Keuze

Een van de belangrijkste dingen voor mij om geboren te worden en, nog belangrijker, te leven als een echt mens, is de eigenschap van keuze. Dag na dag heb ik zoveel mogelijkheden om te kiezen, zelfs hier in de gevangenis. Om 4 uur kies ik ervoor om op te staan, me te wassen en in de stilte te gaan zitten. Terwijl de angst van de dag zich in mijn geest opbouwt, kies ik ervoor om het te laten oplossen in de leegte van elke uitademing.

Ik heb veel keuzes: eet ik elke hap van een goede maaltijd of geef ik mijn buurman een extra wafel? Als ik de laatste geruchten en roddels hoor, doe ik dan mee of laat ik het ijdele geklets zijn gang gaan zonder commentaar? Als ik aan het einde van de werkdag in de winkel naar de cel terugkeer, word ik dan boos als de cel een puinhoop is en de vloer niet wordt geveegd of zal ik het zien als een daad van medeleven om hem zelf schoon te maken en te geven mijn celgenoot een pas? Als ik naar huis bel en de familie zegt dat ze me een tijdje geen geld of postzegels kunnen sturen omdat ze net een tv van XNUMX miljard inch hebben gekocht - word ik dan boos en vat ik het persoonlijk op of laat ik het los gehechtheid om de vreugde te vormen en te overwegen die ze uit hun nieuwe speeltje zullen halen?

Niet alle keuzes zijn leuk en gemakkelijk, maar het lijkt erop dat ik meestal kan kiezen tussen pijn en vreugde, of in ieder geval tussen meer en minder lijden. Soms is kiezen om niet te kiezen en het leven zich gewoon te laten ontvouwen de beste beslissing.

Een van mijn belangrijkste lessen is geweest dat we allemaal zijn begiftigd met het kenmerk van keuze. Ik besteedde zoveel tijd aan het manipuleren van anderen, zodat ze zouden kiezen my manier. Wat vermoeiend. Het komt nog steeds ter sprake, maar vaker maak ik gebruik van mijn keuze en laat anderen hun keuze hebben, zelfs als hun keuze een poging is om mij niet voor mezelf te laten beslissen. In de gevangenis wordt het lastig als we kijken naar politiek en groepsdruk, maar ik heb meer kansen gevonden omdat ik mijn best doe om met integriteit en begrip te kiezen.

Als ik wakker word met de kostbaarheid van deze menselijke wedergeboorte, zie ik dat het niet allemaal lijden is als ik mijn kansen en beslissingen gebruik. Wanneer ik me realiseer dat de Buddha van binnen vraag ik me af of ik automatisch zal handelen uit spontane wijsheid en mededogen. Tot die tijd mag ik keuzes maken die ons allemaal ten goede komen...