Omgaan met aandoeningen en ziekte

• Omgaan met bijlagen
• Gevoelens van boosheid gedurende meditatie sessies
• De geest en lichamelijke ziekte

Manjushri Retreat 13: Vraag en antwoord (Download)

Publiek: Ik heb een hele zware week gehad tot vandaag. Een soort van de wolken trokken op, ik weet niet precies waarom. De gemeenschapsbijeenkomst heeft me echt geraakt. Want ik was in de hal geweest, en ging toen terug in de hal; dus die dag was gewoon, ik weet het niet, de energie veranderde helemaal; en toen kon ik het niet, ik kon niet over de golf komen of zoiets en terug naar binnen. Er was veel gemopper in mijn hoofd. En toen raakte ik heel erg verdwaald in gehechtheid deze week, ik moet mezelf er steeds weer uittrekken. Het was als lijm. Het was net als lijm. Het was net als op het moment dat ik dacht aan: "Ik zal mezelf daar gewoon uit krijgen." En dan zou ik een paar minuten duidelijkheid hebben, en dan zou ik denken: "Oké, nu ga ik Manjushri licht sturen naar ... zoop!" Ik ben zo terug. Ik stuur het naar die mensen en dan begint het hele verhaal en het was net als, "Oh, mijn god!" Dus vandaag begon ik te denken: 'Oké, ik ga niet meer aan Portland denken. Ik ga nadenken over Cleveland, Ohio; Mumbai, India; Minot, Noord-Dakota.” Dat zijn de drie steden waar ik niemand ken. In dit leven ken ik ze niet. En toen begon ik me voor te stellen dat ik in andere levens zo gehecht was aan sommigen van hen, en ik werd op de een of andere manier lichter. Maar het is gewoon een strijd geweest. Het is er gewoon in gevallen en jezelf er weer uittrekken; en dan boosheid aan de andere kant van de gehechtheid was als ….

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Boos op wie?

Publiek: Iedereen.

VTC: Aan dezelfde mensen waar je aan gehecht bent?

Publiek: Niet hier, boosheid voor iedereen hier, want….

VTC: Oh, omdat je bij de mensen daar wilt zijn.

Publiek: Ja.

VTC: Omdat ze beter zijn dan wij.

Publiek: Juist, juist, ja, natuurlijk. [gelach] En dat zijn ze natuurlijk niet. En dan zijn ze er natuurlijk ook. En dan zijn ze dat natuurlijk niet. Dus het is gewoon dat soort geest, het was ongeveer vier of vijf dagen [het]. Maar ik hield het gewoon vol, ga gewoon [de hal] in, doe Manjushri. Oké, je kunt Manjushri nu niet uitstaan ​​[gelach], dus Blue Medicine ook Buddha, doe Tara. Ik begon een beschermerpraktijk te doen, Palden Lhamo, die Geshe-la leerde. De laatste paar dagen dat ik Palden Lhamo deed om mee te beginnen, hebben me echt opgelucht. Dus ik bleef maar zoeken naar wat me zou verheffen en helpen, omdat ik wist dat ik eruit kon komen. Het was als: "Oké, hier zijn we weer, we zijn er mee bezig."

VTC: Wat is er zo speciaal aan Portland? Ziet iemand van jullie iets speciaals aan Portland?

Publiek: Het regent veel.

VTC: Ja. Gaan je gedachten naar Portland? Zijn er uitzonderlijk geweldige mensen in Portland?

Publiek: [hoofdschuddend, "Nee."]

Publiek: Kijk, ze hebben het allemaal mis! [gelach] Je kunt het deze mensen niet vragen.

Publiek: Ik ben opgelicht in Portland.

VTC: Heb jij?

Publiek: K was daar vroeger, het is het enige dat ik erover moest weten.

Publiek: Kijk, ze hebben het mis. Maar nu bedoel ik dat het gewoon dingen zijn. [gelach]

VTC: Maar het is goed dat je volhoudt en het gewoon uitsteekt en de geest gaat omhoog en de geest gaat omlaag, en je leert ermee te werken.

Publiek: Ja. Wat kan je nog meer doen?

VTC: Ja. Ik bedoel, het belangrijkste is dat je niet gelooft dat het waar is.

Publiek: Rechts.

VTC: Ja? En je hebt dit ongeloof.

Publiek: Ja. Veel steviger, het wordt veel meer vastgehouden: 'Oké, dit is niet verstandig. Dit is geen verstandige gedachte.”

Publiek: Ik kwam soortgelijke ervaringen tegen, maar een beetje anders, omdat ik aan het overstappen was. Alsof ik emotioneel voel dat het een soepele overgang was, maar mentaal was het voor mij geen soepele overgang. De gemeenschapsbijeenkomst voelde op de een of andere manier echt storend voor de voortzetting van mijn retraite. Ik weet niet zeker waarom, want ik heb echt genoten van de gemeenschapsbijeenkomst.

VTC: [gelach] Je hebt ervan genoten en het was storend.

