Vrouwen werken samen

Hoe vier je de verjaardag van een gewaardeerde Dharmaleraar? In dit geval organiseerden de discipelen van de Eerwaarde Meester Bhikshuni Wu Yin een tweedaagse internationale conferentie over kloosterlijk onderwijs gevolgd door een tweedaagse tempeltour. Georganiseerd door de Gaya Foundation en de Lungshan-tempel en gehouden in Taipei, Taiwan, 30-31 mei 2009, trok de conferentie 400 mensen. Zij woonden de presentaties bij van negentien sprekers uit acht landen, elke presentatie gevolgd door commentaar van een respondent en vragen uit het publiek. Sommige sprekers waren bhikshuni's (volledig gewijde boeddhistische nonnen), anderen waren professoren aan de universiteit. Onderwerpen varieerden van de geschiedenis van boeddhistische religieuze vrouwen in Taiwan tot de huidige educatieve programma's die worden aangeboden in boeddhistische instituten in Taiwan. Ze bespraken ook het onderwijs van boeddhistische nonnen in Vietnam, Korea, Maleisië, Taiwan en de Himalaya-regio's van India, evenals het onderwijs van Tibetaanse nonnen in India, Theravada-nonnen en westerse boeddhistische nonnen.

In de welkomsttoespraak merkte de heer Wang Jin Ping, de president van de Wetgevende Yuan van de Republiek China, op

De Sangha speelt in elke leeftijd een belangrijke en onmisbare rol. Het boeddhisme in Taiwan heeft, dankzij het harde werk van jullie (nonnen) de afgelopen decennia, de prachtige resultaten van vandaag... alle boeddhistische vrouwen van de wereld, met hun geest van wijsheid en mededogen geërfd van de Buddha, wijden zich aan het opleiden en trainen van boeddhistische talenten.

Hoe verbazingwekkend voor mij, een Amerikaan die het boeddhisme nooit hoort noemen door haar regeringsleiders, om te horen dat het boeddhisme en zijn volgelingen openlijk worden gewaardeerd door een gerespecteerde gekozen regeringsfunctionaris!

Eerbiedwaardige Meester Wu Yin merkte in haar keynote-toespraak op: "Boeddhisme is de opvoeding tot ontwaken", en merkte vervolgens twee grote tekortkomingen op in de hedendaagse kloosterlijk opleiding:

1. een eenzijdige benadering, met te veel focus op het individu en haar persoonlijke vorming en meditatie, en niet genoeg focus op de sangha gemeenschap die bij elkaar wordt gehouden door de vinaya (kloosterlijk code); en
2. een curriculum dat te smal is en moet worden uitgebreid om niet alleen boeddhistische filosofie en meditatie, maar ook andere onderwerpen die in de samenleving worden bestudeerd, zodat de sangha zullen beter uitgerust zijn met vaardige middelen om anderen te helpen.

Ze zette ook vier hoofdwaarden uiteen voor het onderwijs van boeddhistische nonnen:

1. Een holistische benadering toepassen die de hele persoon opvoedt en gericht is op het bereiken van Boeddhaschap met (deze) mens lichaam. Een dergelijke opleiding omvat de drie hogere trainingen van ethisch gedrag, concentratie en wijsheid, en de 37 harmonieën met verlichting die de onmisbare basisopleiding vormen.
2. Levenslang leren dat begint met het opleiden van onszelf en zich uitstrekt tot het genereren van de altruïstische intentie van bodhicitta zodat we wat we leren gebruiken om anderen te helpen en specifiek om hen op het pad naar volledig ontwaken te leiden.
3. Vier manieren gebruiken om de Dharma over te brengen om de traditie te omarmen en tegelijkertijd nieuw leven in te blazen voordat het wordt doorgegeven aan de volgende generatie. Deze vier zijn a) de gemeenschappelijke wegen: onbevooroordeeld zijn en individuele verschillen respecteren, b) de weg van de ultieme waarheid: zich bewust zijn van het afhankelijke ontstaan ​​van elke situatie en fenomeen, c) de individualistische manier: aanpassen aan het speciale behoeften van een individu op een specifieke plaats en tijd, en d) de tegengif manier: de Dharma gebruiken om de fysieke, mentale en spirituele malaise van bewuste wezens tegen te gaan.
4. Organiseren en beheren van de Bhikshuni Sangha's onder begeleiding van de vinaya zodat ze een blijvende afstamming worden. We moeten met elkaar samenwerken om te reageren op de behoeften van de tijd en ons voor te bereiden op de beoefening en het behoud van de Dharma in de toekomst.

