Praktyczne wskazówki dotyczące dobrego życia

Przyjmując schronienie w Buddach, Dharmie i sangha pomaga nam skoncentrować się na tym, co jest ważne w naszym życiu. Nadaje naszemu życiu pozytywny kierunek i potwierdza nasze przekonanie, że istnieje droga do szczęścia.

Kiedy przyjmując schronienie, jesteśmy wzbogaceni wiedzą, że wielkie istoty z pełnym współczuciem, mądrością i umiejętne środki istnieć. Nabieramy pewności, że podążając ścieżką, osiągniemy ten sam stan, w jakim oni mają. Schronienie to także sposób na wypełnienie obietnicy, którą sobie złożyliśmy — obietnicy stania się lepszymi ludźmi i pozytywnego wkładu w dobro innych.

Prawdziwe przyjęcie schronienia zachodzi głęboko w naszym sercu i nie jest zależne od robienia lub mówienia czegokolwiek. Niemniej jednak możemy chcieć uczestniczyć w ceremonii schronienia, prosząc o: mnich lub zakonnica, aby formalnie udzielić nam schronienia. Ceremonia schronienia jest krótka: powtarzamy fragment za naszym nauczycielem i otwieramy nasze serca, aby nawiązać silny związek z Trzy klejnoty Buddów, Dharmy i sangha. Ceremonia również „oficjalnie” czyni nas buddystami.

Powód, dla którego schronić się jest zapobieganie przyszłym cierpieniom i postęp na ścieżce. Aby być wiernym naszym celom, musimy później działać zgodnie z tą motywacją przyjmując schronienie. To nie jest tak, że po nas schronić się jesteśmy „zbawieni”, a potem możemy robić wszystko, co nam się podoba. Przyjmując schronienie to pierwszy krok w kierunku nadania naszemu życiu pozytywnego kierunku i musimy nadal kierować naszą energię w tym kierunku. Dlatego też Budda udzielił rad, jak praktykować Dharmę, aby zapewnić, że pozostaniemy wierni naszej determinacji, aby się doskonalić. Punkty, w których należy się szkolić, to:

1. Zgodnie z przyjmując schronienie Budda, powinniśmy polegać na wykwalifikowanym mistrz duchowy. Ktokolwiek wykonuje dla nas ceremonię schronienia, staje się jednym z naszych duchowi mentorzy. Możemy mieć więcej niż jednego nauczyciela i dobrze jest modlić się o spotkanie w pełni wykwalifikowanych mentorów, z którymi czujemy bliski związek Dharmy. Dobrze jest, jeśli postępujemy zgodnie z instrukcjami Dharmy, które dają nam nasi nauczyciele, troszczymy się o potrzeby naszych nauczycieli i traktujemy ich z szacunkiem.
2. Zgodnie z przyjmując schronienie w Dharmie powinniśmy słuchać i studiować nauki, a także stosować je w praktyce w naszym codziennym życiu. Niektórzy uważają, że tylko mnisi i mniszki studiują nauki dogłębnie, a takie oddane studiowanie i praktykowanie jest zbyt trudne dla świeckich wyznawców. To jest niepoprawne. Każdy powinien jak najwięcej słuchać i studiować nauki. Jeśli chcemy robić postępy na ścieżce, musimy praktykować Dharmę, a otrzymywanie instrukcji jest niezbędne do praktyki.
3. Zgodnie z przyjmując schronienie sangha, powinniśmy szanować sangha jako naszych duchowych towarzyszy i naśladuj ich dobry przykład. Jeśli ciągle szukamy słabości innych, to wszystko, co zobaczymy. Taka postawa uniemożliwia nam docenienie ich zalet i poznanie ich.

   Nie powinniśmy oczekiwać od mnichów i mniszek doskonałości. Chociaż poświęcili swoje życie ścieżce, osiągnięcie realizacji wymaga czasu, a większość z nich sangha usiłują uspokoić swoje niepokojące nastawienie i karmy, tak jak my. Golenie głowy nie czyni człowieka oświeconym. Możemy jednak docenić ich wysiłek, aby praktykować czystą Dharmę i dobry przykład, jaki nam dają. Chociaż poszczególni mnisi i mniszki mogą mieć wady, powinniśmy uszanować fakt, że przyjęli śluby określone przez Budda.

