Boeddhistische mindfulness en seculiere mindfulness

Mindfulness is momenteel een populaire praktijk in onze samenleving. Het wordt besproken in nieuwsbladen. TV-presentatoren interviewen instructeurs van mindfulness. Winkels verkopen speciale kleding, timers en bellen om beoefenaars van mindfulness te helpen, en mindfulness-sessies worden ingepast in het werkschema in kantoren, bedrijven en kleedkamers. Mindfulness is de nieuwste rage geworden die ons naar ontspanning zou moeten leiden en onze stress zou verminderen.

De seculiere mindfulness-oefeningen die nuttig zijn voor mensen in de hele samenleving, zijn ontstaan ​​in de boeddhistische beoefening van mindfulness. Tegenwoordig hebben ze zich ontwikkeld op een manier die afwijkt van hun oorsprong in een spirituele traditie. Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen de twee soorten mindfulness, zodat mensen duidelijk weten wat ze beoefenen en waarom.

Een boeddhistische vriend in Singapore die seculiere mindfulness doceert, vertelde me dat in een multiculturele, multireligieuze samenleving zoals Singapore (en de VS), mensen die geen boeddhist zijn misschien seculiere mindfulness willen leren meditatie om hen te helpen rustiger te worden en in contact te komen met hun gevoelens. Maar ze zullen niet aangetrokken worden tot de beoefening en zullen dus de voordelen ervan mislopen als mindfulness wordt aangekondigd als een boeddhistische beoefening.

Aan de andere kant, mensen die een spiritueel pad zoeken en het boeddhisme willen leren omdat ze spirituele bevrijding of volledig ontwaken zoeken, zullen willen studeren met een boeddhistische leraar en willen leren over subtiele vergankelijkheid, de vier edele waarheden, onbaatzuchtigheid, de altruïstische intentie, wedergeboorte, enzovoort. Ze zullen leren hoe ze zowel analytisch als plaatsing kunnen doen meditatie over deze onderwerpen, een vaardigheid die ze niet zullen vinden in de beoefening van seculiere mindfulness.

Wat is mindfulness?

Het boeddhisme definieert mindfulness als een mentale factor die zich richt op een deugdzaam object en in staat is om de geest op dat object gefocust te houden. Hoewel de traditionele definitie een deugdzaam object als focusobject vereist, kan het ook een neutraal object zijn, zoals de adem. In Pali (sati) en Sanskriet (smrti) is mindfulness hetzelfde woord als 'herinneren' of 'herinneren'. Mindfulness werkt om afleiding naar andere objecten te voorkomen. Het cultiveren van mindfulness heeft betrekking op zowel onze beoefening van ethisch gedrag als op onze ontwikkeling van concentratie.

Mindfulness bij het beoefenen van ethisch gedrag

In de context van ethisch gedrag cultiveren degenen onder ons die boeddhisten zijn aandacht voor onze voorschriften, of het nu lag of kloosterlijk, en van de tien deugdzame acties die we nastreven te cultiveren. We herinneren ons de waarden en principes waarnaar we willen leven en handelen ernaar. Wanneer we onze vergeten voorschriften, onzorgvuldigheid en zelfgenoegzaamheid volgen. Door niet na te denken over onze waarden of over wat voor soort mens we willen zijn, worden we op deze manier en dat getrokken door objecten van gehechtheid en boosheid die in de geest komen. Wanneer herinnering aan onze waarden en voorschriften verdwijnt, kunnen we ze niet gebruiken om ons dagelijks leven in te kaderen of te ondersteunen en op een ethische manier te leven.

Mindfulness werkt nauw samen met een andere mentale factor die introspectief bewustzijn wordt genoemd (P. sampajañña, Skt. samprajanya), ook vertaald als 'mentale alertheid' of 'waakzaamheid'. Deze mentale factor is als een kleine spion die observeert of we ons bewust zijn van onze waarden en voorschriften en of we in overeenstemming met hen handelen. Het is een klein hoekje van de geest dat onderzoekt: 'Ik praat. Is wat ik zeg waar? Bevordert het de harmonie tussen mensen? Is het lief? Is dit een geschikt moment om dit te zeggen?” Introspectief bewustzijn observeert: “Hoe gaat het met mijn lichaam nu verhuizen? Welke invloed hebben mijn fysieke bewegingen en gebaren op andere mensen? Ben ik me bewust van de andere mensen in mijn omgeving en hoe mijn acties hen beïnvloeden?”

