Właściwa uważność

Uważność ciała i uczuć

• Świadomość tego, co ciało robi w chwili obecnej
• Świadomość przyjemnych, nieprzyjemnych i neutralnych uczuć

LR121: Ośmioraka szlachetna ścieżka 01 (pobieranie)

Uważność umysłu i zjawisk

• Zauważanie emocji, gdy pojawiają się w umyśle
• Rozpoznawanie przyczyn różnych emocji
• Świadomość treści naszych myśli

LR121: Ośmioraka szlachetna ścieżka 02 (pobieranie)

Pytania i odpowiedzi: Część 1

• Jak zapobiega uważność przywiązanie i niechęć
• Stosowanie antidotum na dolegliwości
• Sprawdzanie słuszności naszych myśli

LR121: Ośmioraka szlachetna ścieżka 03 (pobieranie)

Pytania i odpowiedzi: Część 2

• Znaczenie uważności w różnych tradycjach
• Oglądając złość
• Mieć wiarę i zaufanie

LR121: Ośmioraka szlachetna ścieżka 04 (pobieranie)

Więc byliśmy w środku rozmowy o ośmiokrotna szlachetna ścieżka i omówiliśmy, jak dzielą się one na trzy kategorie: wyższy trening etyki, wyższy trening koncentracji, wyższy trening mądrości. Zrobiliśmy trzy, które wchodzą w zakres wyższego szkolenia w zakresie etyki: właściwa mowa, właściwy sposób życia i właściwe działanie. Świadomość tego, jak funkcjonują w naszym życiu, pomóż nam uporządkować nasze życie, pomóż nam żyć takim życiem, w którym możemy być szczęśliwi w tym życiu, unikać konfliktów z ludźmi i tworzyć dobre karmy dla przyszłych wcieleń, a także wzbogacić umysł pozytywnym potencjałem, który możemy przeznaczyć na stan buddy. To bardzo dobra rzecz, jeśli zrobimy te trzy. Znajdziemy prawdziwą zmianę w naszym umyśle i zmianę w naszym życiu i naszych relacjach z innymi ludźmi.

Tak więc, zanim zaangażujemy się w jakąkolwiek wzniosłą praktykę, bardzo dobrze jest nadać kształt naszemu podstawowemu codziennemu życiu, praktykując właściwą lub doprowadzającą do skutku mowę, działanie i środki do życia.

Dzisiaj porozmawiamy o tych, które są pod wyższym treningiem koncentracji: uważności i koncentracji. (Właściwy wysiłek może przebiegać albo pod wyższym treningiem koncentracji, albo wyższym treningiem mądrości).

4) Właściwa uważność

Uważność jest naprawdę interesującą rzeczą, ponieważ sposób, w jaki jest opisana, jest zupełnie inny w różnych sytuacjach. Będziemy mówić o uważności i czterech bliskich jej umiejscowieniach; i są różnie omawiane w różnych tradycjach. Zamierzam głównie podejść do tego z podejścia therawady. Mógłbym też dorzucić trochę podejścia mahajany.

Uważność jest jak czysta uwaga lub obserwacja tego, co się dzieje, i rozwijamy cztery bliskie umiejscowienia uważności. Nazywa się je „bliskimi miejscami”, bo długo o nich myślimy, długo się z nimi oswajamy. Nasz umysł skupia się na nich. Stajemy się niezwykle świadomi tych czterech. Tak więc te cztery bliskie umiejscowienia uważności to: uważność ciało, uczuć, umysłu, a potem z zjawiska lub zdarzenia psychiczne.

a) Uważność ciała

Uważność ciało jest świadomość tego, co ciało to robi. Co się dzieje w ciało, wrażenia w ciało. Więc jeśli medytujesz nad tym, możesz zacząć od samego oddychania medytacja. Umieszczasz umysł na ciało, na oddech, proces oddechu i co ciało to robi. Niektórzy nauczyciele uczą pewnego rodzaju skanowania medytacja. Skanujesz różne części ciało i jesteś świadomy wszystkich różnych doznań. Może idąc od głowy w dół, z powrotem w górę, będąc świadomym różnych doznań w różnych częściach ciało. I to jest praktykowane nie tylko wtedy, gdy siedzisz w formalnym medytacja ale także podczas chodzenia. Więc kiedy idziesz, wiesz, że idziesz. Kiedy biegniesz, wiesz, że biegniesz. Kiedy stoisz, wiesz, że stoisz. Tak więc uważność jest po prostu byciem całkowicie świadomym, całkowicie świadomym tego, co robisz ciało robi w danej chwili.

Często jesteśmy dość rozproszeni, jeśli chodzi o nasze ciało. A zwłaszcza czasami z naszym ciało język. Czasami w ogóle nie jesteśmy świadomi tego, jak siedzimy, dopóki inni ludzie nie powiedzą: „Chłopcze, kiedy z tobą rozmawiałem, wydawałeś się naprawdę zamknięty”. Nic nie powiedzieliśmy. Nic nie zrobiliśmy. Ale gdybyśmy byli świadomi, moglibyśmy zdać sobie sprawę, że siedzimy w ten sposób, chroniąc się ramionami. Albo siedzimy trochę zdenerwowani. Ale nie jesteśmy tego świadomi. Ile razy podniosłeś coś i bawiłeś się tym podczas mówienia lub potrząsałeś stopą podczas mówienia. Tak często jesteśmy całkowicie rozproszeni po prostu w prostej sprawie tego, co dzieje się z naszym ciało. Co nasz ciało język jest przekazywany innym ludziom. Jak stoimy. Jak leżymy. Co słychać w naszym ciało jak leżymy. Jakie są sensacje? Jaka jest pozycja?

