Het had erger kunnen zijn

Het is triest als mensen zoveel goede dingen in hun leven hebben, maar niet gelukkig kunnen zijn. Soms vergelijk ik de omgeving waarin ik me bevind met die van mensen aan de buitenkant en herinner mezelf eraan dat "het erger zou kunnen zijn". Dat is mijn mantra.

Natuurlijk wou ik dat ik vrij was. Mijn leven voorwaarden zou meer bevorderlijk kunnen zijn voor het beoefenen van de Dharma. Ik wou dat ik een kussen kon hebben om op te zitten (I mediteren op een opgerolde deken op de grond). Ik wou dat ik andere boeddhisten kon ontmoeten en met hen kon communiceren - dat zou echt een zegen zijn.

Maar "het kan erger." Kloosters in Tibet kregen te maken met veel zwaardere gevangenisstraffen dan ik en het ging mentaal veel beter met hen. Ik zou in een gevaarlijkere omgeving kunnen zijn. 23 uur per dag alleen opgesloten zitten betekent ook dat ik niet zo makkelijk in elkaar geslagen kan worden. Mijn moeder en soms vrienden sturen me wat geld zodat ik dingen kan kopen die ik nodig heb - en sommige dingen die ik niet heb, zoals koekjes. Ik krijg regelmatig post. Ik heb onderdak en goede (nou ja, oké) maaltijden. Zoveel mensen hier en daarbuiten hebben veel minder.

Ik wou dat ik tegen mensen kon zeggen als ze zich neerslachtig of ontevreden voelen met het leven: "Het kan erger." We zijn echt gezegend en ik voel me nog meer omdat ik het voorrecht heb een band te hebben met jullie allemaal die het doen Vajrasattva terugtrekken.

Opmerking:

Na ontvangst van deze brief legden de retraitanten een kussen voor ZT in de meditatie hal met zijn foto erop. Ze schreven hem en vertelden hem dat hij de beste plaats in de zaal had, en hij was verrukt!