Przyjazne dla wydruku, PDF i e-mail

Rozwijanie spokojnego przebywania

Daleko idąca stabilizacja medytacyjna: część 9 z 9

Część serii nauk opartych na Stopniowa ścieżka do oświecenia (Lamrim) podane w Fundacja Przyjaźni Dharmy w Seattle w stanie Waszyngton w latach 1991-1994.

Dziewięć etapów praktykowania spokojnego przebywania

  • Ustawienie (umieszczenie) umysłu
  • Ustawienie ciągłe
  • Resetowanie
  • Zamknij ustawienie
  • Tresowanie
  • Pacyfikacja
  • Dokładna pacyfikacja
  • Jednopunktowość
  • Ustawienie w równowadze

LR 115: Medytacyjna stabilizacja 01 (pobieranie)

Rozwijanie spokojnego przebywania

  • Fizyczna i psychiczna giętkość
  • Połączenia błogość psychicznej i fizycznej giętkości
  • Pełne spokojne przebywanie
  • Oznaki osiągnięcia spokojnego przebywania
  • Spokojne przebywanie w innych religiach

LR 115: Medytacyjna stabilizacja 02 (pobieranie)

Pytania i odpowiedzi

  • Obrzydliwe emocje
  • Pustka i spokojne przebywanie
  • Moce psychiczne
  • Jeśli chodzi o doznania fizyczne
  • Podejścia do praktyki
  • Po osiągnięciu spokojnego przebywania

LR 115: Medytacyjna stabilizacja 03 (pobieranie)

Dziewięć etapów praktykowania spokojnego przebywania

Sekcja, w której się teraz znajdujemy, to dziewięć mentalnych siedzib. Jeśli spojrzysz na swoje główne lamrim zarys, mówiliśmy o zorganizowaniu odpowiednich okoliczności, pięciu środków odstraszających i ośmiu antidotum. Pozostało nam więc dziewięć etapów, które praktykujemy, aby rozwinąć spokojne przebywanie. To są kroki w rozwijaniu spokojnego życia.

W dziewięciu etapach ćwiczysz sześć mocy mentalnych i cztery rodzaje zaangażowania, które pomagają ci przejść przez te dziewięć etapów. Nie powinniśmy myśleć o nich jako o konkretach samoistny gradacja. Są to po prostu kategorie, które są opisane, aby dać ci poczucie rodzaju przepływu, przez który przechodzisz, gdy rozwijasz spokojne przebywanie. Są postępem kroków, w których umysł zostaje wytrenowany i ujarzmiony, aby rzeczywiście osiągnąć spokojne przebywanie.

  1. Ustawienie umysłu

    Pierwszy etap nazywa się ustawianiem umysłu lub umieszczaniem umysłu. Istnieją różne tłumaczenia tych terminów, więc to, co powiem, może nie być tym, co czytasz w książce, ponieważ różni tłumacze używają różnych słów. Pierwszy etap nazywa się ustawieniem lub umieszczeniem umysłu i jest to moment, w którym po raz pierwszy zaczynasz i po prostu walczysz o uzyskanie obiektu medytacja.

    Na przykład, powiedzmy, że nasz obiekt medytacja jest obrazem Budda. Siadamy i próbujemy zdobyć przedmiot, ale przez większość czasu nasz umysł jest rozkojarzony. Docieramy do obiektu przez kilka sekund, a potem umysł odchodzi. Następnie sprowadzasz umysł z powrotem do obrazu Budda a umysł znowu odchodzi. Tak więc w tym pierwszym kroku czas spędzony na rozproszeniu jest znacznie większy niż czas, który faktycznie spędzasz skupiając się na obiekcie.

    Czasami, gdy jesteś na tym etapie, wydaje się, że myśli stają się gorsze niż kiedyś. Ludzie bardzo często mówią, kiedy zaczynają medytować„Mój umysł jest teraz bardziej szalony niż wcześniej”. Nie chodzi o to, że teraz jest bardziej szalony i że jest więcej myśli; po prostu prawdopodobnie zauważamy je po raz pierwszy. Kiedy cały czas mieszkasz przy autostradzie, nie słyszysz samochodów, ale kiedy wyjeżdżasz na spokojne wakacje, a potem wracasz, hałas może wydawać się grzmotem. Tak samo jest, gdy w końcu siadamy i próbujemy się skoncentrować: rozproszenia wydają się pogarszać, ale bądź pewien, że tak nie jest.

    Siła psychiczna i rodzaj zaangażowania

    Moc, którą tutaj ćwiczymy, to moc słyszenia. Musieliśmy najpierw wysłuchać nauk od naszego nauczyciela, potem starać się je zapamiętać, potem musimy o nich pomyśleć. Staramy się więc przypomnieć sobie wszystkie nauki o spokojnym przebywaniu, zastanowić się, jaki jest przedmiot naszego medytacja wygląda, a następnie spróbuj się na tym skupić.

    Rodzaj zaangażowania nazywa się siłowym; inne tłumaczenia oddają to słowo jako żmudne. [śmiech] Na początku umysł jest naprawdę niekontrolowany, a więc ten rodzaj siły lub mentalnego zaangażowania, który jest konieczny, potrzebuje trochę więcej siły, ponieważ jest to na samym początku, kiedy umysł jest tak banalny. Dopiero zaczynamy z uważnością, pamięcią i próbą zdobycia obiektu medytacja. Więc to jest pierwszy etap.

  2. Ustawienie ciągłe

    Następnie drugi etap nazywamy wiązaniem ciągłym lub kładzeniem ciągłym. Ponownie na tym etapie koncentracja jest stale przerywana przez rozpraszanie. Tak więc na tych pierwszych dwóch etapach, chociaż rozluźnienie i podekscytowanie są obecne, rozpraszanie jest dominującą rzeczą, która nam się przytrafia, ponieważ umysł bardzo szybko schodzi na tę czy inną rzecz lub gdzie indziej, lub wpada w złość, lub planuje naszą przyszłość, lub myślenie o naszej przeszłości i tak dalej.

    Tak więc na drugim etapie następuje rozproszenie, ale myśli zaczynają odpoczywać. Z powodu siły używanej podczas pierwszego i drugiego etapu ciągłego przywracania umysłu, umysł zaczyna odpoczywać. To tak, jakby twoje dziecko ciągle uciekało, a ty po prostu przyprowadzasz je z powrotem, a on znowu ucieka, a ty go znowu sprowadzasz. Po pewnym czasie dzieciak rozumie, o co chodzi i nie ucieka już tak często, a kiedy to robi, nie trzyma się z daleka aż tak długo. Więc jest pewien postęp, możesz zacząć to dostrzegać. Możesz pozostać na obiekcie trochę dłużej, a długość rozproszenia rozpraszania nie jest tak duża jak wcześniej. To jest różnica w stosunku do poprzedniego etapu.

