Miskramen en karma

• Verdriet als een proces van het accepteren van iets wat je niet had verwacht
• Medeleven voor degenen die dit soort verdriet ervaren
• Karma als het gaat om miskramen
• De dood kan op elk moment gebeuren

Ik dacht vanmorgen een telefoontje met jullie te delen dat ik eerder op de dag had. Een van de gevangenen met wie ik correspondeerde toen hij opgesloten zat, is vrij en hij is nu getrouwd en ze verwachtten een kind. De baby was ongeveer vier maanden oud en stierf in de baarmoeder, en ze moesten weeën opwekken om de baby te verdrijven. En ze waren echt overstuur en verwoest omdat ze van dit kind hielden, ook al hadden ze elkaar nooit persoonlijk ontmoet. Dus we hadden het erover en ik zei tegen hem dat verdriet een proces is van aanpassing aan een verandering die je niet had verwacht en ook niet wilde. Verdriet hoeft dus niet overweldigend, verterend enzovoort te zijn, het is een proces van aanpassing aan die verandering die je niet wilde en niet verwachtte. En toen merkte hij op dat, ja, wat ze treuren is dat ze het idee hadden van hoe de toekomst zou zijn met dit kind en het kind is er niet meer. En dus spraken we over hoe verdriet zo vaak is voor een toekomst die er niet zal zijn. Het is niet zo dat we rouwen om het verleden, omdat het verleden voorbij is. En we kunnen het niet veranderen. We treuren niet om het heden omdat het gebeurt. Maar we hebben een idee van de toekomst en wat er nog niet eens is gebeurd, en toch zijn we eraan gehecht, en als dat niet gaat gebeuren, dan voelen we ons verdrietig en voelen we verdriet. Het is dus een interessante manier om in ons eigen leven te kijken en te erkennen dat dat echt is wat er gebeurt als we rouwen.

Ik legde hem uit dat de manier waarop karma werkt, is dat ze zeggen dat wanneer we worden geboren, we een soort karmische levensduur hebben van hoe lang we kunnen leven. Maar als er een vroegtijdige - de rijping van een zeer ernstige zware... karma bij een vroegtijdige dood sterven we voordat die karmische levensduur is vervuld. Dus je hebt misschien nog een heel leven om 80 te worden, maar je krijgt een auto-ongeluk op je 75ste, dus je hebt nog steeds dat beetje karma daar om in een mensenleven te leven, maar het heeft niet de kans gehad om te rijpen omdat het in het vorige leven zo zwaar was karma was gerijpt en de dood veroorzaakt, dus zeggen ze dat in dat soort gevallen, wanneer die persoon wedergeboren wordt, ze vaak opnieuw geboren worden en dan is er een miskraam, of een doodgeboorte, of de baby sterft als hij nog heel jong is, omdat het gewoon dat heeft beetje menselijk karma overgelaten in dat specifieke leven om te ervaren. En dus zei ik echt tegen hem, begrijp alsjeblieft dat dit een karmische zaak is van de kant van de baby, en het is niet jouw schuld en het is niet de schuld van je vrouw. Omdat zo vaak in gevallen van een miskraam of doodgeboorte of dat soort dingen, mensen zo vaak de neiging hebben zichzelf de schuld te geven door te denken "had ik maar" of "als ik het had gedaan" of "als hij of zij had gedaan ..." En ik zei dat al die manier van denken volkomen nutteloos is omdat je er niets van kunt bewijzen en zoiets als dit is niemands schuld. En die manier van denken - vooral in termen van schuld - gaat alleen maar onnodige zwaarte en afstand creëren tussen mensen in het gezin, terwijl je nu echt bij elkaar moet komen en elkaar moet steunen. Omdat iedereen rouwt om het verlies van dit kind.

Toen spraken we over het bidden voor het kind, weet je, om een ​​goede wedergeboorte en een kostbaar menselijk leven te hebben en volledig gekwalificeerde leraren te ontmoeten en snel verlichting te bereiken. En Tim was heel vastberaden, zei hij verschillende keren in het gesprek toen we het hadden over de abdij die gebeden deed voor het gezin en voor het kind, hij zei: "draag alstublieft ook op voor alle andere gezinnen die dit op dit moment ook ervaren .” Hij zei: 'Ik wil niet dat het lijkt alsof het alleen mij en mijn verdriet is. Maar er zijn zo veel andere families….” Omdat hij zei dat het ziekenhuis zei dat 15% van de zwangerschappen zo verloopt. Ik was verbaasd dat het zo hoog was. Er zijn dus veel mensen die dit specifieke soort verdriet begrijpen. Dus we zullen ons inzetten voor hen allemaal, en voor al hun kinderen.

Om vervolgens een ervaring als deze te nemen, hoe tragisch deze ook is, en deze echt te gebruiken voor onze Dharma-beoefening. Om te onthouden dat de dood op elk moment kan gebeuren en we weten niet hoe lang we zullen leven, en het komt wanneer je het het minst verwacht. En daarom is het belangrijk om klaar te staan ​​als de dood komt. En dan hoeft de dood niet iets angstaanjagends en beangstigends te zijn. Het is iets waar we ons op hebben voorbereid. Het is een overgang, net zoals geboren worden. En zo verder te gaan in ons leven met hoop en optimisme en geleerd te hebben van wat er in het verleden is gebeurd.