Zuiveren van niet-deugd: doden en stelen

• Het belang van specifiek zijn bij het zuiveren van ondeugd
• Wat is een volledige actie?
• De vier karmische takken van doden
• De vier karmische takken van stelen

Vajrasattva 20: Zuivering van de lichaam, deel 1 (Download)

Zuivering van lichaam

Vandaag ga ik het hebben over zuivering of lichaam. Zoals Geshe Sopa opmerkt Buddha was erg aardig voor ons. Hij vatte alle ondeugden die we kunnen doen samen in 10 - niet 21, niet 108, niet ons favoriete getal 111, maar 10. Ik denk dat dat is zodat we kunnen voelen dat we een soort van succes kunnen hebben met zuivering door te denken dat het er 10 zijn en niet veel meer.

Laten we eens kijken wat er in de sadhana staat over dit deel van de beoefening:

Uw verontrustende houdingen en negativiteiten in het algemeen, en in het bijzonder die van de lichaam, de vorm aannemen van zwarte inkt. Ziekte neemt de vorm aan van pus en bloed en aandoeningen veroorzaakt door geesten verschijnen in de vorm van schorpioenen, slangen, kikkers en krabben. Weggespoeld door het licht en de nectar, verlaten ze allemaal je lichaam door de onderste openingen, zoals vuile vloeistof die uit een afvoerpijp stroomt. Voel je helemaal leeg van deze problemen en negativiteiten: ze bestaan ​​nergens meer.

Zoals Eerwaarde Chodron ons eraan herinnerde - het was de allereerste lezing van de retraite - als we aan deze visualisatie denken, laten we dan niet denken aan die dingen die in ons zijn (zoals de schorpioenen en zo). Toen ik deze oefening voor het eerst hoorde en leerde bij Cloud Mountain [Retreat Center], dacht ik dat dit in mij werd gevisualiseerd. Ik dacht: “Grof! Dit is echt een smerige praktijk. Ik wil het niet doen.” Denk dat dus niet. We visualiseren gewoon dat die dingen zo naar buiten komen, niet dat ze in ons zitten. Dan gaan ze de Lord of Death binnen, die zijn mond wijd open heeft staan ​​en hij neemt ze in zich op. zuivering sessie zijn mond sluit en het is verzegeld met een dubbele dorje - en hij gaat weg met onze negativiteiten. Hij laat ze niet ergens onder ons liggen. Laten we dat in gedachten houden. Dit is slechts een techniekherinnering.

Deze tien ondeugden zijn verdeeld in drie groepen, en de drie waar ik het vandaag over heb zijn die van de lichaam. Ze doden, stelen en seksueel wangedrag. Toen Geshe Wangdak hier een aantal jaren geleden was, had hij het over zuivering. Hij maakte keer op keer duidelijk dat wanneer we denken aan wat we willen zuiveren, we heel specifiek moeten zijn. Herinner je wie er was, probeer je de exacte woorden te herinneren die werden gezegd, wat we deden, waar het plaatsvond, alles.

Toen ik terugging en bekeek wat er aan de hand was, en wanneer we deze dingen doen, zie ik hoe uitstekend dat advies is. Om specifieker te zijn, is het echt goed om te controleren in de lamrim over wat er bij elk van deze acties komt kijken. Lama Tsongkhapa zegt:

... dat om elke actie compleet te maken [en om] de zwaarste karmische resultaten te brengen, er vier elementen of takken aanwezig moeten zijn. Het object, de volledige intentie die in drieën is verdeeld (en dat omvat de juiste herkenning van het object, de intentie om de actie te doen, een aandoening), en dan de daadwerkelijke actie en de voltooiing van de actie.

Als een van deze ontbreekt wanneer we een negativiteit doen, is het karmische gewicht niet zo zwaar.