    Siła psychiczna i rodzaj zaangażowania

    Tutaj zaangażowanie jest nadal silne, ale moc jest siłą myślenia, ponieważ robisz więcej myślenia, więcej refleksji i więcej przypominania sobie przedmiotu medytacja. W pierwszym etapie wystarczyło tylko wysłuchać instrukcji i zapamiętać to, co usłyszałeś. Tutaj, na tym etapie, coś zaczyna się integrować, ponieważ myślisz, rozmyślasz, przeglądasz to raz za razem, przypominając sobie, co Budda wygląda jak.

  3. Resetowanie

    Wtedy trzeci etap nazywa się resetowaniem i tutaj nadal mamy rozpraszanie. Pamiętaj, że rozpraszanie może być skierowane w stronę cnotliwego obiektu lub niecnotliwych rzeczy. Przykładem rozproszenia w kierunku cnotliwego obiektu byłoby to, gdy próbujemy skoncentrować się na Budda a zamiast tego zaczynamy myśleć o drogocennym ludzkim życiu lub zaczynamy myśleć o Tarze. Ale kiedy zaczynamy być naprawdę źli, urażeni, zazdrośni, porównywać się do innych ludzi, być dumni, czy coś w tym rodzaju, to rozbiegamy się w kierunku niecnotliwej rzeczy.

    Rozpraszanie zachodzi podczas wszystkich pierwszych trzech etapów, ale w trzecim etapie resetowania rozpraszanie jest rozpoznawane znacznie szybciej. Umysł odchodzi, ale znacznie szybciej rozpoznajesz fakt, że jest wyłączony. We wcześniejszych stadiach umysł zgasłby i nie rozpoznałbyś go do czasu… medytacja zadzwonił dzwonek. [śmiech] Teraz, na trzecim etapie, umysł odchodzi i zaczynacie go rozpoznawać na własną rękę i przywracać go z powrotem. Uważność na tym etapie wzrasta, podobnie jak twoja introspekcyjna czujność. Wcześniej umysł nie mógł szybko powrócić do obiektu, gdy był rozproszony, ale teraz, kiedy sprowadzasz go z powrotem do obiektu Budda jest bardziej zgodny i wraca szybciej.

    Siła psychiczna i rodzaj zaangażowania

    W trzecim etapie zaręczyny nazywane są przerwanymi. Skończyłeś z siłowym zaangażowaniem i jest ono teraz albo „przerywane” albo „powtarzane”, ponieważ wielokrotnie odnawiasz swoją uwagę. Twoja uwaga zostaje przerwana, a zaangażowanie nie jest jeszcze całkowicie gładkie, ponieważ nadal występują przerwy z rozproszeniem, rozluźnieniem i podekscytowaniem.

    Moc, którą tutaj podkreślasz, to uważność. Nie chodzi o to, że wcześniej nie miałeś uważności, miałeś ją na pierwszym i drugim etapie i dlatego teraz twoja uważność staje się nieco twardsza.

    Ważnym punktem, który należy zauważyć, gdy przechodzimy przez te sześć różnych mocy, jest to, że na każdym etapie dominuje konkretna moc. Ale to nie znaczy, że nie używasz tej mocy na innych etapach, oznacza to po prostu, że na tym etapie jest ona dominująca. To, że jedno rozproszenie lub jedna przeszkoda jest bardziej widoczne na każdym etapie, nie oznacza, że ​​nie masz pozostałych; oznacza to po prostu, że skupiasz się na tym głównym. Ale jest pewien postęp i na tym etapie umysł trochę się oswaja.

  4. Zamknij ustawienie

    Następnie czwarty etap nazywa się bliskim ustawieniem lub bliskim umieszczeniem. Tutaj umysł jest o wiele bardziej zaznajomiony z obiektem, znacznie bliżej obiektu i jesteś w stanie lepiej skupić umysł na przedmiocie. W tym momencie tak naprawdę nie tracisz już przedmiotu. Ten brzmi dla mnie naprawdę dobrze, wyobraź sobie, że dochodzisz do punktu, w którym tak naprawdę nie zgubisz przedmiotu. Czasami możesz odczuwać subtelne podniecenie, gdy twój umysł myśli o czymś innym pod powierzchnią, albo występuje subtelna rozluźnienie, albo jesteś w oddaleniu, ale nigdy tak naprawdę nie tracisz obiektu i nie odchodzisz w krainę nigdy, przenigdy. To już się nie zdarza, twój umysł jest zawsze jakoś blisko obiektu. Naprawdę możesz zobaczyć, że w tym momencie zaczynasz do czegoś dojść.

    Siła psychiczna i rodzaj zaangażowania

    Gruba matowość jest właściwie największym problemem na tym etapie. Tam, gdzie mamy stabilność, mamy pewną jasność, ale nie tak dużą. Umysł zostaje rozproszony. To jest ordynarny rodzaj rozluźnienia. Zaangażowanie tutaj jest nadal przerwane, ponieważ nasza koncentracja nie jest płynna. Nadal występują w nim przerwy spowodowane rozluźnieniem i podekscytowaniem, a moc polega na uważności, ponieważ uważność staje się naprawdę silna. To właśnie siła uważności na tym czwartym etapie pozwala nam pozostać na obiekcie, nigdy więcej go nie tracąc.

  5. Dyscyplinowanie

    Następnie piąty etap nazywa się dyscyplinowaniem, tresowanielub kontrolowane. Może są różne tłumaczenia tresowanie jest ładniejsze tłumaczenie. To, co się tutaj dzieje, jest spowodowane tym, że z powodu czwartego etapu twój umysł ustabilizował się na przedmiocie i tak naprawdę już go nie traciłeś, ale teraz umysł zbytnio się w nim zagłębia. Tak więc rozluźnienie, szczególnie subtelny rodzaj rozluźnienia, staje się problemem. Jakoś umysł staje się zbyt wycofany. Pamiętaj, powiedziałem, że subtelne rozluźnienie było wtedy, gdy miałeś stabilność i klarowność, ale twoja klarowność nie była zbyt intensywna. Tak więc umysł jakoś nie jest całkiem tam. To był ten, o którym powiedziałem, żebym naprawdę uważał. To jest główna usterka piątego etapu.

