Angst en vooroordelen overwinnen

• Gezien de dingen waar we bang voor zijn
• Ons zicht vergroten op degenen die we misschien vrezen
• Het beeld veranderen van wie we denken dat een ander is
• Het cultiveren van openhartig mededogen voor iedereen

Laten we beginnen met onze motivatie. We hebben waarschijnlijk allemaal bepaalde angsten in onszelf. Angst voor andere wezens, angst voor verschillende situaties. Maar vooral als we bang zijn voor andere wezens of andere mensen, als we kijken, is dat omdat we een beeld in onze geest hebben van hoe ze zijn. Het is een heel solide beeld. We zien ze op een heel eendimensionale manier, niet als complete mensen met gevoelens en veel verschillende aspecten van hun leven, enzovoort. Omdat we ze op deze eendimensionale manier zien, vertellen we onszelf er een verhaal over, dan worden we behoorlijk bang.

Het is hier erg nuttig om onze geest te verruimen en te zien dat welk beeld we ook over iemand hebben bedacht, niet de totaliteit is van wie die persoon is. Iedereen is erg multidimensionaal. En daarbinnen, om te zien dat er op de een of andere manier een manier zal zijn om met iedereen in contact te komen. Als we ze op een multidimensionale manier kunnen zien - en we zien onszelf ook op die manier - kunnen we contactpunten vinden, punten van gemeenschappelijkheid, aandachtspunten, een manier waarop we met hen kunnen communiceren.

Als we dat zien, veranderen we ons beeld van wie we denken dat ze zijn, en ook als we ons beeld veranderen van wie we denken dat WIJ zijn (omdat dat ook bijdraagt ​​aan de angst). , het geeft ons veel meer vertrouwen om door het leven te kunnen gaan met minder angst, minder ongerustheid en veel meer interesse en nieuwsgierigheid naar andere mensen. Deze andere kijk op anderen opent ook de deur om hen te zien als wezens met gevoel die vastzitten in een cyclisch bestaan ​​onder de kracht van kwellingen en karma, en om ze ook te zien als wezens die ooit in het verleden hebben bijgedragen aan ons welzijn. Dus ook dit opent de deur om ze op een andere manier te zien: meer verbonden voelen met hen, zelfs tot het punt dat we er niet aan kunnen denken om voor hun welzijn te werken, aangezien we het geluk hebben gehad de Dharma te ontmoeten. .

Laten we een openhartige houding van mededogen jegens iedereen cultiveren, en die ook hebben bodhicitta motivatie met betrekking tot hen allemaal, en gebruik dat als onze motivatie om vanavond samen de Dharma te delen.

Ik dacht een beetje aan die motivatie. Ik dacht daar aan omdat ik de video had bekeken (ik heb de link naar jullie allemaal gestuurd) over Charlottesville, en deze ene jonge vrouw die ongelooflijk dapper is door enkele van deze neo-nazi blanke supremacisten te interviewen en naar mijn gedachten te kijken. Het is alsof ik zicht heb op hoe ze (eruit zien). Ze hebben een bepaald uiterlijk: groot, baard, baseballpet, felle ogen en gewapend. Mijn beeld. En kijken hoe de geest dit fysieke beeld van hen heeft, en dan is het meteen alsof ik alles over die persoon weet. Ze zijn zo en ze zijn zo en dit en dit. En ik ben bang voor ze omdat ze ongecontroleerd zijn. Ze zijn gewapend en ongecontroleerd, en ik heb geen macht. Dit alles komt als een flits naar boven. Ik weet niet hoe het met jou zit als je erover nadenkt, maar dit is wat er voor mij gebeurt. En zie mezelf dan ook op een bepaalde manier. Het is alsof ik bij lange na niet in de buurt van hun grootte ben. Ze winnen automatisch. Ze kunnen me overtreffen, ze kunnen alles, dus dit gevoel van machteloosheid komt. Dan, daarmee, angst. En zien hoe dat allemaal gewoon in mijn eigen geest bestaat, beginnend met me voor te stellen hoe ze eruit zien en dan wie ze zijn en hoe ze zijn en wie ik ben en hoe ik ben, en dan wordt de relatie op deze manier bevroren.

Dat doen we met iedereen. We kunnen ook met iemand samenleven, en we hebben een beeld van wie ze zijn, en we benaderen ze altijd op die manier, en dus blijkt het altijd de manier te zijn waarop we ze benaderen, want dat is alles wat we ons kunnen voorstellen.

Dit is waar ik vind dat Dharma erg behulpzaam is in termen van "nou, die persoon heeft er niet altijd zo uitgezien." Het zijn ooit kleine baby's geweest. Of schattige kleine kinderen. Of in vorige levens zijn het misschien insecten of poesjes geweest of wie weet wat. Dat zijn ze niet altijd geweest. En dan ook, niet alleen mijn perceptie van hen losser te maken, maar ook mijn perceptie van mezelf losser te maken.