Toen ik dit voor het eerst hoorde, dacht ik: "Oh, dus boeddhisten hebben een manier om lichter af te komen." Ik dacht dat dit niet zo goed was, maar daar gaat het hier niet om. Het punt hiervan is te weten wat er in onze geest omgaat als we deze destructieve acties uitvoeren. Als we de leringen over de destructieve acties van de lichaam we kunnen bijvoorbeeld denken (en ik heb in het verleden zo gedacht): 'Nou, ik ben een redelijk goed persoon. Ik heb niemand vermoord. Ik heb niets gestolen, althans niet waar de wet bij betrokken zou zijn. En ik heb niets gedaan met mijn seksuele gedrag dat, nogmaals, zou leiden tot aanklachten. Dus ik denk dat ik deze maar oversla en inga op de negativiteiten van spraak en geest, enz.” Als je verder kijkt in de lamrim zo is het niet, helemaal niet.

De ondeugd van doden en zijn vier karmische takken

Ik begin met doden. De eerste tak bij het doden is het doel, en bij het doden moet het een ander levend bewust wezen zijn. Vanuit het boeddhistische standpunt, zoals we allemaal weten, is het doden van elk levend wezen, zelfs het kleinste insect, doden.

Ik ga even op een raaklijn af. We zijn allemaal opgegroeid in huishoudens met massavernietigingswapens. (Ik denk dat als we die woorden op het World Wide Web zeggen, we misschien de CIA zover krijgen om mee te luisteren, evenals de FBI, en dat is een goede zaak als ze vandaag naar een Dharma-lezing luisteren.) Het massavernietigingswapen dat Ik denk aan is dit. [Houdt een foto van een vliegenmepper omhoog] Heeft iemand anders die in een huishouden is opgegroeid dit ook gehad? Ik ga zeggen wat het is, omdat ik weet voor de mensen die deze toespraken transcriberen dat de beelden niet werken. Dus in Espanola is het matamoscas, in het Duits is het fliegenklatshe, en in het Engels, althans in Canada, is het vliegenmepper. Noem je het anders hier in de States?

Vliegenmepper - er is meteen een groot probleem met deze woorden. De Spanjaarden en de Duitsers zijn er tenminste eerlijk over. Mata betekent doden: dit is voor het doden van vliegen. Fliegenklatshe: dit is voor het doden van vliegen. In het Engels: vliegenmepper. Wat doen we met ze? Ze kietelen? Geef je ze een kleine zegen? Dus nu ontkennen we wat we eigenlijk aan het doen zijn. Dit is een massavernietigingswapen waarmee ik ben opgegroeid - we vermoorden ze. Dat is mij tenminste geleerd te doen. Er zijn enkele dingen die hier moeten worden gezuiverd.

De tweede tak is de volledige bedoeling. Je moet het bewuste wezen herkennen dat je wilt doden. Als ik bijvoorbeeld een spin met de bezem wil doden omdat ik geïrriteerd ben (en ik ben op dit moment natuurlijk geen boeddhist), maar ik zie de spin en ik heb afkeer en ik ga hem slaan. Net toen ik met de bezem op de grond neerkwam, sloeg ik in plaats daarvan een vlieg. Dit is een onvolledige actie. Ja, ik heb iets gedood, maar ik heb geen spin gedood. We moeten het bewuste wezen doden dat we in gedachten hadden om te doden. Dan is de motivatie of de intentie om het ook daadwerkelijk te gaan doen. Er moet een motivatie aanwezig zijn, die is er natuurlijk altijd bij het gebruik van een vliegenmepper. Als we bijvoorbeeld per ongeluk een levend wezen doden, is er geen intentie om te doden, zodat de motivatie ontbreekt.

De oorzaak van de motivatie die ons ertoe aanzet om te doden, kan te wijten zijn aan een van de volgende aandoeningen. Als we vlees of vis willen eten, is dat waarschijnlijk verlangen. Als we iemand kwaad willen doen, dan is de motivatie boosheid. Als we betrokken zijn bij het brengen van een dierenoffer, dan is de getroffen toestand onwetendheid. De eerbiedwaardige Chodron heeft ook geleerd dat wat bij doden meestal aanwezig is, de gekwelde toestand is van boosheid. Er is de wens om te vernietigen. Vaak kan het beginnen met onwetendheid of gehechtheid.

