to jest całkiem duże, prawda? Cóż, dokładnie to Budda czy. To jest dokładnie to, co bodhisattwa ma na celu. Jeśli więc chwalimy kogoś, kto jest uprzejmy w niewielkim stopniu, pomyśl o ogromnej życzliwości, jaką bodhiczitta umożliwia a bodhisattwa oraz Budda obdarzyć wszystkich. A więc widząc wielkie korzyści z bodhiczittaobyśmy ją rozwijali i pielęgnowali we własnych umysłach.

Verse 34

Pan oświadczył: „Ten, kto wywołuje w sercu nieczystą myśl przeciwko dobroczyńcy, Dziecku Jiny, będzie mieszkał w piekle przez tyle eonów, ile było nieczystych myśli”.

„Pan” odnosi się do Budda.

Ktoś, kto jest… bodhisattwa jest naszym dobroczyńcą, ponieważ jest dla nas łaskawy. Jest Dzieckiem Jina lub Dzieckiem Budda. Ten werset oznacza, że ​​mamy wobec tego negatywne nastawienie bodhisattwa i krytykować i obwiniać go lub plotkować o nim, wtedy tworzymy niesamowity negatyw karmy my sami. Czemu? Ponieważ ta osoba pracuje dla korzyści niezliczonych czujących istot. Kiedy powstrzymujemy ich dobre uczynki, hamujemy szczęście wszystkich czujących istot. Dlatego tworzy takie negatywne karmy mieć nieczyste myśli lub ingerować w cnotliwe działania bodhisattwa.

Verse 35

Ale jeśli ktoś ma życzliwy umysł, wyda jeszcze większy owoc. Nawet gdy popełnia się bardzo brutalną zbrodnię przeciwko Dzieciom Jinas, ich cnota pojawia się spontanicznie.

To jest rzecz. Kiedy bodhisattwa jest poszkodowany, bodhisattwa nie zemści się. The Budda nie będzie chował urazy. Zamiast tego bodhisattwa będzie się modlić: „Obym mógł doprowadzić tę osobę do oświecenia”.

Więc nawet jeśli w naszej głupocie tworzymy negatywne karmy w odniesieniu do bodhisattwa ingerując w ich cnotliwe czyny lub krytykując je, nadal istnieje pewna korzyść z naszego kontaktu z nimi bodhisattwa dlatego, że bodhisattwa będzie szczerze modlić się: „Obym mógł prowadzić tę czującą istotę do oświecenia. Przez kontakt, który mamy teraz, nawet jeśli ta czująca istota krzywdzi mnie, w przyszłości, kiedy ta czująca istota urodzi się w innej sytuacji, czy mogę doprowadzić ją do oświecenia.”

Czy rozumiesz co mówię? Nawet jeśli mamy negatywną interakcję z bodhisattwa, nadal korzystamy z ich mocy wielkie współczucie. To jest moc bodhiczitta.

Verse 36

Składam hołd ciałom tych, w których powstał ten drogocenny klejnot umysłu. I idź po schronienie tym, którzy są kopalniami radości, wobec których nawet obraza przynosi szczęście.

Oto podsumowanie tego rozdziału autorstwa Shantidevy. Shantideva składa hołd wszystkim tym buddom i bodhisattwom, w których cenny klejnot umysłu bodhiczitta powstał. Udaje się po schronienie do tych, którzy są kopalniami lub skarbami radości, tak bardzo, że nawet negatywne działanie przyniesie szczęście na dłuższą metę dzięki mocy tego bodhisattwa odmawianie modlitwy, aby mieć silny związek karmiczny z osobą, która wykonuje wobec niej negatywne działanie. To jest moc dobroci bodhiczitta.

Ten pierwszy rozdział jest zachętą dla nas Shantideva, abyśmy naprawdę uczynili pokolenie bodhiczitta najważniejsza rzecz w naszym życiu. Pamiętaj, że pewnego wieczoru mówiłem, że kiedy po raz pierwszy budzisz się rano, pomyśl, co jest najważniejszą rzeczą do zrobienia. Po pierwsze, nie krzywdzić innych. Po drugie, aby im jak najwięcej skorzystać. I po trzecie, trzymać to bodhiczitta nieważne, co dzieje się w ciągu dnia. Kiedy kultywujemy bodhiczitta raz za razem doprowadzi to do tych wspaniałych rezultatów nie tylko dla nas, ale dla wszystkich niezliczonych żywych istot.