To naprawdę sprowadza nas z powrotem do chwili obecnej pod względem tego, co nasze ciało robi, abyśmy wiedzieli, co robi.

I tak samo w Twoim medytacja czasem zwracasz uwagę ciało sensacje. Twoje kolano boli. Zamiast natychmiastowo go przesuwać, trochę go obserwujesz. I oddzielasz sensację od myśli: „To boli i nie podoba mi się to” oraz „Dlaczego każą mi tu siedzieć?” Więc po prostu bądź świadomy sensacji. Coś swędzi – bądź świadomy tego uczucia. Twoje oparzenia słoneczne palą – bądź świadomy tego uczucia.

To tylko naga świadomość doznania, tego ciało stanowisko, o ciało język. To jest coś, co możemy zrobić w medytacja. Jest to również coś, co jest dość skuteczne i dość ważne, gdy nas nie ma medytacja. Myślę, że kiedy stajemy się tego świadomi, otrzymujemy również wiele informacji o sobie i o przekazach, które przekazujemy innym ludziom poprzez sposób, w jaki trzymamy nasze ciało oraz sposób, w jaki używamy gestów dłoni i sposób, w jaki poruszamy głową. Wszystkie te różne rzeczy. Dużo się komunikujemy, ale czasami jesteśmy oddaleni.

b) Uważność uczuć

Uczucie to kolejny przykład angielskiego słowa, które nie pasuje do znaczenia tybetańskiego ani buddyjskiego. Ponieważ kiedy słyszymy „uczucie”, myślimy o rzeczach takich jak „czuję złość” lub „Czuję radość” lub coś w tym stylu. Tutaj nie mówimy o „uczuciach” w sensie emocji. To należy do następnej kategorii. Tutaj mówimy o „czuciu” w sensie uczucia przyjemnego, nieprzyjemnego i neutralnego. A wszystkie nasze uczucia, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, mieszczą się w tych trzech kategoriach.

Możesz odczuwać przyjemne fizyczne uczucie, gdy leżysz na słońcu lub nieprzyjemne fizyczne uczucie, gdy leżysz tam zbyt długo, lub neutralne uczucie, gdy zasypiasz lub jeśli nie zwracasz na to uwagi . Możesz mieć przyjemne uczucia mentalne, kiedy myślisz o kimś, kogo naprawdę lubisz, nieprzyjemne, kiedy myślisz o kimś, kogo nie lubisz, lub neutralne, kiedy po prostu gapisz się na autostradę.

Przyjemne uczucia

Uważność uczuć to bycie świadomym tego, czym jest uczucie. Więc kiedy czujesz coś przyjemnego, jesteś tego świadomy. Kiedy czujesz coś nieprzyjemnego, jesteś tego świadomy. Znowu tak często jesteśmy całkowicie oderwani od tych bardzo surowych danych o tym, jakie są nasze uczucia. A kiedy nie jesteśmy świadomi, wpadamy w wiele zacięć. Ponieważ czasami mamy przyjemne uczucie i nie jesteśmy świadomi, że mamy przyjemne uczucie. Więc to, co się dzieje, jest nasze przywiązanie wskakuje i trzyma się przyjemnego uczucia. Mówi: „Czuję się dobrze. Chcę więcej." A potem wszyscy wiemy, co się dzieje, gdy tylko przywiązanie dostaje się. Jak tylko nadejdzie „chcę więcej”, dostaniemy więcej! I tak naprawdę nie ma znaczenia, co musimy zrobić, aby go zdobyć (o ile nie wyglądamy na zbyt niegrzecznych).

So przywiązanie powstaje w odpowiedzi na przyjemne uczucia, gdy nie jesteśmy świadomi przyjemnych uczuć. Ponieważ tak łatwo jest, gdy masz po prostu przyjemne uczucie, natychmiast się go trzymać. Chcemy więcej, chcemy, żeby to trwało. A jeśli go nie mamy, chcemy, żeby wrócił. Natomiast jeśli jesteśmy naprawdę świadomi przyjemnego uczucia, kiedy to się dzieje, to po prostu jesteśmy świadomi, że to tam jest. Jesteśmy w stanie być z tym i zostawić to na tym, zamiast natychmiastowego skakania umysłu w przyszłość i chwytania się. Więc możesz spróbować tego następnym razem, gdy będziesz miał miskę lodów lub mrożonego jogurtu – beztłuszczowy rodzaj dla dietetyków. [śmiech] Kiedy to jesz, po prostu spróbuj. Zobacz, czy to przyjemne. Zobacz, czy to nieprzyjemne. Sprawdź, czy jest neutralny. I zobacz, czy możesz po prostu pozwolić temu przyjemnemu doznaniu trwać, bez natychmiastowego mówienia przez umysł: „Chcę więcej. Gdzie jest następna łyżka?” Po prostu doświadcz przyjemnego uczucia i pozwól mu być.

Nieprzyjemne uczucia

Podobnie, gdy dopadają nas nieprzyjemne doznania. Kiedy nie jesteśmy tego świadomi, co się wtedy dzieje? Złość: „Nie podoba mi się! Mam do tego awersję. Chcę, żeby to zniknęło”. Więc znowu, kiedy nie jesteśmy świadomi nieprzyjemnego wrażenia, tzw złość pojawia się bardzo, bardzo szybko po tym. Czasami możesz to zobaczyć, kiedy z kimś rozmawiasz. A może kiedy usłyszysz dźwięk, może trochę muzyki. To może być lepszy przykład. Słyszysz dźwięk, muzykę lub coś, co brzmi nieprzyjemnie, ale zamiast po prostu przyznać: „Tak, to jest nieprzyjemne uczucie” – jeśli tego nie zrobimy, to co się dzieje – umysł wskakuje i mówi: „ To jest nieprzyjemne i nie podoba mi się to. Jak to się dzieje, że grają taką muzykę tak głośno? Dlaczego nie mogą być cicho?!”