De feitelijke actie bij het doden is het doden van een levend wezen, hetzij met gif, of mantra's, of wapens of zoiets. Het maakt niet uit of je de actie van het doden uitvoert of dat iemand anders het doet, beide zijn compleet karma.

Een van de vrienden van mijn vader in Alberta is bijvoorbeeld een gids en kledingwinkel. Dit heeft hij tientallen jaren gedaan. Elk jaar neemt hij mensen mee de bergen in, naar deze prachtige plekken. Mensen van over de hele wereld kennen deze man en ze betalen hem veel geld. Ze gaan op zoek naar trofeedieren. De jagers moeten speciale vergunningen kopen; ze betalen een enorm bedrag om bij Rocky Mountain House te komen. Daar beginnen ze en gaan ze de bergen in. Ze zoeken naar deze rammen, of schapen met grote hoorns, of een grizzlybeer. Als ze succesvol zijn en de moord gebeurt, krijgt de vriend van mijn vader ook het karmische resultaat van die moord. Interessant genoeg ervaart deze vriend van mijn vader de resultaten al. Hij heeft zeer ernstige gezondheidsproblemen die de dokters eigenlijk niet kunnen diagnosticeren. Dit is iets om in gedachten te houden.

De voltooiing van de actie vindt plaats wanneer het levende wezen vóór ons sterft. Als ik bijvoorbeeld de vlieg ga meppen met het massavernietigingswapen, en ik raak hem maar hij sterft niet onmiddellijk. Dan krijg ik een hartaanval en sterf ik eerder dan de vlieg, dat is geen complete actie. Nogmaals, als ik hem raak en de vlieg raakt gewond maar sterft niet, dan is het geen volledige actie. Ik was misschien van plan hem te doden, maar hij stierf niet. Iemand per ongeluk doden is geen volledige daad van doden. Ook als we worden gedwongen om te doden, is het geen volledige actie.

Laten we teruggaan naar mijn ervaring met het doden van insecten. Ik ben opgegroeid in een huishouden waar de vliegenmepper slechts een stuk gereedschap was dat overal in huis te vinden was. We deden het de hele tijd. Ik kan me niet herinneren dat ik ervan genoot en ik heb daar veel over nagedacht. Sommigen van ons zullen misschien zeggen: 'Het is niet mijn schuld. Het is de schuld van mijn ouders, want ze hebben me geleerd om het te doen.” Laten we onze ouders een pauze gunnen. We zijn in dat huishouden geboren vanwege onze karmische acties in het verleden, en ze doen gewoon hun best. Met hen is het net zo: ze groeiden op in huishoudens waar ze dat geleerd hadden. Dus laten we de verantwoordelijkheid nemen waar het hoort en het echt ter harte nemen.

Hier is nog een voorbeeld van doden in mijn leven. Ik ben opgegroeid in een huishouden waar dit gelukkig niet vaak gebeurde, maar mijn meter hield echt van vissen. We waren met een hele groep katholieken die op vrijdag gingen vissen. Dat is wat katholieken doen, ze eten vis op vrijdag. Ik zag hier dus niets mis mee. We zouden naar deze zeer mooie kreek genaamd Prairie Creek gaan. Wat ik er zo leuk aan vond, was dat het altijd een mooie dag was. Je kunt geen vis vangen als het waait - ze bijten niet. Het was warm, het was mooi, we gingen picknicken en we namen de hond van het gezin mee. Iedereen was vredig omdat het niet de bedoeling is dat je om vissen heen roept. Dus het was gewoon idyllisch, behalve dat we allemaal vissen aan het doden zijn. (Ik gaf de vis altijd aan iemand anders om te doden.)

In gedachten als kind dacht ik: "Dit is deugdzaam." Mijn familie had niet veel geld en ik dacht: "Hier zijn we, als kinderen, onze ouders aan het helpen eten op tafel te zetten." Is dat geen goede zaak? Daar ga je, met onwetendheid, toch? Ook was ik gecharmeerd van de Noord-Amerikaanse Indianen; het feit dat ze zouden gaan vissen en gewoon zouden nemen wat ze nodig hadden en dat ze hun gezin zouden voeden. Ik zag het toen allemaal als deugdzaam. Ik had geen idee.