Więc skończyliśmy pierwszy rozdział. Na kilka pytań mamy kilka minut.

Pytania i odpowiedzi

Publiczność: Rozumiem, że opactwo Sravasti co zimę prowadzi trzymiesięczne odosobnienie. Podziel się proszę najnowszymi doświadczeniami z rekolekcji. Czy w przyszłym roku znów odbędą się rekolekcje? Czy Singapurczycy mogą uczestniczyć?

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): W opactwie każdej zimy pada śnieg i jest tak pięknie, że medytować w śniegu. Tak więc zamykamy opactwo dla odwiedzających, a raczej powinienem powiedzieć, że wszyscy odwiedzający przychodzą przed rekolekcjami, a potem wszyscy odbywamy rekolekcje przez trzy miesiące. Podczas tego odosobnienia robimy sześć medytacja sesje dziennie. Każdy medytacja sesja trwa około jednej i kwadransa. Kilka z nich trwa półtorej godziny. Odbywamy rekolekcje razem jako grupa w medytacja hol. Energia grupy jest niesamowita, ponieważ ludzie ćwiczą w ciszy, chociaż mogą prowadzić medytacja lub poprowadź motywację. Mówienie odbywa się w ten sposób, ale podczas odosobnienia nie ma pogawędek ani tego typu rzeczy.

W ciągu ostatnich dwóch lat, kiedy prowadziliśmy te rekolekcje, ludzie mieli niesamowite doświadczenia. To było bardzo zmieniające życie doświadczenie dla ludzi, ponieważ jak często w swoim życiu masz okazję odbyć trzymiesięczne odosobnienie w miejscu z naprawdę doskonałym Warunki gdzie jest bardzo cicho, gdzie inni gotują i opiekują się tobą, gdzie jest sesja pytań i odpowiedzi oraz wspierający przyjaciele i nauczyciel, który cię poprowadzi? Więc ludzie mieli bardzo dobre rekolekcje.

To, co również robimy, to to, że niektórzy ludzie uciekają z daleka. Nie każdy może wyjść z pracy na trzy miesiące, więc niektórzy robią odosobnienie z daleka, zamiast robić sześć medytacja sesje codziennie, robią jedną. Przez trzy miesiące wykonują tę samą praktykę, co my, ale za jednym razem medytacja sesja codziennie. W zeszłym roku prawie osiemdziesiąt osób odbywało w ten sposób rekolekcje z daleka. Dwudziestu z nich było więźniami. I to było niesamowite. Mieliśmy ludzi z całego świata z tak wielu krajów, którzy robili z nami rekolekcje z daleka.

A więc tak, będziemy go mieli ponownie przez wszystkie kolejne lata iz pewnością przyjdą Singapurczycy. To będzie odmiana dla Ciebie mieszkającego w śniegu, ale jest w porządku i jeśli chcesz to możesz wejść na stronę (www.sravastiabbey.org) i jest o tym informacja. W nadchodzącym roku (koniec 2006) rekolekcje odbędą się w Czenrezigu, Budda współczucia lub Kuan Yin.

Publiczność: Wspomniałeś, że osoba jest arogancka, ponieważ jest niepewna. Jak więc mamy sobie radzić z tą osobą, kiedy staje się trudna?

VTC: Ćwicz cierpliwość. Nauczamy tego w rozdziale szóstym. Po prostu ćwicz z nimi cierpliwość; to jedyna rzecz do zrobienia. Nie reaguj na ich arogancję. [Więcej wyjaśnień dostępnych w sesji pytań i odpowiedzi z poprzedniego dnia.]

Publiczność: Inne religie również uczą współczucia. Czy to to samo co bodhiczitta? Czy Matka Teresa jest? bodhisattwa?

