Praktykuj cnotę, unikaj niecnoty

Kontemplując przyczynę i skutek

• Generowanie chęci praktykowania przyczyny i skutku
• Rozwijanie zaufania do Budda jako prawdziwe źródło nauk

LR043: Karma 01 (pobieranie)

Pustka i uważność

• Zrozumienie pustki pomaga nam lepiej zrozumieć przyczynę i skutek
• Bycie uważnym w codziennym życiu
• Wyrabianie przekonania, by nie postępować negatywnie

LR043: Karma 02 (pobieranie)

Pytania i odpowiedzi

• Mierzenie naszego poziomu zrozumienia przyczyny i skutku
• Gratyfikacja i pustka
• Zachowanie etyki nie oznacza cierpienia
• Załącznik do wyglądu

LR043: Karma 03 (pobieranie)

Zbliżamy się do końca sekcji poświęconej karmy. Jeśli spojrzysz w swoje lamrim konspektu zobaczysz, że jesteśmy w sekcji o tym, jak praktykować działania i ogólnie o wynikach działań. W tym wykładzie dam ci kilka ogólnych rad, jak zastosować w praktyce wszystkie nauki na temat karmy mieliśmy do tej pory.

Kontemplując przyczynę i skutek

Najpierw spróbuj i nieustannie kontempluj przyczynę i skutek w kategoriach naszego życia. Innymi słowy, spójrz na nasze obecne doświadczenia, różne rzeczy, których doświadczamy na co dzień lub co roku i zobacz te rzeczy w świetle rodzajów działań, które wykonywaliśmy w poprzednich żywotach. Robimy to, ponieważ to właśnie te działania przyniosły nasze obecne doświadczenia. Podobnie spójrz na nasze obecne działania i zastanów się, jakie skutki przyniosą one w przyszłości.

Odnosi się to w dużej mierze do sekcji, którą właśnie zakończyliśmy, w której mówiliśmy o 10 destrukcyjnych działaniach i ich różnych skutkach. Więc teraz zaczynasz dostrzegać, że możesz spojrzeć na wyniki i cofnąć się i zobaczyć, jakie były działania przyczynowe, a także możesz spojrzeć na swoje działania i iść naprzód i zobaczyć te wyniki. Zawsze myśl o tym w kategoriach własnego doświadczenia życiowego.

Dla tych z Was, którzy naprawdę chcą dowiedzieć się więcej na ten temat, przygotowana jest książka zatytułowana „Koło ostrej broni” (wersety wyjaśnione przez Gesze Ngałang Dhargyey) to jest naprawdę dobre. Mówi dużo o różnych aspektach przyczyny i skutku i jest bardzo, bardzo interesujący. Nazywa się Koło ostrej broni z powodu użycia analogii do fałszerza, który robi własne strzały i łuki, a następnie zostaje postrzelony przez te same rzeczy, które sam stworzył. Więc w ten sam sposób działamy i tworzymy pewną energię i wypuszczamy tę energię. Ta sama energia powraca i doświadczamy jej jako różnych wydarzeń, które dzieją się w naszym życiu. Stąd nazwa książki.

Generowanie chęci praktykowania przyczyny i skutku

Wywołaj także chęć praktykowania przyczyny i skutku poprzez kontemplację różnych rezultatów pozytywnych i negatywnych działań. Jeśli tylko posłuchamy nauk o karmy i 10 destrukcyjnych działań, możemy po prostu zacząć czuć: „Och, tak, tak, to tylko garść bla, bla, bla”. Ale jeśli zaczniemy patrzeć na to w kategoriach naszego życia i pod kątem tego, jakie konkretnie rezultaty wynikają z naszych działań i zaczniemy wyobrażać sobie, że doświadczamy tych rezultatów i śledzimy te wyniki z tym, co zrobiliśmy w naszym życiu, wtedy staje się to bardzo, bardzo ważne. żywy. Staje się wtedy czymś, za czym chcemy podążać.

Więc zamiast myśleć: „O tak, tutaj angażuję się w 10 negatywnych działań. Nie powinienem tego robić. Nie powinienem tego robić. Nie powinienem tego robić. Pójdę do piekła, ponieważ jestem grzeszny”, zamiast tego będziemy mieć postawę: „No cóż, spójrz, co robię. To nie jest odosobnione wydarzenie we wszechświecie. Przyniesie pewne rezultaty. Czy te wyniki są rzeczami, których nie mogę się doczekać, czy nie?” Jeśli nie czekamy z niecierpliwością na doświadczanie rezultatów, wtedy mamy wybór, aby nie tworzyć przyczyny. Z drugiej strony, jeśli postrzegamy wyniki jako coś atrakcyjnego i coś, co chcielibyśmy, to możemy kontynuować naszą decyzję i robić to, co robimy.

Rozszerzenie naszego myślenia poza to życie

W ten sam sposób w naszym codziennym życiu powinniśmy zawsze sprawdzić rzeczy, zanim je zrobimy. Jeśli zamierzasz zawrzeć umowę biznesową, nie musisz po prostu kupować na przykład jakichkolwiek akcji korporacyjnych. Patrzysz, jakie będą wyniki. Nie robisz rzeczy przypadkowo, ale zawsze pytasz: „Jakie są korzyści?” To jest ten sam sposób myślenia, z tym wyjątkiem, że teraz przedłużamy go poza to konkretne życie. To wyciąga nas z rutyny myślenia, że ​​jesteśmy tylko tym ciało. Zaczynamy postrzegać naszą świadomość jako ciągłość pochodzącą z poprzednich wcieleń i przechodzącą do przyszłych wcieleń, a narodziny i śmierć są właściwie tylko głównymi punktami przejściowymi, ale nie są początkiem i końcem.

Pamiętaj, aby nie uciekać się do uzasadnień i racjonalizacji

So karmy wiąże się z nowym spojrzeniem na to, jak pasujemy do wszechświata i na wyniki naszych działań. Jeśli zaczniemy to robić, aby naprawdę poważnie traktować nasze działania i ich rezultaty, przestaniemy również uzasadniać i racjonalizować to, co robimy. Innymi słowy, tak długo, jak długo będziemy uzasadniać i racjonalizować to, co robimy, będzie nam bardzo trudno zrozumieć i żyć zgodnie z przyczyną i skutkiem.

Psychologowie często używają terminów „usprawiedliwiać” i „racjonalizować”. Terminy te zasadniczo oznaczają wymyślanie wymówek. I nie tylko po prostu wymyśl wymówki, ale wymyśl wymówki, aby wyjaśnić, co robimy, w sposób, który nas uszczęśliwia. Tutaj, mówiąc o karmy, używamy terminów usprawiedliwienie i racjonalizacja w ten sam sposób — aby wyjaśnić, co robimy, co sprawia, że ​​nasze ego jest szczęśliwe. Używamy ich, aby dać nam logikę, aby zrobić to, co już zdecydowaliśmy, że zamierzamy zrobić.