4. Powinniśmy próbować szkolić się zgodnie z przykładami podanymi przez Buddów, Dharmę i sangha. Jeśli weźmiemy ich zachowanie za wzór, w końcu staniemy się tacy jak oni. Kiedy jesteśmy w stanie emocjonalnego zamętu, warto zadać sobie pytanie: „Jak by bodhisattwa zareagować na tę sytuację?” Myśląc o tym, rozważymy inne sposoby rozwiązania naszego problemu.
5. Powinniśmy unikać pobłażania sobie, biegania za każdym pożądanym obiektem, który widzimy. Pragnienie pieniądze i status prowadzą nas do obsesji i ciągłego niezadowolenia. Dużo szczęśliwsi jesteśmy, gdy z umiarem korzystamy z przyjemności zmysłów.

   Podobnie unikajmy aroganckiej krytyki wszystkiego, czego nie lubimy. Tak łatwo jest dostrzec błędy innych i przeoczyć własne. Jednak to nie czyni ani nas, ani innych szczęśliwszymi. Bardziej konstruktywne jest korygowanie własnych błędów niż wskazywanie błędów innych.

6. W miarę możliwości powinniśmy unikać dziesięciu destrukcyjnych działań i zachować zasady. Możemy wziąć pięć świeckich wskazań na całe życie, czyli ósemkę zasady na jeden dzień. Etyka jest podstawą praktyki Dharmy; bez niej nie ma sposobu na stworzenie przyczyny dobrych odrodzeń lub osiągnięcie urzeczywistnienia.
7. Powinniśmy rozwijać współczujące i współczujące serce wobec wszystkich innych istot. Aby to zrobić, warto stale medytować o miłości, współczuciu i altruizmie. Jeśli nie zastanowimy się nad cierpliwością przed spotkaniem z kłopotliwą osobą, trudno będzie nam zapanować nad temperamentem. Musimy się wcześniej przygotować, pamiętając o życzliwości innych i nieustannie medytując nad cierpliwością w naszym codziennym życiu medytacja sesje. Rozdział szósty Shantidevy Angażowanie się w Bodhisattwa„Czyny” bardzo skutecznie pomaga nam poznać antidotum na złość. Zobacz także Uzdrawiający gniew przez Dalajlama i Praca z gniewem autorstwa Thubtena Chodrona.

   Jeśli pielęgnujemy cierpliwość w naszym medytacja, wtedy kiedy idziemy do pracy lub szkoły, będziemy uważni i zauważymy, kiedy się denerwujemy. W tym czasie będziemy mogli przypomnieć sobie to, co rozważaliśmy na medytacja sesje i odpuść nasze złość. Nie zawsze nam się uda, ale z czasem zauważymy postęp.
   Każdego wieczoru warto podsumować nasz dzień. Jeśli odkryjemy jakieś pozostałe złość w naszych umysłach powinniśmy ponownie zastanowić się nad cierpliwością i altruistyczną intencją.

8. W dni świąt buddyjskich wskazane jest, abyśmy zrobili coś wyjątkowego ofiary do Trzy klejnoty gromadzić pozytywny potencjał.

   Punkty 5-7 podkreślają znaczenie poprawy naszych relacji z innymi. Następny BuddaNauki nie oznaczają odprawiania rytuałów i rytuałów w celu uzyskania powierzchownego poczucia bycia „świętym”. Oznacza to, aby nie krzywdzić innych i pomagać im w jak największym stopniu w naszym codziennym życiu.

Szczegółowe wytyczne

Aby pomóc nam rozwijać i utrzymywać dobre relacje z każdym z nich Trzy klejnoty indywidualnie istnieją wytyczne, które są specyficzne dla schronienia w Buddach, Dharmie i sangha:

1. Schroniwszy się w Budda, który oczyścił wszystkie skazy i rozwinął wszystkie cechy, nie powinniśmy zwracać się o schronienie do ziemskich bogów, którym brakuje zdolności do prowadzenia nas od wszelkich problemów. Chociaż niektórzy światowi bogowie mają moce psychiczne, nie są oni wolni od cyklicznej egzystencji. Przyjmowanie w nich ostatecznego schronienia jest jak tonąca prosząca drugiego o zabranie go na brzeg.

