Wat te doen na retraite

Wat te doen na retraite

• Hoe je het geleerde meeneemt na de retraite
• Suggesties voor de praktijk
• Prioriteiten stellen en creëren bevorderlijk voorwaarden als oefening
• Hindernissen vermijden om te oefenen en waarop te reflecteren

Vajrasattva 2005-2006: Wat te doen (Download)

Vragen en antwoorden

• Welke criteria gebruikt u om moeilijke beslissingen te nemen?
• Anderen helpen
• Nuttige gewoonten geleerd tijdens retraite

Vajrasattva 2005-2006: Wat te doen Q&A (Download)

Volledig transcript

Aan het einde van drie maanden Vajrasattva retraite vroeg een van onze gasten me: "Wat moet ik doen met de rest van mijn leven?" Ik dacht erover na en kwam met een paar ideeën. Deze zijn voor iedereen toepasbaar om overal mee naartoe te nemen. Ik zal ze in willekeurige volgorde delen en voor degenen onder jullie die er niet van houden om te horen wat ze moeten doen, dit zijn slechts suggesties. Ik ben er best aan gewend dat mensen me negeren.

Oefen eerst dagelijks als je hier weggaat. Heb een vaste dag meditatie praktijk die je niet mist, wat er ook gebeurt. Of je nu ziek bent, of je nu gezond bent, of je nu op reis bent of stilstaat, het maakt niet uit: doe altijd je dagelijkse meditatie oefening. Ook als je vreselijk ziek bent in het ziekenhuis, of thuis in bed: ga zitten en doe je ding mantra of uw visualisaties. Als je te ziek bent om rechtop te zitten, ga dan gewoon plat op je rug liggen, maar houd altijd het ritme van je dag aan meditatie oefening. Ik ontdekte al vroeg, in de dagen dat ik initiaties nam, dat wanneer ik veel toezeggingen kreeg, het erg goed was om regelmatig te oefenen, omdat ik een belofte aan mijn leraar had gedaan en ik maar beter mijn best kon doen om die na te komen . Het hebben van een dagelijkse beoefening is een reddingslijn en een basis voor al het andere.

Ten tweede, denk verder dan dit leven. Heb geen kortetermijnvisie, maar denk echt na over wie je bent en wat je doet met betrekking tot het grote geheel en je vorige levens. Er bestaat karma en energie achter je, goed karma en slecht karma. Bedenk dan hoe je er nu op reageert en hoe het rijpt karma creëert meer karma die van invloed zullen zijn op wat er in de toekomst gebeurt. Als we onszelf op deze manier in het grote geheel zien – en dit is heel erg de manier waarop de Sanghata Sutra ons vraagt ​​om naar onszelf te kijken – ervaren we wat we in het verleden hebben gedaan en doen we wat de oorzaken in de toekomst creëert.

Weet je nog dat ik je aan het begin van de retraite vroeg: hoe zou je het vinden om aan het einde terug te kijken op deze ervaring? Nu kunnen we zien dat wie we zijn niet stationair is, niet een soort permanente concrete entiteit, maar een deel van dit grote geheel dat oorzaken creëert en gevolgen ervaart. Het grote plaatje betekent ook dat we een van een oneindig aantal bewuste wezens zijn. Als we dit in overweging nemen, lijken onze eigen problemen en onze eigen drama's niet zo belangrijk. Ik denk dat het grote plaatje erg nuttig is om de geest te kalmeren: het grote plaatje in termen van tijd, ruimte en levende wezens. Kijk in de lucht, er zijn oneindig veel universums vol levende wezens, en er zijn ook oneindig veel universums vol puur land, waarschijnlijk overlappend en vermengd. Als je dit soort kijk hebt, dan heeft hoe je in de wereld staat een heel andere smaak. Terwijl je dagelijks oefent, laat je niet afleiden door domme dingen.

In het verleden hebben we de term dom misschien niet gebruikt, maar tegenwoordig stellen we het woord gelijk aan wat bekend staat als "zinloze activiteiten" in de Lama Chopa. Vanuit een Dharma-perspectief is het een vorm van luiheid als we erg druk zijn met het doen van zinloze activiteiten. We kunnen erg druk en lui tegelijk zijn. Probeer je dus niet te laten afleiden, maar stel heel duidelijke prioriteiten voor wat belangrijk voor je is in je leven. Als je dat niet doet, en je prioriteiten zijn niet erg duidelijk, denk er dan echt even over na. Schrijf ze op en som ze op, zodat in plaats van dat je niet-onderhandelbare zaken alle dingen zijn waaraan je gehecht bent, ze je Dharma-prioriteiten worden. Niet afgeleid worden betekent niet terugvallen in onze oude patronen van wat we doen als we ongelukkig zijn, want als we ongelukkig zijn, leiden we onszelf meestal af. Sommige van onze afleidingen zijn legaal en sommige zijn illegaal. Als je drinkt en drugs gebruikt als een manier om jezelf af te leiden, is het nog steeds een manier om niet naar je pijn te willen kijken, of weerstand te bieden om je lijden toe te geven, en er geen Dharma-tegengif op toe te passen.

We kunnen het heel druk hebben met allerlei dingen die schadelijk en niet nodig zijn. Veel mensen eten te veel, geven te veel uit in het winkelcentrum of zijn verslaafd aan gokken, seks, internet en televisie. Sommigen zijn workaholics. Dit zijn allemaal verschillende dingen die we doen om onszelf af te leiden van wat er echt in onze geest omgaat. Wanneer we dit doen, bestendigt het onze ellende alleen maar. Als we onszelf afleiden, voelen we ons nog steeds beroerd van binnen. We communiceren niet met de mensen die we nodig hebben. Die mensen zeggen tegen zichzelf: die persoon heeft het te druk met drinken, drogeren, winkelen, slapen of wat ze ook doen, dus ik blijf bij ze uit de buurt en de situatie draait alleen maar naar beneden.