Publiek: [gelach] Zondag was het een andere dag en de energie die we die vier weken ervoor hadden, kwam gewoon nooit meer terug. En ik wed dat ik gehecht was aan wat de energie van die groep retraitanten was, en toen die groep retraitanten veranderde, kon ik er niet mee omgaan. Het was eigenlijk de sessie op woensdag dat ik gewoon niet langer stil kon zitten en eigenlijk opstond en vertrok. En ik heb er spijt van, maar ik had het gevoel dat ik daar gewoon had zitten denken aan de IG-dingen en hoe anders de sessie is in vergelijking met de sessies van de afgelopen week.

VTC: Nee, het is toch goed dat je daar zit.

Publiek: Ja.

Mediteren door woede en lichaamspijn

VTC: Ja? En dan kijk je naar je eigen geest: "Waarom denk ik aan de IG-dingen? En waarom vergelijk ik dit met andere dingen? En ik ben nu niet in de hal, dus hoe kan ik praten over de groep mensen in de hal die anders is, want ik ben daar 's morgens en' s avonds met dezelfde groep mensen die er altijd 's morgens en' s avonds zijn ?” [gelach] Gewoon weer een aflevering van berzerky geest. Ja? En we gaan er allemaal doorheen, nietwaar? “Ik kan hier geen seconde langer zitten!” Oh, ik herinner me een sessie, toen ik in Missouri woonde, toen ik zo woedend was, ik was zo boos. Het was als: "Ik kan hier geen seconde langer blijven zitten. Ik ben zo boos." [gelach] Oh, dat waren er een paar. Dus sommigen zat ik daar, een seconde langer en twee seconden langer, en beëindigde de sessie. En ik herinner me een keer dat ik wegging. Maar al die andere keren dat ik daar gewoon zat, wetende: "Waar ben ik in hemelsnaam zo boos op?" Want wat ik vond is ongelooflijk: kan ik heel boos worden in de... meditatie sessie, en op het moment dat de sessie voorbij is, boosheidis weg. Helemaal zo, weg. En dus gebeurt dit genoeg zodat wanneer je de boosheid in de sessie, dan ga je: "Wat is hier aan de hand? Want op het moment dat dit voorbij is, ga ik hier niet meer aan denken.”

Publiek: Het is hetzelfde met lichaam pijn.

Publiek: Oh ja.

VTC: Oh ja.

Publiek: Ik kan er niet tegen, het doet zo'n pijn, en dan begint de klok dichterbij te komen, dichter bij negen en de gong gaat rinkelen, en ik voel me prima. Het is als, "Huh?! Interessant." [gelach]

Dharma gebruiken om lichaam en geest te helen

VTC: Dus hoe was je week?

Publiek: Oh! Het is vruchtbaar geweest. Vandaag heb ik gewoon veel gehuild. Ik heb geluisterd naar je lering over de emmer in de put. [De analogie is dat samsarische wezens als een emmer in een put zijn. Eindeloos en met veel moeite op en neer gaan in samsara!] En ik heb echt het gevoel dat ik de emmer ben die op en tegen de muur bonkt en op de weg naar beneden. Ik denk dat wat me vandaag heel duidelijk is geworden, is hoe hard ik voor mezelf ben geweest en hoe los ik ben geweest van mijn lichaam het grootste deel van mijn leven, dat weet ik niet eens. Ik bedoel, als D, en T, en K er niet waren, zou ik niet weten hoe ik voor mezelf moest zorgen. Ik had geen idee. En dus door hun ervaring, wat ze hebben geleerd hoe ze voor zichzelf moeten zorgen als ze ziek zijn, dat ik een paar mensen heb die enige wijsheid hebben die ze kunnen zeggen: "Nou, heb je nagedacht over wat er op dit moment aan de hand is , denk er zo over na.” Ik heb geen idee hoe ik dit moet regelen lichaam. [Ze is al een paar weken behoorlijk ziek.] En ik visualiseer mezelf, de lichaam staat daar, en S heeft gewoon een dialoog met zichzelf over: "Wat is er aan de hand, wat is er mis mee en waarom werkt het niet." En dus denk ik aan, weet je, "Waarom ben je zo hard voor andere mensen? Wat zijn uw verwachtingen van andere mensen?” Hoe ik denk dat sommige mensen slap zijn en ik denk dat sommige mensen hun deel niet hebben. Ik bedoel, ik heb al dit oordeel aan de hand omdat ik dezelfde gevoelens over mezelf heb. Ik lig daar, het enige waar ik aan kan denken zijn alle dingen die ik zou moeten doen.

En mijn geest begrijpt niet dat het echt belangrijk is dat ik voor mezelf zorg, want op dit moment ben ik echt heel erg ziek. En alles wat ik doe is mezelf uitschelden omdat ik ziek ben. En wat vandaag kwam, was hoeveel wreedheid en hoeveel gebrek aan mededogen ik het grootste deel van mijn leven heb gehad. Gelukkig voor mij mijn lichaam gezond is geweest, als ik een ziek persoon was geweest, met het soort geest dat ik had in relatie tot mijn lichaam, Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan. Ik heb dit soort ervaringen dus niet vaak gehad, om met mijn eigen zelfkritiek en mijn eigen gebrek aan compassie voor mijn eigen situatie te zitten.