   Powinniśmy szanować wszystkie obrazy Budda unikaj umieszczania ich w niskich lub brudnych miejscach, przechodzenia nad nimi lub kierowania w ich kierunku stóp. Ponieważ posągi reprezentują szlachetny stan, jaki chcemy osiągnąć, powinniśmy o nie dbać. Posągi nie potrzebują naszego szacunku, ale musimy uważać na Buddacechy, które reprezentują.

   Celem posiadania posągów Budda jest pomóc nam zapamiętać stan oświecenia i pracować nad jego osiągnięciem. Dlatego nie powinniśmy wykorzystywać przedmiotów religijnych jako zabezpieczenia pożyczki ani kupować i sprzedawać ich tak, jak ktoś kupuje i sprzedaje używane samochody — z motywem zarabiania na życie. Zysk ze sprzedaży posągów lub ksiąg Dharmy powinien zostać wykorzystany na zakup lub produkcję większej ilości przedmiotów Dharmy, a nie na kupowanie sobie dobrego posiłku czy nowych ubrań.

   Patrząc na różne obrazy, bezsensowne jest rozróżnianie: „To Budda jest piękny, ale ten nie jest.” Jak można Budda być brzydkim? Możemy komentować umiejętności artysty w wykonaniu posągu lub obrazu, ale nie wygląd Budda.

   Nie traktuj również drogich posągów z szacunkiem, zaniedbując te, które są uszkodzone lub mniej kosztowne. Niektórzy ludzie umieszczają drogie, pięknie wykonane posągi przed swoimi świątyniami, aby ich przyjaciele powiedzieli: „Masz takie piękne i kosztowne rzeczy w swoim domu!” Szukanie pochwał za posiadanie przedmiotów religijnych to światowa postawa i równie dobrze możemy pochwalić się naszym magnetowidem lub książeczką bankową, jeśli wszystko, czego szukamy, to podziw innych.

2. Przyjmując schronienie w Dharmie, powinniśmy unikać krzywdzenia jakiejkolwiek żywej istoty. Jeden staje się Budda aby przynosić pożytek innym, a Buddowie kochają innych bardziej niż siebie. Dlatego, jeśli podziwiamy Buddów, powinniśmy szanować wszystkie żywe istoty tak samo, jak one.

   Powinniśmy także szanować słowa pisane, które opisują drogę do oświecenia, utrzymując teksty w czystości i na wysokim miejscu. Unikaj przechodzenia po nich, kładzenia ich na podłodze lub wyrzucania ich do śmieci, gdy są stare. Stare materiały Dharmy można spalić.

   Powodem tego nie jest to, że papier i atrament w książkach są same w sobie święte, ale że książki te pokazują ścieżkę do oświecenia, którą chcemy rozwijać w naszych umysłach. Są naszym duchowym pokarmem. Nie kładziemy jedzenia na podłodze bez czegoś, co mogłoby je pomieścić, ponieważ podłoga jest brudna i cenimy nasze jedzenie. Podobnie, jeśli pamiętamy o znaczeniu ksiąg Dharmy, które odżywiają nas duchowo, będziemy je właściwie traktować. Te wskazówki sprawiają, że jesteśmy bardziej świadomi tego, jak odnosimy się do rzeczy w naszym środowisku.

3. Schroniwszy się w sangha, powinniśmy unikać zaprzyjaźniania się z ludźmi, którzy krytykują Buddów, Dharmę i sanghalub którzy są niesforni lub krzywdzą innych. Unikamy takich ludzi nie dlatego, że są „źli i źli”, ale dlatego, że nasze własne umysły są słabe. Na przykład, chociaż możemy chcieć zaprzestać plotkowania, jeśli stale przebywamy w towarzystwie ludzi, którzy plotkują, z łatwością powrócimy do starych nawyków. Jeśli jesteśmy dobrymi przyjaciółmi z ludźmi, którzy krytykują nasze duchowe przekonania lub praktyki, możemy niepotrzebnie zacząć to robić wątpić Im.

