Grote vastberadenheid en bodhicitta

• De noodzaak van een begrip van wedergeboorte
• Hoe leegte en wedergeboorte samengaan
• Warmte en genegenheid ontwikkelen voor alle levende wezens
• De vastberadenheid om een ​​te worden Boeddha voor het welzijn van alle wezens

Wijsheid van de Kadam-meesters: oorzaak en gevolg met zeven punten, deel 3 (Download)

De vorige keer kwamen we door liefde en mededogen heen. Op basis van gelijkmoedigheid zien we levende wezens als onze ouders. Vooral onze moeders vanwege die hechte band. Dan hun vriendelijkheid zien. Hun vriendelijkheid willen terugbetalen. Hartverwarmende liefde die ze als lief beschouwt.

Dat is een grote stap, om alle verschillende levende wezens echt als beminnelijk te zien. Dat zie je wel om dat echt volledig te doen…. Allereerst vereist deze hele methode begrip van wedergeboorte. Je kunt het doen zonder begrip van wedergeboorte, en je kunt het doen door te zeggen: "Ik weet niet of ik in wedergeboorte geloof of niet", je kunt dat doen en er goede resultaten mee behalen, maar het zal niet hebben dezelfde impact alsof je echt naar levende wezens gaat kijken en denkt dat je relaties met hen hebt gehad die heel hecht en erg beschermend en erg zorgzaam waren, meerdere keren sinds de tijd zonder begin. Als je ze alleen bekijkt zoals ze zijn in dit leven, dan is de schijn van een inherent bestaande eikel natuurlijk behoorlijk sterk, en je ziet ze niet als een karmische zeepbel, want als je alleen aan dit leven denkt, is er geen karma, we zijn gewoon een beetje per ongeluk geboren zoals we zijn, en sterven, en dat is het einde ervan, verdwijnen. Maar als je mensen echt ziet als producten van karma, dat ze niet een soort inherent bestaande persoonlijkheid of persoon zijn, dat wie ze zijn ... Als ik een karmische bubbel zeg, zijn ze gewoon een manifestatie van wat voor karmische zaden dan ook die op dat moment rijpen, en wat voor karmische zaden ook zijn rijping gedurende hun hele leven die hun gewoontegedrag beïnvloeden, hun houding, waar ze opgroeien, dus waar ze in dit leven in geconditioneerd zijn. Dus het geeft je op die manier een veel bredere kijk, en het is echt heel nuttig om te begrijpen dat bewuste wezens niet inherent bestaan ​​met een soort solide persoonlijkheid.

Zie je op de een of andere manier hoe wedergeboorte en leegte samengaan? Zoals ik al zei, je kunt zonder dat van het boeddhistische pad profiteren, maar om echt diep te gaan, werken ze heel erg samen. Alleen omdat bewuste wezens geen inherent bestaan ​​hebben, kunnen ze in verschillende levens en zelfs in verschillende situaties in dit leven in verschillende vormen en verschillende relaties met ons zijn. Als je dat ziet, wordt dat soort versterkt dat ze niet een soort concrete persoonlijkheid zijn, wat dan versterkt dat we allerlei soorten relaties hebben gehad ... Het gaat op die manier heen en weer. Maar het helpt je, vooral als je een probleem hebt met iemand in dit leven, om te bedenken wie deze persoon ook is, ze zijn niet altijd deze persoon geweest die ze in dit leven zijn. Ze zijn in vorige levens allerlei andere mensen geweest, dus ik zou in dit leven misschien een probleem met ze hebben, maar in vorige levens waren we heel close. En in toekomstige levens zullen we heel close zijn. Dat helpt ons echt, het verruimt de geest en geeft ons wat ruimte om na te denken over het hebben van een andere relatie met iemand, omdat we weten dat die persoon niet is wie hij lijkt te zijn op dat specifieke moment in dit leven. Dat wat we 'die persoon' noemen, is het algemene 'ik' dat in alle verschillende levens wordt aangeduid in afhankelijkheid van die 'ik'. Het geeft ons wat ruimte om ons niet in het nauw gedreven en gevangen te voelen met dezelfde soort negatieve houding ten opzichte van iemand. En evenzo om je niet in het nauw gedreven en gevangen te voelen door hetzelfde soort gehechtheid en gevoelens van verplichting en verwachtingen en dat alles, omdat al deze relaties voortdurend veranderen.