De ondeugd van stelen en zijn vier karmische takken

Stelen: het object van diefstal is een object dat eigendom is van anderen, en dit omvat belastingen, toltarieven, alles waarvoor we geacht worden te betalen en dat niet doen. Het omvat het nemen van iets dat ons niet is gegeven of aangeboden. Zoals Eerbiedwaardige Chodron zegt, wat dit heel duidelijk maakt, "... iets dat niet is aangeboden." Het kan ook iets zijn dat iemand is kwijtgeraakt. Dit is interessant. Als ze het object hebben opgegeven en we vinden het, is het karmische resultaat voor ons blijkbaar niet zo groot. Maar als ze nog steeds erg gehecht zijn aan dat object en we vinden het en nemen het mee, en we proberen het niet in te leveren of de eigenaar te vinden, dan is het karmische resultaat zwaarder.

De tweede tak van stelen is de volledige intentie. De gedachte of de perceptie op het moment van stelen moet onmiskenbaar zijn. Als ik bijvoorbeeld het erf op ga en ik ben van plan om "Haroldina, de oude vrachtwagen" te stelen en per ongeluk neem ik de "Meinhoffer [een ander voertuig]", dan heb ik niet de volledige actie van het stelen van de abdij voltooid .

Het volgende deel is de bedoeling. We zijn van plan het object te stelen. Soms kan onze motivatie zijn boosheid als we stelen. Ik herinner me dat ik hoorde over een aantal van mijn vrienden die plotseling werden ontslagen op hun baan. In een vlaag van woede op weg naar buiten (ze hadden misschien een uur de tijd gehad om te vertrekken, hun bureau schoon te maken en hun sleutels terug te geven) namen ze dingen mee. Ze waren zo woedend. Je kunt zien hoe de geest kan verschuiven. Dit zijn mensen die normaal niet zouden stelen, helemaal niet.

Hier is een favoriet. Ik ken allerlei soorten mensen die tegen me zouden zeggen: “Ik ben een verdiener uit de middeninkomensklasse en ik betaal al die belastingen die de rijken niet betalen, dus ik bedrieg mijn inkomstenbelasting. De regering scheurt me links, rechts en in het midden af. Ik ga al deze dingen niet claimen.” Dat is stelen. Hier is nog een favoriet waar ik over hoor. Het is mij ook overkomen. Ik ben eerlijk geweest, behalve één keer. Dus de caissière geeft wisselgeld terug en het is onnauwkeurig, ze heeft ons te veel geld gegeven. Er was een keer dat ik er niet op wees. Daar heb ik aan gewerkt zuivering, Ik kan het je vertellen. Sommige mensen verheugen zich, wat het nog erger maakt.

De derde tak doet de daadwerkelijke actie. Nogmaals, het maakt niet uit of we stelen of iemand anders het laten doen, we creëren nog steeds de karma. Een andere, meer subtiele vorm van stelen is geld lenen van iemand zonder de intentie om het ooit terug te geven.

De voltooiing van de actie van stelen is de gedachte: "Nu heb ik het." Of als je iemand anders het voor je laat stelen, dan is de karmische actie voltooid op het moment dat de dief denkt: "Nu heb ik het".

Dit wordt een beetje langdradig. Ik stop hier en ga de volgende keer verder. Je kunt nadenken over waar we het vandaag over hebben gehad.

Nou, misschien zal ik gewoon een kort verhaal vertellen. Dit verhaal is eigenlijk best beangstigend omdat het een voorbeeld is van stelen toen ik vier jaar oud was. Dit kan ons het voorbeeld laten zien van hoe karmische zaden niet verloren gaan. Ze worden gedragen in toekomstige levens en ze stuwen ons in dingen en we hebben er geen controle over. Ik herinner me dit duidelijk. Ik was vier jaar oud en dit was een diefstal met voorbedachten rade. Ik had het gepland, en in feite was ik de dag ervoor begonnen met plannen. Het is gewoon zo duidelijk in mijn hoofd.