Na przykład, umysł wyrwany przywiązanie or złość chce coś zrobić, a my tłumaczymy to działanie w kategoriach karmy. Myślimy: „Cóż, mam do tego dobrą motywację”. Ale w rzeczywistości wszędzie panuje zazdrość, ale my na nią nie patrzymy. Albo myślimy: „To tylko małe negatywne działanie”. A może myślimy: „Cóż, to bardzo negatywne działanie, ale ludzie, których krzywdzę, nawet nie wiedzą, że doznają krzywdy. Po prostu zdzieram rząd Stanów Zjednoczonych, który nie dostrzeże różnicy”. Więc racjonalizujemy. Usprawiedliwiamy. Wszystko sprowadza się do tego myślenia: „Oto ja, centrum wszechświata, najważniejszy”. I wymyślamy powody, aby dopasować to, co nasze przywiązanie i niechęć już zdecydowały, że zamierzamy to zrobić. To duża przeszkoda w zrozumieniu przyczyny i skutku.

Przezwyciężenie racjonalizacji i uzasadnienia

Jednym ze sposobów na pokonanie tej przeszkody racjonalizacji i uzasadnienia jest spędzenie czasu na myśleniu o naszych działaniach i wynikach, jakie one przynoszą. Naprawdę rób przykłady w naszym własnym życiu. Podobnie możemy przyjrzeć się naszym obecnym wynikom i doświadczeniom i zobaczyć, jakie były działania przyczynowe. To pomaga nam przezwyciężyć ten garb racjonalizacji. Ale nie wściekaj się na siebie za racjonalizację, ponieważ to tylko dodaje więcej zamieszania.

Rozwijanie zaufania do Buddy jako prawdziwego źródła nauk

Inną rzeczą, która jest przydatna w ożywieniu tej części dotyczącej przyczyny i skutku, jest rozwinięcie zaufania do Budda jako prawdziwe źródło nauk na ten temat. Innymi słowy, ten temat jest dość trudny do zrozumienia przy naszych ograniczonych możliwościach. Tak jak zawsze, gdy mamy jakieś ograniczenia w zrozumieniu czegoś, udajemy się do eksperta, tutaj również, gdy mamy ograniczenia w rozumieniu przyczyny i skutku, polegamy na ekspertze, Budda. Dlatego, gdy pojawiają się niektóre z tych uporczywych pytań, zawsze przypominam wam (i sobie również) to, co powiedzieli moi nauczyciele. Powiedzieli mi, że w rzeczywistości zrozumienie wszystkich drobnych, mikroskopijnych szczegółów i konkretnych przypadków przyczyny i skutku jest znacznie trudniejsze niż zrozumienie pustki. Tylko Budda w pełni rozumie wszystkie najdrobniejsze konsekwencje każdego konkretnego działania. Dlatego musimy polegać na Buddawiele słów na ten temat.

Poleganie na mowie Buddy

Polegać na BuddaSłowo to jest dla większości ludzi Zachodu trudne. Jest w nas coś, co czuje się trochę irytujące, gdy w coś uwierzymy, ponieważ Budda powiedział to. Dzieje się tak często dlatego, że przypominają nam się nasze poprzednie związki religijne. Jednak chętnie w coś wierzymy, ilekroć mówią to naukowcy. Pamiętasz, jak niektórzy naukowcy powiedzieli, że stworzyli nowe źródło energii zwane zimną fuzją? Było o tym w gazetach i wszyscy mówili, że to było fantastyczne. Wszyscy w to wierzyli. Nigdy tego nie kwestionowaliśmy. Nigdy nie myśleliśmy, że naukowcy popełniają błędy. Nigdy nie myśleliśmy, że niektórzy naukowcy kłamią w swoich raportach laboratoryjnych. Ufamy naukowcom. Naprawdę, mówcie o wierze bez dociekania! Mamy dużo niewybrednej wiary w naukę.

Ale rozwijanie pewnego rodzaju przekonania w Buddasłowo nie jest kwestią rozwijania niewybrednej wiary. To kwestia sprawdzenia tzw Budda, sprawdzając, czy Budda kłamie lub nie kłamie, sprawdzając, czy Budda wyjaśnia rzeczy z dobrą lub złą motywacją, sprawdzając, czy Budda ma mądrość, która widzi rzeczy poprawnie lub nie ma tej mądrości. Jeśli mamy jakieś zaufanie do Buddajego cechy, wtedy łatwiej jest wierzyć w rzeczy, które wyjaśnił, ponieważ uznajemy, że jest on ekspertem w pewnej dziedzinie, której jesteśmy zupełnie ignorantami. Ten rodzaj zaufania do Budda zajmuje trochę czasu, aby się rozwinąć. Myślę, że dobrze jest otworzyć nasze umysły, aby pozwolić na tego rodzaju pewność siebie, a nie tylko ją odrzucać.

Gdzie powinniśmy pokładać nasze zaufanie

To prowadzi nas również do pytania, dlaczego mamy zaufanie do różnych rzeczy, takich jak nasza wiara w naukę i wiara we wszelkiego rodzaju rzeczy. Jest tak wiele rzeczy na tym świecie, na które wierzymy innym ludziom. Nigdy nie sprawdzamy ich słowa, aby sprawdzić, czy to, co mówią, jest prawdą. Spójrz na całą naszą edukację, kiedy byliśmy dziećmi. Czy kiedykolwiek? wątpić czego nas nauczono, kiedy byliśmy dziećmi? Nie, uwierzyliśmy w to. W większość z nich nadal wierzymy. Czasami jako dorośli możemy zacząć kwestionować to, czego nauczyli nas nasi rodzice i nauczyciele. Ale często tego nie robimy. Po prostu wierzymy.

Jeśli więc mamy tego rodzaju bezkrytyczną wiarę w ograniczone istoty, które nie są wszechwiedzące, dlaczego mamy trudności z zaufaniem Buddaprzemowa, kiedy Budda ma wysokie realizacje? Nie mówię tylko, żeby w to uwierzyć, ale chodzi o to, że jeśli Budda jest ekspertem w tej dziedzinie, możemy potraktować różne rzeczy, które powiedział o przyczynie i skutku, trochę poważniej, niż gdyby powiedział je Joe Blow. To pomaga nam nabrać w tym przekonania.

Czy to sprawia, że ​​niektórzy ludzie się skręcają?

Odpowiedzi na komentarze odbiorców

Czy sutry rzeczywiście wypowiedział Budda?

Podważasz, że otrzymujemy wiele instrukcji z różnych sutr i że sutry nie pojawiły się publicznie w tym samym czasie. Fakt, że niektóre z nich pojawiły się później, czy nie jest możliwe, że były rzeczy, które przypisywano Budda które nie zostały faktycznie powiedziane przez Budda?