Ik las een verhaal in het nieuws dat een goed voorbeeld is van hoe mindfulness en introspectief bewustzijn samenwerken in de praktijk van ethisch gedrag. Een voetballer van 6 m en een gewicht van 5 pond was aan het trainen in een park. Hij hoorde een vrouw schreeuwen en ging op onderzoek uit. Ze werd op klaarlichte dag aangevallen door een man. Toen de voetballer naar hem toe rende om te helpen, realiseerde hij zich dat hij een heel groot persoon was en dat mensen bang van hem konden worden, vooral als hij snel op ze af kwam. Hij rende met dat bewustzijn weg omdat hij niet iedereen bang wilde maken, en hij sleepte de man weg van de vrouw en zette hem neer. Er kwam nog een man langs die de man daar hield tot de politie arriveerde. De voetballer leidde de vrouw vervolgens op enige afstand en hielp haar kalmeren omdat ze behoorlijk van streek was. Al die tijd was hij zich bewust van zijn grootte en het effect dat het op anderen had.

We zeggen dat hij opmerkzaam was, wat waar is, maar hij had ook een introspectief bewustzijn. Hij bedacht dat hij niemand bang wilde maken en hij had het introspectieve bewustzijn om zich bewust te zijn van hoe hij zich bewoog, zodat op zijn weg om te helpen niemand bang werd behalve de aanvaller. Dat is een goed voorbeeld van opmerkzaamheid van hoe hij zich wilde gedragen en introspectief bewustzijn controleren of hij zich op die manier gedroeg. De politie verklaarde de voetballer en de andere man tot helden, maar de voetballer zei: 'Ik ben geen held. Ik deed gewoon wat iedereen zou moeten doen als iemand hulp nodig heeft.”

Mindfulness bij het ontwikkelen van concentratie

In de context van het ontwikkelen van de eenpuntige geest van sereniteit (shamatha), richt mindfulness zich op het object dat je gebruikt om concentratie te cultiveren. Dit moet een object zijn waarmee u bekend bent. Als u de gebruikt Buddha als jouw meditatie object, je kijkt naar een standbeeld, schilderij of een afbeelding van de Buddha om te onthouden hoe hij eruit ziet, de uitdrukking op zijn gezicht, zijn handgebaren, enzovoort. Dan sla je je ogen neer en breng je dat beeld voor de geest in je mentale bewustzijn. Sereniteit wordt gecultiveerd door het mentale bewustzijn en het object van sereniteit is een mentaal object. Sereniteit wordt niet bereikt door een visueel bewustzijn dat naar een kaars of een bloem staart. Mindfulness onthoudt het object van concentratie en functioneert om de aandacht erop te houden, dus je herinnert je niet de film die je gisteren hebt gezien of wat iemand vorige week deed die je dwarszat. Je bent niet slaperig of valt niet in slaap, maar bent gefocust op het object van meditatie.

In meditatie, checkt introspectief bewustzijn om te zien of je opmerkzaamheid nog steeds actief is meditatie object, als de geest rusteloos is en afgeleid wordt door een object van gehechtheid, of als de geest saai, lusteloos of laks is. Een hoekje van de geest merkt van tijd tot tijd op: "Ben ik nog steeds op het beeld van de... Buddha?” Als je dat niet bent, activeert het het juiste tegengif dat je in staat stelt om de aandacht voor het object van te vernieuwen meditatie.

Dit is hoe deze twee, mindfulness en introspectief bewustzijn, in de meeste situaties samen werken. Het zijn twee mentale factoren waar we moeite voor moeten doen, niet alleen in onze meditatie praktijk, maar ook in ons dagelijks leven.

Voordelen van het ontwikkelen van mindfulness en introspectief bewustzijn

Op het boeddhistische pad volgen we de drie hogere trainingen van ethisch gedrag, concentratie en wijsheid. De volgorde van deze drie begint met de gemakkelijkste en wordt geleidelijk moeilijker. Door ethisch gedrag te beoefenen, verbeteren onze mindfulness en introspectieve bewustzijn automatisch. We oefenen mindfulness van onze voorschriften met betrekking tot verbale en fysieke activiteiten en cultiveren introspectief bewustzijn dat ons leidt om ernaar te leven. Onze relatie met anderen verbetert en we hebben minder schuldgevoelens en spijt - twee factoren die het cultiveren van concentratie belemmeren. Omdat onze opmerkzaamheid en introspectief bewustzijn al enigszins ontwikkeld zijn, cultiveren we sereniteit op het object van meditatie is makkelijker.

