Zoveel wijsheid!

Abdij van Sravasti kloosterlingen kijken reikhalzend uit naar de jaarlijkse Westerse boeddhistische kloosterbijeenkomst. Eerwaarde Chodron is een van de stichtende leden en ze mist zelden een bijeenkomst. Abdij kloosterlingen worden ook aangemoedigd om aanwezig te zijn. We leren veel van het ontmoeten van kloosterlingen met verschillende tradities, van wie velen in andere omstandigheden leven dan de onze.

In 2014 voegden Eerwaarde Semkye, Yeshe en ik me bij Eerwaarde Chodron voor de 20e jaarlijkse bijeenkomst, gehouden in Deer Park-klooster, een prachtige camping tussen de gouden heuvels buiten Escondido, Californië. We ontmoetten meer dan 30 anderen - kloosterlingen van de Thaise en Sri Lankaanse Theravada-tradities, Vietnamese Chan, Japanse Zen en verschillende geslachten van Tibetaans-boeddhistische tradities - voor vier dagen van conversatie, verkenning, oefening en gemeenschap

Deer Park-klooster

Het Deer Park-klooster, gesticht door de Vietnamese Chan-meester Thich Nhat Han, herbergt ongeveer 25 nonnen en monniken. Ze waren een geweldige gastgemeenschap. De Deer Park-kloosters, variërend in leeftijd van 20 tot 80, stralen vreugde en vrede uit, duidelijke vruchten van hun mindfulness-oefening. Deze kwaliteiten doordringen hun dagelijkse activiteiten en lijken zelfs het land om hen heen te doordringen.

Hoewel slechts een handvol van de gemeenschap actief deelnam aan de bijeenkomst, was hun oprechte dienst bij het bereiden van maaltijden, het bieden van technische ondersteuning, het leiden van meditaties en het openstellen van hun gebouwen - en ook hun hart - voor hun kloosterlijk gasten inspireerden ons.

Eerwaarde Yeshe merkte op: “Ik ben erg geraakt door de manier waarop de gemeenschap van Deer Park vriendelijkheid en mededogen beoefent. De gemeenschappen van Thich Nhat Hanh leggen de nadruk op gelijkheid. Broertjes en zusjes worden op dezelfde manier behandeld en de zorg is voelbaar. De sfeer in Deer Park is sereen, net als alle leden van de gemeenschap.”

2014-programma

Bijeenkomsten worden meestal georganiseerd rond een reeks 'raden', die leringen of panels kunnen omvatten, en nodigen altijd uit tot interactie. Er is ook voldoende tijd om te delen tijdens de maaltijden en in de pauzes. Dit jaar vonden er ook 's avonds spontane breakout-sessies plaats.

De eerste raad begon met een vooraanstaand panel, waaronder onze eerbiedwaardige abdis, eerwaarde Chodron, die sprak over het vertalen en schrijven van Dharmaboeken. De persoonlijke verhalen waren behoorlijk ontroerend toen vertaler Eerwaarde Bhikkhu Bodhi, auteur Eerwaarde Thubten Chodron en geleerde Ayya Tathaaloka vertelden hoe ze "vervielen" in hun werk om de Dharma voor het Westen te vertalen. In elk geval begonnen ze als reactie op de behoeften van anderen, en wat een geschenk gaven ze ons daarmee! Panelmoderator De eerwaarde Lozang Trinlae, zelf een geleerde en vertaler, prees regelmatig de baanbrekende bijdragen van deze Dharmaoudsten.

's Middags nam de Eerwaarde Bhikkhu Bodhi opnieuw de voorste stoel om een ​​lezing te geven over "religieus versus seculier boeddhisme", in contrast met wat hij "traditioneel boeddhisme" noemt. Buddha-Dharma" met "neo-modernistische Dharma." Hij wees erop dat essentiële boeddhistische onderwerpen zoals: karma en wedergeboorte - soms moeilijk te accepteren voor westerse studenten - kan worden weggelaten uit de gepsychologiseerde versie van het boeddhisme die tegenwoordig vaak wordt onderwezen. Hoewel je misschien denkt dat boeddhistische kloosterlingen meer leunen op de traditionele 'religieuze' kant van het spectrum, suggereert Bhikkhu Bodhi dat de meeste westerse mensen zich ergens in een spectrum bevinden - niet allemaal het een of het ander. De aanwezige kloosterlingen leken het daarmee eens te zijn. Hij liet ons nadenken over "wat te behouden, wat weg te gooien en wat te transformeren" van de traditionele boeddhistische presentaties die we uit Azië hebben geërfd.

Woensdagochtend begon met een panel dat de betrekkingen met leken en leken-dharmagroepen onderzocht. Dit is soms lastig terrein, omdat kloosterlingen bedachtzaam zijn om onze voorschriften terwijl ze open en ontvankelijk blijven voor de behoeften en zorgen van leken-dharmabeoefenaars. Presentatoren deelden hun ervaringen, en de algemene conclusie - in mijn oren tenminste - is dat de wederzijdse steunrelatie tussen boeddhistische leken en kloosterlijk beoefenaars floreren nog steeds in dit nieuwe dharmaland, zij het met een duidelijk westers cultureel tintje.