    Siła psychiczna i rodzaj zaangażowania

    Tutaj zaręczyny są nadal przerwane. Oczywiście w tym przypadku przeszkadza nam głównie subtelna rozluźnienie, ale oczywiście czasami przeszkadza nam również podniecenie i inne rzeczy. Ale głównie na tym etapie przerwanie następuje przez subtelną rozluźnienie. Siłą jest tutaj introspekcji. Jeśli pamiętasz, kiedy przechodziliśmy przez przeszkody i rozmawialiśmy o rozluźnieniu i podnieceniu, antidotum była introspekcyjna czujność. Jest to czynnik mentalny, który pojawia się od czasu do czasu i sprawdza: „Czy nadal się skupiam? Czy jestem odsunięty? Mieliśmy to już wcześniej na wcześniejszych etapach i cały czas go rozwijaliśmy, ale na tym etapie głównie na nim polegamy. Posiadając tę ​​introspektywną czujność i dostrajając ją, jesteśmy w stanie rozpoznać subtelną rozluźnienie. Tylko dzięki bardziej precyzyjnie dostrojonej czujności introspekcyjnej możemy dostrzec subtelną rozluźnienie, a następnie wzmocnić tryb postrzegania na przedmiocie i wzmocnić koncentrację, aby temu zaradzić. Tak dzieje się na piątym etapie.

  6. Uspokajający

    Teraz szósty etap nazywa się pacyfikacji lub pacyfikacji. Na piątym etapie, z powodu subtelnej rozluźnienia, zaostrzaliśmy koncentrację, aby odzyskać siłę przejrzystości i co się stało, to trochę przekroczyliśmy punkt równowagi, więc teraz umysł jest trochę zbyt napięty i subtelne podniecenie staje się problem. Możesz zobaczyć w całym tym postępie, jak zawsze jest rzeczą znalezienie równowagi.

    Zawsze porównują rozwijanie koncentracji do strojenia gitary. Nie mamy stroić struny zbyt luźno ani zbyt ciasno, ale właściwy strój jest gdzieś pośrodku. Widać tutaj, że uwaga jest trochę za ciasna, więc pobudzenie staje się problemem. Subtelny rodzaj niepokoju ma miejsce, gdy jesteśmy przy obiekcie, ale część umysłu myśli o czymś innym lub część umysłu jest gotowa, by wyskoczyć na pełnoprawną przywiązanie. Nie jesteśmy tam do końca, ale umysł marzy o czymś, co naprawdę lubimy.

    Siła psychiczna i rodzaj zaangażowania

    Zaręczyny tutaj są nadal przerywane – oczywiście przerywa nas subtelne podniecenie – a mocą znowu jest introspekcja. Jest to introspekcyjna czujność, która sprawdza i widzi: „Och, spójrz, jest subtelne podniecenie”. Następnie stosujemy antidotum polegające na przywróceniu uwagi poprzez otrzeźwienie umysłu poprzez myślenie o śmierci, wizualizację czarnej kuli na pępku lub trochę przyciemnienie pokoju. Więc wprowadzamy umysł trochę bardziej i rozluźniamy nieco koncentrację, ponieważ jeśli umysł staje się zbyt napięty, to powoduje to podekscytowanie.

  7. Dokładna pacyfikacja

    Siódmy etap nazywa się dokładną pacyfikacją. Mimo różnych dolegliwości1 może pojawić się w przerwie między jednym medytacja a drugi i polegasz na antidotum, aby pozbyć się ich pomiędzy sesjami, teraz, kiedy jesteś skoncentrowany, umysł jest całkiem stabilny i nie padasz tak bardzo ofiarą dolegliwości. To naprawdę jedna z fajnych rzeczy związanych z rozwijaniem koncentracji. Teraz, kiedy jesteś w medytacja, te dwadzieścia drugorzędnych dolegliwości po prostu nie pojawia się tak często. Naprawdę zaczynają tracić energię.

    Koncentracja zabiera oczywiste dolegliwości w ten sposób, ale nie odcina ich od korzenia, potrzebujemy do tego mądrości. Ale przynajmniej teraz, w siódmym etapie, w czasie, gdy się koncentrujesz, nie denerwujesz się na swojego kolegę i nie martwisz się o nadużycia, których doświadczyłeś, gdy byłeś dzieckiem, nie planujesz przejścia na emeryturę, ani nie martwisz się ile masz punktów w systemie ubezpieczeń społecznych i nie myślisz o podatkach ani o naprawie samochodu, ponieważ uległ on wgnieceniu.

    Po prostu przyszło mi do głowy po tym, jak wymieniłem wszystkie te rzeczy, które kiedyś miały medytować kilkaset lat temu nie mieli o tym myśleć, prawda? [śmiech] Mamy szczęście. Mamy teraz o wiele więcej rzeczy do odwrócenia uwagi. Oczywiście, być może w tamtych czasach rozproszyło cię to, co robił twój bawół wodny, albo siano, które było na dachu i naprawiano to, albo naprawiono dziurę w wiadrze z wodą. Myślę, że oni też mieli problemy.

    Tak więc na siódmym etapie umysł jest o wiele bardziej uspokojony. Dlatego ten etap nazywa się dokładną pacyfikacją. W medytacja nie masz rażących nieszczęść*. W tym momencie nadal masz pewną subtelną rozluźnienie i subtelne podniecenie, ale nie są to bardzo duże problemy, ponieważ twoja introspekcyjna czujność jest już na tyle silna, że ​​możesz je dość szybko zauważyć, zastosować antidotum i ponownie skoncentrować się. Nadchodzą pewne sprawy, ale teraz nie są to super duże problemy. Możesz naprawdę zobaczyć, jak twoja pewność siebie zaczyna rosnąć w tym momencie.

    Siła psychiczna i rodzaj zaangażowania

    Zaręczyny są nadal przerwane. Rozluźnienie i podekscytowanie nie przeszkadzają już tak bardzo, ale nadal tam są, nie pozbyłeś się ich całkowicie. Siła, na której polegamy, jest siłą wysiłku i jest to wysiłek, aby nieustannie trzymać umysł z dala od rozluźnienia i podniecenia. I oczywiście nadal używamy introspekcji, zawsze jej używamy, ale to nie jest najważniejsza rzecz. Nie jest to tutaj tak bardzo podkreślane, ponieważ do tego czasu introspekcja jest już dość silna.

  8. Jednopunktowość

    Następnie ósmy krok nazywa się robieniem jednopunktowym lub jednopunktowym. „Single-pointedness” to lepsze tłumaczenie. Na tym etapie dzieje się tak, gdy siadasz do medytować, po prostu przeglądasz szczegóły obiektu medytacja a umysł skupi się na obiekcie. Na początku sesji przeanalizowanie szczegółów wymaga trochę wysiłku, ale kiedy twój umysł skupi się na obiekcie, jest on mocno skupiony na przedmiocie i możesz się po prostu zrelaksować. Nie musisz martwić się podnieceniem i nie musisz martwić się rozluźnieniem, ponieważ na tym etapie umysł jest dość skupiony na jednym punkcie. Tak więc na początku sesji możesz użyć trochę wysiłku przeciwko rozluźnieniu i podekscytowaniu, ale potem jest to jak czyste żeglowanie.