Te nauki o przyczynie i skutku znajdziesz we wczesnych sutrach. Odnośnie tekstów, które pojawiły się później, wyjaśnia się, że Budda mówili te teksty, ale większość ludzi na ziemi nie miała tego karmy lub otwartość umysłu na ich zrozumienie.

Niektórzy ludzie praktykowali nauki zawarte w tych tekstach, ale praktykowali je w małych grupach, a nauki były przekazywane ustnie tylko od nauczyciela do ucznia, a nigdy w dużych grupach. Byli bardzo cicho, aż do czasu, gdy stali się bardziej publiczni. Mówi się również, że niektóre z tych tekstów zostały zabrane do innego kraju i trzymane tam w bezpiecznym miejscu, dopóki umysły ludzi nie dojrzeją do zrozumienia nauk zawartych w tych tekstach. Pomysł wyjazdu do innego kraju był starożytnym odpowiednikiem włożenia czegoś do sejfu.

O tekstach mahajany

Te teksty, które pojawiły się później, to głównie teksty mahajany. Teksty mahajany mówią konkretnie o pustce nieodłącznej egzystencji wszystkich rzeczy. Mówi się o tym również we wcześniejszych tekstach. Dokładniej jest to omówione w późniejszych tekstach.

A także bodhisattwa ścieżka jest wyrażona w tekstach mahajany. Myślę, że jeśli posłuchasz nauk, które pojawiają się w późniejszych tekstach i pomyślisz o nich, jeśli mają dla ciebie jakiś sens, to wydaje się, że Budda musiał je powiedzieć. Kiedy weźmiesz pod uwagę nauki na bodhisattwa praktyka i dążenie aby stać się oświeconym dla pożytku wszystkich istot, dla mnie nie widzę nic lepszego niż to dążenie, mimo że każdy ma inne zdanie. Nie widzę w nim niczego, co mu brakuje. Tak więc teksty, które uczą tego rodzaju rzeczy, nie budzą we mnie wątpliwości, ponieważ wydaje mi się, że jest to najszlachetniejsza rzecz w życiu, w którą można się zaangażować.

Kiedyś zadałem Amczogowi Rinpocze to pytanie, skąd wiemy, że w tekstach nie ma błędów. Istnieją różne wersje niektórych tekstów, w których dany fragment może być obecny lub nieobecny. Zapytałem o ludzi, którzy to przepisywali, czy nie jest możliwe, że popełnili błędy podczas ich pisania, że ​​popełnili błędy podczas ich zapamiętywania i przekazywania? Amczog Rinpocze powiedział: „Tak, jestem pewien, że są błędy. Jestem pewien, że są błędy w tłumaczeniu. Ale możemy nie mieć mądrości, aby dowiedzieć się, co jest błędem, a co nie jest w tej chwili. [śmiech]

Wiedza Buddy

Powiedziałeś, że Budda powiedział, że niczego nie ukrywa. Ale Budda nie wyjaśnił wszystkiego, co wiedział. Nie obchodzi mnie, czy mówisz o wcześniejszych tekstach, czy o późniejszych tekstach, to, co jest napisane, jest zaledwie ułamkiem tego, co Budda wie. The Budda nakreśliliśmy w naukach tylko to, co było dla nas niezbędne, aby móc praktykować. Nauki nawet nie próbują pojąć całości Buddawiedza.

Logika, doświadczenie i wiara

Jego Świątobliwość mówi, że ostatecznie musisz polegać na logice i na rzeczach, które mają dla ciebie sens, a nie tylko na wierze. Jeśli coś można udowodnić logicznie lub można udowodnić własnym doświadczeniem, musisz na tym polegać. Jeśli chodzi o rzeczy, których nie potrafimy logicznie udowodnić i których jeszcze nie potrafimy przeżyć, to musimy zdać się na słowo kogoś, kto wie więcej niż my.

Na przykład możemy polegać na naukowcach, którzy mówią nam rzeczy, których nie wiemy, a jeśli będziemy szkolić się w nauce, będziemy mogli zweryfikować to, co mówią naukowcy. Podobnie możemy polegać na Budda dla rzeczy, których nie znamy i jeśli przećwiczymy ścieżkę, będziemy w stanie zweryfikować własnym doświadczeniem, czy co Budda powiedziane jest prawdą lub fałszem. Tak więc ostatecznie sprowadza się to do naszego doświadczenia, chociaż może to być coś, czego teraz nie możemy doświadczyć.

Często stosujemy kryteria: „Jeśli mówi to, co jest dobre dla mojego ego i w co już wierzę, to jest to prawda. Jeśli mówi coś, co sprawia, że ​​czuję się niekomfortowo i coś, z czym się nie zgadzam, to jest to oczywiście błędne.” W pewnym momencie musimy sprawdzić rzeczy i zobaczyć, jak się do nas czują. Ale myślę, że dobrze jest zawsze pamiętać, że nasze rozumienie jest ograniczone i zostawić tam trochę miejsca na zmianę naszego myślenia.

Myślę, że podstawową rzeczą jest próba zrozumienia rzeczy najlepiej jak potrafimy. Nie krępuj się wątpić co ty wątpić. Możesz nie rozumieć tego, czego nie rozumiesz. Jest wiele rzeczy, których nie rozumiem i wiele rzeczy, których wątpić. Cały czas „kłócę się” z moimi nauczycielami. Prowadzimy razem miłe debaty. I tak ostatecznie sprowadza się do tego, że każdy z nas sam to rozgryzie. Ale to nie oznacza wyrzucenia czegoś po prostu dlatego, że nie rozumiemy tego w tej chwili i nie możemy tego teraz dostrzec.

W razie wątpliwości

To prawda, kiedy się do tego przyłożymy, możemy znaleźć błędy we wszystkim. Myślę, że to, co naprawdę pomaga, to zawsze wracać do tego, co ma dla nas sens. Dlaczego w ogóle się w to zaangażowaliśmy? Dlaczego kontynuujemy? Jest oczywiście coś, co Budda powiedział, że poruszył nasze serce. A jeśli wrócisz do tego i tego wielkiego wpływu, który Budda w twoim życiu, wtedy czujesz się znacznie bardziej związany z tym Budda i łatwiej jest słuchać nauk.

Zrozumienie pustki pomaga nam lepiej zrozumieć przyczynę i skutek

Zrozumienie pustki może pomóc ci lepiej zrozumieć przyczynę i skutek. Jest to bardzo ważny punkt do zapamiętania, ponieważ niektórzy ludzie słyszą trochę o pustce i myślą, że pustka oznacza nicość. Mogą myśleć: „No cóż, jeśli wszystko jest niczym i wszystko jest iluzją, to działania nie mają skutków”. Czasami słyszysz, jak ludzie mówią: „Nie ma dobra. Nie ma zła. Nie ma prawa. Nie ma nic złego”. Czasami słyszysz to nawet w naukach buddyjskich. Ale musimy to dobrze zrozumieć. Jeśli źle to zrozumiemy, nasze błędne zrozumienie staje się dla nas trucizną. Pustka nie oznacza, że ​​rzeczy nihilistyczne nie istnieją.