Ik wist dat ik mijn moeder ging vertellen dat ik ging spelen met mijn vriendin Theresa, die twee deuren verderop woonde. Ik had dit allemaal gepland. Op de dag van de misdaad stond ik vroeg op en ging naar de tas van mijn moeder. Ik groef in haar portemonnee en haalde er een kwartje uit, 25 cent. Zoals gewoonlijk hebben we ontbeten en maakt ze me klaar om met Theresa te gaan spelen. Ze kamt mijn haar en zegt: "Wat ga je vandaag met Theresa doen?" Ik zeg: "Oh, ik weet het niet, we gaan waarschijnlijk in de tuin spelen." Daar ga ik. Maar ik ga niet naar Theresa's. Ik ga verder naar het centrum van Rocky en ik ben ongeveer vier jaar oud. Het is ongeveer 8 uur 's ochtends, en dus ga ik met dit kwartaal naar een Chinees café in Main St. Ik weet dat ik een reep "Eight More" wil kopen. De route die ik neem is echt geen goede route want onderweg naar beneden kom ik langs het huis van mijn grootouders.

Het is erg interessant. Toen ik vier jaar oud was, was ik niet erg lang, dus ik dacht: "Oh, ze zullen me toch niet zien als ze uit het raam kijken." Dus ik ga de straat uit, en zie, wie stopt er aan de andere kant van de straat behalve mijn grootvader. Ik ben alleen, het is 8 uur in de ochtend. Hij zwaaide gewoon naar me en ik zwaaide terug, en ik ging gewoon door. Dus ik denk: "De eerste hindernis is genomen." (Om de een of andere reden belde hij mijn ouders niet om te vragen: "Wist je dat je dochter naar het centrum gaat?") Ik loop verder en begeef me naar het Chinese café, behalve dat ik moet jaywalken omdat de zaken van mijn vader twee deuren verder van het Chinese café. Ik weet dat mijn vader er nog niet is, dus geen probleem.

Ik stap het Chinese café binnen en daar staat een enorme vitrine. Ik ben niet van plan de reep te stelen, want ik heb het geld. Ik herinner me gewoon dat ik het zag en ik zei tegen de man: "Ik wil dat." Ik geef hem het geld en hij geeft me het wisselgeld en ik ben zo blij. Nu ben ik op weg naar huis en loop ik het blok op. Ik denk dat ik om de hoek ben bij dit grote hotel. Ineens zie ik deze auto inzoomen en gierend tot stilstand komen. De wijkverpleegkundige komt naar buiten. Haar naam is Velma, een oude vriend van de familie. Ik denk: "Oké, het is voorbij, ik ben gepakt."

En ja hoor, tegen die tijd is de hele stad naar me op zoek. Nu is het niet het tijdperk waarin mensen zich zorgen hoeven te maken over het ontvoeren van kinderen. Het was een stad met minder dan 3,000 inwoners, maar iedereen kent iedereen. Tegen die tijd was mijn moeder aan de telefoon en hoort ze dat ik niet bij Theresa's huis ben om met Theresa te spelen. Waar is dit kind? De stad kijkt uit en het is de verpleegster van de openbare gezondheidszorg die me vindt. Zij is erg leuk. Ze zegt niets tegen me, maar ik weet dat het voorbij is. Ze zegt: "Hoi, wil je een lift naar huis?" Ik zeg: "Nee bedankt, ik loop liever." Ze zegt: "Ik denk dat het goed zou zijn als je met me meegaat." Toen dacht ik: "Um hum, dat is het waarschijnlijk."

Hoe dan ook, ze brengt me naar huis. Tegen die tijd is mijn moeder niet thuis, maar Theresa's moeder is in mijn huis en ze is woedend. Ze geeft me zelfs een pak slaag. Ik ga en verstop me onder mijn bed en ik gelofte tegen mezelf dat ik nooit meer iets zal stelen of doen dat zich in dit rijk bevindt. Ik heb een grote les geleerd: de kracht van rijpen karma en stelen. We moeten aan veel denken als we aan het zuiveren zijn.