De tweede dag van de conferentie begon met een presentatie door Bhikkhu Bodhi, die hij de vorige dag in de VS had opgenomen en op internet had gezet zodat we ze konden bekijken. Een Amerikaanse monnik in de Theravada-traditie sprak hij over "Bhikkhuni Education Today: uitdagingen zien als kansen." Hij begon met het schetsen van het doel van de traditionele boeddhistische: kloosterlijk onderwijs: kennen en begrijpen van de Buddha's leringen, om ons karakter en gedrag te transformeren, om wijsheid te ontwikkelen om de ware aard te leren kennen, en om anderen te onderwijzen en te begeleiden. sinds de sangha bestaat nu in de samenleving die verschilt van die aan de BuddhaIn de loop van de tijd is ook academische kennis nodig die is opgedaan via het hoger onderwijs. Het doel van academisch onderwijs in het boeddhisme is om op een objectieve manier informatie door te geven over de culturele, literaire en historische context waarin het boeddhisme heeft bestaan, om ons kritisch denken aan te scherpen en om de essentie van de dharma te onderscheiden van de culturele vormen die het aanneemt. . Hoewel het onverstandig is om alleen te focussen op academische kennis van het boeddhisme, is het even onverstandig om erop te staan ​​dat de sangha heeft alleen een traditionele opleiding.

Door de academische benadering te combineren met de traditionele benadering, kunnen we het beste van beide hebben. De praktijkgerichte traditionele benadering zal onze spirituele behoeften vervullen, terwijl de academische benadering ons in staat zal stellen om andere boeddhistische leringen te leren kennen en in dialoog te gaan met wetenschappers, psychologen, sociologen, bio-ethici en andere intellectuelen. De sangha zal ook de vaardigheden verwerven om leiders te zijn in het bestrijden van de gevaren van oorlog, armoede, etnische conflicten en opwarming van de aarde.

Hij besloot met het noemen van de uitdagingen en kansen die specifiek verband houden met bhikkhuni's: de overgang naar een postpatriarchale cultuur en het op zich nemen van nieuwe, meer prominente rollen als opgeleide vrouwelijke kloosterlingen.

De twee dagen van de conferentie waren gevuld met presentaties en interessante discussies. Veel nonnenkloosters in Taiwan hebben boeddhistische instituten waar de sramanerika's en bhikshuni's ongeveer vijf jaar worden opgeleid. Sinds 2004 heeft de Taiwanese regering de diploma's die aan veel van deze boeddhistische instituten worden gegeven, geaccepteerd als vergelijkbaar met universitaire graden, wat de mogelijkheden vergroot van wat de nonnen kunnen doen om anderen na hun studie te helpen. We hoorden over de educatieve programma's in Foguangshan, Dharma Drum Mountain en Luminary Buddhist Institutes. Al deze organisaties zijn eind jaren 70 begonnen en zijn sindsdien uitgegroeid tot honderden monniken, en behalve de Luminary Temple hebben de andere twee ook monniken.

In Taiwan minstens 75 procent van de sangha is vrouwelijk. De nonnen zijn goed opgeleid en bekwaam, en ze dienen actief de samenleving door de Dharma te onderwijzen, counseling te geven, welzijnswerk te doen, boeddhistische radio- en tv-stations te exploiteren, enzovoort. Als gevolg hiervan worden ze goed gerespecteerd door de samenleving. Een leek zei tegen me dat terwijl hij formeel was... kloosterlijk situaties lopen of zitten de nonnen achter de monniken, in de ogen van de leken zijn ze gelijk. Hoewel een handvol Taiwanese monniken openhartig zijn over genderkwesties, zijn de meeste dat niet. In feite waren het de mannelijke professoren op de conferentie die de nonnen vertelden dat ze vrouwenstudies in hun curriculum moesten opnemen!

