O czcigodnym Bhikshuni Wu Yin

Czcigodny Bhikshuni Wu Yin (w środku) z tybetańskimi zakonnicami z Indii.

Urodzony na Tajwanie w 1940 roku czcigodny Wu Yin otrzymał śramanerikę, czyli nowicjusz, śluby w 1958 od Czcigodnego Ming Tzung i bhikshuni śluby w 1960 z czcigodnym Pao Shen jako jej nauczycielem. Ukończyła Chiński Uniwersytet Kultury ze stopniem literatury chińskiej oraz pięcioletni program studiów buddyjskich w chińskim buddyjskim potrójnym seminarium szkoleniowym. Następnie przebywała w Świątyni Hsin Lung, na czele której stał wybitny Bhikshuni Tien Yee.

Po II wojnie światowej mieszkańcy Tajwanu walczyli o przetrwanie. Próbowali wyjść z japońskiej okupacji, poradzić sobie z ogromnym napływem uchodźców z Chin kontynentalnych i odbudować swoją infrastrukturę polityczną i gospodarczą. W tym czasie większość świątyń buddyjskich na Tajwanie zajmowała się rolnictwem lub polegała na rytualnych nabożeństwach dla zmarłych, aby się utrzymać. Bardzo niewielu było stać na oferowanie dogłębnych nauk na temat Dharma Buddyani zakonnicy nie mieli czasu na pracę społeczną. Większość ludzi świeckich nie była w stanie odróżnić buddyzmu od religii ludowej. Zasmucony stanem buddyjskiej edukacji i praktyki oraz zainspirowany przykładami dawnych zakonników, którzy podtrzymywali tę Buddanauk, Bhikshuni Wu Yin dokonał przysięga: zakładała buddyjskie instytuty i świątynie, aby szkolić mniszki, aby miały niezbędną wiedzę i umiejętności do przekazywania Dharmy szerszemu społeczeństwu. Jej celem stała się pomoc mnichom buddyjskim na Tajwanie, w Chinach i na Zachodzie, aby mogły ustanowić sangha społeczności i wykorzystać ich talenty i mądrość, aby pomóc ludzkości.

W 1980 roku została przełożoną świątyni Hsiang Kuang (Świątynia Luminary) w kraju Chia-I na Tajwanie i założyła Instytut Buddyjski w Świątyni Hsiang Kuang. Większość studentów instytutów — zakonnice lub osoby przygotowujące się do święceń — pochodziła z uniwersytetów i kolegiów. Do 1994 roku ponad osiemdziesiąt mniszek ukończyło szkołę, z których każda była zdolna do nauczania Dharmy i oferuje duchowe przywództwo i przewodnictwo. Aby zaangażować zakonników w edukację społeczną, założyła w 1984 roku szkołę buddyjską dla świeckich. Po raz pierwszy na Tajwanie zaprojektowano i wykorzystano ustrukturyzowane materiały do ​​nauczania Dharma Buddy Publicznie. Obecnie, pod przewodnictwem Czcigodnego Bhikshuni Wu Yin, na południowym Tajwanie powstały trzy takie szkoły. Oferują one społeczeństwu trzyletni program studiów, a każdego roku ponad osiemset osób kończy ten program.

W 1985 roku Bhikshuni Wu Yin zainicjował magazyn Chwalebny buddyzm, aw 1992 roku założyła wydawnictwo Hsiang Kuang. Obecnie jej wyświęceni uczniowie tłumaczą i redagują teksty buddyjskie i przygotowują winaja słownik. W 1989 roku powstało Międzynarodowe Towarzystwo Buddyjskie Luminary, które zajmowało się tymi różnymi projektami, z Bhikshuni Wu Yin jako przełożoną i przywódczynią.

Przywilej i odpowiedzialność

Podczas ceremonii otwarcia dla Życie jako zachodnia mniszka buddyjskaCzcigodny Bhikshuni Wu Yin złożył następujące oświadczenie w kolumna oznaczenie miejsca Buddaoświecenie w Bodhgaja,

Ponad dwadzieścia pięćset lat temu Buddamacocha Mahapradżapati i pięćset kobiet z klanu Siakja przeszło przez niewiarygodne trudności, aby poprosić o wyświęcenie bhikszuni od Budda. Udzielając im pozwolenia na wejście do zamówienia, Budda potwierdził zdolność kobiet do praktykowania Dharmy, wyzwolenia się z cyklicznej egzystencji i osiągnięcia oświecenia. Od ponad dwudziestu pięciu stuleci kobiety praktykują Dharmę i osiągają korzystne rezultaty. Teraz czerpiemy korzyści z ich praktyki i Dharmy, którą zachowali i przekazali. Naszym przywilejem i obowiązkiem jest uczenie się i praktykowanie Dharmy nie tylko w celu osiągnięcia duchowych urzeczywistnień, ale także przynoszenia korzyści innym poprzez zachowanie i przekazywanie tych cennych nauk przyszłym pokoleniom.

Praktykowanie nauk Buddy i przestrzeganie Winajii

Podczas Życie jako zachodnia mniszka buddyjskaCzcigodny Bhikshuni Wu Yin powiedział uczestnikom nowego roku księżycowego:

Wcześnie rano poszedłem na Oświecenie Stupa i modliliśmy się o pokój, aby wypełnił nasz świat i aby Dharma była podtrzymywana. Modliłem się, aby Buddamądrość i światło towarzyszą każdemu bhikszu i bhikszuni, śramanerom, śramanerikom i osobom świeckim, dzięki czemu przyniesiesz Dharma Buddy do każdego zakątka świata, który odwiedzasz, dzieląc się nim w umiejętny sposób, zgodnie z dyspozycjami ludzi i kultury danego miejsca. Każdy z was zachowuje w sobie Dharmę i praktykując Buddanauki i przestrzeganie winaja, oswoisz swoje ciało, mowa i umysł. Z tego powodu dbajcie o siebie, nie z egoizmu, ale po to, aby kultywować swoją mądrość, gromadzić pozytywny potencjał i przynosić korzyści wszystkim istotom.