Pustka w żaden sposób nie neguje przyczyny i skutku. W rzeczywistości, jeśli naprawdę rozumiesz pustkę jako brak wrodzonej egzystencji, wtedy znacznie lepiej rozumiesz przyczynę i skutek. Jeśli twoje zrozumienie pustki sprawia, że ​​myślisz, że nie ma przyczyny i skutku, twoje zrozumienie pustki nie jest właściwe. To bardzo, bardzo ważne, aby to zrozumieć.

Jest to ważne, ponieważ jeśli dobrze rozumiesz pustkę i rozumiesz, że rzeczy nie mają wrodzonej natury, to rzeczy muszą powstać z powodu przyczyn i Warunki. A jeśli powstają z przyczyn i Warunki, to tam masz funkcjonowanie karmy.

Jeśli rzeczy są pozbawione wrodzonej egzystencji, nie mają własnej, trwałej natury i muszą powstać z przyczyn i… Warunki. Jeśli wynikają z przyczyn i Warunki, wtedy czyny mają skutki, a nasze doświadczenia mają przyczyny.

Gdyby zamiast tego rzeczy były rzeczywiście stałe i istniały same w sobie z wewnętrzną esencją, gdyby istniały z natury, nie mogłoby istnieć działanie przyczyny i skutku. Wszystko automatycznie miałoby swoją własną, wrodzoną naturę, którą otrzymało bez zależności od czegokolwiek innego. A jeśli rzeczy istniały bez zależności od czegokolwiek innego, to nie ma sposobu, aby przyczyna i skutek mogły działać.

Gdyby rzeczy istniały z natury, musiałbyś dojść do wniosku, że nie ma przyczyny i skutku. Ludzie, którzy nie rozumieją prawidłowo pustki, często myślą odwrotnie. Uważają, że jeśli rzeczy nie mają wrodzonej egzystencji, nie może również istnieć przyczyna i skutek. To jest błędne zrozumienie.

Komentarze Buddy na temat pustki oraz przyczyny i skutku

Podczas Budda powiedział, że nie ma dobra i nie ma zła, ludzie z niewłaściwym zrozumieniem przyjmują to jako dosłowne. Mogą pomyśleć: „Och, nie ma dobra, nie ma zła, więc mogę kogoś zabić. Mogę zrobić wszystko, co przyjdzie mi do głowy. Zasadniczo myślenie jest tym, jak zawsze żyliśmy naszym życiem… „(nie ma) nic dobrego, nie ma zła, nie ma znaczenia, co robię”.

Połączenia Budda nie oznaczało dosłownie, że nie ma dobra ani zła. Miał na myśli to, że nie ma wrodzonego dobra ani wrodzonego zła, nie ma wrodzonego dobra ani wrodzonego zła. Innymi słowy, rzeczy nie stają się dobre lub złe, dobre lub złe, konstruktywne lub destrukcyjne z powodu ich własnej natury. Stają się dobrzy lub źli tylko z powodu ich związku z innymi rzeczami.

Pamiętaj na początku tego lamrim sekcja, o której zacząłem mówić karmy i mówiłem o tym, jak w buddyzmie odróżniamy działania konstruktywne od destrukcyjnych? Pamiętasz, jak powiedziałem, że jedynym powodem, dla którego zabijanie nazywa się działaniem destrukcyjnym, jest to, że jego wynik jest bolesny? Innymi słowy, wszystko, co ma bolesne skutki, określamy jako powodujące „destrukcyjne działanie”. Wszystko, co w dłuższej perspektywie przynosi szczęśliwe rezultaty, nazywamy przyczyną „konstruktywnym działaniem”. Rzeczy są konstruktywne lub destrukcyjne, słuszne lub niesłuszne, dobre lub złe pod względem tego, jak pasują do całej relacji z innymi zjawiska. Jest to niezwykle ważne, aby to zrozumieć.

Natychmiastowe zrozumienie pustki?

Często w dzisiejszych czasach ludzie bardzo szybko myślą, że doświadczyli pustki, kiedy po raz pierwszy zaczynają praktykować. Wydaje się, że naprawdę wspaniałe jest myślenie, że rozumiesz pustkę. Kiedy byłem początkującym buddyzmem, pamiętam niektóre z moich własnych doświadczeń w medytacja i jak pomyślałem: „Och, teraz to rozumiem!” Wtedy Lama Yeshe kazał kilku starszym studentom przemawiać do wszystkich. Kiedy byłem młodym studentem, pomyślałem: „Kiedy zostanę starym studentem, wygłoszę mowę o pustce, ponieważ naprawdę dobrze to rozumiem”. [śmiech] Bardzo łatwo jest myśleć, że rozumiesz pustkę, kiedy jej nie rozumiesz. Dlatego zawsze musimy pozostać naprawdę ugruntowani w przyczynie i skutku i nigdy nie postrzegać pustki jako sprzecznej z przyczyną i skutkiem.

Iluzja kontra być jak iluzja

Wiele osób nie słucha właściwie. Mówią zjawiska są iluzoryczne, lub zjawiska są iluzją. Budda nie powiedział, że wszystko jest iluzją. Budda powiedział, że wszystko jest jak iluzja. Jest duża różnica między byciem iluzją a byciem jak iluzja. Tak jak jest duża różnica między prawdziwą czekoladą a byciem jak czekolada. To duża różnica. [śmiech] Więc niektórzy ludzie źle rozumieją i mówią: „Budda powiedział, że wszystko jest iluzją, to znaczy, że nic nie istnieje, to znaczy, że mogę robić wszystko, co chcę, bo nic nie istnieje”. To jest całkowicie błędne zrozumienie.

Rzeczy są jak iluzja w tym sensie, że zjawiska wydają się istnieć w pewien sposób. Ale tak naprawdę nie istnieją. Na przykład jesteś w Disneylandzie i patrzysz i widzisz ducha siedzącego obok ciebie. Ten duch to hologram. Wydaje się być prawdziwym duchem, ale nim nie jest. Ale obok ciebie wciąż pojawia się duch. Nie możesz powiedzieć, że nic tam nie ma.

W ten sam sposób, zjawiska wydają się istnieć solidnie i z natury, ale tak nie jest. Nie oznacza to jednak, że nie istnieją. Więc jeśli posuwasz się do skrajności, zaprzeczając całemu istnieniu i myślisz, że wszystko jest nieistniejące i jest iluzją, wtedy również zaprzeczasz przyczynie i skutkowi, a to jest naprawdę, bardzo niebezpieczne.