Dus vandaag is een heel, heel, heel krachtige, vruchtbare dag geweest, omdat de ziekte net ergens anders is verhuisd. Het is alsof het niet echt beter is geworden, maar het is veranderd. Dus ik moet er gewoon mee omgaan en geduld cultiveren en bemiddeling van geven en nemen, en beseffen dat dit samsara is, S. Als je hierin geen compassie voor jezelf kunt hebben, wanneer krijg je het dan? Je gaat verder en je bent 53 en dit is slechts een repetitie voor dingen die steeds vaker gaan gebeuren. Dus je moet leren hoe je voor jezelf kunt zorgen en heel gemakkelijk kunt zijn. Dus ik heb veel, een soort van "Aha's" gehad over hoe ik dat niet mijn hele leven heb gedaan. En op 53-jarige leeftijd heb ik gelukkig de kans om misschien wat vaardigheden op te doen. Ja, en de opmerkzaamheid van de lichaam de praktijk is echt een soort van visceraal geweest. De bronchiën [gelach] en dan zijn de vingers allemaal verstopt en samengetrokken, en net als het snot hierboven zat alles achter mijn ogen opeengepakt. [gelach] En wat is het verschil tussen snot en slijm, eens kijken, het was slijm daar beneden, snot hier. [gelach] Het was echt krachtig, een krachtige week van zuivering oefening. Maar de emmer in de put is zeker een keerpunt in het proces geweest.

Publiek: S, terwijl je praat, luisterde ik half naar je en dan kijkt de andere helft naar je en ik ben verbaasd, ik zweer dat je er vijf jaar jonger uitziet. Je gezicht is zo ontspannen. Ik weet het niet, je gezicht ziet er nu zoveel frisser uit dan ik ooit heb gezien.

Publiek: Het is zachter.

Publiek: Het is alsof alle kwaliteiten van sergeant Joyous Effort waar ik nooit iets aan heb gehad, deze week aan de orde zijn geweest. [gelach]. En ze gaat naar een nieuwe rekruteringssessie. Maar ik moet zeggen dat ik me erg gesteund en verzorgd heb gevoeld deze week. Ik weet dat mensen gebeden hebben, en natuurlijk hebben de mensen voor mij gezorgd en voor de abdij. Ik heb echt het gevoel dat er geen andere plaats is waar ik de kans en de toestemming zou hebben gehad om op een Dharma-manier te werken aan wat ik moet doen, dan deze ruimte op dit moment. Het is een prachtige container om hieraan te werken. Dit is een grote voor mij. In ieder geval bedankt voor het vragen.

Overgang uit de meditatiehal

Publiek: Dus ik ben bezig met de overgang uit de retraite en het gaat eigenlijk heel goed. Wat sessies in de zaal en dat ging prima. Ik had niet echt een probleem, omdat ik een soort verandering van mensen had [of] iets dergelijks. Maar ik realiseerde me enigszins dat wat je zei, is dat het niet hetzelfde zal zijn als je uit de retraite komt. Het is anders dan zich terugtrekken; en het is gewoon wat het is. Maar ik voel dat echt en toen je dat zei, dacht ik dat dat nogal negatief was. Niet vanwege de manier waarop je het zei, maar omdat mijn geest er op een negatieve manier over nadacht, alsof dat niet zo goed is. Maar ik realiseer me dat toen ik in retraite ging, en aangezien ik mijn werk alleen deed, in het Gotami-huis werkte en gewoon een beetje alleen was, had ik tijd om gewoon te doen wat ik wilde. Ik denk dat ik in gedachten zou zeggen: ik hoef me niet al te druk te maken over één ding; en ik realiseerde me net dat het echt gewoon anders is. En het is niet beter of slechter [in of uit retraite zijn], en er zijn nog steeds net zoveel mogelijkheden voor mij om van gedachten te veranderen en uit te groeien tot een beter mens. En bijna meer mogelijkheden, zolang je je er maar bewust van kunt blijven en daar rekening mee kunt houden. Maar ik bedoel, ik heb ook veel lijsten die beginnen, dingen die gedaan moeten worden, wat geen probleem is. En dus heb ik besloten dat ik gewoon mijn energie moet veranderen en de manier waarop ik de energie van de retraite gebruik. Mag niet worden gewijzigd en op een andere manier worden gebruikt. Ik weet nog niet zeker hoe. Ik zie dat mijn geest meer is, het stoort me niet echt, net als: beschouw het als een teken dat je nu compassie moet genereren. Telkens wanneer ik het in mijn gedachten opmerkte, dacht ik gewoon: "Oh, cool, heel medelevend met al deze energie." En ook al is het zo veel dat het alleen maar de woorden zijn of zoiets, want het is niet alsof je het altijd diep in je hart zult voelen, maar gewoon mijn gedachten omdraaien en de woorden op dezelfde manier uitspreken als ] zoals Shantideva's toewijding. Gewoon dat soort dingen. Ik weet het niet. Het lijkt heel mooi te zijn.

VTC: Oké, dan zullen we ons opdragen.