Ten derde, probeer de dingen echt onder ogen te zien wanneer ze gebeuren en werk ze uit. Doe geen concessies aan uw waarden, uw overtuigingen of uw voorschriften. Wees heel sterk in wat je prioriteiten en waarden zijn en waar je in gelooft. Als je naar een feest gaat en iedereen drinkt, kun je zeggen: "Ik neem druivensap." Als ze zeggen: “Ben je een beetje preuts? Drink je niet zoals iedereen? zeg dan: "Ja, ik ben preuts!" Maak er een grap van en houd je voorschriften. Wat andere mensen zeggen, zeggen ze. Wat ze denken, denken ze. We hebben er absoluut geen controle over en het is volledig hun "shtick". Aan het einde van de dag ervaren we allemaal de resultaten van karma.

Als onze reputatie bij wereldse mensen belangrijker is dan de onze voorschriften en belangrijker dan onze waarden, dan ervaren we het resultaat hiervan in toekomstige levens. Maar als we ons aan onze kunnen houden voorschriften, we zullen de resultaten ervaren. Omdat toekomstige levens langer duren en veel zekerder zijn dan de toekomst van dit leven waarin onze reputatie zo cruciaal lijkt, is het eigenlijk belangrijker om aandacht te besteden aan toekomstige levens dan aan wat mensen in dit leven van ons denken. Dit is echt belangrijk, want als we beginnen met het breken van onze voorschriften, beginnen we ons echt slecht te voelen over onszelf en gaat ons gevoel van eigenwaarde achteruit. Vervolgens behandelen we onze problemen door meer dingen te doen die ons van de Dharma afleiden, waardoor we ons slechter gaan voelen. We zijn er allemaal geweest en herkennen die video.

Ten vierde, maak een Dharmaverbinding met Zijne Heiligheid de Dalai Lama. Als je nog niet naar een van zijn leringen bent geweest, zorg er dan voor dat je op een bepaald moment in je leven gaat. Maak langs die lijn zeer krachtige gebeden en doe dit voortdurend, om altijd geleid te worden door volledig gekwalificeerde Mahayana en Tantrische spirituele mentoren. Dit is zo ongelooflijk belangrijk, want als we een leraar ontmoeten die een charlatananda is, zoals sommigen zeggen, dan wordt onze Dharmabeoefening een charlatan-discipel, of een charlatananda's discipel.

Ik kijk naar toen ik de Dharma voor het eerst begon te ontmoeten en ik realiseer me dat ik zo onschuldig, zo naïef, zo dom was, dat ik waarschijnlijk iedereen zou hebben gevolgd. Ik denk dat het kwam door het feit dat wie ik ook was in het vorige leven, heel, heel intens gebeden moet hebben om de leraren te ontmoeten die ik deed en dat ik in staat was om echt onberispelijke spirituele leraren te ontmoeten. Ik denk dat het belangrijk is om niet alleen te bidden om ze te ontmoeten, maar ook om hun kwaliteiten te erkennen en hun advies op te volgen, want soms ontmoeten we ze, maar onze geest is zo vol rotzooi dat we ze niet kunnen zien voor wat ze zijn of we wil hun advies niet opvolgen. Ik denk dat dit heel belangrijk is, want als we de zuivere Dharma niet leren, zal alles wat we beoefenen verkeerd zijn. Bovendien, als we energie steken in oefenen verkeerde opvattingen, dan creëren we de oorzaak voor ongelooflijke hoeveelheden van streek in ons toekomstige leven.

Zorg voor een goede relatie met een gekwalificeerde leraar. Maak niet alleen aantekeningen en zet vervolgens uw notitieboekjes op uw boekenplanken en doe er niets mee. Geshe Dargay plaagde ons daar altijd mee. Hij zei: "Oh, je maakt zoveel aantekeningen en je hebt je hele boekenplank vol met je notitieboekjes, maar lees je ze ooit?" Hij plaagde ons daar heel erg mee en hij zei; 'Oh, je komt helemaal naar India, hier, om te studeren. Zorg ervoor dat je naar huis gaat en iets waardevols meeneemt en dan bedoel ik niet de dingen die je in de stad koopt.” Hij was een ongelooflijke leraar.

Ten vijfde, plaats jezelf in een goede omgeving om te oefenen, dit is erg belangrijk. We weten allemaal wat een goede oefenomgeving is en soms moeten we enkele van onze wereldse voordelen opgeven om onszelf erin te plaatsen. Dit is moeilijk omdat we tegelijkertijd samsara-voordelen en Dharma willen hebben. Maar als we onszelf niet in een goede omgeving plaatsen, neemt samsara het over omdat we er zoveel gewenning aan hebben: oneindige levens van gewenning. We moeten misschien wat samsarisch plezier opofferen om dit te bereiken, maar de voordelen zijn het waard.

Onszelf in een goede omgeving plaatsen is echt cruciaal, anders gaan we zo gemakkelijk terug naar dezelfde oude dingen. Woon daarnaast in de buurt van een van je leraren en leef met, of in de buurt van, Dharmavrienden, zodat je bij mensen bent die je echt kunnen aanmoedigen als je oefent. Als er een centrum bij u in de buurt is, ga dan regelmatig naar het centrum.

Soms hebben we het idee: ik zal het doen mediteren maar ik ben moe, of ik zal gewoon dit kleine beetje meer afmaken van wat ik ook aan het doen ben en dan zal ik het doen mediteren, maar soms gebeurt het nooit. Bobby en Kathleen hebben iets dat ze al jaren doen met hun meditatie maatjes. Ze wonen op verschillende plaatsen, dus twee of drie keer per week belt de een de ander. Ze stellen hun motivatie vast, leggen de telefoon neer, mediteren, en doen hun sadhana. Aan het einde pakken ze de telefoon, wijden ze op en praten ze een beetje. Wanneer u een meditatie vriend, deze persoon rekent erop dat je er bent, om dat telefoontje te plegen en daarom doe je het elke week, waardoor jullie allebei regelmatig blijven oefenen.