    Wcześniej, na poprzednich etapach, czasami problemem było niestosowanie antidotum. Może dostaniesz rozluźnienie lub podekscytowanie, ale nie zastosujesz antidotum. Czy pamiętasz, że jedną z przeszkód jest niestosowanie antidotum? W pewnym sensie pokonałeś ten etap, zanim dotarłeś do ósmego etapu i to już nie jest problem. Teraz problem polega na tym, że przeszliśmy na drugą stronę. Teraz trochę za dużo stosujemy antidotum.

    To jest trudność na ósmym etapie: przesadna aplikacja. Tutaj potrzebujemy trochę spokoju. Więc znowu, szczególnie przed etapem szóstym i siódmym, być może naprawdę musieliśmy włożyć trochę wysiłku, aby zastosować antidotum. Jeszcze wcześniej, zwłaszcza, aby zastosować antidotum, potrzeba było więcej wysiłku. Ale na ósmym etapie jesteś już tak przyzwyczajony do stosowania antidotum, że robisz to nawet wtedy, gdy nie jest to potrzebne. Potrzebny jest teraz spokój.

    Siła psychiczna i rodzaj zaangażowania

    Zaangażowanie jest teraz nieprzerwane, ponieważ nie pojawia się już subtelna rozluźnienie i podniecenie, a zaangażowanie z przedmiotem jest nieprzerwane, jest spójne. Siadasz, dostajesz przedmiot i idziesz dalej. Siła wysiłku dojrzała w tym momencie, jest naprawdę, naprawdę silna i bardzo wyraźna.

  9. Ustawienie w równowadze

    Następnie dziewiąty etap nazywa się ustawieniem w równowadze. Tutaj możesz w zasadzie utrzymać koncentrację bez żadnego wysiłku; nawet jeśli nadal nie masz rzeczywistego spokojnego przebywania. Ponownie, na początku sesji może być potrzebny odrobina wysiłku, ale w zasadzie jest to wysiłek w sensie po prostu podjęcia decyzji, że zamierzasz się skoncentrować. Jest to wysiłek w sensie zwrócenia umysłu na obiekt koncentracji, ale kiedy zwrócisz swój umysł na obiekt medytacja, twój umysł jest na tym jak całkowicie posłuszne dziecko. Ten etap brzmi naprawdę dobrze.

    Siła psychiczna i rodzaj zaangażowania

    Medytacja jest to naprawdę proste, ponieważ wystarczy bardzo niewielka ilość wysiłku, aby skierować swój umysł na obiekt medytacja a potem reszta, z powodu wcześniejszego treningu i siły nawyku koncentracji, płynie po prostu bardzo naturalnie. Zaangażowanie nazywa się zaangażowaniem spontanicznym lub zaangażowaniem bez wysiłku w tym sensie, że teraz twój wysiłek, twoje zaangażowanie w obiekt, jest bezwysiłkowe. Nie musisz się wysilać i jest to spontaniczne. Dlatego mówią, że wiele osób w miarę rozwoju coraz większej koncentracji zaczyna wyglądać młodziej, młodziej, promienniej i bardziej zrelaksowanych, ponieważ umysł jest bardziej zrelaksowany, lepiej oswojony i uspokojony. Jest tak zrelaksowany, że nie trzeba się wysilać, aby się skoncentrować.

    To ciekawe, prawda? Zwykle myślimy o koncentracji jako: „Muszę włożyć dużo wysiłku i ściskać”, ale to naprawdę pokazuje nam, że nasza skłonność do naciskania i ściskania nie jest tym, co powoduje koncentrację. Koncentracja następuje poprzez zrelaksowany umysł. Ale nie mówimy o relaksacji w sposób, w jaki zwykle jest zrelaksowany nasz umysł. Zwykle myślimy o relaksacji jako o całkowitym oddaleniu się, marzeniu na jawie o czymkolwiek, albo o oddaleniu się, a następnie zasypianiu. To nie jest taki relaks. To relaks w tym sensie, że twój umysł jest tak dobrze oswojony, że nie musisz się już o to martwić.

    Myślę, że byłoby tak, jakbyś wychowywał dziecko. Na początku zabierasz dziecko do domu swojego krewnego i nie wiesz, co u licha zrobi Twoje dziecko, co może być naprawdę krępujące. Ale na tym etapie twoje dziecko jest tylko wiatrem i nie musisz się w ogóle o niego martwić. To trochę tak, jesteś po prostu całkowicie zrelaksowany, z całkowitą pewnością siebie, a koncentracja naprawdę płynie. Dlatego zaangażowanie jest spontaniczne, a moc to poufałość; po prostu tak dobrze znamy ten przedmiot.

    W tym momencie nadal nie masz spokojnego przebywania, chociaż wyglądasz bardziej promiennie i młodzieńczo. Czujesz się lekki i pełen wigoru, a twoja zależność od grubej żywności maleje. Nie trzeba tak dużo jeść i właśnie dlatego, kiedy czasami robimy ósemkę ofiary na ołtarzu oferuje żywności symbolizuje oferuje z samadhi, oferuje koncentracji.

    Często mówią o karmieniu się pokarmem koncentracji, pokarmem samadhi. Myślę, że jest to interesująca analogia, ponieważ uważam, że pod pewnym względem jest całkiem dosłowna. Wraz ze wzrostem koncentracji maleje zapotrzebowanie na tak dużo gruboziarnistego jedzenia. Osoba nie musi tyle jeść i to nie tylko swoje ciało, ale także ich umysł, ich serce i wszystko inne jest całkowicie odżywiane przez koncentrację. Myślę, że również emocjonalnie nie ma poczucia ubóstwa i potrzeby, umysł też jest w tym sensie całkowicie spełniony.

Myślę, że miło jest słyszeć o tych wyższych stanach, ponieważ daje nam to pewne wyobrażenie o potencjale naszego umysłu i o tym, dokąd może się udać, jeśli nad tym pracujemy.

Sposób na rozwinięcie rzeczywistego spokoju w tym przebywaniu

Więc teraz jesteśmy na dziewiątym etapie i nadal nie mamy spokojnego wytrwania. Teraz jest jeszcze kilka rzeczy, które musimy zrobić, aby dojść do pełnego spokoju. Spokojne przebywanie to jednopunktowa koncentracja połączona z giętkością umysłu i ciało.

Pamiętajcie, kiedy mówiliśmy o pierwszej przeszkodzie, pierwszej przeszkodzie lenistwa, rzeczywistym antidotum na to była giętkość lub elastyczność, która jest użyteczna zarówno dla ciało i umysł, abyś mógł używać swojego ciało i pamiętaj jak chcesz. To jest miejsce, w którym nie musisz zmagać się z bolącymi kolanami, bananowym umysłem, bolącymi plecami lub niespokojną energią w twoim ciało gdzie nie możesz usiedzieć spokojnie, bo czujesz, że wszystko skacze. Tego już nie ma. The ciało a umysł jest całkowicie podatny.