Ik denk dat dat erg handig is. Vooral omdat we door deze zeven oorzaken en gevolgen gaan om te genereren bodhicitta, om er leegte in te brengen helpt echt enorm. Ik denk zelfs het idee, de basis van dit alles, van gelijkmoedigheid te hebben. Dat houdt ook in dat sommigen er kennis van leegte in brengen. Want nogmaals, als iedereen solide, concrete mensen zou zijn, zouden de relaties niet kunnen veranderen, de persoonlijkheden niet kunnen veranderen, alles zou opgelost zijn. Het geeft daar echt veel ruimte.

(Bijvoorbeeld) misschien is er een hondsdolle hond die je gebeten heeft. Nu heb je alle problemen van een hondsdolle hond die je gebeten heeft, maar wie dat levende wezen ook is, ze zijn niet altijd een hondsdolle hond geweest en ze zullen niet altijd die hond zijn, en het is je vriendelijke en liefhebbende moeder geweest . En je gaat: "Wat? Die hondsdolle hond is mijn vriendelijke en liefhebbende moeder geweest?” Nou waarom niet? We hebben levens zonder begin gehad, er is tijd genoeg. En als je dan naar die hond gaat kijken door de ogen van “nou, dit is mijn moeder… Misschien niet mijn moeder dit leven, maar mijn moeder vorige levens… En ik herken ze niet vanwege de karma ze creëerden waardoor ze in dat soort rijk werden geboren en dat soort activiteiten deden. Je kunt nog steeds je hart openen en medeleven hebben met die hond.

Ik vind dit voorbeeld erg handig. Laten we zeggen dat je een heel hechte band had met je moeder (of vader, wie je ook opgevoed heeft) en toen gebeurde er iets en je was vele, vele jaren van hen gescheiden, en op een dag liep je over straat en je keek en er zit een heel oude persoon op straat te bedelen, en ineens realiseer je je "oh mijn god, dat is mijn moeder (vader, babysitter, wie het ook was). En ze zitten op de stoep te bedelen.” En je voelt je verrast, maar zou je gewoon langs die bedelaar lopen als je je realiseerde dat het dezelfde persoon was die voor je zorgde toen je een kleine baby was? Echt niet. Hoe die bedelaar er ook uitzag, je zou zeggen: "Mam (of vader, of wie het ook is). Ik ga je helpen." Dat gevoel van liefde zal automatisch voor die persoon komen, ook al zijn ze vies en hebben ze al een paar weken niet gedoucht en dragen ze oude, haveloze kleren. Als je eenmaal herkent dat ze je vriendelijke ouder in dit leven zijn geweest, verdwijnen al die vooroordelen en al die apathie verdwijnt omdat je ze herkent.

Op dezelfde manier, als we onszelf echt trainen om te zien dat alle bewuste wezens onze ouders zijn geweest, en de vriendelijkheid herinneren, dan is er hetzelfde gevoel als je andere bewuste wezens ziet om deze persoon te herkennen die je vriendelijke moeder of vader was, of oppas, of verzorger, en daar zijn ze weer, en datzelfde gevoel van warmte en genegenheid komt naar hen toe.

Ik denk dat dat heel nuttig is als we onze geest kunnen trainen om op die manier naar levende wezens te kijken.

Ik denk dat het Atisha was, wanneer hij verschillende levende wezens ontmoette, in gedachten zei hij: "Dat is mijn moeder, een soort "hallo moeder". En neem meteen dat gevoel van nabijheid en intimiteit met die persoon over. En ik denk dat Zijne Heiligheid zo'n houding heeft, als je hem met mensen ziet. Automatisch dit gevoel van warmte naar mensen toe. Dus het is voor ons mogelijk om dat ook te ontwikkelen.