   Nie powinniśmy jednak krytykować lub być niegrzecznym wobec tych ludzi. Możemy mieć dla nich współczucie, ale nie będziemy szukać ich towarzystwa. Na przykład, jeśli kolega krytykuje nasze praktyki religijne, możemy być dla niego uprzejmi i uprzejmi w pracy, ale nie będziemy pielęgnować jego przyjaźni po pracy ani rozmawiać z nim o religii. Jeśli jednak ktoś ma otwarty umysł i chce rozmawiać o religii w celu zrozumienia życia, możemy swobodnie angażować się z nim w pomysły.

   Bodhisattwowie i praktykujący zbliżający się do stanu arhata, którzy nie ryzykują powrotu do swoich starych negatywnych zachowań, szukają towarzystwa niesfornych istot, aby im pomóc. Jeśli jednak nasza praktyka nie jest jeszcze solidna, musimy uważać na środowisko, w którym się znajdujemy.

   Powinniśmy również szanować mnichów i mniszki jako ludzi, którzy gorliwie starają się urzeczywistniać nauki. Szanowanie ich pomaga naszym umysłom, ponieważ otwiera nas na docenienie ich cech i uczenie się na ich przykładach. Szanując nawet szaty wyświęconych istot, będziemy szczęśliwi i natchnieni widząc je.

Wspólne wytyczne

Aby pomóc nam pogłębić nasze schronienie i rozszerzyć je na innych, istnieje sześć wspólnych wskazówek dla: Trzy klejnoty:

1. Pamiętając o cechach Trzy klejnoty i różnice między nimi a innymi możliwymi schronieniami, powinniśmy wielokrotnie schronić się w Buddach, Dharmie i sangha. Cechy Trzy klejnoty są wyjaśnione w wielu tekstach. Jeśli je przestudiujemy, nasze zrozumienie tego, w jaki sposób Trzy klejnoty prowadź i chroń nas wzrośnie. Przyjmując schronienie nie jest robione tylko raz. Jest to raczej proces, dzięki któremu nieustannie pogłębiamy nasze zaufanie do Trzy klejnoty.
2. Pamiętając o dobroci Trzy klejnoty, powinniśmy zrobić ofiary do nich. Niektórzy ludzie robią ofiary myśląc, że płacą Trzy klejnoty z powrotem za to, co zrobili lub zobowiązują ich do niesienia pomocy w przyszłości. Ci ludzie idą do świątyni i modlą się:Budda, jeśli sprawisz, że mój chory krewny wyzdrowieje i sprawisz, że mój biznes rozkwitnie, zrobię ofiary do ciebie każdego roku w tym dniu”.

   To jest złe podejście do robienia ofiary. Nie robimy interesów z Buddami, tak jak w przypadku nastawienia:Budda, ty dostarczasz to, czego chcę, a ja ci zapłacę.” Oferty powinno być wykonane z dobrą motywacją, aby wyeliminować naszą skąpstwo i zwiększyć naszą radość z dawania.

   Niektórzy ludzie robią ofiary jakby zajmowali się zarabianiem zasług. Uważają zasługi za duchowe pieniądze i starają się je zbierać z chciwym umysłem. To też jest niewłaściwa postawa. Chociaż tworzenie pozytywnego potencjału jest korzystne, ważne jest, aby poświęcić go dla dobra wszystkich.

   Dobrze jest zaoferować nasze jedzenie przed jedzeniem. To pozwala nam zatrzymać się na chwilę i zastanowić, zamiast pożerać nasze jedzenie z żarłocznością, tak jak robią to głodne zwierzęta. Oferując pożywienie, myślimy: „Jedzenie jest jak lekarstwo, które leczy cierpienie głodu. Muszę zachować swoje życie, abym mógł praktykować Dharmę i służyć innym. Jedzenie jest paliwem, które mi na to pozwala. Wiele istot było zaangażowanych w uprawę, transport i przygotowanie tego jedzenia. Byli bardzo mili i aby to odwdzięczyć, chcę nadać mojemu życiu sens. Mogę to zrobić przez oferuje jedzenie dla Budda z motywacją do stania się Budda dla ich dobra”.

   Następnie wyobraź sobie jedzenie jako czysty i słodki nektar mądrości, który daje wspaniałe błogość. Wizualizuj mały Budda ze światła w centrum twojego serca i ofiaruj mu ten nektar. Aby go poświęcić, wyrecytuj trzy razy „om ah hum”. To jest mantra reprezentujące cechy Budda'S ciało, mowa i umysł. Następnie wyrecytuj następujące wersety:

   Teraz biorę to jedzenie, bez chciwości i wstrętu,
   Ani tylko dla zdrowia, nie dla przyjemności czy komfortu,
   Ale po prostu jako lek wzmacniający mój ciało
   Aby osiągnąć oświecenie dla dobra wszystkich.