Dit is hetzelfde principe als bij de abdij of welk klooster dan ook. Het schema zorgt ervoor dat iedereen samen oefent. Je moet er gewoon bij zijn. Dit stopt de geest die denkt daar geen tijd of ruimte voor te hebben. Ik weet dat ik soms les moet geven en ziek ben of me niet goed voel. Het maakt niet uit, ik moet nog lesgeven. Je doet het gewoon. Mijn ervaring is dat wanneer je dit doet, je je daarna altijd beter voelt.

Mensen in Amerika klagen tegen mij dat ze niet naar lessen kunnen gaan en dat ze niet genoeg geld hebben om naar retraites te gaan, of dat ze geen tijd hebben om dit en dat te doen. Veel mensen schrijven of komen naar me toe en zeggen dat ze deze avond en die avond, van nu tot die tijd, niet te lang maar niet te kort, leringen over dit specifieke onderwerp willen horen, en tussen haakjes, veel grappen in. Mensen klagen tegen me dat ze een half uur door de stad moeten rijden om bij een Dharmacentrum te komen. Ze willen dat het centrum bij hen om de hoek is, maar toch mogen ze niet komen en dat zou goed moeten zijn. Sommigen zeggen: “Je zou het moeten opnemen zodat ik het later kan beluisteren, maar ik ga het niet transcriberen en ik ga niets met de banden doen, dat kunnen andere mensen doen! Ongelofelijk hoe verwend mensen zijn! Van mij krijgen ze geen medelijden.

Toen ik de Dharma ontmoette, moest ik de halve wereld rond om mijn leraren te ontmoeten, want er waren nul Dharmacentra waar ik woonde! Ik moest mijn baan opzeggen en mijn gezin achterlaten. Ik liet ze achter met de vraag wat er met me was gebeurd en vroeg me af of ik "weer was weggeglipt". Ze dachten dat ik gekalmeerd was en iets verstandigs ging doen. Mijn familie was zo geschokt dat ik ging wonen waar geen toiletten waren die doorspoelden, en dat deed ik. Ik woonde op een plek waar geen stromend water was of toiletten doorspoelden!

Ik realiseer me dat het moeilijk was voor jullie allemaal die uit Mexico kwamen. Je werkte lang van te voren en moest een peperdure vliegticket betalen. Maar je hebt er echt je energie in gestoken, je er jarenlang op voorbereid en je hebt het gedaan! Sommigen van jullie die dichterbij wonen, hebben iets gedaan om naar deze retraite te kunnen komen, waardoor je het waardeert. Houd dezelfde houding aan voor de rest van je Dharma-beoefening, want als je leringen hoort, zul je ze waarderen en in praktijk brengen.

Ik heb echt het gevoel dat we iets moeten uitbrengen om de Dharma te krijgen. Als we niets naar buiten brengen, als we niet iets van ons samsarisch comfort en luxe hoeven op te geven, dan hebben we geen respect of gevoel van dankbaarheid voor de Dharma. Alleen wanneer we ons er echt voor moeten inzetten om de Dharma te ontvangen, betekent het echt iets voor ons.

Ten zesde, denk na geloften voordat je ze neemt en neem dan het niveau en de verschillende soorten geloften die geschikt zijn voor u, wanneer ze geschikt zijn, en doe uw best om ze te behouden. De meeste mensen hier hebben de pratimoksa individuele bevrijding voorschriften, en die omvatten uw vijf lekenvoorschriftenof acht voorschriften, of beginnende wijding, of volledige wijding. Dan is er de bodhisattva wijding, je tantrische geloften. We bewaren ze niet perfect, maar dit is precies waarom we ze nemen, want als we ze perfect zouden kunnen bewaren, zouden we ze niet hoeven te nemen. Zie je echt voorschriften als je vrienden, en zie dat ze je helpen om niet te doen wat je al hebt besloten dat je niet wilt doen. Zie je niet voorschriften of enige vorm van richtlijnen als iets dat je kwelt of beperkt, want als je dat doet, zul je je ellendig voelen. Neem ze niet als je denkt dat je ze gaat bevechten. Maar als je ze echt ziet als iets dat je gaat beschermen, dan zijn ze zo waardevol en houden ze je verbonden met de Drie juwelen.

Wanneer we toevlucht, wat is het eerste advies de Buddha geeft ons? Het is de vijf lekenvoorschriften: dus ze houden ons echt verbonden op een heel, heel sterke manier. Het maakt niet uit of je niet zo goed kunt visualiseren of dat je afgeleid bent in je meditatie. Als u uw voorschriften, je hebt die zeer sterke band en je voelt dit echt in je hart. Je voelt dit omdat er een verschuiving is in hoe je bent. Na een tijdje als anderen zeggen dat houden voorschriften verdienste verzamelt, zul je weten hoe het voelt.

Bijvoorbeeld: liegen. Wat gebeurt er als we tegen andere mensen liegen? Wat zijn de effecten en wat gebeurt er met onze relaties? Wat gebeurt er met ons gevoel van eigenwaarde en wat gebeurt er karmisch? Als we hierover nadenken, willen we echt niet liegen. Dan, wanneer u een voorschrift niet liegen, de voorschrift is een extra toegevoegde bescherming, zodat wanneer we in een situatie komen waarin we erg geneigd zijn om te liegen, we niet alleen ons eigen denkproces hebben dat heeft besloten dat we dat niet willen, maar we hebben ook een belofte gedaan aan de Buddha. Dit helpt ons echt en versterkt onze vastberadenheid.