En ik denk dat dit is waar godheid yoga komt binnen. Als ik me voorstel dat ik oplos in leegte en als een godheid verschijnt, als ik Yamantaka ben, heb ik veel meer zelfvertrouwen. Of zelfs Chenrezig – vredig Chenrezig. Omdat je een weet Boeddha zal niet bang zijn voor een of andere blanke supremacist.

Hier zie je dat je op een totaal andere manier naar deze persoon kunt kijken, en jezelf in een totaal andere relatie met hem kunt zien, en dan kun je zien dat er een manier is om met hem om te gaan, en dat het geen eendimensionale karikaturen zijn. , maar het zijn mensen met gevoelens die een bepaalde conditionering achter zich hebben gehad, en wiens geest op tragische wijze vastzit in een zeer lijdende situatie.

Gewoon een klein stukje om over na te denken, voor het geval er mensen zijn waar je bang voor bent, of mensen waarop je direct reageert.

In veel verschillende situaties zie ik hoe dit ontstaat. Toen ik een keer sprak op de Marquette University, sprak ik voor een klaslokaal. Een student kwam binnen: lang, blond haar, blauwe ogen, krijtstreepoverhemd, lopend met een zelfverzekerde…. Je weet hoe ze lopen, met vertrouwen. Ga zitten, kruis het ene been over het andere... En onmiddellijk, gewoon door de manier waarop hij keek en de manier waarop hij binnenkwam, zei ik: "Oh god, een verwende rijke jongen die denkt dat hij aan de top van de wereld is, en dat niet wil." luister naar alles.” Ik keek hem gewoon aan en wist meteen alles over hem. En ik dacht: "Oh god, ik moet een lezing geven voor deze klas en deze jongen zal me de hele tijd boos aankijken omdat hij gewoon zo verwaand is, vol van zichzelf." Ik had hem misschien 10 seconden gezien.

Het is gewoon interessant. Ik weet niet of je geest dit doet. Iemand anders zijn mening? Vormt instant meningen. En zo zal het zijn. En dan kijken…. Terwijl ik de toespraak hield lichaam de taal veranderde en hij raakte echt geïnteresseerd in het gesprek. Ik dacht dat hij daar gewoon met gekruiste benen achterover zou gaan zitten, leunend in zijn stoel [trekt een gezicht]. Maar hij luisterde echt naar iets en raakte geïnteresseerd. Mijn voorbeschikte, eendimensionale beeld van wie deze jongen was, werd volledig op de proef gesteld.

Ik denk dat sommigen van jullie me het verhaal hebben horen vertellen van toen ik naar San Quentin ging en daar een lezing hield, en een jong kind... De lifers zeggen dat de jongeren het ergst zijn omdat ze eruit gaan, dus ze zijn gewoon [negatief]. Dus om de een of andere reden kwam hij naar het gesprek, waarschijnlijk omdat hij iets te doen had om uit zijn cel te komen. Dus hij kwam binnen, je weet hoe ze met deze pas lopen…. Het bendelid stapt. Liep naar binnen, ging zitten, [gekruiste armen, frons]. Vlak voordat ik de talk hield: “Oké cracker, wat heb je te zeggen?” Dit lees ik in het geheel. En nogmaals, ik hield deze toespraak en langzaam de zijne lichaam taal veranderd. Dus ging het raam uit mijn eendimensionale vaste kijk op wie ik dacht dat hij absoluut was.

Het is heel interessant om dit in je eigen gedachten te bekijken en om echt te zien hoe deze vooroordelen ontstaan, en het zijn vooroordelen, nietwaar? De blanke supremacisten zijn niet de enigen die bevooroordeeld zijn. Ik ben ook bevooroordeeld tegen hen. Maar vooroordelen zijn vooroordelen, nietwaar? Maakt niet uit. Omdat het je er gewoon van weerhoudt om met iemand te communiceren. Dus, interessant om te zien hoe de geest dit soort dingen creëert, en hoe we er vervolgens zo in geloven en onszelf beperken op basis van dit soort vooroordelen. En hoe we, door gewoon de andere persoon op een andere manier te zien, onszelf op een andere manier te zien, in onze eigen geest de ruimte kunnen vinden om met hen te communiceren. Er kan veel ruimte zijn om met hen te communiceren. We kunnen het niet zien omdat we deze afbeelding erop hebben gezet. En op onszelf.

Dat is ongeveer waar Dharmabeoefening, een onderdeel van Dharmabeoefening, over gaat: het wegnemen van al deze valse projecties die we hebben over andere mensen en die we hebben over onszelf, en vooral in deze tijd waarin er zoveel gaande is in het land, het is zo gemakkelijk om zeer gefixeerde beelden te ontwikkelen die werkelijk niets met de werkelijkheid te maken hebben.

Je kunt ook op deze manier zien hoe wanneer we een bepaald beeld van onszelf ontwikkelen als een heel eendimensionaal wezen: “Ik ben zo. Dat kan ik niet.” Dan hoe we onszelf ook beperken en we niet proberen dingen op een andere manier te doen omdat we onszelf al hebben voorgehouden dat we dat niet kunnen.

Dit zijn het soort dingen dat onze geestelijke vooruitgang echt in de weg staat. We hebben een zeer starre geest. Heel rigide, onze manier van denken.