In ons dagelijks leven, naast het cultiveren van mindfulness en introspectief bewustzijn van wat we zeggen en doen, houden we ook de geest in de gaten omdat onze fysieke en verbale acties hun oorsprong vinden in de geest. We zorgen ervoor dat onze geest is gericht op deugdzame objecten. Het is overdag nuttig om te controleren: 'Is mijn geest in La-La Land iets moois aan het verbeelden dat ik wil? Of ben ik in Spijtland aan het denken aan iets in het verleden dat ik heb gedaan waar ik me niet goed bij voel? Of loop ik door Memory Lane te denken aan al die mensen die ik op de middelbare school kende en vraag ik me af wat ze nu aan het doen zijn?' Wanneer introspectief bewustzijn dit soort gedachten opmerkt, stop dan en vraag jezelf af: "Is dit een goed object om je nu op te concentreren? Heeft het nadenken hierover enig voordeel voor mezelf of anderen?” We zullen merken dat waar we aan denken vaak tijdverspilling is.

Boeddhistische mindfulness en seculiere mindfulness

Mindfulness is nu de nieuwste en grootste rage, zoals yoga jaren geleden was, en het is belangrijk om seculiere mindfulness en boeddhistische mindfulness te onderscheiden: ze zijn niet hetzelfde. Seculiere mindfulness kwam voort uit de vipassana meditatie onderwezen in het Theravada-boeddhisme. In de jaren '60 en '70 gingen jongeren zoals Jack Kornfield, Sharon Salzburg, Joseph Goldstein en anderen naar Birma en Thailand waar ze vipassana (inzicht) leerden meditatie, waaronder de beoefening van mindfulness, en de Boeddhadharma. Maar toen ze terugkeerden naar de VS, leerden ze mindfulness en vipassana gewoon als een... meditatie techniek die mensen zou helpen om rustiger en bewuster te worden. Omdat ze geen religie wilden onderwijzen, onderwezen ze geen mindfulness en vipassana in de context van boeddhistische leringen zoals de vier edele waarheden, de achtvoudig nobel padOf de drie hogere trainingen. Voor zover ik begrijp, is de seculiere mindfulness-beweging daaruit voortgekomen. Hoewel seculiere mindfulness zijn wortels heeft in het boeddhisme, verschilt het van de mindfulness die in het boeddhisme wordt beoefend.

Dr. Jon Kabat-Zinn startte bijvoorbeeld een programma genaamd Mindfulness-Based Stress Reduction (MBSR). Jaren geleden, toen ik Dr. Kabat-Zinn voor het eerst ontmoette, was MBSR iets nieuws en het was opwindend om de resultaten te zien. Nu is er een trainingsprogramma en kunnen mensen gecertificeerd worden als leraar en cursussen en retraites aanbieden. Voor mensen met chronische pijn werkt MBSR heel goed. Het is een seculiere opleiding die openstaat voor mensen van alle religies of geen enkele religie; het is niet de beoefening van boeddhistische opmerkzaamheid, die inhoudt dat je een specifieke vorm van ethisch gedrag beoefent, leert over wedergeboorte en begrijpt wat je moet oefenen en opgeven op het pad naar bevrijding en volledig ontwaken.

Seculiere mindfulness en boeddhistische mindfulness verschillen in verschillende opzichten: de motivatie, context, techniek, resultaat en algemene benadering. Hoe men mindfulness toepast, is ook anders. Enkele van de verschillen liggen op de volgende gebieden.

1.Motivatie

In de boeddhistische beoefening is onze motivatie óf bevrijding van samsara te verkrijgen (dwz nirvana te bereiken) óf het volledige boeddhaschap te bereiken. Onze motivatie is om onze geest volledig te zuiveren en alle mentale aandoeningen en onwetendheid te overwinnen. Degenen die streven naar arhatschap streven ernaar een bevrijd wezen te worden dat niet langer gevangen zit in samsara. Degenen die ernaar streven een Boeddha te worden, zullen bodhicitta ontwikkelen aspiratie om volledig te ontwaken om alle levende wezens het beste te laten profiteren en hen te begeleiden naar volledig ontwaken. Ze zullen zich inspannen om alle sporen van de egocentrische houding te overwinnen en deze te vervangen door een oprechte altruïstische intentie om bewuste wezens van nut te zijn. Met andere woorden, de beoefening van boeddhistische mindfulness wordt gedaan met een medelevende motivatie, en deze motivatie doordringt alle aspecten van ons leven als boeddhistische beoefenaars.