Tak więc kluczem jest tutaj, jeśli pojawia się nieprzyjemne doznanie, na przykład gdy słyszysz coś nieprzyjemnego, po prostu tam z tym nieprzyjemnym doznaniem, po prostu poczuj, jak to jest, bez przechodzenia do następnego etapu wpadania w złość.

Obojętne uczucia

Podobnie z uczuciami obojętnymi: obojętnymi uczuciami umysłowymi, obojętnymi uczuciami fizycznymi. Kiedy nie jesteśmy świadomi, to co generujemy? Rozłożona apatia. Nie obchodzi nas to. Obojętność, ignorancja, zdumienie. Po prostu trochę poza zasięgiem. Więc jedziemy autostradą, nikt cię nie zatrzymuje, nikt cię nie wpuszcza, po prostu jedziesz, w odstępie. [śmiech] Więc to trochę zachęca do neutralnego uczucia. Jeśli nie jesteśmy tego świadomi, w tym momencie po prostu zapada apatia.

Pamiętasz, jak studiowaliśmy dwanaście ogniw? Czy istniało połączenie uczucia? Ten link jest bardzo ważny. Bo jeśli możemy po prostu być świadomi tego, czym jest uczucie, to nie przechodzimy do następnego linku, który był pragnienie. Zarówno pragnienie za więcej lub pragnienie za mniej. Staje się więc bardzo dobrym sposobem na zatrzymanie tworzenia karmy. Jeśli jesteś po prostu świadomy uczuć i nie reagujesz tak bardzo na różne dolegliwości¹, to powstrzymuje nas przed tworzeniem wielu negatywów karmy.

Wnioski

Więc kiedy medytujesz nad tym, możesz po prostu usiąść i być świadomym różnych uczuć. Możesz być świadomy fizycznych odczuć: przyjemnych doznań, nieprzyjemnych doznań, neutralnych doznań w swoim ciało. Możesz także być świadomy przyjemnych, nieprzyjemnych, neutralnych doznań mentalnych. Kiedy różne myśli przyjdą ci do głowy lub nastroje, po prostu bądź świadomy tego, czym one są.

c) Uważność umysłu

Tutaj jesteśmy świadomi jakości umysłu. Co czujesz; i tutaj używam „uczucia” w kategoriach emocji. Więc emocjonalny ton umysłu. Co się dzieje w umyśle. Jeśli masz wiele myśli, jesteś świadomy, że masz wiele myśli. Jeśli twój umysł jest wzburzony, wiesz, że jest wzburzony. Jeśli twój umysł jest przytępiony, jesteś świadomy, że jest przytępiony. Jeśli jesteś zły, jesteś świadomy, że jesteś zły. Jeśli jesteś zazdrosny, wiesz, że jesteś zazdrosny. Jeśli jesteś w błogości, jesteś świadomy, że jesteś w błogości. Jeśli masz dużo wiary, to jesteś świadomy, że masz dużo wiary.

Jakakolwiek to jest emocja, jakakolwiek jest postawa, której doświadczacie, jakiekolwiek mentalne czynniki, które się tutaj pojawiły, jesteście tego świadomi. Podobnie, kiedy twój umysł jest napięty, jesteś świadomy, że twój umysł jest napięty. Kiedy twój umysł jest zrelaksowany, jesteś tego świadomy.

I znowu samo posiadanie tego rodzaju wiedzy o tym, czym jest nasze własne doświadczenie emocjonalne, byłoby czymś całkiem sporym, prawda? Bo wtedy zamiast odgrywać nasze emocje w mowie i działaniu (po czym idziemy: „Dlaczego ja to powiedziałem? Co oni o mnie pomyślą?”) jesteśmy w stanie złapać je, kiedy znowu mały. To tak, jakbyś siedział na fotelu dentystycznym i czuł strach. Zdajesz sobie sprawę, że jest strach i po prostu siedzisz tam i doświadczasz tego strachu, bez myślenia: „Och, dentysta jest tutaj i jestem pewien, że chybi, a wiertło wyjdzie po drugiej stronie moja szczęka." Więc jesteś po prostu świadomy: „Jak to jest czuć strach?” Kiedy się boisz, jakie to uczucie? To całkiem interesujące po prostu siedzieć i patrzeć: „Co znaczy my ciało czuję się, kiedy się boję? Jaki ton emocjonalny? Co czuje umysł, kiedy się boję?”

Podobnie często nie jesteśmy świadomi, kiedy jesteśmy zaniepokojeni. Jesteśmy dość zdenerwowani. Odbijamy się od ścian. Ludzie, z którymi mieszkamy, zastanawiają się, co się dzieje? A jednak mówimy: „Nie jestem zdenerwowany. nie jestem zaniepokojony. Zamknij się!" Ale gdybyśmy byli świadomi tego, że jesteśmy niespokojni; jak się czujesz, gdy jesteś niespokojny? Czy odczuwasz jakieś szczególne fizyczne doznania, kiedy jesteś niespokojny? Jakie uczucie pojawia się w twoim umyśle, gdy pojawia się niepokój? Jaki ton uczuć panuje w twoim umyśle? Umysł czuje się dość nieprzyjemnie.