Jeśli zaprzeczasz przyczynie i skutkowi, całkowicie usuwasz podstawy wszelkiego rodzaju kodeksu etycznego. Jeśli zaprzeczysz etyce, społeczeństwo się rozpadnie. Bądź świadkiem tego, co dzieje się wokół nas. Dlaczego nasze społeczeństwo ma tak wiele problemów? Jeśli przyjrzysz się temu uważnie, zobaczysz, że to kwestia etyki. Wszystkie problemy, o których czytamy w gazetach, w zasadzie mają miejsce, ponieważ ludzie nie rezygnują z 10 negatywnych działań.

Bycie uważnym w codziennym życiu

Oto kolejna rada. Kiedy już poznasz różnicę między konstruktywnymi a destrukcyjnymi działaniami i kiedy dowiesz się, co sprawia, że ​​coś jest neutralnym lub konstruktywnym działaniem, postaraj się być uważny i czujny w swoim codziennym życiu i wprowadzić tę świadomość w życie. Stań się świadomy tego, co mówimy, myślimy i robimy.

Na przykład możesz zadać sobie pytanie: „Jaka jest moja motywacja do robienia tego, co robię? Czy to dobra motywacja? Czy muszę zmienić motywację? Jeśli zmienię motywację, czy nadal mogę wykonać akcję?” Lub „Jeśli zmienię motywację, czy stracę zainteresowanie działaniem?”

Zmieniamy naszą motywację

Może robimy coś takiego jak zmywanie naczyń, zamiatanie podłogi, mycie samochodu lub wynoszenie śmieci. Zadaj sobie pytanie: „Jaka jest moja motywacja?” Jeśli jest to motywacja neutralna, czy możesz przekształcić ją w motywację pozytywną? Zacznij zadawać sobie pytania typu: „O czym mogę myśleć, wykonując to działanie? Jak mogę to zrobić, aby moja motywacja zmieniła się w pozytywną?” W ciągu dnia bądź uważny na to, co się dzieje i staraj się zastosować przyczynę i skutek do naszego życia w sposób, który pozwoli nam naprawdę wykorzystać przyczynę i skutek w każdych okolicznościach.

Wyrabianie przekonania, by nie postępować negatywnie

Staraj się także rozwijać i wzmacniać przekonanie, aby nie postępować negatywnie. Im więcej mamy w tym przekonania, to nawet jeśli inni ludzie będą nas zachęcać do szkodliwych działań, nie zrobimy tego. Kiedy mamy naprawdę głębokie przekonanie o działaniach i ich rezultatach, stajemy się bardziej odporni na naciski ze strony rówieśników.

Również głębokie przekonanie o działaniach i ich rezultatach wpływa na nasze przywiązanie do reputacji. Jeśli naprawdę jesteśmy przywiązani do naszej reputacji, presja rówieśników może na nas łatwo wpłynąć i spowodować, że będziemy działać negatywnie. Ale jeśli mamy bardzo silne przekonanie o działaniach i ich skutkach i nie chcemy działać negatywnie, to nawet jeśli ludzie nas naciskają i nawet jeśli nasza reputacja wydaje się zagrożona, nie pójdziemy dalej. Nie będziemy się przejmować, ponieważ żyjemy zgodnie z naszymi własnymi zasadami etycznymi i to staje się ważne.

Myślę, że to wielka wolność, gdy mamy możliwość oceniania w sobie, co jest szkodliwe, co jest korzystne i działamy z czystym sumieniem i nie przejmujemy się tym, co myślą o nas inni. Czy zdajesz sobie sprawę, ile czasu spędzamy każdego dnia martwiąc się o to, co myślą o nas inni? Nie do wiary!

Wycofujesz się ze świata?

Publiczność: Buddyzm mówi, aby nie wycofywać się ze świata. Wydaje się jednak, że jeśli naprawdę zrozumiesz przyczynę i skutek, przestaniesz robić wiele rzeczy, które robiłeś kiedyś. Czy to nie jest wycofanie się ze świata?

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Myślę, że ta część wycofywania się jest całkiem dobra. Nie powinniśmy myśleć, że tylko dlatego, że coś istnieje na świecie, jest to dobre. Próbowaliśmy znaleźć szczęście na tym świecie niezależnym od Dharmy od nieskończonych czasów, ale jeszcze go nie znaleźliśmy.

Wycofać się ze świata oznacza przestać troszczyć się o innych. Jeśli wycofujemy się ze świata, zostawiamy w tyle innych i po prostu wyruszamy w swoją własną podróż. Ale bycie zaangażowanym w świat nie oznacza, że ​​robimy wszystko, co robią wszyscy inni. Spójrz na ten świat, czy chcesz być zaangażowany w taki sam sposób, w jaki angażują się wszyscy inni? Odbierz magazyn Newsweek. Czy chcesz zachowywać się jak ludzie, o których czytasz w Newsweeku? Newsweek to dla mnie doskonała nauka o tym, jak nie chcę działać. [śmiech] Nie znajduję tam wielu bohaterów.

Chcesz żyć w świecie, ale nie być ze świata. Nie chcemy być przywiązanie, dołączony i robiący wszystko to, co robią wszyscy inni. Nadal możemy żyć w świecie i uczestniczyć, ale robimy to z inną motywacją i innym podejściem, nie robiąc rzeczy tylko dlatego, że robią to inni. Co z tego, że przestaniesz pić? Myślisz, że świat się rozpadnie, jeśli przestaniesz pić? Myślisz, że wszyscy twoi przyjaciele cię nie polubią, bo już nie pijesz i nie bierzesz narkotyków? Jeśli to jedyny powód, dla którego cię lubią, to musisz mieć naprawdę kiepską osobowość. [śmiech]

Spójrz na dzisiejszy świat, większość ludzi w ciągu jednego dnia coś zabija. Mogą nie zabić człowieka, ale większość ludzi zabija zwierzę lub przynajmniej jednego owada w ciągu dnia. Czy chcesz to zrobić? Czy to jest to, co musisz zrobić, aby móc komunikować się z innymi czującymi istotami? Innymi słowy, czy myślisz, że aby być korzystnym dla czujących istot, musisz robić wszystko, co one robią, a więc każdego dnia musisz coś zabić? To nie jest poprawne myślenie.

Połączenia Budda mieszkał na świecie i Budda przynosił ogromne korzyści innym. Dwadzieścia pięćset lat później ludzie nadal praktykują Buddanauki. Budda nikogo nie zabił. Budda niczego nie ukradł. Nie pił. Nie zrobił wszystkiego, co wszyscy inni. Spójrz na Jezusa. Czy zrobił wszystko, co robili wszyscy inni? To w zasadzie dlatego, że nie zrobił tak silnego wpływu.