   Najwyższy nauczyciel, cenny Budda,
   Najwyższe schronienie, święta drogocenna Dharma,
   Najwyższy przewodnik, drogocenny sangha
   Do wszystkich obiekty schronienia robię to oferuje.

   Niech ja i wszyscy wokół mnie
   Nigdy nie oddzielaj się od Trzy klejnoty we wszystkich przyszłych życiach,
   Obyśmy ciągle robili ofiary do Trzy klejnoty,
   Obyśmy otrzymali błogosławieństwa i natchnienie Trzy klejnoty.

   Robiąc to, możemy zamknąć na kilka chwil oczy, a jeśli jesteśmy w miejscu publicznym, możemy wizualizować i odmawiać modlitwy w ciszy, z otwartymi oczami.

3. Pamiętając o współczuciu Trzy klejnoty, powinniśmy zachęcać innych do schronić się w nich. Kiedy przypomnimy sobie, jak Buddowie praktykowali ścieżkę i jak sangha jest praktykowanie ścieżki, aby nam pomóc, ich współczucie wobec nas staje się oczywiste. Ich życzliwość, by uczyć nas Dharmy, prowadzić nas, dawać dobry przykład i inspirować, jest niewyobrażalnie ogromna.

   Świadomy korzyści, jakie przyjmując schronienie i podążając za Dharmą w naszym życiu, będziemy chcieli podzielić się tą fortuną z innymi. Jednak wywieranie nacisku na ludzi, aby przyszli na rozmowy Dharmy lub narzucanie innym naszych przekonań, jest zarówno nieumiejętne, jak i niegrzeczne. Nie powinniśmy myśleć o mentalności drużyny piłkarskiej: „Moja religia jest lepsza niż twoja. Pozyskam więcej nawróconych niż ty. Nie konkurujemy z innymi religiami.

   Nie powinniśmy też iść na drugą skrajność, uciszając wszystkie buddyjskie czynności, w ogóle ich nie nagłaśniając. Gdyby nikt nie organizował i nie rozpowszechniał nauk buddyjskich, nigdy nie usłyszałbym o Dharmie. Jestem wdzięczna tym, którzy stworzyli mi możliwość kontaktu i praktyki Buddanauki.

   Podobnie możemy poinformować innych o naukach i zajęciach buddyjskich i zachęcić ich do przyjścia, jeśli zechcą. Ludziom, którzy nie interesują się buddyzmem per se, możemy wyrazić znaczenie nauk w zwykłym języku. W końcu większość buddyzmu to zdrowy rozsądek. Na przykład możemy porozmawiać z innymi o wadach złość i jak uspokoić nienawiść, bez używania buddyjskiego słownictwa. Możemy wyjaśnić wady egoizmu i zalety życzliwości wobec innych w zwykłym języku.

   Ponadto inni zauważą nasze zachowanie i będą się zastanawiać, jak jesteśmy w stanie zachować spokój i szczęście w złych okolicznościach. Nie musimy mówić im ani słowa o Dharmie, ale dzięki naszym działaniom zobaczą korzyści z praktyki Dharmy i będą ciekawi tego, co robimy. Niektórzy z moich krewnych powiedzieli mi kiedyś: „Nie złościłeś się, gdy ta osoba cię krytykowała!” Po tym stali się bardziej otwarci na poznawanie buddyzmu.

4. Pamiętając o korzyściach przyjmując schronienie, powinniśmy schronić się trzy razy rano i trzy razy wieczorem, recytując i zastanawiając się nad którąkolwiek z modlitw schronienia.

   Niezwykle korzystne jest rozpoczęcie dnia w pozytywny sposób. Kiedy zadzwoni budzik, spróbujmy zrobić pierwsze myśli: „Jakie to szczęście, że żyję i mam możliwość praktykowania Dharmy. The Trzy klejnoty są niezawodnymi przewodnikami, którzy prowadzą mnie na ścieżce do oświecenia. Najlepszym sposobem na czerpanie esencji z mojego życia jest rozwijanie postawy służenia innym i chęcią czerpania z nich korzyści. Dlatego dzisiaj, na ile to możliwe, będę unikał krzywdzenia innych i będę życzliwy i im pomogę.”