A co powiesz na prawdziwe uczucie współczucia dla kogoś innego? Twoje serce jest całkowicie otwarte, nie boi się zaangażowania, naprawdę współczuje komuś. Jakie to uczucie w twoim ciało, w Twojej głowie?

Tak więc umiejętność rozróżniania tych różnych czynników mentalnych, tych różnych postaw, tych różnych emocji, zdolność rozpoznawania, jakie są nasze własne doświadczenia.

Na wyższych stanach, kiedy wchodzisz w stan wysoki medytacja, możesz wiedzieć, na jakim poziomie praktyki jesteś; kiedy twój umysł jest umysłem światowym i kiedy jest to umysł transcendentalny; kiedy jesteś skoncentrowany, a kiedy nie; kiedy masz to doświadczenie i kiedy jesteś w innym doświadczeniu. A wszystko to wynika z początkowej praktyki stania się całkiem świadomym tego, czym są nasze emocje. Więc kiedy medytujesz, możesz po prostu usiąść i być świadomym wszelkich emocji, które przychodzą ci do głowy. A niesamowite, kiedy to robisz, jest obserwowanie, jak szybko się zmieniają. Zmieniają się tak szybko.

Lee jest pielęgniarką w hospicjum. Widzi tak wielu ludzi z niewiarygodnie silnymi emocjami żalu lub złość lub cokolwiek. I mówi, że jest całkowicie przekonana, że ​​nikt nie jest w stanie utrzymać super silnej histerycznej emocji dłużej niż czterdzieści pięć minut. Nawet jeśli próbowali. Nawet jeśli jesteś tak przytłoczony żalem, ponieważ wszystko w twoim życiu całkowicie się rozpadło. Mówi, że po czterdziestu pięciu minutach zdanie się zmienia. I nawet w ciągu tych czterdziestu pięciu minut każda chwila żalu różni się od poprzedniej. A jeśli jesteś uważny, jesteś świadomy różnych momentów żałoby i tego, jak się różnią. Lub jeśli czujesz się smutny i jesteś uważny, będziesz świadomy, że są różne chwile smutku. To nie jest tak, że smutek to jedno. Kiedy jesteś w smutnym nastroju, to się zmienia. Dzieje się wiele różnych rzeczy.

I tutaj też możesz zacząć być świadomym, jakie są przyczyny tych różnych emocji, zarówno tych pozytywnych, jak i tych negatywnych. Co sprawia, że ​​powstają? I jak to się dzieje, że znikają? I naprawdę obserwuj emocje. To po prostu niesamowite. Zwłaszcza czasami siedzisz tam i próbujesz medytować i, nie wiem jak tobie, ale mi się to przytrafiło, to nagle niewiarygodne złość przyszedłby.

Przypomniałbym sobie coś, co wydarzyło się lata temu, o czym nie myślałem od wieków. A ja po prostu siedzę w całkowicie spokojnym pokoju, całkowicie spokojnym otoczeniu, życzliwi ludzie wokół mnie i czuję, że szaleje ogień. Wszyscy myślą, że jestem w środku samadhi, ale wewnątrz mnie…. Jest coś niesamowitego złość i czujesz, że po prostu nie możesz już tam siedzieć. Ale po prostu siedzisz i patrzysz na to złość. A oglądanie tego jest fascynujące złość. Nie wskakujesz i nie angażujesz się w to. Po prostu obserwuj, jak szaleje i jak to się czuje w twoim ciało i jak to jest w twoim umyśle. I patrzysz na to i patrzysz, jak się zmienia. I to po prostu ciągle się zmienia, a potem po jakimś czasie nie jesteś już zły. A ty mówisz: „Poczekaj chwilę. Byłem naprawdę wściekły minutę temu. Co się dzieje?"

A potem jest to takie dziwne, ponieważ zdajesz sobie sprawę, że złość powstał całkowicie z powodu twojego sposobu myślenia. i złość przeminęło, bo wszystko jest nietrwałe. Daje zupełnie inny wgląd w to, co się dzieje, gdy jesteś zły. Ponieważ zwykle, gdy jesteśmy źli, jesteśmy całkowicie przekonani, że złość pochodzi od drugiej osoby do nas. — Denerwujesz mnie. Pochodzi od ciebie do mnie. Więc zamierzam to zwrócić!”

Więc po prostu bądź świadomy. Jakie to uczucie, kiedy czujesz się naprawdę otwarty wobec kogoś? Lub kiedy czujesz się naprawdę kochany. Kiedy otwierasz drzwi w słoneczny dzień i wyglądasz na zewnątrz, a twoje serce po prostu myśli: „Wow, miło jest dzielić ten świat z innymi ludźmi”. Jakie to uczucie? Jaki to ma emocjonalny ton? Co powoduje, że to powstaje? Jak to się zmienia? Jak to znika? Co się dzieje? Po prostu bycie świadomym.

d) Uważność zjawisk lub zdarzeń mentalnych

Czwarty to zjawiska. Bliskie umieszczenie uważności na zjawiska. Tutaj jesteśmy bardziej świadomi treści myśli. Przy poprzednim typie uważności możemy być świadomi, że myśli jest wiele lub niewiele. Z tą uważnością zjawiska patrzymy bardziej na treść myśli.