Mierzenie naszego poziomu zrozumienia przyczyny i skutku

Jednym ze sposobów oceny i pomiaru naszego poziomu zrozumienia przyczyny i skutku jest zobaczenie, co cię bardziej interesuje – to życie czy przyszłe życia? Jeśli masz słabe zrozumienie przyczyny i skutku, to życie cię bardziej interesuje. Jeśli dobrze rozumiesz przyczynę i skutek, przyszłe żywoty są bardzo ważne.

Wiąże się to ze zmianą paradygmatu. Nasz zwykły paradygmat brzmi: „Robię to, ponieważ sprawia mi to przyjemność. Ważne jest to, co sprawia, że ​​czuję się teraz dobrze. Co jeszcze jest w życiu? Czy nie dlatego tu jestem? Dopóki żyjemy z tym jako naszym głównym paradygmatem, naszą ramą numer jeden „A”, z którą oceniamy wszystko, z czym się stykamy, wtedy niezwykle trudno będzie praktykować przyczynę i skutek, ponieważ istnieje nie ma w tym myśleniu miejsca na opóźnioną satysfakcję.

Opóźnianie gratyfikacji

Psychologowie mówią o nauce opóźniania gratyfikacji. Zamiast robić coś, co sprawia, że ​​czujesz się teraz dobrze, ale ostatecznie jest autodestrukcyjne, uczymy się robić coś po prostu dlatego, że przyniesie to dobre rezultaty na dłuższą metę. Karma to dokładnie to samo, co mówią psychologowie, tyle że wykracza poza ten szczegół ciało (przyszłe życia).

Dzięki zrozumieniu przyczyny i wpływu możesz zdecydować się na opóźnienie natychmiastowej gratyfikacji. Rozumiesz, że robienie tego, co robisz teraz, może sprawić, że poczujesz się dobrze w tym życiu, ale przyniesiesz wiele bólu w następnym życiu. Więc jeśli teraz opóźnisz gratyfikację i nauczysz się radzić sobie bez tego konkretnego działania, to w przyszłych wcieleniach przyjdzie o wiele więcej szczęścia. To jest ta sama zasada psychologiczna, z tym wyjątkiem, że teraz patrzymy poza ten szczegół ciało.

Pytania i odpowiedzi

Publiczność: Jeśli opóźnimy gratyfikację, czy nie będziemy teraz cierpieć? Czy to nie jest psychologicznie niezdrowe?

VTC: To zależy od nastawienia, z jakim opóźniasz swoją gratyfikację. Jeśli robisz to w sensie wyrzeczenia się siebie: „Będę teraz cierpieć, aby później móc być szczęśliwym”, to nie jest to tak zdrowe psychicznie. Ale jeśli uznasz, że to, co zamierzasz teraz zrobić poprzez opóźnienie natychmiastowej gratyfikacji, przyniesie szczęście później, to nie wydaje się to wielką podróżą w cierpieniu. Cieszysz się, że to robisz, ponieważ wiesz, jaki będzie wynik.

Kiedy zajdziesz w ciążę i urodzisz dziecko, poród może być nieszczęśliwy. Ale kiedy myślisz o dziecku, które dostajesz później, zaczynasz przez nie przechodzić. Poród nie wydaje ci się rzeczą straszną i czymś, czego należy unikać, jeśli twój umysł koncentruje się na wyniku porodu — pięknym dziecku, które będziesz miał później. Staje się więc kwestią spojrzenia na sprawy z odpowiedniej perspektywy i nie wdawania się w podróż z samozaparciem. Jest to raczej nauka zrównoważonego nastawienia.

Myślę, że jednym wielkim problemem jest to, że staliśmy się tak wrażliwi na każdą drobną rzecz, która nas denerwuje i tak wrażliwi na każdą drobną rzecz, która może nam przynieść choć odrobinę przyjemności, że jesteśmy całkowicie zdezorientowani. Idziesz do centrum handlowego i stajesz się zdezorientowany. Nie wiesz, co kupić, bo nie wiesz, co cię uszczęśliwi, niebieski sweter czy zielony. Ponieważ pragniemy jak największego szczęścia, czujemy, że musimy dokonać właściwego wyboru! I w ten sposób stajemy się nieszczęśliwi. Natomiast jeśli przestaniemy dbać o to, co nas uszczęśliwi, czy to zielony sweter, czy niebieski sweter, to nawet jeśli założymy fioletowy sweter, będziemy szczęśliwi.

Gratyfikacja i pustka

[Odpowiedź dla publiczności] Kiedy mówimy o przyszłej gratyfikacji, nie oznacza to, że musimy cierpieć teraz. Jeśli zdasz sobie sprawę, że żadna sytuacja nie istnieje jako z natury dobra, z natury zła, z natury bolesna, z natury przyjemna itd., możesz zrezygnować z małej przyjemności, a doświadczenie może być teraz przekształcone w szczęśliwe. Więc kiedy mówimy o opóźnionej gratyfikacji, nie oznacza to, że musisz cierpieć teraz, aby później być świętym.

Zachowanie etyki nie oznacza cierpienia

Publiczność: Nie sądzę, aby w ludzkiej naturze leżało czerpanie przyjemności z robienia szkodliwych rzeczy, więc myślę, że rezygnacja z tych negatywnych działań nie byłaby takim poświęceniem.

VTC: Tak, staramy się porzucić szkodliwe rzeczy. Tak jak powiedziałeś, rzeczy takie jak zabijanie również nam szkodzą i sprawiają, że czujemy się nieszczęśliwi. Nie jest więc tak, że rezygnacja z zabijania skłania nas do myślenia: „Naprawdę chcę to zrobić, ale teraz nie mogę, ponieważ zostałem buddystą”.

W ten sam sposób niektórzy myślą, że biorąc zakonnice śluby to umieszczenie się w tym niesamowitym więzieniu bycia sfrustrowanym przez cały czas – „Chcę robić te wszystkie rzeczy, a teraz nie mogę!” [śmiech] Zamiast tego jest to bardziej jak uświadomienie sobie, że jeśli po prostu porzucisz postawę, która chce się zaangażować w te rzeczy, to możesz być teraz całkiem szczęśliwy.

Tak więc zachowanie etyki nie oznacza teraz cierpienia. Oznacza to rezygnację z działań, które przysparzają ci później cierpienia, które sprawiają, że teraz siebie nienawidzisz. I w ten sposób zaczynasz teraz lubić siebie o wiele bardziej.

Publiczność: Czy nie cieszyła cię rezygnacja z niektórych rzeczy, z których musiałaś zrezygnować, kiedy zostałaś zakonnicą?

