Fluisteren
Door N.
opgesloten mensen 
Gevangenis Poëzie 
December 31, 2012 
Ik ben de pijn die je op monsters wenst,
constructie van een hart waar verbinding niet kan leven.
Ik ben je duisternis, geschraagd en schreeuwend;
Leun nu hard op uw goden, maar vergeef nooit.
Ik ben de angst waar je je voor verbergt bij daglicht,
geeft je het gevoel echt te zijn in je gebrek aan controle.
Ik ben het oordeel dat je zonder onderscheid uitspreekt
terwijl je naar iets grijpt om je ziel te labelen.
Ik ben je broer, je moeder, je vader,
een deel en een geheel van de golf die je bent;
Ik ben een schoonheid in diepe grijstinten,
op een dag zullen we samen lachen om onze littekens.
Ga nu terug naar je dromen, en mogen ze je beschermen;
geef mij de schuld en vergeet alle schade die je hebt aangericht
Geloof dat ik hier niet ben, of verdien wat je hebt gegeven
vermaakt onder het mom dat we anders zijn dan Eén...
opgesloten mensen
Veel gedetineerden uit de hele Verenigde Staten corresponderen met de eerbiedwaardige Thubten Chodron en kloosterlingen uit de Sravasti-abdij. Ze bieden geweldige inzichten in de manier waarop zij de Dharma toepassen en ernaar streven zichzelf en anderen van nut te zijn, zelfs in de moeilijkste situaties.