Ale nie patrzymy na nie w sensie angażowania się w nie. Znowu nie jest to cały mechanizm reakcji na „O Boże, znowu o tym myślę. Nie wiedziałbyś tego? Nie mogę przestać o tym myśleć. Jestem bardzo głupi." Więc nie wchodzisz w to. Lub jeśli już się w to zagłębiasz, możesz powiedzieć: „Och, spójrz na myśli, które towarzyszą mojemu osądzającemu umysłowi”. To bardzo interesujące, kiedy wpadasz w prawdziwą samokrytykę: „Jestem taki zły! Jestem taki okropny! Obserwuj myśli. Spójrz na treść myśli. Co sobie mówimy? W jakie kłamstwa jesteśmy zamieszani? „Nic nie mogę zrobić dobrze! Nikt mnie nie kocha!" Bardzo logiczne? Całkowicie zgodne z prawdą, co?

Więc spójrz tylko na treść myśli: jak umysł bierze jedną myśl, a następnie łączy ją z inną i łączy z kolejną. Jak podróżować po całym wszechświecie, nigdzie się nie udając, tylko dlatego, że umysł jest skupiony na swobodnych skojarzeniach. Czasami możesz to obejrzeć podczas rozmowy ze znajomym. Mówią jedną rzecz, a twój umysł utknął na tym zdaniu. Ciągle rozmawiają, ale utknąłeś w tym jednym zdaniu i naprawdę chcesz na to zareagować. To tak, jakbyś nie słuchał tego, co mówią później, tak naprawdę nie dostrajasz się do tego. Po prostu czekasz, aż się uciszą, abyś mógł wrócić do tego zdania, na którym utknąłeś. Oglądanie tego jest całkiem interesujące.

Bądź więc świadomy treści myśli. Jak w pewnym momencie, kiedy utkniemy, zaczynamy myśleć o tym jednym zdaniu, które powiedzieli i co chcemy powiedzieć w odpowiedzi. A potem je dostrajamy. Ponownie jest to uważność; zauważanie, kiedy utkniesz, bycie uważnym, kiedy utkniesz. A potem może zamiast pozwolić, by ten proces myślowy trwał wokół rzeczy, na której utknąłeś, spróbuj zachować otwarty umysł i naprawdę słuchaj wszystkiego, co ta osoba ma do powiedzenia. Ponieważ możesz uzyskać zupełnie inny pogląd na to jedno zdanie, jeśli to zrobisz.

Ale czasem naprawdę nie lada sztuką jest zmusić umysł do słuchania. Spraw, aby umysł był otwarty. To jest tak, że czasami muszę tam usiąść i powiedzieć: „OK, po prostu słuchaj. Trzymaj usta zamknięte. Wciąż rozmawiają. Mogą po prostu odpowiedzieć na twoje pytanie, jeśli dasz im szansę. Nie musisz od razu wskakiwać i zadawać pytania.

Pytania i odpowiedzi

Publiczność: Jak uważność pomaga zatrzymać przywiązanie i niechęć?

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Zasadniczo, jeśli jesteś uważny, to jesteś tylko z chwilą obecną i tym, jak się czujesz. Natomiast przywiązanie i niechęć bardzo reagują na obecną chwilę. To jakby w połowie doświadczanie tego, ale już skok w przyszłość, już skok w kierunku: „Chcę więcej”, „Chcę mniej”. Więc po prostu będąc tam z tym i będąc zadowolonym z bycia tam z tym, zatrzymujesz ten umysł, który skacze w przyszłość.

Publiczność: Co robimy z myślami, które się pojawiają, np. gdy zaczyna nas swędzieć?

VTC: Najlepsze laboratorium jest w naszym umyśle. Obserwuj, co robi twój umysł, gdy coś zaczyna swędzieć. Na początku jest doznanie fizyczne. Jest jeszcze kwestia „To nieprzyjemne”. A potem umysł zaczyna błądzić: „Och, zastanawiam się, czy ugryzł mnie komar”, „Zastanawiam się, jak długo muszę tu siedzieć, zanim będę mógł zracjonalizować drapanie”, „Zastanawiam się, czy mam grzyba”, zastanawiam się, , Zastanawiam się czy. [śmiech] Czasami siedzisz i zastanawiasz się tak bardzo, że jesteś całkowicie przekonany, że masz ogromną wysypkę na całej nodze. Więc macie fizyczne doznania i razem z tym uczucie, a potem po prostu napływają myśli. I to jest rzecz, której należy być świadomym.

Przeprowadź badania we własnym laboratorium. W przeciwnym razie po prostu intelektualizujemy na ten temat. Po prostu obserwuj swoje własne doświadczenie i obserwuj (jeśli twój umysł działa podobnie jak mój), jak twój umysł natychmiast wskakuje i zaczyna wymyślać jakąś historię na ten temat, o tym, co się dzieje. Tylko uważaj. Cofnij się i oglądaj to tak, jakbyś oglądał film. Nie mówię o rozstaniu. Nie chodzi mi o to, żeby stać się przestrzenią psychologiczną, ale zamiast natychmiastowej reakcji na wszystko, co się dzieje, móc powiedzieć: „O tak, to się dzieje”.

Publiczność: Jeśli tak bardzo koncentrujemy się na słuchaniu drugiej strony, zamiast wypracowywać naszą odpowiedź podczas słuchania, możemy nie być w stanie szybko na nie odpowiedzieć.

VTC: Nie ma powodu do zmartwień, ponieważ czasami możesz po prostu usiąść i wysłuchać kogoś i po prostu spróbować go zaakceptować, nie myśląc o tym, co powiemy w odpowiedzi. Nawet jeśli po tym, jak przestaną mówić, niech nastąpi kilka chwil przerwy i ciszy. To czasem miłe. Zauważyłem, że w Cloud Mountain, kiedy mamy grupy dyskusyjne, bardzo często ludzie mówią, a po tym, jak jedna osoba mówi, jest kilka chwil ciszy, zanim druga osoba się odezwie. I to jest naprawdę miłe, ponieważ pozwala zapaść w pamięć temu, co ta osoba powiedziała. Więc nie sądzę, że zawsze musimy się bać, że nie będziemy mieli nic do powiedzenia. Możemy może zwolnić tempo rozmowy.