Psychiczna giętkość

Umysłowa giętkość jest mentalnym czynnikiem, który naprawdę musimy tutaj rozwinąć. Kiedy to jest kompletne i mamy jednopunktowość, wtedy rzeczywiście mamy spokojne trwanie. Kiedy przechodzisz z dziewiątego etapu do spokojnego przebywania, zapoznajesz się z koncentracją. Złe stany fizyczne, które są spowodowane różnymi rodzajami energii (tybetańskie słowo lung lub chińskie słowo chi), zaczynają słabnąć, ponieważ koncentracja jest coraz silniejsza. Więc w pewnym momencie, niektóre z tych rodzajów energii opuszczają głowę przez czubek głowy, a czasami może pojawić się pewne odczucie w ciemieniu głowy, gdy te złe wiatry lub energie odchodzą. Jak tylko to się stanie, wtedy pojawia się mentalna giętkość. Więc pierwszą rzeczą, jaką otrzymujesz, jest mentalna giętkość. Umysł jest teraz naprawdę elastyczny, całkowicie elastyczny, możesz robić ze swoim umysłem, co chcesz, a umysł jest całkowicie użyteczny. Możesz go umieścić na cnotliwym przedmiocie i tam zostanie. Istnieje lekkość i jasność umysłu oraz zdolność do używania umysłu w dowolny sposób.

Fizyczna giętkość

Dzięki mocy posiadania tej mentalnej giętkości dostajesz wiatr lub energię w swoim ciało to się nazywa fizyczna giętkość i jest to fizyczna użyteczność. Fizyczna użyteczność to fizyczna jakość, w której ciało jest teraz całkowicie sprawny i przestaje być problemem, gdy medytujesz. Nie przeszkadza ci to i nie ma poczucia trudności, kiedy medytujesz. Możesz użyć swojego ciało na cokolwiek chcesz; nie ma w tym rodzaju szorstkości, niewygody ani złych stanów fizycznych. Więc ciało, mówią, jest bardzo lekki jak bawełna, a wszystkie wewnętrzne wiatry są dość łagodne i przytłumione. The ciało jest bardzo lekki i bardzo elastyczny i mówią, że czujesz się, jakbyś mógł jeździć na własnych barkach.

Błogość fizycznej giętkości

Ta fizyczna giętkość prowadzi teraz do tego, co nazywa się błogość fizycznej giętkości, która jest bardzo błogim fizycznym doznaniem. Masz mentalną giętkość, która dała fizyczną giętkość, która teraz prowadzi do błogość fizycznej giętkości. Pozostając w koncentracji, masz wrażenie, że ciało właśnie wtopił się w obiekt medytacja a inne przedmioty nie mają sensu. W tym momencie masz błogość umysłowej giętkości, która jest kolejnym krokiem.

Błogość mentalnej giętkości

Połączenia błogość umysłowej giętkości jest wtedy, gdy umysł jest bardzo radosny i czujesz, że możesz skoncentrować się na każdym atomie w ścianie. Nie musisz się wysilać. Możesz się po prostu skoncentrować. Czujesz, że twój umysł jest tak dostrojony, że możesz skoncentrować się gdziekolwiek chcesz. Ale umysł wydaje się taki radosny, prawie jakby miał eksplodować i nie może dłużej pozostawać przy obiekcie medytacja. To prawie tak, jakby radość była trochę za duża, więc osiąga szczyt i uspokaja się i staje się bardziej stabilna. Więc intensywność tego błogość umysłowej giętkości uspokaja się, uspokaja i staje się bardziej stabilna.

Pełne spokojne przebywanie

W tym momencie otrzymujesz coś, co nazywa się nieruchomą lub niezmienną, mentalną uległością. To tutaj błogość jest bardzo stabilna, giętkość jest bardzo stabilna iw tym momencie rzeczywiście osiągnąłeś pełne spokojne przebywanie. Czujesz, że możesz całkowicie zaabsorbować się obiektem i nazywa się to „spokojem”, ponieważ umysł jest całkowicie spokojny od rozproszeń i całkowicie spokojny od wszelkiego rodzaju pobudzenia lub rozproszenia uwagi na zewnętrzne obiekty. Jest „trwały”, ponieważ umysł przebywa na tym wewnętrznym obiekcie, niezależnie od tego, jaki jest twój obiekt medytacja jest, więc jest to pełne spokojne przebywanie.

Nazywa się to przygotowaniem do koncentracji sfery formy. Nie zamierzam tego opisywać, ale w Abhidharma są opisy czterech form koncentracji sfer i czterech bezforemnych koncentracji sfer, które są różnymi poziomami samadhi, które osiągasz. Jest to przygotowanie do koncentracji sfery formy, ale jest to również bardzo, bardzo dobry umysł dla medytacja ponieważ czasami, jeśli wejdziesz na naprawdę wysoką, bezforemną sferę koncentracji, nie jest to zbyt dobre do medytacji nad pustką. Mówią, że ten rodzaj spokojnego przebywania na poziomie przygotowania jest o wiele bardziej skuteczny w medytacji nad pustką. Chociaż wiele osób nadal lubi osiągać te wyższe poziomy wchłonięcia (i wszystko o nich można usłyszeć, a opisy są dość niesamowite), myślę, że mamy teraz wystarczająco dużo do pracy. [śmiech]

Oznaki osiągnięcia spokojnego przebywania

Niektóre oznaki osiągnięcia spokojnego przebywania są takie, że masz mentalną i fizyczną giętkość, dzięki czemu ciało a umysł jest całkowicie podatny, całkowicie współpracujący. Możesz medytować tak długo, jak chcesz, bez jakiegokolwiek fizycznego lub psychicznego dyskomfortu.

Ponadto nie ma już wewnętrznej wojny domowej, aby cokolwiek zrobić i podczas twojego medytacja, podczas medytacyjnego zrównoważenia, zmysł pozorów znika, a umysł wypełnia się niesamowitą przestrzenią. W umyśle nie ma ciasnoty; jest niesamowicie pojemna.

Kolejną cechą jest to, że możesz mocno i stabilnie trzymać się obiektu i nawet jeśli w pobliżu wydawany jest dźwięk, jak wystrzał armaty lub jeden z tych odrzutowców, które przełamują barierę dźwięku, wcale cię to nie przeraża; w ogóle nie zakłóca twojej koncentracji.

Inną cechą spokojnego przebywania jest duża przejrzystość i czujesz, że możesz policzyć wszystkie cząsteczki w ścianie.

