Advies voor een kind met een chronische ziekte

Cindy's brief

Beste Eerwaarde Thubten Chodron,

Ik hoop dat dit bericht je in goede gezondheid aantreft en dat al je vele projecten zo snel mogelijk tot bloei komen!

Ik schrijf namens mijn elf jaar oude vriend, Sandi. Ik verbleef de afgelopen week bij haar familie. Sandi kreeg ongeveer 1 maanden geleden de diagnose diabetes type 18. Dit is een heel moeilijke zaak voor het hele gezin, waarbij haar eten voor elke maaltijd wordt afgewogen, berekeningen worden gemaakt en geregistreerd voor elk ding dat ze eet. Ze controleert vier keer per dag haar eigen bloedsuikerspiegel en spuit zichzelf vier keer per dag insuline in de buik in. Ondanks deze zorgvuldige berekeningen voelt ze zich vaker wel dan niet ziek.

Ze is een heel slim kind, heeft onderzoek gedaan naar haar ziekte en begrijpt de implicaties voor haar toekomst. Ze is boos, somber en depressief geworden (niet voortdurend, maar bijna elke dag met episodes).

Haar ouders vroegen om hulp om hier vanuit boeddhistisch perspectief mee om te gaan. Ik stuur je dit bericht, in de hoop op advies dat ik kan verzamelen en naar haar kan sturen - als een kind met haar eigen (begrijpelijk) boosheid, met het verzoek om technieken voor transformatie boosheid en frustratie. Ik ga een pakketje met informatie maken om naar hen te sturen.

Heel erg bedankt, en mogen alle wezens profiteren van uw advies.

Cindy

Eerbiedwaardige reactie van Thubten Chodron

Beste Cindy,

Hier is een brief om naar Sandi te sturen. Ik wens haar het beste.

Beste Sandi,

Je vriendin, Cindy, vertelde me dat je diabetes hebt. Alleen al het feit dat ze naar haar vrienden schreef om middelen te zoeken om je te helpen, toont aan dat ze om je geeft. Je ouders en veel andere mensen geven ook om je. Dus hoewel kijken naar wat je eet, injecties moeten krijgen en je soms niet zo goed voelen vervelend kan lijken, ben je hierin niet de enige. Veel andere mensen geven om je. Als u online bent gegaan, kunt u mogelijk contact opnemen met andere mensen van uw leeftijd die ook diabetes hebben. Zo kun je elkaar steunen en van elkaar leren. Je hebt een goed hart. Je hebt anderen veel te bieden door jouw ervaring en dat zal hen helpen. Hoe meer je uitreikt en deelt met anderen, hoe gelukkiger je je zult voelen.

Wat je ook voelt over je gezondheid, het is prima. Soms voel je je misschien verdrietig, soms boos, soms blij. Accepteer al je emoties. Hoewel je alles accepteert wat je voelt, probeer niet vast te lopen in de emoties waardoor je je rot voelt. Denk in plaats daarvan aan alle andere mensen die ziek zijn en stuur hen liefde en mededogen.

Hier is iets dat je kunt proberen: stel je een lichtbal voor in het midden van je borst. Het is de liefde en compassie die je van nature voor iedereen voelt. Laat die lichtbol schijnen en licht uitstralen. Denk dat het licht jouw liefde is - alle wensen die je voor jezelf en anderen hebt om gezond, vredig en gelukkig te zijn. Dat licht vult je geheel lichaam, dus je voelt je heel vredig en tevreden. Stel je voor dat het licht je geneest lichaam te. Dan straalt het licht, dat jouw liefde is, buiten je uit. Het raakt je ouders, vrienden, buren, iedereen om je heen. Stel je voor dat het hen ook vredig maakt. Denk dat net zoals dat licht je geneest lichaam, het geneest iedereen die ziek is. Stel je dan voor dat het licht de hele wereld in gaat en ook het universum, alle verschillende wezens raakt en ze vredig en gezond maakt. Voel je heel gelukkig dat je op deze manier vreugde en vrede in de wereld kunt verspreiden.

Je kunt deze visualisatie doen waar en wanneer je maar wilt en zo lang als je wilt.

Veel van mijn leraren hebben diabetes en hun leven is zinvol en gelukkig. Ze stellen zich voor zoals ik hierboven heb beschreven. In feite waren zij degenen die me hebben geleerd hoe ik dit moet doen, en ik oefen het ook.

Ik stuur je veel liefde,
Eerbiedwaardige Thubten Chodron