Budząc współczucie

Kupić z Szambala or Amazonka

Problemy, przed którymi stajemy dzisiaj jako ludzie, wymagają pozytywnego nastawienia psychicznego i poczucia współczucia dla innych. Mocno wierzę, że możemy rozwiązać większość naszych problemów poprzez rozwijanie poczucia uniwersalnej odpowiedzialności, czyli chęci zrobienia czegoś dla innych bez egoistycznych pobudek, z poczucia współczucia. Co więcej, tybetańskie słowo na to oznacza bycie odważną determinacją – nie tylko myślenie o innych i chęć zrobienia czegoś dla nich, ale faktyczne wprowadzanie w życie tych dobrych życzeń.

Wszystkie różne religie mają do odegrania szczególną rolę w przebudzeniu współczucia. Wszyscy zdają sobie sprawę z wagi współczucia i mają potencjał do zwiększania i wzmacniania współczucia i harmonii. To właśnie na podstawie tego wspólnego potencjału wszyscy mogą się wzajemnie rozumieć i współpracować. Z drugiej strony wierzę, że takie cechy jak współczucie i przebaczenie są podstawowymi cechami ludzkimi. Nie należą wyłącznie do religii. Jako buddysta wierzę, że religia ewoluuje w oparciu o naszą rzeczywistą ludzką naturę. Religia wzmacnia i zwiększa nasze naturalne pozytywne cechy. Dlatego tak naprawdę ważne jest dla nas współczucie, a nie religia. Jako czujące istoty wszyscy jesteśmy od siebie zależni, nie istniejemy w izolacji. Dlatego, jak zachęcał wielki indyjski mędrzec Śantidewa, powinniśmy pomagać sobie nawzajem z takim samym zapałem, z jakim nasza ręka wyciąga kolec z naszej stopy.

Współczucie wszystkich Buddów pojawia się w postaci Czenreziga, znanego również jako Kuan Yin, Kannon i Awalokiteśwara. robię medytacja praktykę Czenrezika na co dzień, aby współczucie kierowało moim życiem. Jednak sama modlitwa do Czenreziga, aby nasze serca były współczujące, nie wystarczy. Musimy praktykować medytacje analityczne lub refleksyjne, które można znaleźć w tak cennych książkach, jak Etapy drogi do oświecenia (lamrim), teksty o transformacji myśli lub trening umysłu (lojong) i Shantidevy Przewodnik po BodhisattwaDroga życia (Bodhiczarjawatara), które szczególnie skutecznie pomogły mi rozwinąć jakiekolwiek poczucie współczucia, jakie posiadam.

nie mam wątpić że jeśli kultywujemy te analityczne medytacje i skupiamy się na rozwijaniu bodhiczitty – dążenie osiągnięcia oświecenia dla dobra wszystkich istot – w połączeniu z metodą jogi Czenreziga, będzie to skuteczny sposób na zmniejszenie naszego egocentryzm i otwórz nasze serca na innych, gdy wzbudzamy współczucie dla nich i dla nas samych. Jestem przekonany, że przedstawione w tym dwojakie podejście medytacja podręcznik aktywnego przekształcania umysłu we współczucie za pomocą refleksji medytacja, a także przez wizualizację Czenreziga i recytację jego mantra, może być szczególnie skuteczny.

Przez wiele lat, kiedy ją znam, Bhikszuni Thubten Chodron często imponował mi swoim praktycznym, jasnym, przyziemnym podejściem do praktyki duchowej. Podobnie jak stolarze lub murarze najpierw przygotowują swoje narzędzia i zbierają niezbędne materiały przed rozpoczęciem tego, co zamierzają skonstruować, tak w tej książce zebrała instrukcje, inspiracje i rady z własnego doświadczenia, dotyczące pielęgnowania współczującego serca; pozostaje tylko czytelnikom, którzy są zainteresowani ich wprowadzeniem w życie. Modlę się o to, aby wszyscy, którzy szczerze starają się je stosować, odnieśli sukces, z korzyścią dla siebie i innych.