VTC: Ja też dorastałem myśląc: „Och, wszyscy ci ludzie muszą być naprawdę nieszczęśliwi. Nie mogą robić tych wszystkich rzeczy”. Ale zacznij od przyjrzenia się własnemu doświadczeniu. Przyjrzyj się niektórym rzeczom, które robiłeś, a które uważałeś za uszczęśliwione, a później uświadomiłeś sobie, że są zachowaniami autodestrukcyjnymi. Kiedy zdałeś sobie sprawę, że są autodestrukcyjne, zrezygnowałeś z nich i stałeś się szczęśliwy.

Możesz więc zobaczyć z własnego doświadczenia, jak to jest. Zasadniczo rezygnujesz z zachowań autodestrukcyjnych, nie dlatego, że powinieneś lub powinieneś, ale dlatego, że w końcu zacząłeś uznawać, że jest ono autodestrukcyjne. Zdajesz sobie sprawę, że to cię nie uszczęśliwia, tylko unieszczęśliwia.

To tak, jak wtedy, gdy alkoholik w końcu uświadamia sobie, że picie nie rozwiązuje jego problemów, ale je stwarza. Albo kiedy ktoś, kto ma jakiekolwiek uzależnienie, zdaje sobie sprawę, że to, od czego jest uzależniony, jest częścią problemu; to nie jest rozwiązanie.

Przywiązanie do wyglądu

Publiczność: Czy nie musiałeś zmieniać swojego widoki o Twoich długich włosach i dlaczego było to dla Ciebie ważne?

VTC: Sposób, w jaki zmieniłem moje widoki o tym, dlaczego długie włosy były dla mnie ważne, było to, że wyobrażałam sobie posiadanie pięknych długich włosów, piękniejszych niż moje. Myślisz, że nie miałam pięknych długich włosów? Pokażę ci zdjęcia! [śmiech] Wyobraziłem sobie, że mam naprawdę, naprawdę piękne włosy, a potem pomyślałem: „OK, całe życie przechodzę z pięknymi włosami, a potem umieram z pięknymi włosami. Leżę w mojej trumnie z tymi pięknymi włosami, a wszyscy ci ludzie przyjdą i powiedzą: 'Wow, ona ma takie piękne włosy!'” [śmiech] I uświadomiłem sobie: „Co mi z tego przyniesie? Jeśli nie przyniesie mi to nic dobrego po śmierci, jaki jest z tego pożytek, kiedy żyję?”

Publiczność: Gdybyś nie dokonał tego przejścia tak przekonującego dla siebie, nadal cierpiałbyś, prawda?

VTC: Byłbym bardzo zmartwiony, gdybym nie dokonał tego przejścia. Bardzo bym się martwił, że moje włosy będą siwieć. Teraz mogę to wszystko odciąć. [śmiech]

Publiczność: Musiałeś zmusić się do odejścia z nowym sposobem myślenia, prawda?

VTC: Próbowałam się z tym pogodzić przed obcięciem włosów, więc kiedy już je ścięłam, czułam się z tym naprawdę dobrze. Nie myślałem: „Och, powinienem to zrobić, ponieważ jestem przywiązany do moich włosów i dlatego powinienem się zaprzeć”. Tak nie było. Chodziło raczej o to, że dużo poważnie zastanawiałam się nad tym, co naprawdę dobrego dało mi długie, piękne włosy? Jaka to była dla mnie ostateczna korzyść? Jaką to ostateczną korzyść przyniosło to innym? Czy fakt, że mam długie, piękne włosy, pomógł złagodzić problemy innych?

Publiczność: Jakie są ostateczne korzyści z posiadania krótkich włosów?

VTC: Nie ma cnoty w posiadaniu krótkich włosów. To nie krótkie włosy są cnotliwe, to umysł się poddaje przywiązanie do twojego fizycznego wyglądu, który jest cnotliwą praktyką. Ten rodzaj umysłu uwalnia cię od wielu trudności. Możesz mieć krótkie włosy i być bardzo przywiązanym.

Publiczność: A co z ubraniami i szatami?

VTC: Właściwie w czasie Budda mnisi i mniszki nosili ubrania zrobione ze szmat. Chodzili na cmentarz, zbierali stare ubrania i zszywali je razem. Czasami świeccy ofiarowywali mnichom i mniszkom ładne ubrania. Ale nawet jeśli ktoś oferował fajny materiał, to i tak musiał pociąć go na łaty i zszyć. Jeśli spojrzysz na moje szaty, wszystkie są zszyte razem i to jest całkiem celowe. Ma nam pomóc nie przywiązywać się do posiadania jakiegoś pięknego, nowego, gładkiego kawałka materiału na szaty.

W czasie Buddamnisi i mniszki nosili stare, niechlujne rzeczy i nikogo to nie obchodziło. Jeśli to zrobiłeś, w dzisiejszych czasach ludzie prawdopodobnie się zdenerwują i pomyślą, że jesteś naprawdę głupi i nie masz nic wartościowego do powiedzenia. Jeden z moich nauczycieli powiedział kiedyś: „Dlatego upewnij się, że twoje szaty wyglądają rozsądnie”. Inaczej wyglądalibyśmy jak w latach sześćdziesiątych mnich albo zakonnica [śmiech] i to niszczy wiarę innych ludzi. Ludzie nie mają naprawdę jasnych umysłów w tych sprawach. Na początku często nie potrafią spojrzeć poza wygląd.

Rozpoznawanie krzywdy przywiązania

Publiczność: To, co naprawdę się liczy, to umysł przywiązany do rzeczy. Nie chodzi o włosy i nie chodzi o szaty. A umysł może przywiązać się do wszystkiego, więc co robić?

VTC: Masz rację. Nasz umysł może przywiązać się do absolutnie wszystkiego. Możemy przywiązać się do niesamowitych rzeczy.

Spójrz na świnie. Zobacz, do czego są przywiązani. Myślę, że czasami przyglądanie się świniom jest naprawdę pomocne, ponieważ ich umysły są dokładnie takie jak nasze. Po prostu przedmioty ich przywiązanie są różne.

Myślę więc, że najważniejsze jest to, że musimy uznać szkodę przywiązanie. Musimy rozpoznać jak przywiązanie jest jak ktoś, kto nas ciągnie jak osioł z liną w nosie. Załącznik po prostu prowadzi nas dookoła, a kiedy rozpoznasz, że przywiązanie jest tym, co cię krępuje, co daje ci inspirację, aby nie kupować tego.

Religia i nadużycia religijne

Publiczność: Czy uważasz, że religia może poważnie wypaczyć ludzi? Czy możesz podać przykład?

VTC: Religia z pewnością poważnie wypacza ludzi. [śmiech] Zdecydowanie. Chcesz, żebym dał przykład? Mogę podać wiele przykładów.

Byłem właśnie na konferencji i była jedna osoba, która mówiła o nadużyciach religijnych. Jednym z przykładów, które podał, był fakt, że kobiety są rozdawane podczas ceremonii ślubnych. Nigdy nie oddajesz mężczyzny. Zawsze oddajesz kobietę. Uważam, że jest to dość destrukcyjne i obraźliwe użycie religii. Myślę, że to nie ma nic wspólnego z tym, czego nauczał Jezus. Ale nazywamy to religią, ponieważ należy do instytucji.