Ten zevende, vertraag en let op. Dit zwemt echt stroomopwaarts in Amerika. Vertraag zodat je echt oplet bij wat je doet. Let op wat je gaat zeggen en kijk of je het moet zeggen. Let op hoe je door de ruimte beweegt. Klompen we rond omdat we haast hebben? Zijn we boos of geagiteerd zodat we tegen dingen aankloppen en deuren dichtslaan? Tonen we onze vriendelijkheid alleen door de manier waarop we langs mensen lopen en de energie die we uitstralen als we bij hen in de buurt zijn? We weten allemaal hoe belangrijk lichaam taal is. Vertraag en let op, en als je in jezelf ziet dat je lichaam taal uit de pas loopt, vraag jezelf af: "Wat gebeurt er in mijn hoofd?" Als je merkt dat je spraak uit de hand loopt of als je ongelukkig bent, vraag dan opnieuw: "Wat gebeurt er in mijn hoofd?" Kijk er echt even naar en let op. Kijk daar ook eens naar als je blij bent. Wat heeft dit geluk veroorzaakt?

Zie je hoe ons geluk afhankelijk is van externe dingen en hoe interessant het is? Tijdens deze retraite keek ik naar de twee soorten geluk. Er is één soort geluk, zoals mijn samsarisch geluk, waarbij er een bepaald opgewonden gevoel in mij is. Ik ga gewoon zingen! Als een soort klein kind - oh goody, oh goody, oh goody. Alleen al om dit te zien vraag ik me af wat er aan de hand is, waar word ik zo enthousiast over? Brengt het geluk dat ik krijg mijn geest tot rust? Is het een probleem oplossen of loslaten? Wat is dat, hoe voelt dat? Wat veroorzaakt het? We kijken niet alleen naar wanneer onze geest uit balans is, we kijken naar wanneer onze geest behoorlijk in balans is. Hoe zijn we tot deze evenwichtige staat gekomen en wat kunnen we doen om het te voeden en in stand te houden?

Ten achtste, denk zoveel mogelijk na over bodhichitta en leegte, om nog maar te zwijgen verzaking. We kunnen bodhichitta en leegte echt niet doen als we dat niet doen verzaking. Bodhichitta is niet alleen een vriendelijk gevoel voor iemand hebben. Dit is geen bodhichitta. Bodhichitta wil echt verlichting bereiken, zodat je anderen uit samsara kunt leiden. Je moet het gevoel hebben afstand te doen van je eigen samsara en afstand te doen van anderen, wat betekent dat we moeten begrijpen wat samsara is. Denk na bodhicitta, denk na over leegte en probeer jezelf en anderen echt te zien als slechts karmische bubbels. Als nadenken over leegte te moeilijk is, denk dan eens na over vergankelijkheid, over hoe alles voortdurend verandert. Soms kan dit je doen inzien hoe de dingen een substantiële entiteit missen.

Denk dat niet bodhicitta lacht gewoon en is een aardig persoon. Het is veel, veel dieper. Zijne Heiligheid zegt dat hij, toen hij jonger was, veel mediteerde over leegte, er enig gevoel voor kreeg, en later begon hij te mediteren over leegte. bodhicitta. Hij zei bodhicitta was veel moeilijker om echt te zien dat andere bewuste wezens net zo sterk naar geluk verlangen als wij naar geluk. Of andere levende wezens vergeven, eigenlijk het aanbieden van ons hart voor hen. Dit is geen gemakkelijke praktijk. We moeten een gevoel hebben van ons eigen lijden en compassie voor onszelf, dat is verzaking, en probeer dan ons hart te openen voor anderen. We willen niet slechts één bepaald probleem in hun leven oplossen, wat we echt willen is dat ze vrij zijn van alle samsara.

Het is goed om te wensen dat anderen vrij zijn van de problemen die ze op dit moment hebben, maar dit is eigenlijk vrij klein. We willen dat ze vrij zijn van alle samsarisch lijden. We kunnen nu iemands probleem oplossen, maar als ze er niets van leren karma, hoe u kunt voorkomen dat u negatief creëert karma, hoe hun negatief te zuiveren karma, of hoe je iets goeds kunt creëren karma, dan hebben we één brand gestopt maar over twee seconden zal er weer een uitbreken. Als we ze niet kunnen helpen met hun huidige levensproblemen, bedenk dan hoe we ze kunnen helpen met hun toekomstige levensproblemen. Soms willen mensen natuurlijk onze suggesties niet horen over hoe ze moeten stoppen met het creëren van negatief karma. Ze zullen ons uitschelden of boos op ons worden, maar je moet de deur openhouden en voor ze bidden. Doe het nemen en geven meditatie. Geef ze niet zomaar op. Misschien bent u de persoon die hen het ene dharmaboek geeft dat ze lezen, misschien horen ze Zijne Heiligheid een dharma-toespraak houden en misschien hebben ze er een gehoord mantra. Soms is het planten van een zaadje de manier om levende wezens te helpen.

Er zijn tijden dat ik denk dat het makkelijker is met dieren dan met mensen, want als ik naar beneden ging om de schapen te zien, kon ik een mantra tegen de schapen, maar ik kon geen a zeggen mantra bij de buren! Maar er zijn veel verschillende manieren waarop u kunt proberen input in de hoofden van mensen te plaatsen. Ik herinner me dat ik een keer met Rinpoche op het strand was - hij zette de zijne slecht in de zeeanemonen en ze zouden er omheen sluiten. Ik denk dat het zijn manier was om een ​​karmische link te leggen met die bewuste wezens.