[W odpowiedzi do publiczności] Tak, prawdopodobnie jesteś świadomy wielu rzeczy. Ponieważ prawdopodobnie pojawia się nieprzyjemne uczucie, fizyczne lub psychiczne. A potem jest emocja złość. A potem pojawiają się myśli z tym związane. Możesz więc skupić się na jednym lub drugim. Ale ciekawe jest również obserwowanie, w jaki sposób są one ze sobą powiązane.

Publiczność: Dlaczego chcemy trzymać się naszego złość?

VTC: Ponieważ jesteśmy głupi. Naprawdę. I to jest ciekawe, że jak ty medytować, obserwujesz, jak twój umysł robi te rzeczy, które nie mają żadnego sensu. Wtedy to jest rzecz, która daje ci przestrzeń, by powiedzieć: „Cóż, może nie muszę tego robić dalej, jeśli to nie ma sensu”.

Publiczność: Kiedy zorientowałeś się, co się dzieje i że nie ma to żadnego sensu, jakiego rodzaju narzędzi lub rad możesz udzielić, aby to zniknęło?

VTC: Są różne rzeczy, które możesz robić w różnych momentach. To, o czym musimy pamiętać, to nie próbować odwracać niechęci, tzn. próbować odepchnąć to uczucie niechęci. Potrzebujemy więc pewnego rodzaju jasności: „To nie ma żadnego sensu” bez „To nie ma żadnego sensu i znowu!” Po prostu: „To nie ma sensu. Unieszczęśliwiam się swoim sposobem myślenia”. Wtedy czasami w tym momencie możesz zastosować jedno z antidotum, np. z złość, Ty medytować na cierpliwość; z przywiązanie, Ty medytować o nietrwałości wokół brzydkiego aspektu rzeczy. Stosujesz inny sposób myślenia.

Przydarzyło mi się to w zeszły weekend, przez około trzy dni, kiedy miałem okazję obserwować swój umysł. Wiedziałem, że to nadchodzi, ponieważ miałem być z Rinpocze (moim nauczycielem), a kiedy jestem z moim nauczycielem, naciskają mi guziki, nawet jeśli on nic nie robi. Więc przypomniałem sobie, żeby patrzeć, co dzieje się w umyśle. Wiedziałem, że to będzie sesja rozrywkowa.

Więc byłem w Kalifornii i co było bardzo interesujące, zacząłem spotykać ludzi, których nie widziałem od lat, a których znałem w różnych okresach mojego życia w Dharmie – byli ludzie, którzy uczestniczyli w pierwszym kursie, na który poszedłem 19 lat temu w lipcu. Znałem ludzi we Francji, w Singapurze. I to było tak, jakbym wciąż spotykał tych ludzi, którzy byli jak duchy z mojej przeszłości, tyle że nie byli duchami. Byli żywymi ludźmi. A potem obserwowanie, jak pojawiają się te wszystkie myśli: „O Boże, widzieli, jak się zachowywałem w przeszłości i co o mnie myślą, bo byłem takim idiotą! Wiedzą o mnie te wszystkie rzeczy. Cały wstyd! Więc czasami możesz tam usiąść i obejrzeć to i powiedzieć, że to jest głupie, a to jest bezsensowne. I już to rozpracowałeś i jesteś całkowicie przekonany…. to tak, jakbym tak naprawdę nie potrzebował zbyt często stosować antidotów, ponieważ wiedziałem, że to wszystko było głupie. Ale to by nie zniknęło.

Więc po prostu siedziałem i oglądałem. I patrzyłem, jak te naprawdę dziwne myśli napływają i odpływają. To wszystko przywiązanie reputacji i tego, co myślą o mnie ludzie z tych wszystkich miejsc, w których mieszkałem i rzeczy, które robiłem. I właśnie to oglądałem. Podczas gdy to, w co mogłem wejść, to albo totalna paranoja, albo totalna rzecz: „OK, teraz muszę zrobić naprawdę dobre wrażenie na tych ludziach. Niech wiedzą, jak bardzo się zmieniłem”. Zamiast uznać: „OK, to dużo przywiązanie do powstania reputacji, co jest naprawdę głupie, ponieważ tak naprawdę nie ma znaczenia. Naprawdę powinienem zaufać tym ludziom na tyle po tylu latach znajomości, żeby wiedzieć, że dadzą mi trochę przestrzeni. A jeśli nie, co robić”. Więc jakbym to zrozumiał. Więc po prostu usiadłem i pozwoliłem temu tańczyć, a potem odszedł. I na drugi dzień było już w porządku.

[Nauki utracone z powodu zmiany taśmy]

… więc zatrzymujesz się i patrzysz: „To jest przywiązanie reputacji”. Właściwie to całkiem interesujące. „Patrzcie, jak bardzo przywiązuję się do mojej reputacji. Wszyscy ci ludzie, których nie widziałem od lat, nagle, gdy ich widzę, przejmuję się tym, co myślą, mimo że nie myślałem o nich od lat. Jakby to, co o mnie myślą, było takie ważne. Jeśli to naprawdę takie ważne, powinienem był o nich myśleć przez te wszystkie lata. To, co o mnie myślą, nie jest ważne. Przychodzi i odchodzi”.

