De kracht van een idee

Een recent telefoontje met mijn grootmoeder bracht de kracht van een idee tot leven, hoe alleen het vage idee van een andere manier van leven of een alternatief perspectief de geest kan inspireren en een impact kan hebben.

Mijn oma vertelde me over Peg – haar 93-jarige vriendin die in een rusthuis woont en het moeilijk heeft omdat ze nu slechtziend is en een ernstige auditieve beperking heeft. Ze probeert steeds verschillende hoortoestellen, maar die lijken niet te werken; wanneer mensen in de buurt schreeuwen, komen sommige dingen door, maar niet allemaal. Dus Peg worstelt met deze overgang naar een heel intern leven, zoals zij lichaam beperkt fysiek haar vermogen om met de buitenwereld om te gaan, tenminste zoals ze vroeger deed.

Heel terloops zei mijn grootmoeder dat Peg haar had verteld dat ze wenste dat ze mijn... karma, om in de positie te verkeren waarin ik me bevind, omdat ze denkt dat iemand zoals ik een rustiger geest zou hebben om de moeilijkheden aan te pakken waarmee ze momenteel werkt. Mijn grootmoeder had haar over mij verteld: mijn beslissing om te wijden, in een klooster te gaan wonen en wat we hier doen. Ze heeft misschien zelfs iets gedeeld over de Buddha's leringen, waar mijn grootmoeder over leert door de brieven die we schrijven, kijkend naar Bodhisattva's ontbijthoek, en artikelen die ze leest.

Ik was nogal verbijsterd om dit te horen. Ik ken Peg niet. We hebben elkaar nooit ontmoet, en ik weet zeker dat ik niet het belangrijkste gespreksonderwerp ben tussen Peg en mijn grootmoeder, als ze elkaar elke week zien. Dus Peg heeft eigenlijk alleen het vage idee van een jonge vrouw die ervoor heeft gekozen haar leven aan spirituele oefening te wijden. Maar dit vage idee van een alternatieve manier van leven, een leven gewijd aan het ontwikkelen van liefde en mededogen, aan contemplatie en... meditatie en anderen van dienst zijn - zoals ik heb beschreven wat we hier doen voor mijn grootmoeder - had een impact. Het was belangrijk genoeg voor het idee om te ontstaan: "Er is een alternatieve manier om te reageren op de moeilijkheden die ik nu ervaar - een manier die me misschien meer innerlijke vrede zou kunnen brengen, als ik dat zou kunnen doen."

Ik zie deze situatie niet in verband met mij als individu, iets specifieks aan Thubten Lamsel. Dit is de kracht van een idee, de kracht van deugd en de inspiratie die anderen kunnen putten uit belichaamde representaties van ethisch gedrag, liefde, mededogen en het zoeken naar waarheid. Voor mij weerspiegelt dit ook de kracht van het monnikendom. Elk kloosterlijk, door dakloosheid in te gaan en op weg te gaan om de achtvoudig nobel pad, een publieke verklaring aflegt dat er een alternatief is voor de chaos van een leven onder controle van onwetendheid, gehechtheid en boosheid. En deze publieke verklaring heeft een grotere impact dan ik denk dat we ons kunnen voorstellen.

We hebben allemaal een bepaald niveau van vrienden en familie waarmee we verbonden zijn, die op de een of andere manier de vinger aan de pols van ons leven houden. Ze weten in ieder geval een klein beetje van wat we doen, en het fundamentele idee dat we ons proberen af ​​te wenden van het nastreven van geluk door sensueel plezier en afleiding, en zijn eerder gericht op het creëren van deugd, van nut voor anderen, en het streven naar wijsheid. Voor sommige van onze familie en vrienden is dit misschien vreemd en zonder context. Maar voor anderen is het een bron van inspiratie - en ze delen deze inspiratie ook met hun geliefden, hun vrienden en familie. Op deze manier stuurt ons streven naar ethisch gedrag, liefde, mededogen en wijsheid rimpelingen de wereld in.

Het zien van zelfs maar een klein geval van dit rimpeleffect helpt mijn toevlucht in de Buddha, Dharma en Sangha. Door de grote vriendelijkheid van de Buddha, heb ik technieken kunnen leren en oefenen die niet alleen mijn eigen geluk en meer gemoedsrust brengen, maar me ook helpen om - zelfs indirect - anderen te laten weten dat er een alternatief is voor het onbevredigende voorwaarden ze zijn momenteel ondergedompeld in.

Ik kan alleen maar opmaken uit Peg's opmerking - zoals die door mijn grootmoeder aan mij is doorgegeven - dat een alternatieve manier om met haar moeilijkheden om te gaan haar enige gemoedsrust heeft gebracht. Dat is wat ik hoop. Meer dan dat, is de sterke wens dat Peg haar eigen potentieel zou zien, op dit moment, om vrede, liefde, wijsheid en alle andere goede eigenschappen in zichzelf te cultiveren.

Om eerlijk te zijn, ontstond er nogal wat verdriet toen ik hieraan dacht, me zo verbonden voelend met deze persoon halverwege de wereld, die ik niet volledig kan bereiken en haar de gemoedsrust kan geven die ze zoekt. Maar dit is de praktijk: het ontwikkelen van de... standvastigheid dat het niet kan weerstaan ​​​​om niet met een toverstaf te zwaaien en het nu allemaal beter te maken, om als getuige te kunnen staan ​​van het lijden van anderen en te weten dat ik het niet kan laten verdwijnen.

In plaats daarvan kan ik mijn gedachten richten op het verbazingwekkende potentieel dat we allemaal bezitten, om volledig ontwaakte boeddha's te worden, en toevlucht in dat. Ik kan inspiratie putten uit mijn begrip van dat potentieel en mijn toewijding aan het beoefenen van de Buddha's leringen om mijn eigen geest en hart te transformeren, om persoonlijk dat potentieel te realiseren. Ik kan voorbeelden zoals de opmerking van Peg zien als bewijs dat oorzaken resultaat opleveren - dat mijn beoefening van deugd effect heeft, dat het anderen ten goede komt. Vanuit een sterke overtuiging in de wet van oorzaak en gevolg, zal ik dan de energie hebben om mijn beoefening voort te zetten, ongeacht welke moeilijkheden zich voordoen, en gestaag voortgaan naar boeddhaschap.

Dus mogen we ons vandaag verheugen in wat we ook doen, wetende dat het verreikende voordelen heeft voor veel mensen, op manieren die we persoonlijk misschien niet kennen. Mogen we onze kans koesteren om over de Dharma te leren, wetende dat vele anderen zouden wensen dat ze in onze positie waren, om onze toegang tot hulpmiddelen om het hart en de geest te kalmeren te midden van het vele lijden van het dagelijks leven. Mogen we onze erkenning van ons geluk gebruiken om onze bodhicitta motivatie en ga stap voor stap naar volledig ontwaken met een hart van vreugde.