Ten negende, ken echt het tegengif voor aandoeningen en pas ze toe. Zelfs als het moeilijk is, blijf ze toepassen, want het wordt gemakkelijker door te oefenen. Alles wordt gemakkelijker met vertrouwdheid. Zelfs in het begin, als het lijkt alsof je geest niet toegeeft, blijf er dan gewoon aan werken. Na mijn verblijf van eenentwintig maanden in Italië heb ik vier maanden retraite gedaan. De eerste paar weken van de retraite was ik gewoon woedend omdat ik met een paar macho Italiaanse jongens werkte. Hier zat ik in mijn kleine warme kamer, alleen de muizen en ik, en ik was woedend, zelfs met niemand anders in de buurt. Ik was zo ongelooflijk boos terwijl ik Shantideva toepaste. Ik werd elke dag bozer, dus ik las Shantideva elke avond, ging dan terug en werd de volgende ochtend boos, en dan las ik Shantideva opnieuw.

Tijdens een nacht van deze retraite was ik woedend terwijl ik aan hoofdstuk zes probeerde te werken. Maar ik kon mijn geest een paar minuten min of meer kalmeren en kwam aan het einde van de meditatie sessie. Ik nam een ​​pauze., en als ik thee dronk, ging het goed, maar dan ging ik zitten voor de volgende meditatie sessie en RAAA!!! Deze idioot! Ik was weer zo woedend! Het was erg interessant, want voordat ik naar Italië ging, dacht ik dat ik er geen probleem mee had boosheid. Ik dacht: "Oh, ik word soms boos, maar ik ben nogal een vrij zachtaardig persoon, ik ben niet zo slecht, ik word niet zo boos. Ik schreeuw of schreeuw niet en ik gooi niet met dingen. Ik heb er geen probleem mee boosheid. Ik denk dat dit de reden is Lama stuurde me om met die mensen te werken.” Indien Lama was naar me toe gekomen en zei: “Chodron, je hebt een probleem met boosheid' Ik zou hebben gezegd: 'Nee, Lama, Ik ben oke."

Wat deed hij? Hij stuurde me om met hen samen te werken. Natuurlijk was ik volkomen onschuldig, volkomen compatibel, gemakkelijk in de omgang, altijd aardig, en alles was hun schuld. Ik was zo dik. Zelfs toen ik schreef Lama dat ik weg wilde, omdat hij degene was die me daarheen stuurde, schreef ik: Beste Lama, Ik kan niet zo goed opschieten met deze mensen, ze zorgen ervoor dat ik veel negatiefs creëer karma. Al mijn negatieve karma is hun schuld. Zijn antwoord was: blijf het tegengif toepassen, blijf met je geest werken, blijf oefenen.

Een persoon die naar de abdij komt, een van de mensen uit Montana, heeft een slogan: gewoon blijven verschijnen. Ze zegt dat ze dit voor elke retraite moet doen, want als je komt opdagen, komt er iets binnen. Je doet wat oefening, je raakt meer vertrouwd en je blijft maar opdagen voor de Dharma en voor jezelf.

Train langs die lijn het tegengif voordat je ze nodig hebt. Luister niet alleen naar de leer boosheid en wacht dan tot je boos wordt om terug te gaan en je aantekeningen te bekijken en het te doen meditatie. Als je wacht tot je er middenin zit boosheid, je tegengif zal erg zwak zijn. Hetzelfde met gehechtheid. Als je wacht tot je in de worp zit gehechtheid voordat je teruggaat en mediteren op het tegengif van gehechtheid, het gaat zo moeilijk worden. Zoals voor je rijexamen gaan terwijl je geen rijopleiding hebt gedaan. Als je voor je rijexamen gaat en je moet fileparkeren, maar je hebt nog niet eerder fileparkeren geoefend, ga je dan slagen voor je rijexamen? Nee!

Ik heb leren rijden op een parkeerplaats op een racebaan! Ze hadden een grote parkeerplaats nodig die leeg was waar de middelbare scholieren konden leren autorijden. We hebben daar leren rijden omdat er niet veel te raken was. Je bent er enigszins vertrouwd mee, dus je kunt je rijexamen afleggen en slagen. Hetzelfde geldt voor het tegengif voor aandoeningen. Oefen ze thuis op je meditatie kussen als er niet veel aan de hand is. We hebben veel dingen uit ons verleden om mee te oefenen! Ik bedoel, ik ben er zeker van dat we niet heel hard hoeven te zoeken om iemand te vinden tegen wie we nog steeds wrok koesteren, iemand die we niet hebben vergeven, die we kunnen gebruiken om het tegengif te oefenen boosheid met. Ik weet dat als we rondkijken, er veel mensen of dingen zijn die we kunnen vinden waaraan we gehecht zijn. Oefen het tegengif voor gehechtheid, jaloezie of arrogantie, met veel dingen die in je verleden zijn gebeurd. Haal die dingen er gewoon uit en door het tegengif ervoor te oefenen, gebeuren er twee dingen. Een daarvan is dat we al die dingen uit het verleden opruimen. Ten tweede raken we meer vertrouwd met het tegengif, zodat we beter voorbereid zijn op de toekomst.

Dit is wat je de afgelopen drie maanden hebt gedaan. Blijf het doen, het werkt echt. Langs die lijn, zuiver negatief karma. Dit betekent niet zomaar zeggen mantra, het betekent echt nadenken over onze acties en zuiveren als we weten dat we een fout hebben gemaakt. Het omvat de hele oefening van de ochtend, het genereren van onze motivatie om geen schade toe te brengen, te helpen en te streven naar verlichting ten behoeve van levende wezens. Denk 's avonds na over wat je die dag hebt gedaan. Wees eerlijk tegen jezelf en sla jezelf niet in elkaar. We kunnen kijken en we zullen zien, wauw, ik was boos op iemand, maar ik deed mijn mond niet open en schreeuwde zoals ik daar zin in had. Dat is goed. Of ik was boos op iemand, maar ik ging niet mokkend naar mijn kamer zoals gewoonlijk. Dus dit is goed. Je verheugt je over dat deel ervan, maar je beseft ook dat ik nog steeds boos ben, dus ik moet wat doen zuivering en werk met het tegengif. Verheug je dat je de oude gewoonte niet hebt gevolgd. Of je verheugt je omdat je iemand een fles ketchup hebt gegeven. Wat het ook was, klein of groot, je verheugt je erover.