Voor mij was het een inspirerende ervaring om tussen zoveel bhikshuni's te zijn. Op een dag nodigde de Eerwaarde Meester Wu Yin sommigen van ons uit voor een maaltijd. Stel je voor dat je vijftig monniken de metroroltrap op ziet gaan en door de straten van Taipei ziet lopen!

Uit een aantal presentaties op de conferentie kwamen een aantal gemeenschappelijke thema's naar voren. Misschien wel de meest prominente was hoe kloosterlingen in de moderne tijd het evenwicht vinden tussen onderwijs in de Dharma en de... vinaya, de leringen in de praktijk brengen door middel van meditatie, en tegemoet te komen aan de behoeften van de samenleving door middel van onderwijs, counseling en welzijnsdiensten? Hoe kunnen boeddhistische organisaties voldoen aan hun uiteenlopende onderwijsbehoeften, aangezien voelende wezens verschillende neigingen en interesses hebben? Wat zal de jongere generatie aantrekken om kloosterling te worden en wat zijn hun unieke onderwijsbehoeften? Het samen bespreken van deze processen tijdens de presentaties en tijdens de pauzes was een eerste stap in het creatief brainstormen over antwoorden op deze vragen.

De lekenvrijwilligers op de conferentie waren geweldig. Ze lachten, waren blij en aandachtig voor alles wat de deelnemers nodig hadden. Ik bedankte enkele vrijwilligers en merkte op hoe gelukkig ze waren terwijl ze zo hard werkten, en ze antwoordden dat ze het een eer vonden om de deelnemers te dienen en een voorrecht om bij de Bhikshuni te zijn Sangha.

Na de conferentie nodigden de organisatoren de buitenlandse monniken vriendelijk uit voor een tweedaagse tempeltour. We begonnen met een bezoek aan de Dharma Drum Mountain en het Tzu-Chi Culture and Education Center. We gingen verder naar Chia-Yi en werden hartelijk verwelkomd in het Boeddhistisch Centrum An-Huei door leken langs de weg, zingend en in hun handen klappend. Ik werd gevraagd om een ​​korte Dharma-lezing te houden voor de 400 deelnemers aan de berouwceremonie die werd gehouden. We brachten de nacht door in de Hsiang-Guang-tempel, waar we een rondleiding kregen door de bibliotheek en de campus van het instituut. Eerwaarde Bongak, de decaan en professor aan Joong Ang Sangha Universiteit in Korea, en ik heb allebei Dharma-lezingen gegeven. Eerwaarde Bongak gebruikte haar levensverhaal als een lering om ons aan te moedigen in onze beoefening te volharden, ongeacht welke obstakels we tegenkomen, en ik sprak over de interferentie egocentrisme oorzaken in onze Dharma-beoefening en hoe deze te elimineren door de vriendelijkheid van anderen te overwegen. Daarna gaf elk van de bezoekende monniken advies aan de studenten van het instituut. Ter afsluiting hield de Eerwaarde Meester Wu Yin een Dharma-lezing die ons geboeid had. Op een openhartige en directe manier vroeg ze ons: "Wat willen jullie als monniken?" en "Wat houdt je tegen?" en moedigde ons aan om onze Dharma-aspiraties te verwezenlijken.

Na de lunch gingen we naar het Yang-Huei Boeddhistisch Centrum waar we opnieuw hartelijk werden verwelkomd en een rondleiding kregen door dit stadscentrum dat verschillende prijzen heeft gewonnen voor zijn innovatieve architectuur. De nacht werd doorgebracht in de Hsiang Guang Shan-tempel, een mooie landelijke hermitage in de buurt van Taoyuan. De volgende ochtend namen de nonnen daar ons mee op een rondleiding door hun kruiden- en moestuinen terwijl we de? rustig atmosfeer. En dan, de wind van karma nam ons weer mee in onze verschillende richtingen, en nam alles mee wat we hadden geleerd en gedeeld, zodat we het kunnen geven aan degenen die we tegenkomen.