Antidotum na nawyk narzekania

Kupić z Szambala or Amazonka

Wystepować w Duchowość i praktyka

Niektórzy z nas często oddają się naszej „ulubionej” rozrywce: narzekaniu. Nie jest to do końca nasza ulubiona aktywność, ponieważ sprawia, że ​​jesteśmy bardziej nieszczęśliwi, ale z pewnością często się w nią angażujemy. Nie zawsze postrzegamy to, co robimy, jako narzekanie; w rzeczywistości często myślimy, że po prostu mówimy prawdę o świecie. Ale kiedy przyjrzymy się uważnie, jesteśmy zmuszeni przyznać, że nasze nieszczęsne wypowiedzi są zwykle skargami. Co stanowi narzekanie? Jeden ze słowników definiuje to jako „wyraz bólu, niezadowolenia lub urazy”. Dodam, że to stwierdzenie niechęci, winy lub osądu, na które wielokrotnie narzekamy…

Dla praktykujących buddystów kilka medytacji działa jako zdrowe antidotum na nawyk narzekania. Medytacja nad nietrwałością to dobry początek. Widzenie, że wszystko jest ulotne, pozwala nam mądrze ustalać priorytety i określać, co jest ważne w życiu. Staje się jasne, że drobiazgi, na które narzekamy, nie są ważne na dłuższą metę i odpuszczamy je.

Pomocna jest również medytacja nad współczuciem. Kiedy nasz umysł jest przesiąknięty współczuciem, nie postrzegamy innych jako wrogów ani przeszkód w naszym szczęściu. Zamiast tego widzimy, że robią krzywdę, ponieważ chcą być szczęśliwi, ale nie znają właściwej metody osiągnięcia szczęścia. W rzeczywistości są tacy jak my: niedoskonałe, ograniczone czujące istoty, które pragną szczęścia, a nie cierpienia. W ten sposób możemy zaakceptować je takimi, jakimi są i starać się przynosić im korzyści w przyszłości. Widzimy, że nasze własne szczęście, w porównaniu z problematycznymi sytuacjami, jakich doświadczają inni, nie jest tak ważne. Dzięki temu jesteśmy w stanie patrzeć na innych ze zrozumieniem i życzliwością, a każda skłonność do narzekania, obwiniania lub osądzania ich wyparowuje.

Innym antidotum jest medytacja nad naturą cyklicznej egzystencji. Widząc, że my i inni jesteśmy pod wpływem ignorancji, złość, czepianie się przywiązania, porzucamy idealistyczne wizje, że rzeczy powinny być w określony sposób. Jak mówi do mnie przyjaciel, kiedy bezmyślnie narzekam: „To jest cykliczna egzystencja. Czego oczekujesz?" Przypuszczam, że w tym momencie oczekiwałem perfekcji, czyli tego, żeby wszystko potoczyło się tak, jak tego chcę. Badanie natury cyklicznej egzystencji uwalnia nas od takiego nierealistycznego myślenia i podsycanego narzekania.

W Przewodnik po BodhisattwaDroga życiaŚantidewa radzi: „Jeśli coś można zmienić, pracuj nad tym. Jeśli nie, po co się martwić, denerwować lub narzekać?” Pamiętajmy o tej mądrej radzie, gdy pojawi się potrzeba narzekania.