Umysł jest tak precyzyjnie dostrojony…

[Nauki utracone z powodu zmiany taśmy]

oczywiste dolegliwości2 znikły. The oczywiste dolegliwości zniknęły, ale nasiona wciąż tam są i dlatego potrzebujesz mądrości.

Bardzo łatwo jest połączyć, powiedzmy, sen z koncentracją. Nie masz tylu rzeczy, które sprawiają, że umysł jest zabłocony i mętny, więc nawet kiedy śpisz, możesz medytować.

Potem mówią też, że kiedy wstajesz z równowagi, masz poczucie, że dostajesz nowego ciało i nawet jeśli niektóre dolegliwości w czasie przerwy mogą urosnąć w sposób jawny, jak odrobina złość, rozdrażnienie lub coś w tym rodzaju, tak naprawdę nic się nie trzyma. Po prostu jest, a potem znika. Umysł jest całkiem gładki.

Inne religie praktykują spokojne przebywanie

Ten stan spokojnego przebywania jest czymś, co jest wspólne z innymi praktykami religijnymi. Cała ta nauka o koncentracji nie jest nauką specyficznie buddyjską. Praktykują to również ludzie w innych tradycjach religijnych. Ale czasami ludzie urzeczywistniają spokojne przebywanie, a ponieważ umysł jest tak spokojny i spokojny, mylą to z wyzwoleniem. To nie jest wyzwolenie. Dlatego mówią, że spokojne przebywanie nie jest praktyką ściśle buddyjską i dlatego niezmiernie ważna jest determinacja, by uwolnić się od cyklicznej egzystencji.

Jeśli nie mamy determinacji, aby uwolnić się od cyklicznej egzystencji, możemy po prostu uzyskać spokojne przebywanie i pozostać tam ze spokojnym trwaniem. Jeśli pozostaniesz przy spokojnym trwaniu, możesz świetnie się bawić do końca życia i stworzyć wiele dobrego karmy od robienia tego. Jeśli urzeczywistnisz niektóre formy i bezforemne wchłonięcia sfer w tym życiu, to następnym razem, jeśli opuścisz tego człowieka ciało możesz nawet odrodzić się w sferze formy i sferze bezforemnej. Możesz zostać tam przez kilka eonów, spędzać czas, być w błogości i nie mieć problemów. Ale ponieważ umysł wciąż ma w sobie ziarno ignorancji, kiedy już tak dobrze karmy koncentracja się wyczerpała, więc jedyne miejsce, w którym możesz się odrodzić, jest gdzieś niżej i to na pewno będzie bardziej bolesne.

Serkong Rinpocze powiedział: „Kiedy idziesz na szczyt wieży Eiffla, jedynym kierunkiem, w którym możesz się udać, jest dół”. Powiedziałby, że jeśli osiągniesz te formy i bezforemne wchłonięcia sfer, tak się dzieje; kiedy to karmy zabraknie – plunk! Dlatego tak ważne jest, aby mieć determinacja bycia wolnym w połączeniu z naszym spokojnym przebywaniem. To determinacja bycia wolnym faktycznie porusza nasz umysł tak, że otrzymujemy nauki mądrości i medytować na mądrość i urzeczywistniaj mądrość. To właśnie urzeczywistnienie pustki uwolni nasz umysł od całego tego zamieszania w samsarze. Kiedy masz mądrość połączoną z koncentracją, to właśnie to prowadzi do rzeczywistego wyzwolenia.

Ogólnie rzecz biorąc, koncentracja jest bardzo, bardzo pomocna we wszystkich innych medytacjach, które wykonujemy. Na przykład, gdybyśmy mogli medytować na czterech niezmierzonych i jesteśmy w pełni skoncentrowani, możemy przez jakiś czas mieć w sercu jakieś trwałe uczucie miłości, współczucia, spokoju lub radości. Gdybyśmy byli w stanie medytować on bodhiczitta ze spokojnym trwaniem, wtedy bodhiczitta może naprawdę zagłębić się w to. Więc to zdolność koncentracji sprawia, że ​​inne rozumienia naprawdę integrują się w umyśle, ponieważ koncentracja utrzymuje to zrozumienie w tym miejscu i ten ślad zawsze powstaje, ponieważ koncentracja tam jest. Ale sama koncentracja nie wystarczy.

Pytania i odpowiedzi

Obrzydliwe emocje

[W odpowiedzi na publiczność] Twoja introspekcyjna czujność jest tym, co zauważa ogromne podekscytowanie. Jeśli siedzisz tam medytując o gorących deserach lodowych, [śmiech] lub myślisz o następnych wakacjach w Wenezueli, albo myślisz o rodzinie itd., w tym momencie introspekcyjna czujność jest tym, co zauważa, że ​​umysł jest poza obiektem medytacja. Następnie, w zależności od tego, jak bardzo jesteś zdystansowany, jak długo byłeś wyłączony i jak intensywnie byłeś wyłączony, wtedy zobaczysz, jaki rodzaj antidotum zastosować i niektóre antidotum, które możesz zastosować, właśnie tam, w medytacja sesja.

Więc w przypadku rażącego podniecenia, powiedzmy, że twój umysł jest daleko i zdajesz sobie sprawę, że śniłeś na jawie przez kilka minut. Następnie musisz przesunąć swój obiekt z medytacja tymczasowo i medytować na czymś, co naprawdę otrzeźwi umysł i sprawi, że energia umysłu opadnie. Więc usiądź i wizualizuj zwłoki i pomyśl, jak każdy, kogo widziałeś podczas tych cudownych wakacji, stanie się trupem, wszyscy ci ludzie staną się trupami. Wszystko się rozpadnie i rozpadnie. Pomyśl o śmierci. Pomyśl o własnej śmierci. Pomyśl o nietrwałości. Pomyśl o cierpieniu w cyklicznej egzystencji i odradzaniu się za drugim. Pomyśl o tym, ile wcieleń spędziłeś w tych samych miejscach, z jak wielką przyjemnością miałeś, a teraz jesteś tutaj i robisz to ponownie, a wciąż nie ma szczęścia. Znowu i znowu i znowu to wszystko przywiązanie po prostu powoduje jedno odrodzenie po kolejnym odrodzeniu, po kolejnym odrodzeniu.

Więc kiedy masz wielkie podniecenie, pomyśl o czymś, co naprawdę otrzeźwi umysł. Obudź go w rzeczywistości sytuacji. Spraw, by był trzeźwy. Kiedy umysł jest bardziej trzeźwy, możesz przenieść go z powrotem do obrazu Buddalub do oddechu, lub do czegokolwiek, co jest przedmiotem twojego medytacja.

Pustka i spokojne przebywanie

Publiczność: Co jest pierwsze, spokój czy zrozumienie pustki?