VTC: Tak, inne religie uczą współczucia. Ale samo współczucie nie jest bodhiczitta. Czemu? Współczucie może być dla jednej osoby. Bodhiczitta jest dla wszystkich czujących istot. Współczucie może być małym współczuciem, chcąc, aby ktoś chory wyzdrowiał, pragnąc, aby ktoś, kto jest głodny, miał coś do jedzenia, pragnąc, aby ktoś, kto jest w depresji, był szczęśliwy. Współczucie może być również znacznie większe, na przykład chcieć, aby ktoś, kto tkwi w cyklicznej egzystencji, był wolny od cyklicznej egzystencji.

Widzimy, że istnieje różnica między współczuciem a bodhiczitta ponieważ współczucie jest powodem bodhiczitta. Współczucie może dotyczyć jednej czującej istoty. Współczucie niekoniecznie wiąże się z życzeniem, aby wszyscy byli wolni od cierpienia. Współczucie nie musi dotyczyć wszystkich czujących istot. Współczucie nie musi motywować kogoś do pragnienia osiągnięcia oświecenia dla dobra wszystkich istot. Współczucie może motywować kogoś do bycia miłym, ale bycie miłym nie oznacza wykonania wszystkich sześciu paramit lub doskonałości, które prowadzą do oświecenia.

So bodhiczitta ma znacznie szerszy zakres niż współczucie. Ale współczucie jest zdecydowanie ważne i jest przyczyną bodhiczitta. Powinniśmy szanować i szanować każdego, kto praktykuje współczucie. Powinniśmy szanować i szanować każdą naukę o współczuciu, bez względu na religię, ponieważ jest to coś dobrego. Uczy dobroci. Nie ma znaczenia, kto to powiedział.

Czy Matka Teresa jest? bodhisattwa? Nie mam pojęcia. Nie mogę powiedzieć nikomu innemu”. Może być; może nie być. Z pewnością pomogła wielu czującym istotom.

Połączenia Dalajlama … ludzie pytają: „Czy on jest bodhisattwa? Nie mogę ci powiedzieć; Wierzę, że tak jest i widzę korzyści, jakie przynosi czującym istotom.

Ale myślę, że dla nas problemem nie jest to, kto jest bodhisattwa, co oznacza innych ludzi, ale „Czy jestem? bodhisattwa? A jeśli nie jestem, jak mogę nim zostać?” To jest dla nas o wiele ważniejsze.

Wnioski i poświęcenie

Byliście więc bardzo wspaniałymi słuchaczami i niektórzy z was podjęli wysiłek, aby przychodzić każdego wieczoru na nauki. Jestem pewien, że przegapiłeś kilka dobrych programów telewizyjnych i być może będziesz musiał zwalczyć senność podczas nauk, aby nie zasnąć i ich słuchać. Bez względu na to, czy przyszedłeś na jeden, dwa, trzy czy cztery z tych wieczorów nauk, jestem pewien, że stworzyłeś wiele pozytywnego potencjału, który będzie bardzo korzystny dla twojego umysłu w tym życiu i przyniesie wiele dobrych rezultatów w przyszłych żywotach . I miejmy nadzieję, że zasialiśmy nasiona, aby zobaczyć korzyści płynące z bodhiczitta, miejmy nadzieję, że dzięki temu wszyscy wygenerujemy dążenie generować bodhiczitta a stamtąd dążenie stać się w pełni oświeconymi buddami dla dobra wszystkich czujących istot.

Posiedźmy przez chwilę cicho i poświęćmy cały ten niesamowity pozytywny potencjał, który stworzyliśmy z samego myślenia bodhiczitta. Wyślijmy to i zadedykujmy wszystkim nieskończonym czującym istotom.

Wyobraź sobie światło bodhiczitta, światło naszego pozytywnego potencjału promieniujące z naszego serca wypełniające cały wszechświat, gdy poświęcamy nasz pozytywny potencjał, aby każda żywa istota mogła generować bodhiczitta i stać się w pełni oświeconym budda. Bardzo wam wszystkim dziękuję.