A potem pomyślałem też, że każdy z nas był w Dharmie tak długo, że gdybyśmy byli w Dharmie tak długo i nie mielibyśmy możliwości dania sobie nawzajem przestrzeni i bycia trochę tolerancyjnymi, wtedy nie zrobiliśmy żadnego postępu. Zdałem sobie sprawę, że mogłem popracować nad swoim umysłem i dać im trochę przestrzeni i być trochę bardziej tolerancyjnym, więc prawdopodobnie robią to samo dla mnie. Prawdopodobnie są i jestem pewien, że poczynili pewne postępy w swojej praktyce. Więc zaufajmy temu i zrelaksujmy się. A jeśli nie i nadal myślą, że jestem idiotą, co robić?

Sprawdzanie słuszności naszych myśli

[W odpowiedzi dla publiczności] Bardzo przydatne jest zapisanie, jakie są te myśli. Aby wprowadzić je do świadomej świadomości, bądź świadomy tego, czym są te myśli. Spisać je. Zapisz je wszystkie, mimo że wszystkie brzmią tak okropnie i nie chcesz, aby ktokolwiek je zobaczył. Nie musisz nikomu ich pokazywać, ale wystawisz ich przed siebie.

A potem wróć do początku i naprawdę przeczytaj każdą z nich i stań z tyłu jako oddzielna osoba, spójrz na tę myśl i powiedz: „Czy to prawda?” Albo do jakiego stopnia jest to prawda, a do jakiego przesada? „Gdyby ludzie tylko wiedzieli, jaki jestem naprawdę, nikt by mnie nie lubił”. Musimy dać ludziom trochę kredytu. Mogą coś znieść.

A także uznajmy, że: „OK, może i mam te okropne cechy, ale mam też całe mnóstwo dobrych”. I jak to jest, że nigdy nie myślę: „Gdyby tylko ludzie wiedzieli, jakie dobre serce mam w środku, pokochaliby mnie”. Zawsze myślimy: „Och, ludzie wiedzą, jakie mam okropne serce w sobie i nienawidzą mnie”. Jak to się dzieje, że zawsze myślimy w jeden sposób, a nie w inny? Ponieważ były w naszym życiu chwile, kiedy mieliśmy całkowicie otwarte, dobre serca. Jak to się dzieje, że o tym zapominamy? Tak więc, aby móc spojrzeć na te różne rzeczy, które mówimy do siebie i naprawdę ocenić ich zasadność. Naprawdę często okłamujemy samych siebie.

Publiczność: Czy są jakieś różnice w interpretacji „uważności” w różnych tradycjach buddyjskich?

VTC: Teraz w tradycji therawady uważność często odnosi się do tej nagiej świadomości tego, co dzieje się w tej chwili.

Generał Lamrimpa dokonał bardzo wyraźnego rozróżnienia w swojej książce. Mówił, że w kontekście rozwijania koncentracji kontemplacja to nie tylko bycie świadomym tego, co się dzieje. Wiesz też, czym jest antidotum. Tak więc uważność to nie tylko bycie świadomym, że jestem zły i obserwowanie tego, ale także próba bycia uważnym na to, jakie antidotum (na złość) też jest. Możesz zacząć kontemplować antidotum i zacząć być świadomym antidotum.

Tak więc różne tradycje podchodzą do rzeczy na różne sposoby. I różni ludzie będą sobie radzić z rzeczami na różne sposoby. Niektórzy ludzie, kiedy złość pojawia się, uznają za całkowicie w porządku po prostu usiąść i powiedzieć: „Złość” i oglądaj złość. Jeśli chodzi o mnie, nie mogę tego zrobić, dopóki nie przejdę przez cały proces rozpoznawania, dlaczego mój złość jest kompletną halucynacją i myślę w całkowicie błędny sposób. I tak muszę usiąść i naprawdę pomyśleć o wszystkich medytacjach na temat cierpliwości i spojrzeć na sytuację w ten sposób i spojrzeć na sytuację w ten sposób. I zastosować antidotum, a następnie złość zaczyna ustępować.

A potem, jeśli złość znowu na ten sam temat, sposób, w jaki działa mój umysł, jest taki, że jeśli naprawdę głęboko go zrozumiałem, to w tym czasie mogę po prostu siedzieć i patrzeć, jak złość. Ale jeśli mój umysł znów się w to zaangażuje, ponieważ nie byłem świadomy złość wystarczająco wcześnie, być może będę musiał znowu zacząć bawić się odtrutkami i myśleć w inny sposób.

[W odpowiedzi do publiczności] Masz na myśli myślenie, że właśnie taki powinieneś być, czy też wprowadzanie się w ten stan? Masz na myśli zebranie wszystkich swoich myśli i powiedzenie: „Zamknij się”, a potem po prostu siedzenie tak? Myślę, że może zamiast osądzać myśli i osądzać uczucia, po prostu zajrzyj do laboratorium, zrób badania, zobacz, co się dzieje. Zamiast mówić: „Nie powinienem tego robić. To wszystko jest złe. Muszę coś zmienić”. Spójrz na to, co się dzieje, a gdy spojrzysz, możesz zacząć rozpoznawać, w jaki sposób złość jest, jakie są jego wady i jak bardzo jest nierealne. Więc nie musisz tam siedzieć i robić wielkiego „Zamknij się!” w Twojej głowie.

