Arcybiskup Desmond Tutu w Seattle

Niedawno poszedłem wysłuchać arcybiskupa Desmonda Tutu na Uniwersytecie w Seattle, który nadawał mu tytuł honorowy. Impreza rozpoczęła się od afrykańskiej grupy perkusistów i tancerzy z Seattle, którzy byli znakomici. Za nimi szli wszyscy profesorowie itp. ubrani w togi i kapelusze, a następnie grupa studentów z zagranicy. Różne osoby ze społeczności i uniwersytetu powitały przemówienia, podczas których Tutu wyglądała na znudzoną. Wyobrażam sobie, że dla kogoś, kto przeszedł przez to, co przeżył, usłyszenie teraz słów uwielbienia wydaje się dość dziwne. Kiedy jesteś w środku pracy na rzecz pokoju, mając do czynienia z ludźmi, którzy cię krytykują, obwiniają i nienawidzą, musisz ponownie połączyć się z głęboką motywacją i duchowością w twoim sercu, aby iść dalej. Nie ma czasu na marzenia o otrzymywaniu zaszczytów, gdy zagrożone jest życie własne i innych. Myślę, że ceremonie takie jak ta są z korzyścią dla publiczności, a nie osoby uhonorowanej. Pomagają ludziom dotknąć ich własnej dobrej natury.

Tutu jest małym mężczyzną, wątłym wyglądem, ale bardzo namiętnym, potężnym i niezwykle pokornym, kiedy mówi. Bardzo mi przypomina Dalajlama. Obaj się spotkali; pewnego razu Jego Świątobliwość, mówiąc o dialogu międzyreligijnym, powiedział: „Abpa Tutu powiedział mi…” Musiało to być niezłe spotkanie!

Oczywiście przemawiał z chrześcijańskiego punktu widzenia, ale jego przesłaniem była nadzieja i otwartość. Po tym, jak wymienił bolączki świata, powiedział: ale ten wiek był także świadkiem upadku komunizmu i faszyzmu, końca apartheidu, wznowienia wysiłków na rzecz pokoju, dzięki czemu wszyscy mogą zobaczyć, co zostało i może zostać osiągnięte, gdy ludzie pracują razem . O młodzieży skomentował: Nie wszyscy są pod wpływem narkotyków (publiczność się śmieje). Młodzi ludzie chcą widzieć świat, w którym jest mniej nienawiści, więcej sprawiedliwości i równości, i chcą przyczynić się do tego celu.

O Komisji Prawdy i Pojednania, która wysłuchała historii ofiar i sprawców apartheidu: sprawcy wyglądają jak wszyscy. Nie są złymi ludźmi z rogami na głowach i ogonami wyrastającymi z ich pośladków. To mężowie i ojcowie, którzy troszczą się o swoje rodziny. Jednocześnie robili rzeczy, których trudno słuchać. Na przykład po zabiciu jednego młodzieńca spalili jego ciało a gdy się paliło, siedzieli obok, delektując się grillowanym mięsem krowim i ludzkim.

O pewności siebie: fizyk rozmawiał z kapłan, podając mu wszystkie powody, dla których nie wierzy w Boga. The kapłan odpowiedział: „Ale Bóg w ciebie wierzy”. Stamtąd Tutu mówiła o ludzkim potencjale, mówiąc, tak jak buddyści, że ludzie są z natury dobrzy. To naprawdę poruszyło publiczność i dało ludziom poczucie nadziei i wiary we własne możliwości dokonania pozytywnych zmian.

Zachęcał wszystkich, aby zobaczyli, że jesteśmy częścią dużej ludzkiej rodziny. W naszej rodzinie nie zastanawialibyśmy się, co zrobić z nadwyżką budżetową! Powinniśmy je wydać pomagając sobie nawzajem.

Przyszłość to nierdzewny, otwarty czas, z nieskończonym potencjałem. Wczoraj jest już historią, a jutro - zagadką. Dzisiaj jest darem i dlatego nazywa się go „teraźniejszością”.

W imieniu narodu swojego kraju podziękował ludziom za wsparcie sankcji gospodarczych przeciwko rządowi apartheidu w RPA. Podkreślając jedność wszystkich ludzi, powiedział publiczności: „Macham moją magiczną różdżką i przemieniam was w mieszkańców RPA. Teraz podziękuj ludziom w Ameryce za wszystko, co zrobili, aby pomóc ci w walce o wolność”. Publiczność oczywiście klaskała. A kiedy skończyli, powiedział: „Jeśli ktoś pomaga ci odzyskać wolność, czy dziękujesz mu, klaszcząc siadając?” w tym momencie wszyscy wstali, a wyraz szczęścia w pokoju był niesamowity.