Vers 32-2: Werken met ziekte

• Hoe om te gaan met de geest als we ziek zijn
• Denken dat wat we meemaken het resultaat is van ons karma

41 Gebeden om te cultiveren bodhicitta: Vers 32-2 (Download)

"Mogen alle wezens vrij zijn van ziekten."
Dit is het gebed van de bodhisattva als je iemand ziek ziet.

Ik dacht dat ik hier een paar dagen bij stil zou staan ​​en een beetje zou praten over hoe je om moet gaan met ziekte.

Gisteren zei ik dat ziekte een gegeven was, omdat we een lichaam. Eerst zal ik beginnen te praten over hoe we gewoon met de geest kunnen omgaan als we nu ziek zijn. Later zullen we het hebben over het hele ding van het hebben van een lichaam en wat dat betekent. Laten we beginnen met de simpele dingen. Relatief eenvoudig.

Ten eerste, denken wanneer we ziek zijn, wanneer onze lichaam niet goed voelt, als het niet doet wat we willen, als het ouder wordt, enzovoort, zouden we moeten denken: "Dit is een gevolg van mijn karma.” Wanneer we lijden en ongemak ervaren, is dat het resultaat van destructief karma dat we hebben gecreëerd, en daarom is een goede manier om ermee om te gaan simpelweg te zeggen dat het het resultaat is van mijn karma. Het heeft geen zin om geïrriteerd, boos, wanhopig of depressief te worden. De oorzaken zijn gecreëerd door mijn egocentrisme. Nu ervaar ik ze. Sinds mijn egocentrisme was wat ervoor zorgde dat ik de oorzaak creëerde, vanaf nu ga ik het niet volgen en ik ga het loslaten, omdat ik niet meer van die oorzaak wil creëren. Door dat te doen - wat er gebeurt door zo te denken - laten we in feite los met de egocentrisme. Als we niet zo denken, zou het opstaan ​​en zeggen: “Dit is oneerlijk, waarom moet ik ziek worden? Die mensen die niesden gaven me wat ik heb, die mensen wilden het eten niet goed wassen, en dan al die mensen die niet goed voor me zorgen. Ze geven me niet genoeg aandacht. Ze geven me te veel aandacht.”

Is het je ooit opgevallen dat sommige mensen, als ze ziek zijn, er een hekel aan hebben om in de buurt van andere mensen te zijn, ze willen gewoon met rust gelaten worden. Als andere mensen ziek zijn, willen ze dat mensen hen soep en thee komen brengen. Natuurlijk, wat voor soort persoon je ook bent, je verwacht dat iedereen het weet en zich eraan conformeert. Als je een alleen gelaten persoon bent, dan word je boos op ze als mensen uit hun vriendelijkheid en mededogen komen om thee of soep te brengen en je te controleren, wat een product is van de egocentrisme. Of als je iemand bent die graag verzorgd wordt als je ziek bent en mensen denken dat je iemand bent die dat niet wil en ze komen niet, dan word je boos op ze. "Ze verwaarlozen me, ze zijn zo egoïstisch, ze denken niet aan mij." Dan is dat een andere factor van ons egocentrisme en op beide manieren creëren we meer negatief karma. Het is interessant. Is het niet? Wie wordt er graag alleen gelaten als ze ziek zijn? Wie vindt het leuk om voor te zorgen? Dan zijn er een paar mensen die beide zijn. Het is interessant, nietwaar? Hoe we verwachten dat iedereen weet wat we willen en dus zeggen we dat we met rust gelaten willen worden. Dan laten mensen ons met rust en dan hebben we na een paar dagen zo'n honger!

Dat kun je zien door te denken “dit is een gevolg van mijn karma”, dan houdt het daarmee op egocentrisme die zo gemakkelijk het overneemt als we ziek zijn, en de show runt, en meer negatief creëert karma. Het helpt ons ook om de egocentrisme nadat we herstellen zodat onder invloed van egocentrisme we doen geen andere negatieve acties die meer ziekte veroorzaken.

Nu deze karma die we hebben gecreëerd onder invloed van egocentrisme en zelfbegrijpend, het was niet noodzakelijkerwijs in dit leven gecreëerd. Het kan in vorige levens zijn gemaakt. Ik houd me niet aan dit soort new age-dingen van "Je maakt jezelf ziek omdat je zo negatief bent." Ik denk dat dat een manier is om iemand de schuld te geven, het slachtoffer de schuld te geven. Eerder als we denken dat de karma zou kunnen zijn gemaakt in vorige levens, we zitten in hetzelfde continuüm als die persoon, maar we zijn niet precies dezelfde persoon, dus we kunnen leren. We ervaren de resultaten omdat ik hetzelfde continuüm ben. Maar we geven onszelf niet de schuld op deze zelfbewuste manier. We nemen gewoon onze verantwoordelijkheid en dan veranderen we ons gedrag in de toekomst.

[In reactie op toehoorders] Wat doe je wanneer egocentrisme is de ziekte? Dan jij mediteren over alle meditaties voor ontwikkeling bodhicitta. Dan doe je alle zevenpuntsinstructies van oorzaak en gevolg, gelijkmaken en zichzelf en anderen uitwisselen. Je doet dat heel, heel aandachtig. Als ik zeg dat we niet volgen egocentrisme in de toekomst als resultaat van het leren van onze ziekte, is het niet alleen een kwestie van ons verpletteren egocentrisme. Het is iets van het elimineren ervan, door wijsheid te ontwikkelen via een van deze twee manieren.