Het middagpanel keek naar kloosterlijk wijding, in antwoord op de vragen: “Wie ordent? Hoe is de opleiding geëvolueerd? Wie geeft bevestiging aan de wijding?” Eerwaarde Chodron en Ayya Tathaaloka, abdis van Dhammadharini vihara, zat opnieuw op het paneel, vergezeld door broeder Phap Hai uit Deer Park en ds. Meester Amdo uit Shasta Abbey. Deze kloosterlijk oudsten vertegenwoordigen gemeenschappen die actief westerse wijden en opleiden sangha. De kwesties van de wijdingsprocedure en kloosterlijk training hebben veel complicaties en fijne punten, vooral voor ons in het Westen. De toewijding aan en de uitdagingen om trouw te blijven aan de Buddha's richtlijnen en toch de traditie levend houden voor de 21e eeuw is delicaat. Vanuit deze presentaties wordt er met gratie, respect en zorg mee omgegaan.

Donderdag was een volle dag! Van de vroege ochtend tot de vroege middag deed de groep mee aan een Walk to Feed the Hungry, georganiseerd door Buddhist Global Relief, opgericht door de Eerwaarde Bhikkhu Bodhi. Kloosters in onze verschillend gekleurde gewaden liepen plechtig en vredig naast leken door de straten van Escondido, om een ​​einde te maken aan de wereldwijde honger. Sommige mensen vragen zich af of het gepast is voor kloosterlingen om aan sociaal activisme deel te nemen, maar deze groep greep gretig de kans om compassie te oefenen door de aandacht te vestigen op een kritieke kwestie.

Moe maar voldaan kwam de groep 's middags weer bij elkaar voor een panel over het onderwijzen van Dharma in het Westen. Theravada non Ayya Suddhamma gaf een bijzonder levendige demonstratie van hoe ze Dharma-lezingen geeft in haar geboorteplaats Charlotte, NC; ze neemt een vleugje oude zuidelijke prediking op in haar presentatie! Andere kloosterlingen deelden ook, waaronder Rev. Jishu Perry van Shasta Abbey. Hij wedijvert met de Eerwaarde Bhikkhu Bodhi voor de meest senior kloosterlijk zetel, elk voor tweeënveertig jaar gewijd.

Op donderdagavond kwamen kloosterlingen van verschillende wijdingslijnen samen om posadha te doen, de rite van biecht, zuivering, en herstel van voorschriften dat doen we elke halve maand. Overal waar vier of meer volledig gewijde kloosterlingen van een bepaalde wijdingslijn zijn samengekomen, moeten ze deze rite samen uitvoeren, dus een groep Theravada-bhikkhuni's ontmoette elkaar in het ene gebouw, terwijl nonnen die in de Tibetaanse traditie praktiseerden elkaar ontmoetten in een ander.

Abdij kloosterlingen, met veel steun van Taiwanezen sangha, hebben ijverig de riten van onze Dharmaguptaka wijdingslijn in het Engels, en de abdijgemeenschap heeft enkele van onze Engelstalige gezangen aangepast aan de traditionele melodieën. We waren verheugd om deze te delen met de andere volledig ingewijden sangha en nieuwelingen, van wie velen ver van huis wonen kloosterlijk gemeenschappen en hebben weinig mogelijkheden om posadha te doen.

Wat de mannen betreft - hoewel geen enkele groep genoeg leden had om samen een formele posadha-ceremonie uit te voeren, kwamen monniken van alle verschillende tradities samen en genoten van hun gemeenschap.

In de pauze

Hoe waardevol de formele raadsvergaderingen ook zijn, er is ook veel rijkdom in de pauzes. De theesalon nodigde uit tot informeel delen, en veel spontane gesprekken - privégesprekken en discussies in grote groepen - kwamen tot bloei tussen gemeenten en 's avonds.

Een kleine avondsessie over 'dood in de gemeenschap' was voor mij de meest betekenisvolle sessie van allemaal. Drie van onze kloosterlijk vrienden waren overleden sinds de vorige bijeenkomst, en het stille delen over hun laatste momenten, de worstelingen en schatten van het ondersteunen van de stervende persoon, en de impact van de dood op de respectievelijke gemeenschappen, gaven me veel stof tot nadenken. De tijd zal ook komen voor Sravasti Abbey - we weten alleen niet wanneer.

Ik hield er ook van om in de vroege ochtend te oefenen met de Deer Park-gemeenschap en een meerderheid van de kloosterlijk gasten. Mannen aan de ene kant van de reus meditatie hal, vrouwen aan de andere kant, we luisterden naar de heldere tonen van de ochtendgong, zongen de prachtige aanroeping tot Shakyamuni Buddha samen, maakten drie buigingen en zaten in de donkere stilte, elk mediterend op de verschillende manieren waarvoor we zijn opgeleid.

Het einde en het begin

De bijeenkomst eindigde met de gebruikelijke vrijdagochtendsessie om iedereen te bedanken, te evalueren en plannen te maken voor volgend jaar. De abdijgemeenschap heeft lang gewacht op de bereidheid om de jaarlijkse bijeenkomst te organiseren en nu, met Chenrezig Hall, is het zover. We organiseren de bijeenkomst van 2015 van 19 tot 23 oktober.

Hoewel het boeddhisme vaak wordt genoemd als de 'snelst groeiende religie in de VS', hebben maar weinig beoefenaars de interne en externe omstandigheden die hen voortstuwen in het onbuigzame leven van een boeddhist kloosterlijk. Zo geven deze jaarlijkse bijeenkomsten nonnen en monniken de kans om te delen met en te leren van anderen met vergelijkbare waarden en levensstijlen, en wederzijdse steun te bieden op het spirituele pad. De blije glimlach en waardering van de aanwezigen geven aan dat het een kans is waar we allemaal van genieten. Zoals Eerwaarde Yeshe zei: “Ik zie graag de verschillende tradities samenkomen en delen wat voor hen leeft. Er is zoveel wijsheid!”