Als we dan niet aan onze eigen verwachtingen voldoen, is het oké, leer gewoon. Bepaal wat u morgen kunt doen, vergeef uzelf en ga door. Probeer zoveel mogelijk leringen te ontvangen en wees onbevreesd. Wees echt onbevreesd, wees zelfverzekerd, heb een eigen gevoel Buddha natuur en heb vertrouwen op basis van je Dharma-beoefening. Dit geeft je een bepaald soort moed en onbevreesdheid. Het laatste is: wees aardig voor jezelf en voor alle anderen. Dus dat is wat er uit mijn hoofd kwam als antwoord op uw vraag. Andere mensen hebben misschien wat reflecties of je hebt misschien andere dingen die in je opkomen hierover.

Publiek: Iemand vroeg waar je je beslissingen op baseert? Hoe neem je moeilijke beslissingen in relaties over wat je gaat doen, of moeilijke situaties waarin je wat advies hebt gegeven. Wat zijn uw criteria voor het nemen van deze beslissingen? Ik denk dat veel mensen, als ze naar huis of zelfs hier gaan, een aantal belangrijke beslissingen moeten nemen als ze hun prioriteiten weer gaan schudden. Kunt u iets zeggen over de criteria?

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): De criteria die ik gebruik bij het nemen van beslissingen: ik stel eerst de vraag en schets wat de verschillende keuzes zijn en probeer echt creatief te zijn. Met andere woorden, zie het niet als dit of dat, want dan wordt de geest gewoon te extreem. Het wordt te zwart-wit. Dus, wat zijn de verschillende keuzes? Sommige kunnen zijn om oorzaken te creëren om in de richting van die keuze te gaan en dat is oké. Dan denk ik in welke mate, in elk van deze opties, ik mijn voorschriften en zich goed ethisch gedragen? Voor mij is dat de bottom line, want als ik mezelf in een situatie breng waarin ik mijn voorschriften, en waar ik me niet goed ethisch ga kunnen houden, dan is de basis weg. Dit is hoe ik principes laat werken. Het is alsof, waar kan ik mijn echt houden voorschriften en leven als een ethisch wezen? Dat is nummer één.

Nummer twee is, waar kan ik oefenen bodhicitta? Welke situatie zal mijn ondersteunen bodhicitta oefening? Dit omvat situaties die kunnen betekenen of ik in de buurt van mijn leraar woon of in de buurt van een groep Dharma-mensen, of in een gemeenschap. Dit zijn het soort criteria waarvan ik denk dat ze erg belangrijk zijn voor het nemen van beslissingen. Met andere woorden, niet wat gaat me nu het meeste geluk brengen of wat gaat me nu de meeste materiële winst opleveren, of hoe word ik beroemd en gerespecteerd, maar hoe kan ik ethische discipline behouden? Hoe kan ik oefenen bodhicitta? Dit is wat ik gebruik en als je naar deze twee kijkt, zijn er zoveel oorzaken die we moeten creëren om ze te kunnen doen, dat het zich vertakt in veel verschillende factoren waarmee we rekening moeten houden bij het nemen van beslissingen.

Publiek: Wat ik de rest van mijn leven ga doen, is een hele grote vraag. Dus toen ik gisteren zag dat we dit gingen bespreken, begon ik te denken: in zekere zin zou het een gemakkelijke vraag kunnen zijn om te beantwoorden, omdat ik het realistisch zou beantwoorden. Of ik ga me echt inzetten voor wat ik zeg en het houden, of ik ga veel filosofische dingen zeggen en niet echt iets hebben om mee naar huis te nemen. Ik zou zeggen dat dit belangrijk voor mij is omdat ik niet erg praktisch of realistisch ben. Ik leef het grootste deel van mijn leven met goede hoop en de intentie om anderen te helpen. Maar ik ben zo idealistisch dat veel dingen waarvan ik dacht dat ik ze kon doen, niet zijn gebeurd. Ik heb plannen, praktische plannen, die ik wil uitvoeren als ik terug ga en tegelijkertijd denk ik in gedachten: ga ik dat echt doen?

Eerwaarde: Is het u opgevallen dat toen ik besprak wat belangrijk voor u is om te doen met de rest van uw leven, er geen praktische plannen bij waren? Het was niet: ik ga hierheen om dit werk te doen, of ik ga dit kopen, of ik ga... Wat volgens mij belangrijk is voor de rest van ons leven, is dat we een heldere geest hebben. Als onze geest helder is, vallen de praktische beslissingen op hun plaats. Als onze geest niet helder is, kunnen we alle praktische beslissingen nemen die we willen en dingen lopen niet erg goed, omdat het een verwarde geest is die de beslissing neemt. Heb je gemerkt wat ik zei? Ik heb jullie niet allemaal verteld dat ik wil dat jullie dit gaan doen en dit doen en dit kopen of dit weggeven, of dat hebben, of deze persoon ontmoeten of een relatie met deze persoon hebben. De enige persoon die ik je vertelde te ontmoeten was Zijne Heiligheid. Ik heb je toch niet verteld wat je moet doen? Ik heb je verteld waar je aan moet denken, want ik ben er echt vast van overtuigd dat hoe meer onze eigen geest helder is over wat onze prioriteiten zijn, wat onze waarden zijn, wat belangrijk is in ons leven, wat te doen geen grote beslissing is. Als onze geest niet helder is, wordt hij zo gekweld omdat we er zeker van willen zijn dat we het juiste doen. Als ik dit doe, wat gebeurt er dan? Als ik dat doe en niet dit, dan had ik jaren later misschien gewenst dat ik dit had gedaan in plaats van dat. Misschien is er nog een derde ding, maar ik moet er een kiezen en misschien, na vijf jaar, mijn leven overdoen en teruggaan en een ander doen. Kan ik na nog eens vijf jaar opnieuw rennen en de derde doen? Kan ik, nadat ik ze allemaal heb gedaan, opnieuw rennen en uitleven welke de beste was?