Dan, nadat je de liefde en het mededogen hebt ontwikkeld, is de zesde stap de grote vastberadenheid. Dit is een sterke vastberadenheid om betrokken te raken bij het verbeteren van de situatie. Ze geven vaak de analogie dat het het verschil is tussen je staat aan de rand van een zwembad en iemand verdrinkt in het zwembad, en je zegt, "oh mijn god, iemand verdrinkt, red ze snel, ga naar binnen en spring erin en Red hen." Omdat je medelijden hebt, je wilt niet dat hij verdrinkt, maar je springt er zelf niet in... (Omdat je je mooie kanten jurk aan hebt, en je make-up wordt uitgesmeerd, en je haar, je hebt het net laten doen, je wilt niet dat het ongedaan wordt gemaakt, dus "alsjeblieft, spring erin.") Terwijl de persoon met de grote vastberadenheid is "Ik spring erin" en er is niet gedacht, het is gewoon, boem, je doet het.

Ik was zo onder de indruk van deze ene man. Het was vlak voor Obama's eerste inauguratie denk ik, en hij was ergens in New York of DC, en een kind voelde zich op de metrosporen, en deze man sprong in een fractie van een seconde, ook al had hij zijn eigen kind bij zich, op de sporen, bovenop dat kind gelegd, en de metro reed recht over hen heen en doodde hen niet. En deze man deed het zonder…. Het was gewoon spontaan. Dat is, voor mij, ik kan niet geloven dat iemand dat heeft gedaan. Ze nodigden hem uit voor de inauguratie. Ik bedoel, hij was echt een held. Maar dat is het besluit nemen dat 'ik iets ga doen'. Ik sta niet toe en wens het niet toe. Het zit niet alleen in mijn hoofd, maar ik doe iets.

Op dat moment vraag je je af: "Wel, in mijn huidige staat ben ik echt in staat om te doen wat ik kan .... Ik heb al deze wensen om bewuste wezens te helpen, maar ben ik in staat om ze te vervullen?” Ik heb deze liefde en compassie, ik doe die toezegging om mee te doen, maar heb ik het vermogen om echt door te zetten? Heb ik de kennis om het te doen? Heb ik voldoende medeleven? Heb ik de vaardigheid om dit te doen? En dan realiseer je je, nee, ik ben nogal een verknoeide bewuste persoon. Dus als ik echt ga uitvoeren wat ik zou willen doen, wat ik me heb verplicht om uit te voeren, dan moet ik aan mezelf werken, ik moet mezelf bevrijden van alle belemmeringen, mezelf alle van de goede eigenschappen. Hoewel ik nu kan helpen, is de hulp die ik kan geven beperkt. Als ik in staat ben mijn geest volledig te zuiveren, alle uitstekende eigenschappen te verwerven, dan zal de hulp die ik kan geven grenzeloos zijn.

Die eerste zes waren de oorzaken, en dan is de zevende in de zevenpuntsinstructie: bodhicitta, waar u vervolgens de . genereert aspiratie…. Ik denk dat het meer moet zijn dan een aspiratie, Ik denk dat het een vastberadenheid moet zijn. Aspiraties zijn eenvoudig. “Ik streef naar dit, ik streef naar dat.” We hebben vastberadenheid nodig. Je hebt die vastberadenheid dat "ik ga een Boeddha ten behoeve van levende wezens.” Op dat moment heb je... Herinner je dat we gisteravond door de stadia van het streven gingen bodhicitta, ambitieus bodhicitta met belofte, en dan boeiend bodhicitta. Op dat moment, wanneer je de volledige vastberadenheid hebt, dan heb je de boeiende bodhicitta.

Maar natuurlijk, wanneer je dat voor het eerst genereert, heb je waarschijnlijk, voor de eerste keer, waarschijnlijk streven bodhicitta, en dan vervaagt het een beetje, en dan is het het daadwerkelijke streven bodhicitta met toewijding, en dan wordt het boeiend.

Om vervolgens te doen wat we van plan zijn te doen, houden we ons bezig met de zes volmaaktheden. Als je je ooit verveelt en je weet niet wat je moet doen, onthoud dit dan. Er is veel te doen. Voor mensen die problemen hebben met verveling, raad ik altijd Dharma-beoefening aan. Je verveelt je nooit. Er is altijd wat te doen.