De motivatie om seculiere mindfulness te doen, is om kalmer te zijn, je beter te voelen en minder problemen in het leven te hebben. De motivatie gaat volledig over dit leven - om stress in dit leven te kalmeren, om vrediger te worden met minder psychologische onrust in dit leven. Er is geen sprake van toekomstige levens, bevrijding of volledig ontwaken.

2.Context

In het boeddhisme wordt mindfulness-beoefening uitgelegd in de context van de vier edele waarheden: we zijn wezens die duhkha of onbevredigende ervaringen hebben; deze ervaringen komen voort uit het cirkelen in samsara vanwege onwetendheid; er bestaat een pad om te oefenen om de geest te zuiveren en deze oorzaken te overwinnen; en dit pad leidt naar nirvana, een staat van uiteindelijke vrede en vervulling. Boeddhistische mindfulness wordt gecombineerd met wijsheid die de onderzoekt en doordringt ultieme natuur van personen en fenomenen. Het wordt beoefend naast andere meditaties en methoden die samen verschillende aspecten van onze geest ontwikkelen. Het wordt ondersteund door ethisch gedrag en mededogen, eigenschappen die zich in ons dagelijks leven manifesteren.

Seculiere mindfulness wordt beoefend in de context van een productievere werknemer of een betere ouder en partner worden. Er is geen sprake van ethisch gedrag of mededogen; er is geen leidraad voor het onderscheiden van een deugdzame mentale toestand of een niet-deugdzame. Dat kan ertoe leiden dat iemand denkt: "Ik ben me bewust van... boosheid opstaan ​​tegenover deze persoon die mij heeft beledigd; Ik ben me ervan bewust dat ik wraak wil nemen; Ik denk eraan mijn mond te openen en de ander te beledigen; Ik ben me ervan bewust dat ik me tevreden voel omdat ik die persoon op zijn plaats heb gezet, zodat ze me niet opnieuw zullen beledigen." Zeker zo'n "opmerkzaamheid" van onze boosheid en hunkering en de acties die we doen, gemotiveerd door hen, zullen niet tot geluk leiden.

3. Techniek

De meditatie techniek is ook anders. In de beoefening van boeddhistische mindfulness, mediteren over de vier vestigingen van mindfulness: mindfulness van de lichaam, de gevoelens, de geest, en fenomenen. Mindfulness is hier geen pure aandacht die zonder oordeel observeert wat er in de geest opkomt, zoals bij seculiere mindfulness. Integendeel, de boeddhistische beoefening van de vier vestigingen van mindfulness omvat het ontwikkelen van een doordringende, indringende geest die precies probeert te begrijpen wat dit is. lichaam is, wat aangename en onaangename gevoelens zijn, en hoe? hunkering prettige gevoelens en een afkeer van onaangename gevoelens in ons leven. We zijn ons bewust van hoe gelukkige gevoelens produceren gehechtheid, ongelukkige gevoelens produceren boosheiden neutrale gevoelens veroorzaken onwetendheid of verwarring. De vier vestigingen van mindfulness is een diepgaande studie van de lichaam en geest en de persoon die is aangewezen in afhankelijkheid van de lichaam en geest. Het uiteindelijke doel is om de wijsheid te genereren die onwetendheid en onwetendheid overwint hunkering.

Boeddhistische mindfulness is niet alleen kijken naar je geest. Het gaat om het bestuderen van de relatie tussen lichaam, geest, externe invloeden en karmische neigingen die tijdens vorige levens in de geeststroom zijn geïmplanteerd. Het maakt ons bewust van interne en externe voorwaarden die ons leven beïnvloeden, waardoor we deze kunnen zien voorwaarden met wijsheid en vraag onze veronderstellingen en vooroordelen. Boeddhistische mindfulness brengt ons ertoe te onderzoeken of de manier waarop dingen verschijnen, ook werkelijk is zoals ze bestaan.

Bovendien is mindfulness in de boeddhistische beoefening slechts een onderdeel van onze spirituele beoefening. Er zijn veel andere oefeningen die we doen omdat onze geest complex is: één oefening alleen zal geen bevrijding brengen. Ons meditatie praktijk is gebaseerd op het bestuderen en reflecteren op de leer van de Buddha.