Zo kun je toch niet leven? Twijfelen aan jezelf en zo bang zijn om de verkeerde beslissing te nemen – je zou helemaal gek worden! Als we een beslissing nemen over wat we gaan doen, moeten we dat zo duidelijk mogelijk doen en dan gewoon doorgaan, zonder al die zelfoverschatting.twijfelen, en een praktische manier hebben om erachter te komen hoe het moet. Het belangrijkste is dat je een heldere geest hebt. Wat ik zo vaak zie, is dat wanneer onze geest niet helder is, we gewoon in ons hoofd leven met veel idealistische dagdromen en we niet zeker weten of we weten wat we willen. Wil ik een relatie hebben met deze kat of niet, of met deze persoon of niet? Wil ik hier wonen of niet? Als je het niet weet, neem dan geen beslissing. Ga terug naar je principes en wat belangrijk voor je is in je leven. Als je het praktische doet, valt alles op zijn plaats.

Publiek: Tijdens de meditaties, toen mijn geest in een staat kwam van doe dit of doe dat en begon te pushen, kon ik het niet druk genoeg krijgen om een ​​van die dingen te doen. Het was erg nuttig om te zien dat het gewoon weg zou vallen en gaf wat spiergeheugen voor mijn hele lichaam. Dat wanneer het daarbuiten zo is, ik daar gewoon naar kan kijken en niet helemaal opgewonden word, gewoon ernaar kijken en het zal stoppen, het zal kalmeren. Ik hoef daar niet allemaal op aangesloten te worden, dus dat was nuttig.

VTC: Ja.

Publiek: Wat mij zo belangrijk lijkt, is dat ik een groter zicht heb, het drukt op mijn knoppen omdat het in zekere zin heel radicaal aanvoelt. Ik worstel met het niet voor mezelf zorgen. Ik doe mijn ochtendtraining en ik kan betrokken zijn bij allerlei deugdzame activiteiten, maar als ik aan het einde van de dag uitgeput ben, is mijn avondtraining slordig. Ik verlies mijn focus en dan doe ik niemand iets goeds. Het heeft dit soort spiraalvormige resultaat dat het niet effectief is. Als ik aan toekomstige levens denk, ga ik misschien op een avond niet naar een patiënt om te proberen een patiënt te worden Buddha. Maar dit is een radicaal andere kijk en ik raak overweldigd. Ik ben geen sterk persoon met betrekking tot mijn grenzen. Er zijn zoveel mensen in nood. Er komt geen einde aan altruïstisch lijden en daar moet ik mee dealen. Ik word er gewoon in gezogen en het is allemaal geweldig werk.

VTC: Dit is de reden waarom je, om geweldig werk te doen, ervoor moet zorgen dat je voor jezelf en je geest zorgt, zodat je effectief bent in het doen van dat werk. Soms verdiep ik me daar ook in. Ik bedoel, al deze mensen schrijven me met hun problemen, hun dit en hun dat, en ik krijg het gevoel dat ik onmiddellijk moet reageren, anders vallen ze uit elkaar. Deze retraite is de eerste keer dat ik de webmasters heb verteld dat als mensen dit jaar schrijven met hun persoonlijke problemen, het niet naar mij doorsturen, vertel ze dat ik in retraite ben en dat ze in maart terug moeten schrijven. Waarom? Omdat ze misschien iemand anders vinden om hen te helpen met hun probleem, of misschien lossen ze hun eigen probleem op en als ik deze stapel problemen van mensen drie maanden lang optel, is het tegen de tijd dat ik reageer misschien geen probleem meer. In zekere zin was het alsof ik erop kon vertrouwen dat als ik er niet ben, mensen op de een of andere manier de middelen zullen vinden die ze nodig hebben. Als ik dan de enige ben die kan helpen, weet je bodhisattva geloften: je moet erbij zijn. Maar als er andere manieren zijn waarop mensen hulp kunnen vinden, is dat beter.

 
Publiek: Ja, ik denk dat nieuw gedrag is waar ik naar kijk.
 

VTC: Of misschien kun je ze niet gaan helpen omdat er zo veel zijn, dus bel je ze op en praat je vijf minuten. Soms helpt het mensen het meest om te weten dat iemand anders om je geeft. Een telefoontje van vijf minuten is misschien al genoeg, maar het is goed werk dat je doet. Om het te blijven doen en geen burn-out door mededogen te krijgen, moet je jezelf in balans houden.

Trouwens, ondanks al dat gepraat over balans, is het iets dat een nanoseconde bestaat, oké? Denk niet dat je in balans komt en dat dan de rest van je leven blijft. Onszelf in balans houden is een levenslange zaak. Waarom? Omdat de omstandigheden om ons heen voortdurend veranderen. Onze eigen geest verandert voortdurend en verschillende karma's rijpen voortdurend. Het is niet zo dat je balans krijgt en nog lang en gelukkig leeft. Het is een beetje zoals iemand op schaatsen of rolschaatsen. Je probeert altijd in balans te blijven en je leert er gewoon mee mee te gaan, mee te bewegen.

Publiek: Alsof je een bord ronddraait dat je blijft aanpassen om het daar te houden zodat het blijft staan.