Albo weźmy przykład rodziców, którzy mówią: „Muszę zbić moje dziecko na miazgę, aby zaszczepić bojaźń Bożą”. To jest zdecydowanie nadużycie religijne. Sprawianie, by ludzie czuli się winni i czuli się okropnie z powodu samych siebie, nie ma nic wspólnego z prawdziwymi naukami prawdziwych przywódców religijnych. Te rzeczy są nieporozumieniami nauczanymi przez instytucje religijne i mogą być bardzo szkodliwe.

Nie o tym tutaj mówimy, kiedy mówimy o porzuceniu przywiązań. Nie staramy się sprawić, by ktokolwiek czuł się winny, kiepski lub zły wobec siebie. Chodzi o to, że czasami patrzymy na Buddanauki przez filtr naszego poprzedniego wychowania, co stwarza dla nas trudności.

Odrodzenie

[W odpowiedzi na publiczność] To jest trudna rzecz, z którą musimy sobie poradzić – nie mając przekonania, że ​​odrodzenie istnieje. Myślę, że jedną z największych przeszkód jest to, że jesteśmy tak przyzwyczajeni do identyfikowania się z tym ciało.

Mamy pewne poczucie ciągłości, ponieważ możemy sobie wyobrazić jutro i możemy wyobrazić sobie, że nasze dziecko dorasta i możemy sobie wyobrazić, że się starzejemy. Czasem trudno sobie wyobrazić, że się starzejesz, ale tak się dzieje do tej pory i nie sądzę, żeby to się skończyło. Możemy nawet wyobrazić sobie, że umieramy, kiedy sobie na to pozwalamy. Ale jakoś, kiedy myślimy poza tym ciało, zaczynamy mieć różnego rodzaju wątpliwości.

Jedną rzeczą, która jest pomocna, jest przyjrzenie się, ile naszych ciało zmienił się. Wyobraź sobie, że możesz widzieć całe swoje życie i patrzeć, jak wyglądasz jako dziecko, jako nastolatek, jako dorosły i jako starczy człowiek. Spójrz na różnice w tym samym ciało. To niesamowite różnice. Istnieją również niesamowite różnice w stanie psychicznym. A jednak to wszystko jest ciągłością tej samej osoby.

Kiedy mówimy o przyszłych życiach, jest to po prostu kolejna zmiana wyglądu zewnętrznego, kolejna zmiana zewnętrzna. Tak jak umysł zmieniał się z chwili na chwilę i jak ciało zmienia się z chwili na chwilę, proces ten nie kończy się na śmierci. Umysł będzie działał w jednej chwili po następnej, nawet jeśli ciało może być inny ciało. To sprawia, że ​​myślimy o sobie trochę inaczej niż zwykle.

Reagowanie na cierpienie

Publiczność: Kiedy widzimy cierpienie innych, jak nie popadać w przytłoczenie, zniechęcenie i przygnębienie?

VTC: Jest to jedna z głównych praktyk bodhisattwa, ZA bodhisattwa to ktoś, kto kocha innych bardziej niż siebie, który pracuje na rzecz innych i robi to ze szczęśliwym umysłem. Aby mieć szczęśliwy umysł, musisz chronić się przed zniechęceniem.

Jeden ze sposobów, w jaki bodhisattwa robi to poprzez pamiętanie, że wszystkie istoty mają Budda natura i potencjał stania się w pełni oświeconymi istotami. Bodhisattwowie wiedzą, że całe cierpienie, które się dzieje, jest czymś, co można usunąć, ponieważ można usunąć przyczynę cierpienia, którą jest ignorancja. Nie jest więc tak, że cierpienie jest czymś trwałym, wiecznym, wiecznym i przytłaczającym. Jest to coś, co powstaje z przyczyn i te przyczyny można powstrzymać. Myślę w ten sposób bodhisattwa ma bardzo, bardzo głęboką wiarę i optymizm. Rozumieją, że rzeczy się zmieniają i że każdy ma możliwość generowania mądrości i współczucia.

Czujemy się przytłoczeni, gdy patrzymy na rzeczy tylko w kategoriach teraźniejszości i tego, co dzieje się w teraźniejszości. Jeśli widzisz, że cierpienie jest oderwane od przyczyn i skutków, to wydaje się przytłaczające. Wygląda na to, że nie ma przyczyny lub nie ma kontroli i to jest po prostu ta straszna rzecz. Ale kiedy zaczniesz widzieć cierpienie w kontekście jego przyczyn i skutków, wtedy nasz umysł zyskuje trochę przestrzeni.

Publiczność: Skąd wiemy, kiedy komuś pomóc, a kiedy nie?

VTC: Gdzie jest punkt, w którym się rozciągamy? To trudna sprawa i coś, co jest inne dla każdej osoby i każdej sytuacji. To może nie być dla nas od razu jasne.

Często w naszym umyśle pojawia się wiele niejasności związanych z wiedzą, gdzie narysować linię i powiedzieć: „To jest moje ograniczenie”. Lub wiedząc, gdzie pchnąć się trochę dalej, co jest dobre, lub wiedząc, kiedy popchnęliśmy się tak bardzo poza to, w rzeczywistości jesteśmy destruktywni i możemy robić coś z mentalnością bohatera zamiast z prawdziwym współczuciem. To jest coś, co wiemy tylko patrząc na własny umysł. Musimy stać się prawdziwi, naprawdę wrażliwi na siebie. Nikt inny nie może nam powiedzieć. To bardzo trudna sprawa.

Byłoby czasem miło, gdyby ktoś mógł nam powiedzieć, jakie są nasze motywacje, ponieważ czasami nie potrafimy powiedzieć własnemu umysłowi. Ale kto może wejść do czyjegoś umysłu? Może ktoś, kto jest jasnowidzem, ale ja na pewno nie.

Myślę, że w końcu, nawet jeśli inni ludzie mogliby nam powiedzieć, to, czego musimy się nauczyć, to rozwinąć w sobie tę wrażliwość i nauczyć się oceniać swoje ograniczenia. Musimy się nauczyć, kiedy możemy się trochę rozciągnąć, a kiedy stawiamy na fałszywą motywację i jesteśmy Myszką Miki bodhisattwa. I musimy nauczyć się dawać sobie przestrzeń do popełniania błędów, zamiast myśleć, że zawsze musimy być idealni.

Czy nie żałowałeś, że nie udzieliłem innej odpowiedzi? Coś w stylu: „Wszystko, co robisz, to zakładanie elektrod, a maszyna poda ci poziom motywacji”. [śmiech]

Usiądźmy spokojnie przez kilka minut.