Niets van dit alles is aanwezig in seculiere mindfulness. Hoewel de verschillende instructeurs van seculiere mindfulness enigszins verschillende technieken hebben, concentreren de meeste van hen zich op het observeren van de ademhaling, het ervaren van eventuele sensaties en gevoelens die opkomen en het observeren van alle gedachten die opkomen zonder oordeel.

Tegenwoordig neigt seculiere mindfulness naar amusement. Toen een journalist van een wellness-tijdschrift me vroeg om te schrijven over mindfulness zoals beoefend door boeddhisten, vertelde ze me over de technieken van enkele van de toonaangevende instructeurs van seculiere mindfulness. Deze omvatten het luisteren naar rustgevende muziek terwijl je naar de adem kijkt, kijken naar prachtige landschappen op je computerscherm en kijken naar mooie vormen en kalmerende afbeeldingen die op het scherm worden weergegeven. Dit is gericht op het verminderen van stress en het ontspannen van de geest, wat zeker mensen helpt, maar op zich geen spirituele oefening is.

Kan het leren van seculiere mindfulness leiden tot interesse in het boeddhisme? Voor sommige mensen misschien wel. Mijn ervaring is echter dat de grote meerderheid van de mensen die tot de boeddhistische leer komen, daar niet naartoe werden geleid door seculiere opmerkzaamheid te beoefenen.

4. Resultaat

Seculiere mindfulness helpt mensen. Het wordt onderwezen in banken, aan sportteams, aan makelaars in onroerend goed en op andere gebieden van inspanningen om mensen te helpen ontspannen en stress te verlichten. Het maakt mensen productiever en beter in hun werk. Het spoort hen echter niet aan om hun motivatie te onderzoeken, ethisch te leven of medelevend te zijn jegens anderen. In sommige gevallen kan seculiere aandacht ervoor zorgen dat mensen betere radertjes in het wiel van het kapitalisme worden. Maar dit is geen boeddhistische mindfulness, noch is het spirituele oefening.
Kortom, beide vormen van mindfulness hebben waarde. Seculiere mindfulness helpt de dagelijkse stress te verminderen en de lichaam en geest. Boeddhistische mindfulness transformeert de geest om te elimineren gehechtheid, boosheiden verwarring en onpartijdige liefde, mededogen en wijsheid ontwikkelen. Boeddhistische opmerkzaamheid, gecombineerd met andere oefeningen, leidt tot bevrijding en volledig ontwaken.

5. Algemene aanpak

Een ander verschil tussen de twee soorten mindfulness dat de moeite waard is om te benadrukken, is dat boeddhistische mindfulness en boeddhistische leringen in het algemeen gratis worden aangeboden. Sommige boeddhistische centra in het Westen beschuldigen, maar in de meeste boeddhistische organisaties, vooral in Azië, leringen en meditatie instructie worden vrij aangeboden. Dit creëert een economie van vrijgevigheid waar mensen iets willen teruggeven omdat ze voordeel hebben ontvangen van de Dharma-leringen en leraren. Ze weten dat de kloosterlingen moeten eten en dat de tempel elektriciteit en andere kosten moet betalen. Deelnemers geven vanuit hun hart en naar vermogen, er zijn geen kosten aan verbonden, en niemand wordt uitgesloten of verhinderd om boeddhistische leringen te ontvangen omdat ze geen geld hebben.

Beoefenaars van seculiere mindfulness kopen vaak een app. Prijzen variëren en kortingen worden geadverteerd. Dat voegt een heel andere dimensie toe aan seculiere mindfulness: het is een onderneming om geld te verdienen en een zakelijke activiteit. Beoefenaars worden klanten die betalen voor een dienst en op die manier hebben ze invloed op wat er wordt geleerd. Het geld dat klanten betalen is een motiverende factor voor de instructeurs, die hun meditatie techniek of voeg een bepaalde inslag toe om meer mensen te interesseren.

Boeddhistische leraren maken daarentegen deel uit van een geslacht dat meer dan 2,500 jaar teruggaat tot de Buddha. Hoewel bepaalde externe factoren kunnen worden gewijzigd, afhankelijk van het klimaat, de cultuur of andere externe omstandigheden, worden de leringen zelf niet veranderd.

Zowel boeddhistische mindfulness als seculiere mindfulness komen hun respectievelijke publiek ten goede. Als we hun overeenkomsten en verschillen kennen, kunnen we het type oefening zoeken dat aan onze huidige behoeften zal voldoen