Uważność uczuć i uważność ciała

[W odpowiedzi do publiczności] „Uczucie” odnosi się do przyjemnych, nieprzyjemnych i neutralnych uczuć. Mogą być fizyczne lub mogą być psychiczne. Przykłady uczuć sklasyfikowanych jako fizyczne: uderzenie w palec u nogi, nieprzyjemne uczucie przypominające uczucie uderzenia w palec u nogi. Lub nieprzyjemne uczucie podczas zasypiania. Umieszczenie ciało odnosi się do oglądania sensacji. Te rzeczy nie należą do ładnych, schludnych kategorii. Nasz umysł dopiero zaczyna być świadomy wszystkich tych rzeczy, które bardzo często wydają się dziać w tym samym czasie. Na przykład, kiedy na coś wpadniesz, skup się na tym, jakie to uczucie, rodzaj mrowienia. A następnie zmień go na: „Cóż, czy to jest przyjemne czy nieprzyjemne?” I zwracaj większą uwagę na przyjemne lub nieprzyjemne uczucie. A te rzeczy są bardzo, bardzo bliskie, prawda? Ale trochę inny akcent.

Publiczność: Czy mógłbyś rozwinąć? Jestem zdezorientowany między doznaniami fizycznymi a uczuciami.

VTC: Kiedy jesteś zły, masz doznania fizyczne, prawda? Może możesz poczuć swoje skronie w ten sposób. I możesz poczuć, jak skóra się nagrzewa. Możesz poczuć energię. Jest więc fizyczne doznanie. I może być przyjemne lub nieprzyjemne doznanie fizyczne. To jest temat do badań. Kiedy adrenalina zaczyna pompować, czy jest to przyjemne uczucie fizyczne? Nie wiem. To jest coś, co powinniśmy obserwować. Po prostu bądź uważny. I co się dzieje, gdy adrenalina zaczyna płynąć. Fizycznie jest to przyjemne czy nieprzyjemne? A kiedy się złościsz, pojawia się przyjemne czy nieprzyjemne uczucie? Co znaczy złość czuję się jak? Jakie jest uczucie tzw złość? Jakie to uczucie być wściekłym?

Oglądanie gniewu

Możesz zobaczyć, jak złość jest w twoim ciało a potem patrz co złość jest w twoim umyśle. Rzecz w tym, że nie jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania i wszystkie dzieją się w tym samym czasie. A my zwykle reagujemy na nie tak, żeby choć na chwilę zwolnić: „Co się dzieje w moim ciało kiedy jestem zły? Jaki jest mój umysł?” I nie mam tu na myśli „czuć”. „Jaki jest ton mojego umysłu? Jak rozpoznaję złość? Czy coś jeszcze jest z tym zmieszane? Jakiego rodzaju złość prawda? Bo jest trochę złość to bardziej po stronie urazy, co innego złość to jest po stronie nienawiści, inne złość to jest po stronie frustracji, co innego złość to po stronie irytacji, co innego złość to jest po stronie osądzania, inne złość to jest po stronie krytycznej. Istnieje wiele różnych rodzajów złość. Jak je identyfikujesz? Co się dzieje?

Mieć wiarę i zaufanie

[W odpowiedzi dla publiczności] Cóż, wracając do sytuacji, która przydarzyła mi się kilka dni temu, kiedy pojawiły się wszystkie te rzeczy, co myślą o mnie inni ludzie, pojawiła się tam wiara i oddanie. Ci ludzie ćwiczą od jakiegoś czasu i nie będą wracać, jeśli praktyka nie będzie dla nich działać. A jeśli to działa dla nich, wtedy mogę się bardziej zrelaksować przy nich, ponieważ jest to po prostu całkowicie moje własne mentalne stworzenie. Było więc trochę wiary i zaufania w tych ludziach. A także uznanie, że nie jestem aż tak ważny, że zamierzają spędzić tyle czasu na myśleniu o mnie źle. Mieli lepsze rzeczy do przemyślenia.

Publiczność: Mogą złość być usprawiedliwionym?

VTC: To, co robię, to czasami rozpoznaję złość a potem uznaję, że może istnieć jakiś element faktycznej prawdy, coś, co jest zrozumiałe w sposób oparty na faktach. Ale to coś innego niż mój złość o sytuacji. Jakby ktoś ukradł mój portfel. Większość ludzi by się o to wściekła. To nie jest koszerne zachowanie. To działanie negatywne. Więc wystarczy pomyśleć, że było to nieetyczne działanie i lepiej, żeby ludzie tego nie robili. Ale to jest coś innego niż wariowanie z tego powodu.

Publiczność: Jaką rolę odgrywa w tym intuicja? Czy powinniśmy kierować się intuicją?

VTC: Ludzie często pytają: „A co z intuicją? A kiedy naprawdę coś wiesz? Wiesz, że coś jest w porządku? Istnieją różne poziomy. Czasami jestem bardzo sceptyczny wobec mojej intuicji, ponieważ wiem, że w przeszłości czasami była całkowicie nie na miejscu. A jeśli czasami wierzę w swoją intuicję, to po prostu zamykam się w jakiejś małej kategorii. Więc czasami rozpoznaję: „Cóż, okej, jest to uczucie, jest intuicja, ale bądźmy świadomi, że tam jest, ale tak naprawdę nie uwierzę w to, dopóki nie zdobędę więcej dowodów”.

Publiczność: Jaki jest cel praktykowania uważności?

VTC: Cóż, przede wszystkim poprawi się twoje postępowanie etyczne. Po drugie, będziesz mógł się bardziej skoncentrować. Będziesz w stanie zobaczyć nietrwałość, zaczniesz widzieć nie-jaźń. Istnieją więc różne poziomy zrozumienia, które przyniesie uważność.

1. „Utrapienia” to tłumaczenie, którego teraz używa czcigodny Thubten Chodron zamiast „niepokojących postaw”. ↩