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Jeśli chodzi o porządek spokojnego przebywania i pustki, możesz zrozumieć pustkę przed urzeczywistnieniem spokojnego przebywania, ale nie możesz wejść na ścieżki. Kiedy masz szczególny wgląd, czyli czym jest prawdziwa vipassana – specjalny wgląd w pustkę, ten szczególny wgląd łączy się ze spokojnym trwaniem. Wtedy, gdy masz szczególny wgląd połączony ze spokojnym trzymaniem się pustki i już wygenerowałeś bodhiczitta, wtedy wchodzisz do drugiego z bodhisattwa ścieżki. Teraz, przed tym czasem, możesz mieć urzeczywistnienie pustki, ponieważ urzeczywistnienie pustki niekoniecznie oznacza, że ​​masz jednopunktową koncentrację na pustce.

Urzeczywistnienie jest niejasnym słowem, kiedy już się do tego przystąpisz. Zasadniczo oznacza to, że możesz mieć prawidłowe konceptualne zrozumienie tego iw tym sensie mieć urzeczywistnienie, ale jest to realizacja na bardzo grubym poziomie. Możesz to mieć, zanim faktycznie rozwiniesz spokojne przebywanie, ale to samo w sobie nie działa na twój umysł, ponieważ nie jest powiązane ze spokojnym trwaniem.

Moce psychiczne

Publiczność: Czy możesz wyjaśnić, dlaczego ludzie osiągają moce psychiczne, kiedy mają spokojne przebywanie?

VTC: Nie mogę mówić z własnego doświadczenia, więc opowiem ci moje przypuszczenia. W przypadku jasnowidzenia i jasnosłyszenia, ponieważ umysł jest skoncentrowany, pole świadomości jest znacznie szersze. Nasz umysł jest tak zajęty całą naszą wewnętrzną paplaniną, że czasami nawet nie widzimy, dokąd idziemy i spadamy ze schodów. Wydaje mi się, że kiedy rozproszenie w umyśle ustaje, a umysł staje się jaśniejszy, kiedy pojawia się jasność umysłu i jest koncentracja, wtedy pole tego, co jest możliwe do postrzegania, po prostu bardzo naturalnie się rozszerza.

Jednak te moce mogą później zostać utracone. Jeśli to zdobędziesz, ale nie będziesz tego praktykować, wtedy te rzeczy mogą zostać utracone. Niektórzy ludzie mają moce psychiczne nie z powodu spokojnego przebywania, ale z powodu karmy, ale psychiczne moce, które ludzie mają z powodu karmy nie są tak niezawodne jak te, przez które faktycznie przechodzisz medytacja. Uprawnienia uzyskane dzięki karmy może być znacznie bardziej niedokładny.

Jesz mniej jedzenia

Publiczność: Czy możesz wyjaśnić, dlaczego ludzie jedzą mniej, gdy mają spokojne przebywanie?

VTC: Jeśli chodzi o jedzenie brutto, myślę, że dzieje się tak, że cała energia w ciało jest zmieniony. Energia w ciało jest tak blisko związany z umysłem. Możesz zobaczyć, że kiedy twój umysł jest wzburzony, ciało jest poruszony. Naprawdę bardzo do siebie pasują. Tak więc, gdy umysł zaczyna się uspokajać, energia w ciało zostaje uspokojony, a następnie ciało nie polega tak bardzo na obrzydliwym jedzeniu. Nie musi jeść tak dużo, ponieważ nie zużywa całej tej energii na wiele bezużytecznych rzeczy, na które normalnie spalamy swoją energię.

Jeśli chodzi o doznania fizyczne

Och, powinienem powiedzieć o jednej rzeczy, która się często zdarza: ludzie słyszą te nauki o tym, jak odczuwasz mrowienie w głowie, gdy złe powietrze odchodzi tuż przed uzyskaniem mentalnej giętkości. Tak więc początkujący medytujący często myślą, kiedy odczuwają lekkie mrowienie lub inne symbole: „O rany, teraz idę na wielki czas. Muszę być prawie do spokojnego przebywania!”

Mówią, że możesz powiedzieć, kto jest bodhisattwa ponieważ czasami ich współczucie jest tak silne, że włosy na ich ciało stać na końcu. Więc pewnego dnia masz trochę współczucia, a włosy na twojej ręce mrowią i myślisz: „Może jestem prawie bodhisattwa”. To bardzo naturalne, że otrzymujemy jakąś część małego znaku i myślimy, że prawie dostaliśmy całość. Nie martw się o etykietowanie, na którym jesteś poziomie, podstawową rzeczą jest po prostu ćwiczyć.

Podczas medytacji możesz mieć doświadczenia. Nawet jeśli jesteś w zasadzie na początkowych etapach, możesz mieć kilka chwil giętkości. Nie ma nic, co mówi, że nie możesz. Czasami twoje współczucie może być naprawdę silne, a włosy stają dęba. Ale to, co mówię, to to, że posiadanie odrobiny czegoś nie oznacza, że ​​jesteś blisko posiadania całości. Niemniej jednak te doświadczenia mogą być bardzo zachęcające, ponieważ kiedy medytujesz i masz te kilka chwil, kiedy twój umysł jest naprawdę spokojny i spokojny, nawet jeśli nie trwa to zbyt długo, daje ci zupełnie nową perspektywę na to, jaki jest twój potencjał i co jest możliwe i zaczynasz myśleć: „Wow, nawet gdybym miał to tylko przez pięć sekund, mój umysł jest w stanie tego doświadczyć. Więc jeśli będę ćwiczył więcej, może wróci i zostanie na dłużej.”

Kiedy podczas medytacji zdobędziesz tego rodzaju doświadczenie, wykorzystaj je w ten sposób. Pomyśl: „Och, to jest zdolność, którą mam w głowie” i wykorzystaj ją, aby naładować się energią, aby naprawdę trenować, aby uczynić ją bardziej stabilną. Nie popełnij błędu, myśląc: „Teraz mam tę cechę. Wow, czy to nie cudowne! Muszę powiedzieć wielu ludziom. Muszę być prawie na miejscu!” Nie wykorzystuj tych doświadczeń do rozdmuchania ego.

Spokojne przestrzeganie nie jest celem

[W odpowiedzi na słuchaczy] Mówią w naukach, że jeśli masz wszystkie sprzyjające okoliczności, w zależności od twojego karmy a jeśli dobrze ćwiczysz, możesz osiągnąć spokojne przebywanie w ciągu sześciu miesięcy. Niektórym daje to entuzjazm do ćwiczeń. Ale rozmawiałem z ludźmi, którzy kiedy to usłyszeli, zaczęli ćwiczyć, a nawet odbyli odosobnienie przez sześć miesięcy, potem ich umysły nadal były zwariowane i całkowicie się zniechęcili. Byli tak całkowicie skupieni na celu, że w rzeczywistości nauczanie przyniosło zupełnie odwrotny skutek niż miało to mieć miejsce.