   Wtedy możemy odmówić trzy razy modlitwę o przyjmując schronienie i generowanie intencji altruistycznych:

   I schronić się dopóki nie obudziłem się w Buddach, Dharmie i sangha. Za zasługi, które tworzę angażując się w hojność i innych dalekosiężne praktykiObym osiągnął stan Buddy, aby przynosić pożytek wszystkim czującym istotom.

   Wystarczy kilka chwil, aby pomyśleć o tych rzeczach i odmówić modlitwę, ale ma to znaczący wpływ na resztę dnia. Będziemy radośniejsi i pewni naszego życia. Zwłaszcza jeśli nie robimy regularnych medytacja praktyka, rozpoczęcie dnia w ten sposób jest niezwykle korzystne.

   Wieczorem, po przejrzeniu zajęć dnia i uwolnieniu umysłu od wszelkich pozostałych niepokojących postaw, które mogły powstać w ciągu dnia, powinniśmy ponownie schronić się i generować intencję altruistyczną.

   Przed pójściem spać możemy sobie wyobrazić Budda, wykonany ze światła, na naszej poduszce. Kładąc głowę na jego kolanach, zasypiamy pośród delikatnego blasku jego mądrości i współczucia.

5. Powinniśmy wykonywać wszystkie działania, powierzając się Trzy klejnoty. Kiedy się denerwujemy, dobrze jest sobie wyobrazić Budda, składaj prośby i wyobraź sobie światło promieniujące z Budda który wchodzi do naszego ciało, wypełniając go całkowicie. Jeśli jesteśmy w niebezpieczeństwie, możemy modlić się i prosić o Trzy klejnoty o pomoc i wskazówki.

   Powierzając się Trzy klejnoty odnosi się również do zapamiętywania ich instrukcji. Na przykład, kiedy wpadamy w złość, powinniśmy przypomnieć sobie techniki kultywowania cierpliwości. Kiedy czujemy się zazdrośni, możemy zamiast tego cieszyć się szczęściem i dobrymi cechami innych. Nasza praktyka Dharmy jest naszym najlepszym schronieniem, ponieważ wraz z nią rozwiniemy korzystne i prawidłowe postawy, które rozwiążą nasze problemy.

6. Nie powinniśmy opuszczać naszego schronienia, jeśli nasze życie jest zagrożone lub dla żartu. Niezależnie od tego, czy jesteśmy szczęśliwi, czy smutni, zachowujemy zaufanie i dobre relacje z nimi Trzy klejnoty jest ważne. Niektórzy ludzie są tak rozproszeni, gdy cieszą się przyjemnościami zmysłów, że zapominają o swojej praktyce Dharmy. Inni stają się tak zniechęceni, gdy nadchodzi nieszczęście, że zapominają o tym Trzy klejnoty. Zapomnienie o naszym schronieniu jest szkodliwe, ponieważ zdradzamy własne wewnętrzne postanowienie, by uczynić nasze życie użytecznym. Wiedząc, że Trzy klejnoty to nasi najlepsi przyjaciele, którzy nigdy nas nie opuszczą, zawsze będziemy ich trzymać w naszych sercach, bez względu na to, co zewnętrzne Warunki spotykamy.

   Wszystkie powyższe wskazówki zostały określone, aby pomóc nam nadać sens naszemu życiu. Są to postawy i działania, w których stopniowo się szkolimy. Poczucie, że jesteśmy winni lub źli, jest zmarnowaną energią, ponieważ nie stosujemy się teraz idealnie do tych wskazówek. Taka samoocena nas unieruchamia.

   Zamiast tego możemy nauczyć się wskazówek i starać się wdrażać je tak bardzo, jak to tylko możliwe, regularnie je przeglądając, aby odświeżyć nasze umysły. Możemy wybrać jedną wskazówkę, którą podkreślimy w tym tygodniu w naszym codziennym życiu. W przyszłym tygodniu możemy dodać kolejny i tak dalej. W ten sposób powoli wypracujemy dobre nawyki praktykowania ich wszystkich.