VTC: Ja, je blijft je aanpassen en daarvoor moet je vertragen en opletten. Het is alsof je een vaste balans probeert te vinden of deze vaste stof uit balans probeert te vinden, in plaats van de vloeibaarheid erin.

Publiek: Dit gebeurde misschien rond 1990 of ergens in de vroege jaren 90 toen ik op bezoek was bij mijn broer, die arts is, en terwijl we op een dag aan het praten waren, vroeg hij: "Waar wil je over tien jaar zijn in je leven?" Hij verwachtte dat ik hem een ​​concreet praktisch plan zou geven en ik zei: "Ross, ik wil over tien jaar een vriendelijker persoon zijn en ik wil wijzer zijn." Ik praatte gewoon zo en hij zei: "Wil je niet je eigen dharmacentrum hebben waar jij de baas bent en iedereen naar je toe komt?" Ik zei "Nee, niet bijzonder" en dat was dat. Het is heel interessant hoe de dingen in mijn leven zijn geëvolueerd.

Publiek: Eén ding waar ik aan dacht, dat dag na dag doorgaan, dat was wat ik ging zeggen. Gewoon gaan, gewoon proberen te zijn, dag na dag, en zien hoe de omstandigheden zich voor mij ontwikkelen, om beslissingen te nemen en te bewegen. Als ik te veel plan, forceer ik. Ik raak gespannen en ik wil. Het andere waarvan ik dacht dat we het in drie maanden tijd hadden geleerd, is dat we een aantal gewoonten hebben geleerd. De kleine dingen die ik in andere situaties in mij waarnam. Ik zie dat de retraite ten einde loopt, en we zijn, alsof de retraite ten einde loopt, dus we zijn ons niet meer zo bewust als in het begin. Ik denk dat het gemakkelijk is om te beginnen, zelfs om sommige dingen te laten vallen die we hebben bewaard, omdat we gedwongen waren om het binnen de beschikbare keuze te houden.

Publiek: Als ik terugga, zou ik graag een dagelijkse oefening willen maken met de gewoonten die ik heb geleerd. Ik zal proberen vroeg op te blijven zodat het natuurlijk wordt. Voor de retraite bleef ik tot diep in de nacht op en stond pas laat in de ochtend op. Ik voel me nu anders. Ik zou graag willen weten wat mij gaat helpen om deze gewoontes vast te houden. Wat me zal helpen, is om van dag tot dag te gaan en te leren wat er gaat gebeuren en om te zien wat ik kan doen omdat ik een aantal vaardigheden heb ontwikkeld. Mijn hele leven heb ik gewerkt voor televisie, radio, theater en muziek. Ik heb het gevoel dat mijn bereik in communicatie ligt. Ik dacht: als dit de vaardigheden zijn die ik heb, hoe kan ik dan nuttig zijn voor de samenleving? Ik kan erachter komen hoe ik wat werk in de gemeenschap kan doen, om behulpzaam en nuttig te zijn. Ik heb echt het gevoel dat ik iets anders kan doen in plaats van alle dingen die ik vroeger graag deed. Maar misschien duurt het even, anders kan ik niet echt nuttig zijn.

Publiek: Een van de belangrijkste lessen is om altijd voorzichtig te zijn, zonder verwachtingen of lof of vergelding. Voordat ik hier kwam, zat ik in een zeer moeilijke situatie met een neef die me hielp. Het was een erg slechte situatie en vanwege mijn emotionele toestand en fysieke reacties verloor ik bijna de kans om hier te komen. Ik hield de beslissing om hier te zijn, omdat ik dacht dat het niet mogelijk was om compromissen te sluiten. Ons ego is op zoek naar lof, het zoekt naar liedjes. Ik heb hier geleerd dat dit mij niet beschermt en erg gevaarlijk is,

Publiek: Voor mij denk ik dat wat ik heb geleerd een duidelijkere vaardigheid was om te kijken naar wat mijn geest aan het doen is. Over de introspectieve alertheid die echt opbouwt. Dit is wat ik zeker wil vasthouden.

Publiek: De dingen die ik heb geleerd zijn praktisch, zoals het altaar heel schoon houden en er tot in de details voor zorgen. Ook om meer te leren over wat het altaar betekent en de waarde ervan. En dit is moeilijk voor mij, maar om stipt en op tijd te zijn voor alles wat ik doe. Het emotionele deel is om je ervan bewust te zijn dat dingen veel veranderen, ze zijn niet solide en het is mogelijk om erachter te komen dat niet elke situatie zal zijn zoals je besluit. Ik denk dat we niet geloven dat we een Buddha. We zien een persoon die een Buddha en beschouw ze als pretentieus. Ik wil echt langzaam werken om te assimileren, en het is heel interessant om te voelen dat ik op een dag het zou kunnen vinden gelukzaligheid van leegte. Dat zou de beste, mooiste plek in mijn leven zijn, dus waarom zou ik daar niet in geloven?

Publiek: Voor mij is de belangrijkste gewoonte de gewoonte van oefenen. Als ik er nu aan denk om twee sessies per dag te doen, elk anderhalf uur, heb ik het gevoel waarom niet, het is zo gemakkelijk? Vroeger was het bijna ondenkbaar. Vandaag heb ik zin in maar twee sessies? Om vier uur wakker worden? Wat? Geen probleem. Ik denk dat ik met iemand aan het praten was over mijn praktijk in relatie tot mijn dagelijkse bezigheden. Als ik het te druk had, was mijn oefening 's morgens of' s avonds kort. Nu is mijn prioriteit om mijn leven te reorganiseren in termen van mijn praktijk. Ik ben serieus bezig met wakker worden op hetzelfde tijdstip, doe mijn oefeningen 's ochtends en' s avonds. Ik zal tijd vinden voor mijn werk en nu lijkt het gemakkelijk, zo van, waarom niet? Maar voorheen was het erg ingewikkeld. Ik zal het echt proberen.