Myślałem też o innych przykładach w nauczaniu, jak czasami opowiadają różne historie i mówią różne rzeczy, które mają zilustrować jeden punkt, ale z powodu naszej zachodniej kultury otrzymujemy z tego zupełnie inny punkt. Przykładem tego jest sytuacja, gdy po wysłuchaniu rzeczy w nauczaniu stajemy się zorientowani na cel.

Różne podejścia do praktyki

[W odpowiedzi na publiczność] Istnieją różne sposoby patrzenia na rzeczy. Jeśli twój umysł staje się zbyt napięty, wtedy uczą o braku celu i mówią o tym, jak to wszystko jest teraz, że i tak nie ma nic więcej do zobaczenia. Ale kiedy twoja motywacja jest zbyt luźna, zaczynają mówić o rozwijaniu dobrych cech i etapach, aby to zrobić. Dlatego dobrze jest zrozumieć, że istnieją różne podejścia.

Innymi słowy, tutaj jest praktyka i są etapy do jej wykonania i musimy się do tego szkolić, ale nie powinniśmy przy tym przywoływać naszego zachodniego chwytania, zorientowanego na cel umysłu. Jeśli to robimy i mamy motywację „zamierzam medytować naprawdę ciężko i uspokój się, abym mógł powiedzieć, że to dostałem”, wtedy to zdobędziemy i później to stracimy. To tak, jakbyś chciał po prostu osiągnąć spokój i powiedzieć: „Ok, zrobiłem to. Co jeszcze będzie dalej?” Dlatego determinacja bycia wolnym, bodhiczitta i wszystkie te rzeczy są naprawdę ważne, to nie jest jak pójście po nagrodę. Nie chcesz spokojnego przebywania, ponieważ spokojne trwanie jest naprawdę dobre, odległe i możesz powiedzieć ludziom, że to masz. Ale raczej chcesz spokojnego przebywania, aby przynosiło pożytek czującym istotom, a jeśli twój umysł jest jak banan, a nie skoncentrowany, jak możesz przynieść korzyść innym ludziom? Tak więc spokojne przebywanie nie jest jak otrzymanie nagrody.

Po osiągnięciu spokojnego przebywania

Publiczność: Kiedy osiągniesz spokojne trwanie, co się wtedy dzieje?

VTC: Musisz medytować, aby to zachować. Myślę, że to prawdopodobnie zależy od osoby i tego, jak dużo medytujesz. Wydawało mi się, że jeśli poszedłeś i zrobiłeś odosobnienie i osiągnąłeś spokój, a potem wróciłeś do swojej pracy i wróciłeś do medytacji pięć minut dziennie, to stracisz to. Nie wydaje mi się, że byłbyś w stanie utrzymać swój pełny spokój przez pięć minut dziennie medytacja. Ale wydaje mi się, że gdyby ktoś dążył do spokojnego przebywania i je otrzymał, to później medytowałby i używał spokojnego przebywania do medytować na pustce i medytować on bodhiczitta. Nie powiedzieliby po prostu: „Teraz to mam. Wracam do pracy.” Próbujesz uzyskać spokojne przebywanie, aby móc go używać w innych medytacjach i aby go utrzymać, musisz nadal go używać.

Publiczność: To brzmi jakbyś musiał być klasztorny uspokoić trwanie i że laik nie może tego osiągnąć.

VTC: Dlaczego nie? Milarepa był osobą świecką. Marpa był osobą świecką. Ale nie powinniśmy myśleć: „Ok, nie mogę jednocześnie pracować i uspokoić się w tym samym czasie, dlatego nawet nie będę próbował nic robić”. Śmieszne jest mówienie: „Po prostu zostanę w domu i narzekam, bo nie mogę mieć ich obu w tym samym czasie”. Nie, powinniśmy zacząć praktykować i wprowadzać do naszej codziennej praktyki nauki, które słyszeliśmy, a które można zastosować w praktyce, a nasza codzienna praktyka może naprawdę zacząć się poprawiać. Jeśli zastosujemy wszystkie te instrukcje, które usłyszeliśmy, możemy zacząć dostrzegać pewną poprawę w naszej codziennej praktyce. Więc nawet jeśli podczas porannej przerwy na kawę możesz nie mieć spokojnego wytrwania, nadal uzyskujesz większą poprawę. Możesz zobaczyć zmianę w swoim umyśle, a to pomoże również innym aspektom twojej praktyki, ponieważ możesz lepiej się skoncentrować, a kiedy pójdziesz na odosobnienie, będziesz również w stanie lepiej się skoncentrować. Nie powinniśmy też mieć myśli wszystko albo nic.

Publiczność: Czy to oznacza, że ​​kiedy już osiągniesz spokój, zawsze go masz, nawet jeśli musisz wrócić do pracy?

VTC: Nie, zawsze możesz się cofnąć. Mam na myśli to, że jest to część całej sprawy – rodzisz się w wyższych sferach, tracisz je, spadasz z powrotem. Kiedy jesteś na bodhisattwa etapy, wtedy może nie cofasz się, ale rozumiem, że jest to w zasadzie jak każda inna umiejętność – musisz ją ćwiczyć, aby utrzymać ją na najwyższym poziomie. Wydaje mi się, że jeśli masz spokojne przebywanie, które jest konieczne, aby wejść na ścieżkę gromadzenia bodhisattwa, to dlatego, że masz bodhiczitta, będziesz nadążać za medytacja. Więc w tym momencie będziesz to kontynuował, ale zawsze możesz to stracić, jeśli nie ćwiczysz.

Usiądźmy spokojnie przez kilka minut.


  1. „Utrapienie” to tłumaczenie, którego teraz używa czcigodny Thubten Chodron zamiast „niepokojącej postawy”. 

  2. „Utrapienia” to tłumaczenie, którego teraz używa czcigodny Thubten Chodron zamiast „urojeń”. 

Czcigodny Thubten Chodron

Czcigodny Chodron kładzie nacisk na praktyczne zastosowanie nauk Buddy w naszym codziennym życiu i jest szczególnie uzdolniony w wyjaśnianiu ich w sposób łatwo zrozumiały i praktykowany przez ludzi Zachodu. Jest dobrze znana ze swoich ciepłych, pełnych humoru i klarownych nauk. Została wyświęcona na mniszkę buddyjską w 1977 roku przez Kyabje Ling Rinpocze w Dharamsali w Indiach, aw 1986 otrzymała święcenia bhikszuni (pełne) na Tajwanie. Przeczytaj jej pełną biografię.